1
Gusti
Yésus
lairé
nang
kuta
Bètlehèm,
nang
distrik
Yudéa.
Ing
waktu
kuwi
Hérodès
sing
dadi
ratuné
kono.
Ora
let
suwi
ènèng
wong
pinter
siji-loro
sangka
bawah
wétanan
teka
nang
kuta
Yérusalèm.
2
Wong-wong
iku
terus
pada
takon:
“Nang
endi
awaké
déwé
bisa
nemu
ratuné
bangsa
Ju
sing
entas
lair?
Awaké
déwé
weruh
lintangé
nang
wétan
lan
awaké
déwé
teka
mbréné
arep
nyembah
marang
Dèkné.”
3
Kadung
ratu
Hérodès
krungu
bab
iki,
dèkné
terus
kagèt
banget,
semono
uga
wong
sak
kuta
Yérusalèm.
4
Ratu
Hérodès
terus
kongkonan
nyeluk
para
pengarepé
imam
lan
para
guru
Kitab
kabèh
terus
ditakoni,
nang
endi
bakalé
lairé
Kristus.
5
Wong-wong
kuwi
terus
pada
semaur:
“Nang
kuta
Bètlehèm
nang
distrik
Yudéa,
awit
wis
ditulis
karo
nabi
Mika
ngéné:
‘Kowé
Bètlehèm
nang
tanah
Yudah,
kowé
ora
pisan-pisan
kuta
sing
tyilik
déwé
nang
tanah
Yudah,
awit
sangka
kowé
bakal
metu
pangon
sing
bakal
nuntun
umatku
Israèl.’”
6
(2:5)
7
Sakwisé
éntuk
katerangan
kuwi,
ratu
Hérodès
terus
kongkonan
nyeluk
wong-wong
pinter
sangka
wétanan
mau,
nanging
tanpa
wong
okèh
ngerti.
Wong-wong
pinter
kuwi
terus
ditakoni
okèh-okèh,
kapan
lintangé
molai
kétok.
8
Sakwisé
kuwi
wong-wong
pinter
mau
terus
dikongkon
budal
nang
kuta
Bètlehèm.
Ratu
Hérodès
ngomong
ngéné
marang
wong-wong
kuwi:
“Kana
pada
budal
lan
pada
nggolèk
sak
ènèngé
kabar
bab
Bayi
kuwi.
Nèk
wis
ketemu,
aku
diomongi,
supaya
aku
uga
bisa
nyembah
marang
Dèkné.”
9
Wong-wong
pinter
mau
terus
pada
budal,
sakwisé
nampa
tembungé
ratuné.
Sak
barengé
pada
mlaku,
lintang
sing
kétok
nang
wétan
ngétok
nang
ngarepé
lan
mlaku
tekan
nduwuré
panggonané
Botyah
Bayiné.
Tekan
kono
lintangé
terus
mandek.
10
Weruh
lintangé
mau,
wong-wong
pinter
kuwi
terus
pada
bungah
banget.
11
Terus
pada
mlebu
omahé
lan
weruh
Bayiné
lan
Maria,
ibuné.
Wong-wong
pinter
mau
terus
pada
sujut
lan
nyembah
marang
Bayiné.
Sakwisé
kuwi
terus
pada
mbukak
palisé
wadah
kasugihané
terus
ngekèki
kado
marang
Bayiné,
yakuwi
emas,
menyan
lan
emur.
12
Wong-wong
pinter
mau
mulihé
ora
mlaku
dalan
sing
diliwati
mauné.
Awit
ing
impèn
Gusti
Allah
ngomongi
wong-wong
kuwi,
dipenging
balik
nang
nggoné
ratu
Hérodès.
13
Sakwisé
wong-wong
pinter
mau
pada
mulih,
terus
ènèng
mulékaté
Gusti
Allah
ngétok
marang
Yosèf
ing
sakjeroné
impèn.
Mulékaté
mau
ngomong
ngéné:
“Yosèf,
tangi!
Bayiné
lan
ibuné
gawanen
lunga
nang
negara
Egipte.
Pada
manggona
nang
kana
tekané
aku
ngomongi
kowé
menèh.
Awit
ratu
Hérodès
bakal
nggolèki
Bayiné
arep
dipatèni.”
14
Ing
tengah
wengi
Yosèf
tangi,
terus
Bayiné
lan
ibuné
digawa
lunga
nang
negara
Egipte.
15
Yosèf
terus
manggon
nang
kono
tekan
patiné
ratu
Hérodès.
Dadiné
klakon
tenan
tembungé
Gusti
Allah
dèk
mbiyèn
liwat
nabi
Hoséa
sing
uniné
ngéné:
“Aku
nyeluk
Anakku
sangka
Egipte.”
16
Ratu
Hérodès
ngerti
nèk
diapusi
karo
wong-wong
pinter
sangka
wétanan,
mulané
terus
nesu
banget.
Dèkné
terus
mréntah
kongkon
matèni
botyah
kabèh
nang
kuta
Bètlehèm
lan
sak
kiwa-tengené,
sing
umuré
rong
taun
medun.
Umur
kuwi
tyotyok
karo
waktuné
dongé
ratu
Hérodès
takon
marang
wong-wong
pinter.
17
Dadiné
klakon
tenan
tembungé
Gusti
Allah
liwat
nabi
Yéremia,
sing
uniné
ngéné:
18
“Wong-wong
pada
krungu
swara
sesambat
lan
tangisan
seru
nang
kuta
Ramah;
awit
Rakèl
nangisi
anak-anaké;
ora
gelem
dilipur,
awit
anak-anaké
wis
pada
mati.”
19
Sakwisé
ratu
Hérodès
mati,
Yosèf,
sing
ijik
manggon
nang
negara
Egipte,
terus
éntuk
impèn
menèh.
Mulékaté
Gusti
ngétok
ing
impèn
kuwi,
ngomong
ngéné:
20
“Yosèf,
kana
kowé
balik
menèh
nang
Israèl
karo
Bayiné
lan
ibuné,
awit
wong-wong
sing
arep
matèni
Bayiné
wis
pada
mati.”
21
Yosèf
terus
tangi,
terus
Bayiné
lan
ibuné
digawa
balik
menèh
nang
negara
Israèl.
22
Nanging
kadung
Yosèf
krungu
nèk
Arkélaus
sing
ngganti
Hérodès,
bapaké,
dadi
ratuné
distrik
Yudéa,
dèkné
terus
ora
gelem
manggon
nang
kana.
Ing
impèn
liyané
Yosèf
nampa
tembungé
Gusti,
kongkon
lunga
nang
bawah
Galiléa.
23
Mulané
dèkné
terus
rana
lan
manggon
nang
sakwijiné
kuta
sing
jenengé
Nasarèt.
Dadiné
klakon
tembungé
Gusti
Allah
liwat
para
nabi,
sing
ngomongké
nèk
Gusti
Yésus
bakal
diarani
“Wong
Nasarèt.”