1
Kadung
Gusti
Yésus
weruh
wong
pirang-pirang
kuwi,
Dèkné
terus
munggah
nang
gunung.
Sakwisé
Dèkné
njagong,
murid-muridé
terus
njagong
ngubengi
Dèkné.
2
Gusti
Yésus
terus
molai
mulangi
murid-muridé
ngéné:
3
“Beja
wong
mlarat
sing
pada
njagakké
marang
Gusti
Allah,
awit
wong
sing
kaya
ngono
kuwi
sing
nduwèni
Kratoné
Swarga.
4
Beja
wong
sing
sedi,
awit
bakal
dilipur
karo
Gusti
Allah.
5
Beja
wong
sing
andap-asor,
awit
wong
sing
kaya
ngono
kuwi
sing
bakal
nampa
prejanjiané
Gusti
Allah.
6
Beja
wong
sing
kepéngin
banget
nglakoni
kekarepané
Gusti
Allah,
awit
Gusti
Allah
bakal
nggawé
maremé
atiné.
7
Beja
wong
sing
seneng
melasi
wong
liya,
awit
Gusti
Allah
uga
bakal
melasi
wong
kuwi.
8
Beja
wong
sing
resik
atiné,
awit
bakal
weruh
Gusti
Allah.
9
Beja
wong
sing
seneng
ngrukunké,
awit
bakal
diarani
anaké
Gusti
Allah.
10
Beja
wong
sing
disiya-siya
jalaran
nglakoni
kekarepané
Gusti
Allah,
awit
wong
sing
kaya
ngono
kuwi
sing
nduwèni
Kratoné
Swarga.
11
“Beja
kowé,
nèk
kowé
diolok-olok,
disiya-siya
lan
disalah-salahké
sing
ora-ora,
jalaran
kowé
dadi
muridku.
12
Kowé
kudu
bungah
lan
sukak-sukak,
awit
kowé
bakal
nampa
upah
gedé
nang
swarga.
Para
nabi
jaman
mbiyèn
uga
pada
disiya-siya
kaya
kowé.”
13
Gusti
Yésus
neruské
tembungé
ngéné:
“Kowé
kuwi
uyahé
jagat.
Nèk
uyah
ilang
asiné,
wis
ora
ènèng
apa-apa
menèh
sing
kenèng
kanggo
ngasinké.
Uyah
kuwi
ora
kanggo
gawé
apa-apa
menèh,
kejaba
namung
dibuwang
nang
dalan
lan
diidek-idek
wong.
14
“Kowé
kuwi
pepadangé
jagat.
Kuta
sing
nang
nduwur
gunung
ora
bisa
dialing-alingi.
15
Kowé
mesti
ora
nyumet
dian
terus
ditutupi
ténggok
ta?
Ora,
mesti
diané
terus
didèkèk
sing
duwur,
supaya
bisa
madangi
kabèh
wong
sing
nang
omah
kono.
16
Mulané,
kowé
uga
kudu
nylorotké
padangmu
marang
wong-wong,
supaya
pada
weruh
penggawému
sing
betyik.
Dadiné
wong-wong
kuwi
pada
ngluhurké
Bapakmu
sing
nang
swarga.”
17
Gusti
Yésus
ngomong
ngéné:
“Kowé
aja
pada
mikir
nèk
Aku
iki
teka
arep
ngrombak
wèt-wèté
nabi
Moses.
Tekaku
iki
ora
arep
ngrombak,
ora,
nanging
Aku
malah
netepké.
18
Mulané,
pada
ngertia,
suwéné
langit
lan
bumi
ijik
ènèng,
ora
bakal
ènèng
aksara
sangka
wèté
nabi
Moses
dityorèk,
siji
waé
ora,
nganti
tekan
rampungé.
19
Mulané,
sapa
sing
nerak
salah-sakwijiné
wèt
mau,
senajan
sing
tyilik
déwé
lan
mulangi
wong
liya
nglakoni
sing
kaya
ngono,
wong
iku
bakal
éntuk
panggonan
sing
endèk
déwé
ing
Kratoné
Swarga.
Nanging
sapa
sing
nglakoni
wèté
nabi
Moses
sak
kabèhé
lan
mulangi
liyané
nglakoni
kuwi
kabèh,
wong
iku
sing
bakal
éntuk
panggonan
sing
duwur
ing
Kratoné
Swarga.
20
Mulané
rungokké
tembungku
iki:
‘Nèk
enggonmu
nglakoni
wèt-wèté
nabi
Moses
ora
ngungkul-ungkuli
sing
ditindakké
karo
para
guru
Kitab
lan
para
Farisi,
kowé
ora
bakal
bisa
mlebu
ing
Kratoné
Swarga.’”
21
Gusti
Yésus
neruské
piwulangé
ngéné:
“Kowé
pada
ngerti
nèk
mbah-mbahané
awaké
déwé
diwulangi
ngéné:
‘Aja
matèni
wong;
sapa
sing
matèni
wong
kudu
dikrutu.’
22
Nanging
Aku
mulangi
kowé:
sapa
sing
nesoni
liyané
kudu
dikrutu.
Lan
sapa
sing
ngelokké
liyané
kudu
dikrutu
karo
krutoné
Agama.
Sapa
sing
ngelokké
liyané
ngomong
‘gemblung,’
wong
kuwi
kudu
dityemplungké
nang
geniné
neraka.
23
Mulané,
nèk
kowé
arep
nggawa
pawèhmu
marang
Gusti
Allah,
nanging
kowé
kélingan
nèk
ènèng
sakwijiné
wong
nduwèni
prekara
karo
kowé,
pawèhmu
disèlèhké
nang
ngarepé
altar
ndisik,
terus
wongé
diparani.
Nggawéa
rukun
karo
wongé
ndisik,
terus
balik
menèh
masrahké
pawèhmu
marang
Gusti
Allah.
24
(5:23)
25
“Nèk
ènèng
wong
nggawa
kowé
nang
kruton,
sakjeroné
mlaku
rana,
kowé
kudu
nglumui,
supaya
bisa
apik
karo
wongé.
Nèk
ora
diapiki
ndisik,
mengko
kowé
bakal
digawa
nang
nggoné
rèkteré.
Rèkteré
terus
masrahké
kowé
marang
sekaut,
terus
kowé
dilebokké
nang
setrapan.
26
Lan
ngertia,
kowé
ora
bakal
bisa
metu
sangka
setrapan
kuwi,
nèk
utangmu
durung
mbok
bayar
sak
kabèhé.”
27
Gusti
Yésus
ngomong
menèh:
“Kowé
wis
pada
ngerti
piwulang
sing
uniné
ngéné:
‘Kowé
aja
laku
bédang!’
28
Nanging
aku
ngomong
iki
marang
kowé:
sapa
sing
nyawang
wong
wédok
karo
rasa
seneng
ing
atiné,
wong
kuwi
wis
laku
bédang
karo
wong
wédok
kuwi
ing
atiné.
29
Nèk
mripatmu
tengen
marakké
kowé
nggawé
dosa,
dityukil
waé
lan
dibuwang.
Luwung
kowé
kélangan
mripat
siji,
tenimbang
awakmu
sak
kujur
dityemplungké
nang
neraka.
30
Nèk
tanganmu
tengen
marakké
kowé
nggawé
dosa,
diketok
waé
terus
dibuwang.
Luwung
kowé
kélangan
tanganmu
sebelah,
tenimbang
karo
awak
sak
kujur
mlebu
nang
neraka.”
31
Gusti
Yésus
neruské
tembungé
ngéné:
“Uga
ènèng
piwulang
sing
uniné
ngéné:
‘Sapa
sing
megat
bojoné
kudu
ngekèki
layang
pegat.’
32
Nanging
saiki
kowé
tak
omongi:
sapa
sing
megat
bojoné,
nanging
bojo
kuwi
ora
laku
bédang,
lah
wong
kuwi
marakké
bojoné
mau
terus
laku
bédang,
nèk
sing
dipegat
mau
terus
kawin
menèh.
Lah
wong
lanang
sing
kawin
karo
wong
sing
dipegat
mau
ya
katut
mèlu
laku
bédang.”
33
Gusti
Yésus
ngomong:
“Kowé
pada
ngerti
nèk
mbah-mbahané
awaké
déwé
diwulangi
ngéné:
‘Kowé
aja
mblénjani
janji.
Nèk
kowé
wis
janji
karo
wong
nganggo
sumpah
karo
jenengé
Gusti
Allah,
janji
kuwi
kudu
mbok
tetepi.’
34
Nanging
saiki
kowé
tak
omongi:
kowé
aja
pisan-pisan
sumpah.
Aja
sumpah
nyeluk
langit,
awit
langit
kuwi
jagongané
Gusti
Allah.
35
Lan
aja
sumpah
nyeluk
bumi,
awit
bumi
kuwi
antyik-antyiké
sikilé
Gusti
Allah.
Lan
aja
sumpah
nyeluk
jenengé
Yérusalèm,
awit
kuwi
kuta
panggonané
ratuné.
36
Uga
aja
sumpah
nyeluk
sirahmu,
awit
kowé
déwé
ora
bisa
nggawé
uwan,
sakeler
waé
ora
bisa.
37
Nèk
ya,
ngomonga
ya,
nèk
ora,
ya
ngomong
ora.
Kliwat
sangka
kuwi
metuné
sangka
Sétan.”
38
Tembungé
Gusti
Yésus:
“Kowé
pada
ngerti
nèk
wèté
nabi
Moses
ngomong
ngéné:
‘Sapa
sing
ngrusak
mripat
kudu
gentèn
dirusak
mripaté
lan
sapa
sing
ngrusak
untu
kudu
gentèn
dirusak
untuné.’
39
Nanging
saiki
Aku
ngomongi
kowé:
aja
mbales
marang
wong
sing
nggawé
ala
marang
kowé.
Malah
nèk
ènèng
wong
ngeplak
pipimu
tengen,
bèn
ngeplak
pipimu
sing
kiwa
pisan.
40
Lah
nèk
ènèng
wong
arep
nggawa
kowé
nang
kruton
awit
arep
njaluk
klambimu,
malah
jasmu
dikèkké
pisan.
41
Lah
nèk
kowé
dipeksa
wong
kongkon
nggawakké
barangé
sak
kilomèter,
digawa
rong
kilomèter
pisan.
42
Nèk
ènèng
wong
njaluk
apa-apa
marang
kowé,
dikèki
lan
sing
arep
utang
marang
kowé
ya
diutangi.”
43
Gusti
Yésus
neruské
tembungé
ngéné:
“Kowé
pada
ngerti
piwulang
iki:
‘Kowé
pada
trésnaa
marang
kantya-kantyamu
lan
pada
sengita
marang
mungsuhmu.’
44
Nanging
saiki
kowé
tak
omongi:
pada
trésnaa
marang
mungsuhmu
lan
wong
sing
nggawé
ala
marang
kowé
didongakké.
45
Dadiné
ketara
nèk
kowé
kuwi
pantyèn
anaké
Gusti
Allah
Bapakmu
sing
nang
swarga.
Awit
Gusti
Allah
Bapakmu
nylorotké
padangé
srengéngé
marang
wong
sing
betyik
lan
sing
ala.
Gusti
Allah
Bapakmu
uga
ngekèki
udan
marang
wong
sing
nglakoni
betyik
lan
sing
nglakoni
ala.
46
Lah
nèk
kowé
namung
nrésnani
wong
sing
trésna
marang
kowé,
aja
njagakké
nèk
Gusti
Allah
bakal
ngupahi
kowé,
awit
wong
sing
mata-duwiten
waé
nglakoni
kuwi.
47
Lah
nèk
kowé
namung
mbagèkké
kantya-kantyamu,
lah
kowé
apa
ènèng
bédané
karo
liyané?
Wong
sing
ora
kenal
marang
Gusti
Allah
ya
pada
waé
kaya
ngono.
48
Mulané,
kowé
kudu
sampurna,
kaya
enggoné
Gusti
Allah
Bapakmu
nang
swarga
ya
sampurna.”