1
Ing
sakwijiné
dina
sabat
Gusti
Yésus
mlaku
liwat
kebon
gandum.
Murid-muridé
krasa
ngelih,
mulané
pada
ngepèki
wohé
gandum
terus
dipangan.
2
Kadung
wong
Farisi
weruh
kuwi,
terus
pada
ngomong
marang
Gusti
Yésus:
“Delokké
kuwi,
murid-muridmu
pada
nerak
angger-angger,
awit
pada
nglakoni
prekara
sing
dilarang
ing
dina
sabat.”
3
Gusti
Yésus
semaur
ngéné:
“Apa
kowé
ora
pada
matya
nang
Kitab
bab
sing
ditindakké
karo
Daved,
dongé
dèkné
lan
kantya-kantyané
pada
ngelih?
4
Dèkné
mlebu
nang
omahé
Gusti
Allah
terus
mangan
roti
sing
dipasrahké
marang
Gusti
Allah,
uga
kantya-kantyané
sing
mèlu
dèkné.
Mangka
miturut
pernatané
agama
Ju
namung
para
imam
sing
kelilan
mangan
roti
kuwi.
5
Apa
kowé
ora
matya
nang
wèté
nabi
Moses
nèk
para
imam
sing
saben
dina
sabat
ladèn
nang
omahé
Gusti
Allah
sakjané
pada
nerak
pernatané
dina
sabat,
nanging
ora
pada
dianggep
salah.
6
Kowé
pada
tak
omongi:
nang
kéné
iki
ènèng
sing
ngungkuli
omahé
Gusti
Allah
kwasané.
7
Nang
Kitab
lak
ènèng
tulisan
ngéné
ta:
‘Sing
tak
karepké
kuwi
kawelasan,
ora
kurban.’
Nèk
kowé
dunung
tegesé
tulisan
kuwi,
kowé
mesti
ora
bakal
nyalahké
wong-wong
sing
bener.
8
Awit
Anaké
Manungsa
sing
kwasa
ngarani
apa
sing
kelilan
lan
sing
ora
kelilan
ing
dina
sabat.”
9
Gusti
Yésus
terus
lunga
sangka
kono
arep
nang
sinaguké
wong-wong
kuwi.
10
Nang
sinaguk
kono
ènèng
wong
sing
tangané
lumpuh.
Enèng
wong
siji-loro
sing
pantyèn
nuju
arep
nggolèki
salahé
Gusti
Yésus.
Wong-wong
iki
takon
marang
Dèkné:
“Apa
éntuk
nambani
wong
ing
dina
sabat?”
11
Gusti
Yésus
terus
semaur:
“Semunggoné
nang
tengahmu
ènèng
wong
sing
nduwé
wedus
siji,
terus
wedus
kuwi
ketyemplung
nang
luwangan
ing
dina
sabat.
Mosok
wongé
ora
ndang
nyandak
wedusé
ditarik
sangka
luwangané?
12
Lah
manungsa
ajiné
apa
ora
ngungkul-ungkuli
wedus?
Mulané
ya
éntuk
nulungi
wong
ing
dina
sabat.”
13
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
wong
sing
lara
tangané:
“Tanganmu
dietungké!”
Wongé
terus
ngetungké
tangané
lan
saiki
tangan
kuwi
wis
waras
kaya
tangan
sing
liyané.
14
Nanging
para
Farisi
terus
pada
metu
lan
pada
rembukan
kepriyé
enggoné
arep
matèni
Gusti
Yésus.
15
Kadung
Gusti
Yésus
krungu
bab
kekarepané
para
Farisi
mau,
Dèkné
terus
lunga
sangka
kono.
Wong
okèh
pada
mèlu
Dèkné.
Kabèh
wong
sing
lara
pada
diwaraské.
16
Nanging
kabèh
pada
diwanti-wanti,
dipenging
ngomong-omongké
bab
Dèkné.
17
Kuwi
marakké
klakon
tembungé
Gusti
Allah
dèk
mbiyèn
liwat
nabi
Yésaya,
sing
uniné
ngéné:
18
“Iki
Peladènku,
Dèkné
sing
tak
pilih.
Dèkné
sing
tak
trésnani,
sing
ndadèkké
senengé
atiku.
Dèkné
bakal
tak
kèki
Rohku.
Dèkné
bakal
ngabarké
marang
kabèh
bangsa
bab
kabeneranku.
19
Peladènku
ora
bakal
tukar-padu
apa
gembar-gembor.
Ora
ènèng
wong
sing
bakal
krungu
swarané
nang
dalan-dalan.
20
Damèn
sing
pepes
ora
bakal
dityoklèk
lan
sentir
sing
murupé
ketip-ketip
ora
bakal
dipatèni.
Peladènku
bakal
temen
terus
ngudi
nganti
kabeneran
nduwèni
kamenangan.
21
Ya
Peladènku iki
sing
bakal
dadi
pengarep-arepé
kabèh
bangsa.”
22
Terus
ènèng
wong
nggawa
wong
lamur
sing
uga
bisu
nang
nggoné
Gusti
Yésus.
Wongé
dikwasani
demit.
Gusti
Yésus
nambani
wongé
terus
bisa
ngomong
lan
weruh
menèh.
23
Wong
kabèh
pada
nggumun
tenan
lan
pada
ngomong:
“Apa
iki
dudu
turunané
ratu
Daved
ya,
sing
wis
diomongké
nèk
bakal
teka?”
24
Kadung
para
Farisi
krungu
wong-wong
ngomong
ngono,
terus
pada
semaur:
“Wong
kuwi
bisa
ngetokké
demit,
awit
dikèki
pangwasa
karo
Bèlsebul,
ratuné
demit-demit.”
25
Gusti
Yésus
ngerti
pikirané
para
Farisi
mau,
mulané
terus
ngomong:
“Negara
sing
rayaté
pada
tyongkrèh
mesti
bakal
ambruk.
Semono
uga
kuta
apa
brayat,
nèk
pada
memungsuhan
marang
sakpada-pada,
mesti
bakal
bubrah.
26
Lah
nèk
demit
nundung
demit,
tibaké
kratoné
Sétan
ya
tyongkrèh
lan
ya
ora
bisa
ngadek?
27
Kowé
ngomong
nèk
Aku
nundung
demit,
awit
Bèlsebul
sing
ngekèki
pangwasa
marang
Aku.
Nèk
ngono,
lah
murid-muridmu
kuwi
sing
nundungi
demit
éntuk
pangwasa
sangka
endi?
Murid-muridmu
déwé
tandané
nèk
pikiranmu
kuwi
klèru.
28
Aku
nundungi
demit
kuwi
sangka
Rohé
Gusti
Allah,
sing
ngekèki
pangwasa
marang
Aku.
Kuwi
tandané
nèk
Kratoné
Gusti
Allah
wis
nekani
kowé.
29
“Apa
ènèng
wong
bisa
ngleboni
omahé
wong
sing
rosa
awaké
terus
nyolong
sembarangé?
Mesti
ora
bisa!
Malingé
kudu
bisa
mbanda
sing
nduwé
omah
ndisik,
sakdurungé
ngusungi
sembarangé.
30
“Wong
sing
ora
ngrujuki
Aku,
kuwi
tegesé
nglawan
Aku.
Lan
sapa
sing
ora
mèlu
Aku
ngumpulké
wong-wong,
kuwi
tegesé
malah
mbuyarké.
31
Mulané
kowé
tak
omongi:
sakkèhé
dosa
lan
pengolok-olok
marang
Gusti
Allah
bakal
dingapura.
Nanging
sapa
sing
ngolok-olok
marang
Roh
Sutyi
ora
bakal
dingapura.
32
Nèk
ènèng
wong
ngolok-olok
Anaké
Manungsa,
wong
kuwi
bakal
dingapura.
Nanging
wong
sing
ngolok-olok
marang
Roh
Sutyi,
wong
kuwi
ora
pisan-pisan
bakal
dingapura,
ora
bakal
dingapura
ing
jaman
saiki
lan
uga
ora
dingapura
ing
jaman
sing
bakal
teka.”
33
Gusti
Yésus
neruské
tembungé:
“Wit
sing
apik
mesti
ya
ngetokké
wong
sing
apik.
Nèk
wité
ala,
wohé
ya
ala.
Awit
wohé
kuwi
ngétokké
apik-èlèké
wité.
34
Kowé
kuwi
anakan
ula!
Kepriyé
kowé
bisané
ngomongké
sing
betyik,
nèk
atimu
déwé
ala?
Awit
apa
sing
metu
sangka
lambé,
kuwi
metuné
sangka
ati.
35
Wong
betyik
kuwi
atiné
ya
mesti
betyik
lan
bakal
bisa
ngetokké
barang
sing
betyik
sangka
simpenané.
Nanging
wong
ala,
atiné
ya
ala
lan
ya
ngetokké
barang
sing
ala
sangka
simpenané.
36
“Mulané
pada
ngertia:
ing
dina
kruton
kabèh
wong
bakal
kudu
asok
penjawab
bab
saben
tembung
sing
ngawur
waé.
37
Awit
tembung-tembungmu
déwé
sing
bakal
ngarani
kowé
bener
apa
salah.”
38
Ing
waktu
kuwi
ènèng
guru
Kitab
lan
wong
Farisi
siji-loro
sing
ngomong
marang
Gusti
Yésus:
“Guru,
awaké
déwé
kepéngin
weruh
tandané
sangka
Kowé.”
39
Nanging
Gusti
Yésus
semaur:
“Pantyèn
ala
tenan
lan
gedé
tenan
dosané
wong
jaman
saiki.
Pada
njaluk
tanda
pangwasa,
nanging
ora
bakal
nampa
tanda,
kejaba
tandané
nabi
Yonah.
40
Kaya
enggoné
nabi
Yonah
nang
wetengé
iwak
telung
dina
telung
wengi,
mengkono
uga
Anaké
Manungsa
bakal
nang
kubur
telung
dina
telung
wengi.
41
Mbésuk
ing
dina
kruton
wong-wong
kuta
Ninewé
bakal
pada
ditangèkké
bareng
karo
wong-wong
iki
lan
bakal
nyalahké
wong-wong
iki.
Awit
dongé
wong
Ninewé
krungu
tembungé
Gusti
Allah
sing
digelarké
karo
nabi
Yonah,
wong-wong
kuwi
terus
pada
njaluk
ngapura
marang
Gusti
Allah
lan
ninggal
laku
sing
ala.
Lah
mangka
sing
ngadek
nang
kéné
iki
gedéné
ngungkuli
nabi
Yonah.
42
Mbésuk
ing
dina
kruton
ratu
wédok
sangka
bawah
kidul
bakal
maju
lan
bakal
nyalahké
wong-wong
iki.
Awit
ratu
kuwi
teka
sangka
pojoké
bumi,
kepéngin
ngrungokké
kaweruhé
ratu
Soléman.
Lah
mangka
sing
ngadek
nang
kéné
iki
ngungkuli
ratu
Soléman.”
43
Gusti
Yésus
neruské
tembungé
ngéné:
“Nèk
ènèng
demit
metu
sangka
sakwijiné
wong,
demit
mau
terus
mlaku-mlaku
nang
panggonan
sing
ora
kanggonan
wong,
nggolèk
panggonan
kanggo
lèrèn,
nanging
ora
nemu.
44
Demité
terus
mikir:
‘Enaké
tak
balik
waé
nang
omah
sing
wis
tak
tinggal.’
Demité
terus
balik
nang
omahé
lan
weruh
nèk
saiki
wis
resik
lan
ditata
apik.
45
Demit
mau
terus
lunga
nggolèki
kantyané,
terus
balik
nggawa
demit
pitu,
sing
alané
ngungkul-ungkuli
dèkné
déwé.
Demit-demit
kuwi
terus
manggon
ing
wong
mau.
Entèk-entèké
wong
kuwi
kasusahané
malah
ngungkul-ungkuli
mauné,
dongé
namung
kanggonan
demit
siji.”
46
Dongé
Gusti
Yésus
ijik
omong-omongan
karo
wong-wong
kuwi,
ibuné
lan
sedulur-seduluré
pada
ngentèni
nang
njaba,
kepéngin
ketemu
karo
Dèkné.
47
Terus
ènèng
wong
sing
ngomongi
Dèkné:
“Guru,
ibumu
lan
sedulur-sedulurmu
pada
nang
njaba,
kepéngin
metuki
Kowé.”
48
Gusti
Yésus
semaur:
“Ibuku
lan
sedulur-sedulurku
kuwi
sapa
ta?”
49
Gusti
Yésus
terus
nduding
murid-muridé
karo
ngomong:
“Iku
ibuku
lan
sedulur-sedulurku!
50
Awit
sapa
sing
nglakoni
kekarepané
Bapakku
sing
nang
swarga,
ya
iku
sedulurku
lanang
lan
sedulurku
wédok
lan
ibuku.”