1
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
murid-muridé:
“Kowé
aja
pada
sedi
lan
bingung,
nanging
pada
pretyaya
terus
marang
Gusti
Allah
lan
marang
Aku.
2
Nang
omahé
Gusti
Allah
Bapakku
okèh
panggonané.
Semunggoné
ora
ngono
mesti
kowé
ya
tak
omongi.
Saiki
Aku
arep
budal
nggawèkké
panggonan
kowé.
3
Nèk
Aku
wis
rampung
Aku
bakal
balik
menèh
marani
kowé,
supaya
kowé
bisa
manggon
dadi
siji
karo
Aku.
4
Panggonan
sing
bakal
tak
parani
kuwi
kowé
wis
pada
ngerti
dalané!”
5
Rasul
Tomas
terus
semaur:
“Gusti,
panggonan
sing
arep
mbok
parani
waé
awaké
déwé
ora
ngerti,
lah
dalané
menèh
awaké
déwé
ngertia.”
6
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Aku
iki
dalané
marang
Gusti
Allah
lan
Aku
sing
nduduhké
Gusti
Allah
kuwi
sapa
lan
Aku
sing
ngekèki
urip
marang
manungsa.
Ora
ènèng
wong
bisa
mara
nang
nggoné
Gusti
Allah
Bapakku
nèk
ora
liwat
Aku.
7
Nèk
kowé
ngerti
Aku
kowé
ya
ngerti
Gusti
Allah
Bapakku.
Saiki
kowé
wis
ngerti
Dèkné,
awit
kowé
wis
weruh
Dèkné.
8
Rasul
Filipus
terus
takon
marang
Gusti
Yésus:
Gusti,
awaké
déwé
wis
lega
nèk
mbok
duduhi
Gusti
Allah
Bapaké
awaké
déwé!”
9
Gusti
Yésus
semaur:
“Filipus,
Aku
lak
wis
suwi
bebarengan
karo
kowé
ta?
Lah
kok
kowé
ora
nitèni
Aku?
Sapa
sing
weruh
Aku
ya
weruh
Gusti
Allah
Bapakku.
Lah
kowé
kok
ijik
takon
kepéngin
weruh
Gusti
Allah
Bapakku?
10
Kowé
lak
ngerti
ta
nèk
Gusti
Allah
Bapakku
karo
Aku
kuwi
tunggalé.
Pitutur
sing
tak
wulangké
marang
kowé
kuwi
ora
sangka
karepku
déwé,
nanging
sangka
karepé
Gusti
Allah
Bapakku.
Dèkné
manggon
ing
Aku
lan
Dèkné
sing
tumandang
sangka
Aku.
11
Ngandela
ta
nèk
Aku
karo
Gusti
Allah
Bapakku
kuwi
tunggalé.
Penggawéku
sing
nggumun-nggumunké
kuwi
lak
wis
ngujutké
kuwi ta!
12
Iki
dirungokké
sing
apik:
sapa
sing
pretyaya
marang
Aku
bisa
kaya
Aku
nindakké
penggawé
sing
nggumun-nggumunké.
Ora
namung
kuwi
waé,
nanging
malah
bisa
nindakké
ngungkul-ungkuli
kuwi,
awit
Aku
arep
budal
nang
nggoné
Gusti
Allah
Bapakku.
13
Lan
jalaran
Aku
nang
kana,
apa
penjalukmu
bakal
keturutan,
janji
kowé
nembung
nganggo
Jenengku.
Mesti
Aku
bakal
nuruti
penjalukmu,
dadiné
Aku
bisa
ngluhurké
Gusti
Allah
Bapakku.
14
Nèk
kowé
njaluk
apa
waé
nganggo
Jenengku,
bakal
tak
turuti.”
15
Gusti
Yésus
terus
ngomong
menèh:
“Nèk
kowé
trésna
tenan
marang
Aku
kowé
uga
mesti
nglakoni
omongku.
16
Semono
uga,
Aku
bakal
nembung
marang
Gusti
Allah
Bapakku,
supaya
Dèkné
ngongkon
liyané
sing
bakal
nulungi
kowé
slawasé.
Kuwi
Roh
Sutyi,
sing
bakal
mulangi
kowé
bab
Gusti
Allah
kaya
sak
beneré.
17
Wong
sing
ora
pretyaya
marang
Gusti
Allah
ora
bisa
nampa
Roh
Sutyi,
awit
ora
nitèni
lan
ora
dunung.
Nanging
kowé
bakal
ngerti
Roh
Sutyi,
awit
Dèkné
bakal
karo
kowé
lan
bakal
manggon
ing
uripmu.
18
“Ora,
kowé
ora
bakal
tak
tinggal
déwé,
Aku
bakal
balik
marang
kowé.
19
Ora
suwi
menèh
wong
jagat
bakal
ora
weruh
Aku
menèh,
nanging
Aku
bebarengan
karo
kowé
terus.
Lan
kowé
bakal
urip,
awit
Aku
urip.
20
Ing
wantyi
kuwi
kowé
bakal
dunung
nèk
Aku
karo
Gusti
Allah
Bapakku
kuwi
dadi
siji.
Semono
uga
kowé
bakal
dunung
nèk
kowé
karo
Aku
iki
uga
dadi
siji.
21
“Wong
sing
ngerti
pituturku
lan
nglakoni
apa
omongku,
ya
wong
kaya
ngono
kuwi
sing
trésna
marang
Aku
tenan.
Wong
kuwi
bakal
ditrésnani
tenan
karo
Gusti
Allah
Bapakku
lan
Aku
mbarang
bakal
nrésnani
wong
kuwi.
Lan
menèh,
Aku
bakal
nduduhké
marang
Dèkné
Aku
iki
sapa.”
22
Enèng
murid
sing
jenengé
Yudas,
nanging
dudu
Yudas
Iskariot.
Yudas
iki
ngomong
marang
Gusti
Yésus:
“Gusti,
lah
Kowé
kok
ngétokké
kwasamu
namung
marang
awaké
déwé,
ora
marang
wong-wong
liyané
sing
ora
pretyaya
marang
Kowé?”
23
Gusti
Yésus
semaur:
“Wong
sing
trésna
marang
Aku
kuwi
uga
bakal
nurut
pituturku
lan
Gusti
Allah
Bapakku
bakal
nrésnani
wong
sing
kaya
ngono
kuwi.
Aku
lan
Gusti
Allah
Bapakku
bakal
urip
bebarengan
karo
wong
kuwi.
24
Nanging
wong
sing
ora
trésna
marang
Aku
uga
ora
bakal
nurut
pituturku,
senajana
pituturku
kuwi
dudu
tembungku
déwé,
nanging
tembungé
Gusti
Allah
sing
ngongkon
Aku.
25
“Suwéné
Aku
ijik
tyampur
karo
kowé
Aku
mulangi
kowé
sembarang-mbarang
kuwi.
26
Nanging
Gusti
Allah
Bapakku
bakal
ngongkon
Roh
Sutyi,
Penulungmu,
teka
dadi
wakilku.
Dèkné
sing
bakal
ngréwangi
kowé
lan
ndunung-ndunungké
marang
kowé
bab
sembarang.
Dèkné
uga
bakal
ngéling-élingké
marang
kowé
bab
sembarang
sing
wis
tak
wulangké.
27
“Saiki
kowé
tak
tinggali
katentreman.
Ora
katentremané
donya
kéné,
ora,
nanging
katentreman
sing
namung
Aku
déwé
bisa
ngekèki.
Mulané,
kowé
aja
pada
sedi
lan
aja
pada
wedi.
28
Pantyèn
Aku
wis
ngomong
nèk
Aku
arep
lunga,
nanging
Aku
bakal
balik
menèh.
Mulané,
nèk
kowé
pada
trésna
tenan
marang
Aku,
kowé
malah
kudu
bungah
nèk
Aku
bakal
lunga
nang
nggoné
Gusti
Allah
Bapakku,
awit
Gusti
Allah
Bapakku
kuwi
gedéné
ngungkuli
Aku.
29
Sakdurungé
sembarang
iki
klakon
kowé
wis
tak
omongi,
dadiné
mbésuk
nèk
wis
klakon
tenan,
kowé
bisa
nitèni
nèk
sembarang
sing
tak
omong
kuwi
tenan.
30
Aku
wis
ora
bisa
ngomong
okèh-okèh
menèh
marang
kowé,
awit
Sétan,
ratuné
donya,
wis
ngétok.
Aku
ora
ngomong
nèk
dèkné
kuwi
bisa
menangké
Aku,
ora.
31
Nanging
Aku
namung
manut
apa
kongkonané
Gusti
Allah
Bapakku.
Dadiné
wong
kabèh
bisa
nitèni
nèk
Aku
trésna
tenan
marang
Gusti
Allah
Bapakku.
“Wis,
hayuk
saiki
pada
lunga!”