1
Sakwisé
ngrampungké
piwulangé
kuwi
Gusti
Yésus
terus
ninggal
bawah
Galiléa
budal
nang
bawah
Yudéa,
ngabrah
laut
Yordan.
2
Wong
pirang-pirang
pada
ngetutké
Dèkné
lan
kabèh
pada
ditambani
larané.
3
Terus
ènèng
wong
Farisi
pada
teka,
jawané
arep
ngenèng
Dèkné
nganggo
pitakonan.
Mulané
terus
pada
takon
ngéné
marang
Gusti
Yésus:
“Apa
wong
lanang
éntuk
megat
bojoné
manut
sak
karepé
déwé?”
4
Saurané
Gusti
Yésus:
“Apa
kowé
ora
matya
nang
Kitab
Sutyi
nèk
Gusti
Allah
enggoné
nggawé
manungsa
kawit
wiwitané
rupa
wong
lanang
lan
wong
wédok?
5
Gusti
Allah
uga
ngomong:
‘Mulané
wong
lanang
kudu
ninggal
bapa
lan
biyungé
lan
dadi
siji
karo
bojoné,
dadiné
wong
loro
dadi
daging
siji.’
6
Wong
loro
kuwi
wis
ora
loro
menèh,
nanging
namung
siji.
Lan
apa
sing
wis
didadèkké
siji
karo
Gusti
Allah,
manungsa
ora
kenèng
misah.”
7
Para
Farisi
terus
pada
takon:
“Lah
nèk
ngono,
lah
kenèng
apa
nabi
Moses
kok
ngomong
nèk
wong
lanang
kudu
ngekèki
layang
pegat
marang
bojoné
nèk
dipegat?
Apa
kuwi
tegesé
ora
nglilani
pegatan?”
8
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Nabi
Moses
enggoné
nglilani
kowé
megat
bojomu
kuwi
jalaran
kowé
ora
kenèng
dikandani,
nanging
ing
wiwitané
ora
kaya
ngono!
9
Kowé
pada
tak
kandani:
Sapa
megat
bojoné
terus
kawin
karo
wong
liyané,
wong
kuwi
laku
bédang,
kejaba
nèk
bojoné
laku
bédang.”
10
Murid-muridé
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Lah
nèk
wong
omah-omah
kaya
ngono
lakuné,
apa
ora
luwih
apik
nèk
ora
omah-omah
waé.”
11
Gusti
Yésus
semaur:
“Ora
saben
wong
bisa
nglakoni
kuwi,
namung
wong
sing
dipiji
karo
Gusti
Allah.
12
Awit
ènèng
wong
sing
ora
bisa
omah-omah,
jalaran
kawit
lair
wis
ngono.
Enèng
uga
sing
ora
bisa
omah-omah,
jalaran
didadèkké
ngono
karo
wong
liyané.
Lan
ènèng
liyané
menèh
sing
milih
ora
omah-omah
sangka
karepé
déwé,
jalaran
namung
kepéngin
ngurusi
Kratoné
Gusti
Allah.
Sapa
sing
bisa
nglakoni,
ya
bèn
nglakoni.”
13
Ing
sakwijiné
dina
wong-wong
pada
nggawa
anak-anaké
nang
nggoné
Gusti
Yésus,
nyuwun
supaya
pada
didongakké
lan
diberkahi.
Nanging
wong-wong
kuwi
pada
disenèni
karo
murid-muridé.
14
Gusti
Yésus
malah
ngomong
marang
murid-muridé:
“Mbok
bèn
botyah-botyah
kuwi
pada
mbréné,
aja
dialang-alangi,
awit
Kratoné
Swarga
kanggo
wong
sing
kaya
botyah-botyah
kuwi.”
15
Gusti
Yésus
terus
numpangi
tangan
marang
botyah-botyah,
terus
lunga
sangka
panggonan
kono.
16
Ing
sakwijiné
dina
ènèng
wong
enom
mara
nang
nggoné
Gusti
Yésus,
takon
ngéné:
“Guru,
supayané
bisa
nampa
urip
langgeng,
aku
kudu
nglakoni
penggawé
betyik
apa?”
17
Gusti
Yésus
semaur:
“Kenèng
apa
kowé
kok
takon
marang
Aku
bab
apa
sing
betyik?
Namung
siji
sing
betyik,
yakuwi
Gusti
Allah.
Nèk
kowé
kepéngin
nampa
urip
langgeng,
kowé
kudu
nglakoni
angger-anggeré
Gusti
Allah
kabèh.”
18
Tembungé
wong
enom
mau:
“Angger-angger
sing
endi?”
Gusti
Yésus
terus
semaur:
“Kowé
aja
mematèni,
aja
laku
bédang,
aja
nyolong,
aja
ngapusi.
19
Ngajènana
marang
bapa-biyungmu
lan
trésnaa
marang
wong
liya
kaya
enggonmu
trésna
marang
awakmu
déwé.”
20
Wongé
terus
ngomong
ngéné:
“Angger-angger
kabèh
kuwi
wis
tak
lakoni.
Lah
ijik
kurang
apa
menèh?”
21
Tembungé
Gusti
Yésus
ngéné:
“Nèk
kowé
kepéngin
sampurna,
barang-barang
nduwému
diedol
kabèh.
Sepira
payuné
dikèkké
marang
wong
sing
ora
nduwé,
supaya
kowé
nduwé
banda
nang
swarga.
Sakwisé
kuwi
terus
mbrénéa
mèlu
Aku.”
22
Kadung
krungu
tembung
kuwi,
wong
enom
mau
terus
lunga
karo
sedi,
awit
dèkné
sugih
banget.
23
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
murid-muridé:
“Kowé
pada
tak
omongi:
pantyèn
angèl
tenan
kanggo
wong
sugih
mlebu
ing
Kratoné
Swarga.
24
Tak
balèni
menèh
tembungku:
malah
luwih
gampang
unta
mlebu
bolongané
dom,
tenimbang
wong
sugih
mlebu
Kratoné
Gusti
Allah.”
25
Krungu
tembung
kuwi
mau
para
murid
kagèt
banget,
terus
takon:
“Lah
nèk
ngono,
sapa
sing
bisa
slamet?”
26
Gusti
Yésus
nyawang
murid-muridé
terus
ngomong:
“Kanggo
manungsa
prekara
kuwi
pantyèn
mokal,
nanging
kanggo
Gusti
Allah
ora
ènèng
barang
sing
mokal.”
27
Rasul
Pétrus
terus
ngomong
marang
Gusti
Yésus:
“Gusti,
awaké
déwé
wis
ninggal
sembarangé
awaké
déwé
lan
saiki
mèlu
Kowé!
Awaké
déwé
bakal
éntuk
apa?”
28
Saurané
Gusti
Yésus:
“Kowé
pada
tak
omongi,
mbésuk
ing
entèk-entèkané
jaman
Anaké
Manungsa
bakal
njagong
nang
dampar
pangwasa.
Ing
waktu
iku
kowé
sing
pada
mèlu
Aku
uga
bakal
mèlu
njagong
nang
dampar
lan
ngrutu
taleré
Israèl
rolas.
29
Lan
saben
wong
sing
ninggal
omahé,
seduluré
lanang
apa
wédok,
bapa-ibuné,
anak-anaké
lan
keboné,
jalaran
nglabuhi
Aku,
wong
kuwi
bakal
nampa
ijolé
ping
satus
lan
uga
bakal
éntuk
urip
langgeng.
30
Nanging
okèh
wong
sing
tekané
ndisik
bakal
dadi
kèri
déwé
lan
okèh
wong
sing
tekané
kèri
bakal
dadi
ndisik
déwé.”