1
Titus,
wong-wong
pada
diélingké
nèk
kudu
manut
marang
sing
nata
lan
ngwasani
negara.
Kudu
manut
marang
para
pengarep
lan
sak
wantyi-wantyi
kudu
gelem
ngguyupi
sembarang
sing
betyik.
2
Aja
éntuk
ngrasani
liyané
apa
tukar-padu
karo
liyané,
malah-malah
kudu
gemati
lan
ngajèni
marang
saben
wong.
3
Pada
diélingké,
awit
mbiyèn
awaké
déwé
ya
pada
waé
bodo.
Ora
gelem
manut
marang
sapa-sapa,
malah
nurut
pitutur
sing
ora
bener.
Awaké
déwé
kalah
karo
sak
wernané
kesenengan
sing
ala.
Sing
dipikir
awan-wengi
namung
barang
sing
ora
nggenah.
Seneng
mèri
karo
liyané.
Disengiti
wong
lan
awaké
déwé
ya
pada
waé
seneng
nyengiti
liyané.
4
Nanging
terus
ènèng
wantyiné
Juru
Slameté
lan
Gusti
Allahé
awaké
déwé
nduduhké
kawelasané
lan
katrésnané
marang
manungsa.
5
Saiki
awaké
déwé
wis
dislametké.
Ora
jalaran
awaké
déwé
iki
nglakoni
betyik
apa
kepriyé
waé,
ora,
nanging
jalaran
Dèkné
trésna
lan
melas
marang
awaké
déwé.
Gusti
Yésus
ngedusi
awaké
déwé
lantaran
Roh
Sutyi.
Ya
Roh
Sutyi
iki
sing
wis
nglairké
awaké
déwé
menèh
lan
nganyarké
uripé
lan
klakuané
awaké
déwé.
6
Lantaran
Gusti
Yésus
Kristus,
Juru
Slameté
awaké
déwé,
Gusti
Allah
ngedunké
Roh
Sutyi
kanggo
nulungi
awaké
déwé
ing
apa
waé.
7
Mengkono
Gusti
Allah
wis
ngétokké
kabetyikané
lan
saiki
Dèkné
wis
nganggep
awaké
déwé
bener,
ora
nduwé
salah
menèh.
Awaké
déwé
wis
nampa
urip
langgeng
sing
diarep-arep.
8
Iki
pitutur
sing
bener.
Karepku
kabèh
iki
mbok
wulangké
sing
tenanan.
Dadiné
wong-wong
sing
pretyaya
marang
Gusti
Allah
bisa
mundak
enggoné
nggawé
betyik.
Kuwi
apik
lan
kanggo
gawé.
9
Nanging
kowé
aja
mèlu
èngkèl-èngkèlan
bab
rembukan
sing
ora
ènèng
tegesé.
Uga
bab
wèt-wèté
wong
Ju
lan
bab
mbah-mbahané
mbiyèn
lan
turun-turunané.
Kuwi
disingkiri
waé,
awit
kuwi
blas
ora
kanggo
gawé
apa-apa.
10
Wong
sing
arep
nggawé
bubrahé
pasamuan
kudu
mbok
garap.
Nèk
ijik
diteruské,
diélingké
sepisan
menèh.
Nèk
wongé
meksa
durung
manut,
dietokké.
11
Wong
kaya
ngono
kuwi
ora
nggolèk
barang
betyik,
nanging
nuju
barang
ala.
Wong
kaya
ngono
kuwi
ketara
banget
salahé.
12
Titus,
iki
ijik
ènèng
kabar-kabar
menèh.
Artemas
lan
Tikikus
arep
tak
kongkon
nang
nggonmu.
Nèk
wong
loro
iki
wis
tekan
kono,
aku
nyuwun
kowé
intera
metuki
aku
nang
Nikopolis.
Aku
mikir
aku
bakal
nang
kono,
mbésuk
nèk
wantyi
adem
lan
angin
banter.
13
Sénas,
sing
pangkaté
advokat
lan
Apolos
pada
diréwangi
bèn
ndang
budal
lan
aja
sampèk
kekurangan
apa-apa.
14
Lan
menèh,
sedulur-sedulur
sing
pretyaya
pada
diwulangi,
supaya
pada
nglumui
nulungi
lan
nyukupi
liyané
sing
kekurangan
ing
sandang-pangané.
Dadiné
uripé
ora
muspra,
nanging
kanggo
gawé
kanggo
liyané.
15
Tyukup
seméné
waé,
sedulur-sedulur
sing
nang
kéné
karo
aku
pada
kirim
slamet
marang
kowé.
Awaké
déwé
uga
kirim
slamet
marang
sedulur-sedulur
sing
karo
kowé,
sing
pada
trésna
awaké
déwé.
Muga-muga
Gusti
Allah
ngétokké
kabetyikané
marang
kowé
kabèh.
Paulus