1
Nem
dina
sakdurungé
riyaya
Paskah
molai
Gusti
Yésus
teka
nang
désa
Bétani.
Bétani
kuwi
panggonané
Lasarus,
sing
mauné
wis
mati,
nanging
terus
ditangèkké
menèh
karo
Gusti
Yésus.
2
Mulané
saiki
wong-wong
pada
mangan
énak
karo
Gusti
Yésus.
Sing
ladèn
Marta,
lah
Lasarus
jejagongan
karo
Gusti
Yésus.
3
Maria
kok
terus
njikuk
lenga-wangi
sak
botol
diesokké
nang
sikilé
Gusti
Yésus
terus
diusapi
karo
rambuté.
Sak
omah
terus
malih
mambu
lenga-wanginé.
Kuwi
lenga-wangi
nardus
sing
tus,
sing
regané
larang
banget.
4
Nanging
muridé
Gusti
Yésus
sing
jenengé
Yudas
Iskariot,
nyenèni
Maria
ngéné:
“Lenga-wangi
kuwi
semunggoné
diedol
payu
pirang
duwit
waé,
lak
kenèng
dienggo
nulungi
wong
sing
ora
nduwé
ta?”
Ya
Yudas
iki
sing
mbésuké
ngelungké
Gusti
Yésus
marang
mungsuhé.
5
(12:4)
6
Dèkné
ngomong
ngono
kuwi
sakjané
ora
jalaran
dèkné
mikirké
wong
sing
ora
nduwé,
ora,
nanging
jalaran
dèkné
kuwi
maling.
Dèkné
sing
nyekel
duwit
lan
dèkné
ajek
njikuki
dienggo
dèkné
déwé.
7
Gusti
Yésus
terus
ngomong
ngéné:
“Mbok
bèn!
Maria
ngusapi
Aku
karo
lenga-wangi
iki
ènèng
tujuané.
Dèkné
molai
tata-tata
kanggo
mbésuk
nèk
Aku
bakal
dikubur.
8
Wong
mlarat
kuwi
slawasé
ènèng
waé,
nanging
enggonku
tyampur
karo
kowé
iki
ora
suwi.”
9
Saiki
wong
okèh
pada
krungu
nèk
Gusti
Yésus
nang
Bétani
kono,
mulané
terus
pada
mbrono
mbarang.
Nanging
ora
namung
kepéngin
weruh
Gusti
Yésus
waé,
wong-wong
uga
kepéngin
weruh
Lasarus
sing
urip
menèh.
10
Lelakoné
Lasarus
kuwi
marakké
wong
Ju
pirang-pirang
pada
pretyaya
marang
Gusti
Yésus.
Mulané
para
pengarepé
imam
saiki
arep
matèni
Lasarus
mbarang.
11
(12:10)
12
Liyané
dina
wong
pirang-pirang
pada
teka
nang
Yérusalèm
arep
ngurmat
riyaya
Paskah.
Wong-wong
iki
krungu
nèk
Gusti
Yésus
arep
teka
mbrono
mbarang.
13
Mulané
terus
pada
metu
sangka
kutané
arep
mapak
Gusti
Yésus.
Wong-wong
nggawa
godong
palem
terus
pada
nyuraki
Gusti
Yésus
ngomong:
“Hosana,
muga
slameta
kongkonané
Gusti
Allah
sing
teka
iki,
sing
bakal
dadi
ratuné
bangsa
Israèl.”
14
Gusti
Yésus
nemu
kimar
enom
terus
ditumpaki.
Kuwi
tyotyok
karo
sing
wis
ketulis
nang
Kitab.
15
Ayat
kuwi
uniné
ngéné:
“Aja
wedi,
anak
Sion!
Delokké,
ratumu
teka
numpak
kimar
enom.”
16
Ing
waktu
kuwi
murid-muridé
durung
dunung
apa
sing
klakon
iki,
nanging
sakwisé
Gusti
Yésus
mati
lan
tangi
menèh
sangka
pati
terus
pada
kélingan
apa
sing
ketulis
nang
Kitab
lan
pada
ngerti
nèk
kuwi
saiki
wis
klakon
kabèh.
17
Wong-wong
sing
pada
weruh
Gusti
Yésus
nangèké
Lasarus
sangka
pati
terus
pada
ngomong-omongké
bab
kuwi.
18
Mulané
wong
pirang-pirang
terus
budal
metuki
Gusti
Yésus,
jalaran
pada
krungu
Dèkné
nindakké
penggawé
sing
nggumunké
tenan.
19
Para
Farisi
saiki
terus
ngomong
marang
sakpada-pada:
“Kowé
weruh
déwé
ta!
Awaké
déwé
wis
ora
bisa
apa-apa!
Delokké
kuwi!
Sasaté
wong
kabèh
pada
ngetutké
Yésus!”
20
Bareng
karo
wong-wong
sing
pada
nang
riyaya
kono
uga
ènèng
wong
Grik
siji-loro
teka
arep
nyembah
Gusti
Allah.
21
Lah
terus
ènèng
sing
mara
nang
nggoné
rasul
Filipus
mbarang.
Rasul
Filipus
kuwi
muridé
Gusti
Yésus
sing
sangka
kuta
Bètsaida
nang
bawah
Galiléa.
Wong-wong
Grik
kuwi
takon
marang
rasul
Filipus
ngéné:
“Kangé,
awaké
déwé
kepéngin
omong-omongan
karo
Yésus!”
22
Rasul
Filipus
terus
ngomongi
Andréas
lan
kabèh
loro
terus
mara
nang
nggoné
Gusti
Yésus
ngomongké
bab
karepé
wong-wong
Grik
mau.
23
Gusti
Yésus
semaur
ngéné:
“Pantyèn,
saiki
wis
wantyiné.
Gusti
Allah
bakal
ngluhurké
Anaké
Manungsa.
24
Dirungokké
sing
apik
omongku
iki:
gabah
sak
elas
kaé
nèk
ora
dipendem
nang
lemah
terus
mati
ya
ora
bakal
dadi
okèh.
Slawasé
ya
sak
elas
waé.
Nanging
nèk
dipendem
nang
lemah
terus
mati,
malah
bisa
ngetokké
woh
okèh.
25
Mulané,
sapa
sing
éman
uripé
malah
bakal
kélangan.
Nanging
sapa
sing
ora
éman
uripé
ing
donya
iki,
malah
bakal
nemu
urip
sing
langgeng.
26
Lan
menèh,
sapa
sing
kepéngin
ngladèni
Aku
kudu
ngetutké
Aku,
supaya
bisa
mèlu
Aku
ngendi
paranku.
Sapa
sing
ngladèni
Aku
bakal
diajèni
karo
Gusti
Allah
Bapakku.”
27
Gusti
Yésus
terus
ngomong
menèh:
“Atiku
saiki
sedi
lan
bingung.
Lah
Aku
kudu
ngomong
apa?
Mosok
Aku
nembung
marang
Gusti
Allah
Bapakku
supaya
Aku
ora
usah
nglakoni
kasangsaran
iki?
Ora,
awit
Aku
teka
nang
jagat
kéné
tujuané
nglakoni
kuwi!”
28
Gusti
Yésus
terus
ndonga:
“Gusti
Allah
Bapakku,
mbok
diluhurké
Jenengmu!”
Sakwisé
Gusti
Yésus
ndonga
ngono
kuwi
terus
ènèng
swara
sangka
langit
ngomong
ngéné:
“Wis
tak
kétokké
kwasaku,
nanging
bakal
tak
wujutké
sepisan
menèh!”
29
Wong-wong
sing
nang
kono
uga
krungu
swarané,
ndarani
ènèng
gluduk.
Liya-liyané
ngomong
nèk
ènèng
mulékat
omong-omongan
karo
Gusti
Yésus.
30
Nanging
Gusti
Yésus
ngomong
ngéné:
“Swara
kuwi
mau
ora
kanggo
Aku,
nanging
kanggo
kowé.
31
Saiki
wis
wantyiné
enggoné
Gusti
Allah
bakal
nduduhké
salahé
manungsa
nang
jagat
kéné.
Saiki
wis
wantyiné
enggoné
Sétan,
sing
ngwasani
jagat
iki,
bakal
diedunké.
32
Nanging
Aku
bakal
diunggahké
sangka
bumi
iki.
Nèk
Aku
diunggahké
sangka
bumi
iki,
Aku
bakal
narik
wong
kabèh
marang
Aku!”
33
Kuwi
Gusti
Yésus
ngomongké
nèk
Dèkné
bakal
mati
nang
kayu
pentèngan.
34
Mulané
wong-wong
terus
pada
semaur:
“Lo,
awaké
déwé
ngerti
sangka
Kitab
nèk
Kristus
bakal
urip
slawasé.
Lah
jaréné
Kowé
Anaké
Manungsa,
lah
Kowé
kok
ngomong
nèk
Kowé
bakal
mati.
Lah
Anaké
Manungsa
kuwi
sapa?”
35
Gusti
Yésus
terus
ngomong
ngéné
marang
wong-wong:
“Aja
pada
bingung.
Pepadang
iki
nang
tengahmu
mung
garèk
sak
gebyaran
waé.
Mulané,
pumpung
ijik
ènèng,
mlakua
nang
pepadang.
Mengko
nèk
wis
peteng
kowé
ora
weruh
dalan.
36
Pretyayaa
marang
pepadang,
pumpung
ijik
ènèng
nang
tengahmu,
supaya
kowé
dadi
anaké
pepadang.”
Sakwisé
ngomong
ngono
kuwi
Gusti
Yésus
terus
lunga,
ora
ngétok
marang
wong-wong.
37
Nanging
senajana
Gusti
Yésus
nindakké
penggawé
sing
nggumun-nggumunké
lan
wong-wong
pada
weruh
déwé,
meksa
wong-wong
ora
pretyaya
marang
Dèkné.
38
Pantyèn
tyotyok
tenan
karo
sing
diomong
karo
nabi
Yésaya,
sing
uniné
ngéné:
“Gusti,
sapa
sing
gelem
pretyaya
tembungé
awaké
déwé?
Sapa
sing
gelem
nggatèkké
marang
kwasamu?
Ora
ènèng!”
39
Mulané,
kangèlan
tenan
wong-wong
enggoné
arep
pretyaya.
Nabi
Yésaya
mbiyèn
ya
wis
tau
ngomong
ngéné
mbarang:
40
“Gusti
Allah
sing
marakké
wong-wong
ora
weruh
lan
Gusti
Allah
sing
marakké
wong-wong
atiné
kaku.
Nèk
ora
ngono,
mengko
ndak
pada
dunung
lan
pada
balik
menèh
nang
nggoné
Gusti
Allah
lan
diwaraské.”
41
Kuwi
mau
nabi
Yésaya
ngomongké
bab
Gusti
Yésus,
awit
nabi
Yésaya
wis
weruh
kwasané
Gusti
Yésus.
42
Nanging
senajan
kepriyé
waé
ènèng
wong
gedé-gedé
pirang-pirang,
yakuwi
penggedé-penggedéné
wong
Ju,
sing
pada
pretyaya
nèk
Gusti
Yésus
kuwi
kongkonané
Gusti
Allah.
Nanging
wong-wong
iki
pada
wedi
karo
para
Farisi,
mulané
ora
gelem
blaka
nèk
pretyaya,
mengko
ndak
dietokké
sangka
sinaguk.
43
Karomenèh
wong-wong
luwih
seneng
dielem
manungsa
tenimbang
dielem
Gusti
Allah.
44
Ing
liya
dina
Gusti
Yésus
terus
ngomong
ngéné
marang
wong-wong:
“Wong
sing
pretyaya
marang
Aku
kuwi
sakjané
ora
namung
pretyaya
marang
Aku
waé,
nanging
wong
kuwi
pretyaya
marang
Gusti
Allah,
awit
Gusti
Allah
sing
ngongkon
Aku.
45
Dadiné
wong
sing
weruh
Aku
kuwi
uga
weruh
Gusti
Allah
sing
ngongkon
Aku.
46
Tekaku
nang
jagat
kéné
dadi
pepadang,
supaya
wong
sing
pretyaya
marang
Aku
ora
nang
pepeteng
menèh.
47
Nèk
ènèng
wong
ngrungokké
pituturku
nanging
ora
dilakoni,
Aku
ora
bakal
nyetrap
wong
kuwi.
Aku
teka
nang
jagat
kéné
ora
arep
nyalahké
manungsa,
ora.
Aku
mbréné
iki
arep
nulungi
manungsa.
48
Aku
ora
bakal
nyalahké
wong
sing
nyepèlèkké
Aku
lan
sing
ora
manut
pituturku,
ora!
Nanging
pitutur
sing
tak
gelarké,
kuwi
sing
bakal
nyalahké
manungsa,
mbésuk
nèk
kabèh
wong
bakal
dikrutu.
49
Enggonku
memulang
ora
metu
sangka
karepku
déwé,
ora.
Gusti
Allah
Bapakku
sing
ngongkon
Aku,
Dèkné
sing
ngomongi
Aku
apa
sing
kudu
tak
omong.
50
Lan
Aku
ngerti
nèk
sing
dikarepké
karo
Gusti
Allah
kuwi
nggawa
urip
langgeng
kanggo
manungsa.
Mulané,
sing
tak
omong
ya
namung
apa
omongé
Gusti
Allah
Bapakku.”