1
Gusti
Yésus
memulang
menèh
marang
wong-wong
nganggo
sakwijiné
gambar.
2
Tembungé
Gusti
Yésus
ngéné:
“Kratoné
Swarga
kenèng
dipadakké
karo
sakwijiné
ratu
sing
arep
nduwé
gawé
gedèn,
jalaran
arep
ngawinké
anaké
lanang.
3
Ratu
mau
ngongkon
para
peladèné
ngundangi
wong-wong
sing
diulemi.
Nanging
wong-wong
ora
gelem
teka.
4
Ratuné
terus
ngongkon
peladèn-peladèn
liyané,
diomongi
ngéné:
‘Kana
wong-wong
sing
diulemi
diomongi
nèk
péstané
wis
ditata.
Sapi
lanang
lan
pedèt-pedèt
pilihan
wis
dibelèh.
Sembarang
wis
rampung.
Kongkon
ndang
pada
nekani
péstané!’
5
Nanging
wong-wong
sing
diulemi
ora
teka.
Malah
pada
lunga
ngurusi
penggawéané
déwé-déwé.
Enèng
sing
nang
kebon,
liyané
ngurusi
dagangané.
6
Malah
ènèng
sing
pada
nyekel
peladèné
ratuné,
dipilara
lan
dipatèni.
7
Mulané
ratuné
terus
nesu
banget.
Dèkné
terus
ngongkon
soldat-soldaté,
kongkon
matèni
wong-wong
sing
matèni
peladèn-peladèné
lan
kongkon
ngobong
kutané.
8
Ratuné
terus
ngomong
marang
para
peladèné:
‘Péstané
mantènan
wis
ditata,
nanging
wong-wong
sing
diulemi
pada
ora
pantes.
9
Mulané
kana
saiki
pada
nang
prapatan-prapatan
lan
sapa
waé
sing
ketemu
diundang
kongkon
teka
nang
péstané
mantènan.’
10
Para
peladèn
mau
terus
budal
nang
prapatan-prapatan.
Kabèh
wong
sing
ketemu,
sing
ala
lan
sing
betyik,
terus
pada
dikumpulké.
Panggonan
pésta
saiki
kebek
karo
dayoh.
11
“Kadung
ratuné
mlebu
kepéngin
weruh
dayoh-dayohé,
dèkné
terus
weruh
ènèng
sakwijiné
dayoh
ora
nganggo
salin
pésta.
12
Dayoh
kuwi
terus
ditakoni:
‘Sedulur,
lah
kowé
kok
mlebu
tanpa
nganggo
salin
pésta?’
Nanging
dayohé
ora
bisa
semaur
apa?
13
Ratuné
terus
ngomong
marang
para
peladèné:
‘Wong
iki
dibanda
lan
dietokké
sangka
kéné,
dibuwang
nang
panggonan
sing
peteng.
Nang
kono
dèkné
bakal
tangisan
lan
kerot
untu.’”
14
Gusti
Yésus
terus
nutup
piwulangé
ngéné:
“Pantyèn
okèh
wong
sing
dipanggil,
nanging
namung
setitik
sing
pantes
dipilih.”
15
Para
Farisi
terus
lunga
lan
pada
rembukan
kepriyé
bisané
ngenèng
Gusti
Yésus
nganggo
pitakonan.
16
Terus
pada
kongkonan
murid-muridé
kono
bareng
karo
wong-wong
golongané
ratu
Hérodès
marani
Gusti
Yésus.
Wong-wong
iki
terus
takon:
“Guru,
awaké
déwé
ngerti
nèk
kowé
wong
jujur
lan
blaka
enggoné
mulangké
bab
kekarepané
Gusti
Allah
kanggo
manungsa.
Kowé
ora
wedi
lan
ora
perduli
karo
sapa-sapa.
17
Mulané
awaké
déwé
kepéngin
ngerti
sangka
Kowé
bab
iki:
mbayar
belasting
marang
ratuné
Rum
kuwi
éntuk
apa
ora?”
18
Nanging
Gusti
Yésus
ngerti
nèk
wong-wong
kuwi
tujuané
ala,
mulané
terus
ngomong:
“Kowé
kuwi
lamis.
Kenèng
apa
kowé
kok
arep
ngenèng
Aku?
19
Ndelok
kéné
duwit
sing
dienggo
mbayar
belasting.”
Terus
ènèng
sing
nggawa
duwit
pérak
siji.
20
Gusti
Yésus
terus
takon:
“Nang
duwit
iki
ènèng
gambaré
lan
jenengé
sapa?”
21
Wong-wong
semaur:
“Gambaré
lan
jenengé
ratuné
Rum!”
Gusti
terus
ngomong:
“Nèk
ngono,
apa
sing
wèké
ratuné
ya
dikèkké
marang
ratuné
lan
apa
sing
wèké
Gusti
Allah
ya
kudu
dikèkké
marang
Gusti
Allah.”
22
Wong-wong
pada
nggumun
banget
krungu
Gusti
Yésus
ngomong
ngono
kuwi.
Wong-wong
terus
ora
ngrusui
Dèkné
menèh,
terus
pada
lunga.
23
Ing
dina
kuwi
uga
ènèng
wong
golongan
Saduki
siji-loro
nang
nggoné
Gusti
Yésus.
Wong
Saduki
nganggepé
wong
mati
ora
bakal
tangi
menèh.
24
Mulané
pada
takon
marang
Gusti
Yésus:
“Guru,
nabi
Moses
mulangi
ngéné:
‘Nèk
ènèng
wong
lanang
mati
tanpa
ninggal
turunan,
seduluré
lanang
kudu
ngepèk
bojoné
sing
ditinggal
mati
kuwi,
supaya
bisa
nggawé
turunan.’
25
Lah
saiki
ènèng
sedulur
pitu.
Sing
mbarep
kawin,
nanging
terus
mati
tanpa
ninggal
anak.
Bojoné
terus
diepèk
karo
adiké
sing
mati.
26
Uga
adiké
mati
tanpa
ninggal
anak.
Mengkono
lelakoné
karo
sedulur
sing
nomer
telu
tumekané
sedulur
sing
nomer
pitu,
kabèh
mati
tanpa
ninggal
anak.
27
Entèk-entèké
wong
wédoké
mati
pisan.
28
Saiki
awaké
déwé
arep
takon:
Lah
mbésuk
nèk
wong
mati
pada
tangi,
wong
wédok
kuwi
dadi
bojoné
sedulur
sing
endi?
Awit
sedulur
pitu
kuwi
kabèh
wis
tau
dadi
bojoné
wong
wédok
mau?”
29
Gusti
Yésus
semaur:
“Kowé
kuwi
klèru
kabèh.
Kowé
kuwi
ora
dunung
isiné
Kitab
lan
kowé
blas
ora
ngerti
kwasané
Gusti
Allah.
30
Awit
mbésuk
nèk
wong-wong
tangi
sangka
pati
uripé
bakalé
kaya
mulékat
nang
swarga,
ora
ènèng
tyarané
bebojoan.
31
Lan
bab
tangi
menèh
sangka
pati,
apa
kowé
ora
tau
matya
tembungé
Gusti
Allah
marang
kowé,
sing
uniné
ngéné:
‘Aku
iki
Gusti
Allahé
Abraham,
Gusti
Allahé
Isak
lan
Gusti
Allahé
Yakub!’
Gusti
Allah
kuwi
dudu
Gusti
Allahé
wong
mati,
nanging
Gusti
Allahé
wong
urip.”
32
(22:31)
33
Sakwisé
wong-wong
krungu
katerangan
sing
ngono
kuwi,
kabèh
pada
nggumun
karo
piwulangé
Gusti
Yésus.
34
Kadung
para
Farisi
krungu
nèk
Gusti
Yésus
wis
nylakepké
wong
Saduki,
terus
pada
nglumpuk.
35
Enèng
siji,
sakwijiné
guru
Kitab,
arep
ngenèng
Gusti
Yésus
nganggo
pitakonan
ngéné:
36
“Guru,
wèt
sing
endi
nang
Kitab
sing
gedé
déwé?”
37
Gusti
Yésus
semaur:
“Wèt
sing
gedé
déwé
ya
iki:
Kowé
kudu
trésna
marang
Gusti
Allahmu
sak
atimu,
sak
nyawamu
lan
nganggo
sak
ènèngé
pikiranmu.
38
Iku
wèt
sing
gedé
déwé
lan
sing
penting
déwé.
39
Wèt
liyané
sing
uga
penting
kaya
sing
ndisik
kuwi
ya
iki:
‘Trésnaa
marang
pepadamu
kaya
enggonmu
nrésnani
awakmu
déwé.’
40
Kabèh
wèt-wèté
nabi
Moses
lan
sing
diwulangké
karo
para
nabi
liyané
tibané
ya
nang
wèt
loro
kuwi.”
41
Dongé
para
Farisi
ijik
nglumpuk
nang
kono,
Gusti
Yésus
terus
takon
marang
wong-wong
kuwi:
“Kepriyé
pinemumu
bab
Kristus?
Dèkné
kuwi
turunané
sapa
ta?”
42
Wong-wong
semaur:
“Turunané
ratu
Daved.”
43
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Lah
nèk
ngono,
lah
ratu
Daved
kok
nyeluk
Kristus
kuwi
Gusti?
Awit
katuntun
Rohé
Gusti
Allah
ratu
Daved
lak
ngomong
ngéné ta:
44
‘Gusti
Allah
wis
ngomong
marang
Gustiku:
Kéné
njagong
nang
tengenku,
nganti
mungsuhmu
sak
kabèhé wis
tak
telukké
marang
kowé.’
45
Lah
nèk
ratu
Daved
nyeluk
Kristus
kuwi
Gusti,
lah
mosok
Kristus
turunané
ratu
Daved?”
46
Ora
ènèng
wong
siji
waé
sing
bisa
ngomong
apa-apa.
Wiwit
dina
kuwi
ora
ènèng
wong
sing
wani
takon-takon
menèh
marang
Gusti
Yésus.