1
Tibaké
para
sedulur,
apa
ya
ènèng
gunané
dadi
wong
Ju
nèk
dipadakké
karo
bangsa
liya-liyané
lan
nglakoni
sunat
iku
apa
ya
ènèng
perluné?
2
Miturut
pinemuku
para
sedulur,
gunané
okèh
banget.
Sing
penting
déwé
ya
iki:
Gusti
Allah
masrahké
pituturé
marang
bangsa Ju.
3
Lah
nanging
terus
kepriyé?
Wujuté
ènèng
wong
Ju
sing
senajan
nduwèni
pituturé
Gusti
Allah,
nanging
meksa
ora
manut
marang
pitutur
kuwi.
Apa
kuwi
ora
tandané
nèk
Gusti
Allah
ora
kenèng
dijagakké.
4
Blas
ora
para
sedulur,
awit
Gusti
Allah
kuwi
kenèng
dijagakké
terus,
senajan
manungsa
goroh
bab
Gusti
Allah.
Wujuté
nang
Kitab
ya
ènèng
tulisan
sing
uniné
ngéné:
“Dadiné
ketara
Gusti,
nèk
tembungmu
kabèh
bener
lan
senajana
Kowé
disalahké
kepriyé
waé,
bakal
ketitik
nèk
Kowé
bener
terus.”
5
Dadiné
apa
ya
ora
bener
nèk
jalaran
sangka
klakuané
wong
Ju
sing
ora
temen,
malah
bisa
ketara
banget
nèk
Gusti
Allah
temen
terus?
Apa
Gusti
Allah
ora
klèru
nèk
Dèkné
nyetrap
awaké
déwé?
(Aku
iki
sakjané
namung
niru
omongané
wong-wong.)
6
Blas
ora
para
sedulur,
Gusti
Allah
ora
klèru!
Lah
semunggoné
Dèkné
klèru,
kepriyé
Dèkné
bisané
ngrutu
manungsa?
7
Lan
menèh
para
sedulur,
semunggoné
beneré
Gusti
Allah
kétoké
sangka
gorohku,
lah
kenèng
apa
gorohku
kok
disalahké?
Kenèng
apa
aku
kok
dianggep
wong
dosa?
8
Nèk
pantyèn
ngono
tenan,
awaké
déwé
luwung
ngomong
ngéné
waé:
“Hayuk
pada
nglakoni
ala
waé,
supaya
sing
apik
bisa
metu.”
Pantyèn
aku
iki
diarani
karo
wong-wong,
jaréné
aku
mulangi
pitutur
sing
kaya
ngono
lan
aku
jan
isin
tenan.
Nanging
pada
ngertia
para
sedulur,
Gusti
Allah
bakal
nyetrap
wong-wong
kuwi
kaya
sak
mestiné,
ya
wong-wong
kuwi
sing
pada
nglakoni
dosa,
mikiré
supaya
kabetyikané
Gusti
Allah
bisa
kétok.
9
Para
sedulur,
apa
aku
iki
ngomong
nèk
awaké
déwé
iki
wong
Ju
sing
apik
déwé,
ngungkuli
bangsa
liya-liyané?
Blas
ora!
Aku
malah
wis
ndunungké
nèk
wong
Ju
kuwi
tunggalé
waé
karo
wong
sing
dudu
Ju,
kabèh
wis
dikwasani
dosa.
10
Bab
iki
nang
Kitab
wis
ketulis
ngéné:
“Ora
ènèng
wong
siji
waé
sing
bener.
11
Ora
ènèng
sing
ngerti
apa
kepéngin
ngerti
marang
kekarepané
Gusti
Allah.
12
Kabèh
wis
pada
ninggal
Gusti
Allah
lan
ora
kanggo
gawé
apa-apa.
Ora
ènèng
siji waé
sing
nggawé
kabetyikan.
Siji
waé
ora.
13
Telaké
kaya
kuburan
menga
lan
ilaté
pinteré
éram-éram
nèk
ngapusi
wong.
Lambéné
kaya
ènèng
ratyuné,
karo
tembungé
pada
ngembrukké
lan
ngrusak
uripé
liyané.
14
Tyangkemé
kebek
karo
tembung
ala,
seneng
mujèkké
alangan
marang
liyané.
15
Gampang
nèk
ndadèkké
sangsarané
lan
matèni
wong
liyané.
16
Nang
endi
waé
sing
ditekani
mesti
ninggal
tipak
karusakan
lan
kasangsaran.
17
Urip
katentreman
ora
pada
ngerti
blas.
18
Marang
Gusti
Allah
wong-wong iki
jan
ora
nduwé
wedi
blas.”
19
Para
sedulur,
saiki
awaké
déwé
dunung
nèk
sembarang
sing
diomong
ing
wèt-wèté
nabi
Moses
kuwi
ya
kanggo
wong-wong
sing
pada
nduwèni
wèt-wèt
kuwi,
ya
awaké
déwé
iki
wong
Ju.
Dadiné
ora
ènèng
sing
bisa
nglakoni
ala
terus
ngomong
nèk
ora
ngerti
nèk
sing
dilakoni
kuwi
ora
apik.
Mengkono
kuwi
dadiné
ènèng
beneré
nèk
kabèh
wong
sak
jagat,
tegesé
wong
Ju
lan
sing
dudu
Ju,
kudu
asok
penjawab
marang
Gusti
Allah.
20
Wong
urip
ora
ènèng
siji
waé
bisa
ketampa
Gusti
Allah
jalaran
nglakoni
wèt-wèté
nabi
Moses.
Nanging
wèt-wèt
kuwi
namung
kanggo
nduduhké
nèk
manungsa
wis
nglakoni
dosa.
21
Nanging
saiki
Gusti
Allah
wis
nggawé
dalan
liyané
kanggo
awaké
déwé,
dalan
sing
marakké
awaké
déwé
bisa
ketampa
Dèkné.
Iki
ora
lantaran
netepi
wèt-wèté
nabi
Moses,
ora,
nanging
lantaran
dalan
sing
anyar,
senajan
mbiyèn
nabi
Moses
lan
nabi
liya-liyané
ya
wis
ngomongké
bab
dalan
iki.
22
Saiki
awaké
déwé
bisané
dianggep
bener
lan
ketampa
karo
Gusti
Allah
ya
namung
nèk
awaké
déwé
pretyaya
marang
Gusti
Yésus
Kristus.
Kabèh
wong
bisa
nampa
keslametan,
nèk
gelem
pretyaya
marang
Gusti
Yésus
Kristus,
awit
Gusti
Allah
ora
mbédak-mbédakké,
ora
dadi
sebab
wong
Ju
apa
bangsa
liya.
23
Kenèng
apa
aku
kok
bisa
ngomong
ngono
para
sedulur.
Awit
kabèh
wong
wis
tiba
ing
dosa
lan
jalaran
kabèh
namung
nuruti
karepé
déwé,
Gusti
Allah
blas
ora
kétok
apiké
sangka
uripé
manungsa.
24
Nanging
Gusti
Allah
meksa
gelem
nganggep
manungsa
bener
lan
gelem
nampa
manungsa,
nèk
gelem
pretyaya
marang
Gusti
Yésus
Kristus,
sing
wis
nebus
dosané
manungsa.
Mengkono
kuwi
Gusti
Allah
ngujutké
kawelasané
lan
kabetyikané
marang
manungsa,
sing
sakjané
kudu
disetrap.
25
Nanging
Gusti
Allah
wis
ngongkon
Gusti
Yésus
Kristus
nglakoni
pati,
nyangga
setrapané
manungsa,
supaya
manungsa
bisa
diluwari
sangka
nesuné
Gusti
Allah
lan
bisa
nampa
pangapura
sangka
Gusti
Allah.
Getihé
Gusti
Yésus
Kristus
tumètès
dongé
Dèkné
mati
lan
sapa
sing
pretyaya
nèk
getih
tumètès
kuwi
kanggo
nglabuhi
manungsa,
wong
kuwi
mesti
bakal
nampa
pangapura
lan
bisa
nitèni
nèk
Gusti
Allah
nindakké
sing
bener.
Awit
ing
jaman
sing
wis
kliwat
Gusti
Allah
ora
nyetrap
manungsa,
jalaran
Dèkné
kepéngin
ngétokké
kesabarané.
26
Nanging
saiki
wis
tekan
wantyiné
Dèkné
nyetrap
kabèh
manungsa,
jalaran
sangka
dosané,
tegesé,
uga
manungsa
sing
ing
jaman
sing
wis
kliwat
disabari.
Saiki
bisa
kétok
nèk
Dèkné
nindakké
sing
bener.
Lan
Dèkné
uga
nampa
kabèh
wong
sing
pretyaya
marang
Gusti
Yésus,
dianggep
bener.
27
Dadiné
para
sedulur,
apa
sing
arep
dienggo
pamèran
karo
awaké
déwé?
Blas
ora
ènèng.
Lah
apa
sing
marakké
manungsa
bisa
ketampa
karo
Gusti
Allah?
Apa
jalaran
sangka
nglakoni
wèt-wèté
nabi
Moses?
Ora,
nanging
manungsa
bisané
dianggep
bener
lan
ketampa
karo
Gusti
Allah
namung
jalaran
sangka
pretyaya.
28
Dadiné
tyekaké
rembuk
para
sedulur,
manungsa
bisané
ketampa
karo
Gusti
Allah
namung
jalaran
sangka
pretyaya
marang
Gusti
Yésus
Kristus,
ora
jalaran
sangka
netepi
wèt-wèté
nabi
Moses.
29
Apa
Gusti
Allah
kuwi
namung
Gusti
Allahé
wong
Ju?
Apa
dudu
Gusti
Allahé
bangsa
liya
uga?
Mesti
ya ta!
30
Awit
para
sedulur,
Gusti
Allah
wujuté
ya
namung
siji.
Dèkné
nampa
manungsa
namung
lantaran
pretyaya
marang
Gusti
Yésus
Kristus,
wong
Ju
lan
wong
sing
dudu
Ju
tunggalé
waé.
31
Lah
menawa
kowé
terus
ngomong:
tibaké
wèt-wèté
nabi
Moses
wis
ora
dikanggokké
menèh?
Ora
ngono.
Nèk
awaké
déwé
pretyaya
marang
Gusti
Yésus
Kristus,
awaké
déwé
malah
netepi
wèt-wèt
kuwi.