1
Gusti
Yésus
terus
mulangi
wong-wong
mau
nganggo
gambar
ngéné:
“Iki
dirungokké
sing
apik.
Nèk
ènèng
wong
mlebu
kandang
wedus,
nanging
ora
liwat
lawangé,
wong
kuwi
mesti
maling
apa
tukang
ngrampok.
2
Pangoné
mlebu
kandang
liwat
lawangé
lan
sing
jaga
kandang
mesti
bakal
mbukakké
lawangé.
Wedusé
kabèh
nitèni
swarané
pangoné.
Wongé
nyeluki
jenengé
wedusé
siji-siji
terus
digiring
metu
arep
diengon.
3
(10:2)
4
Nèk
wedusé
kabèh
wis
dietokké,
pangoné
terus
mlaku
nang
ngarep
déwé.
Wedusé
terus
ngetutké
dèkné,
awit
kabèh
nitèni
swarané.
5
Wedus-wedus
iki
ora
bakal
ngetutké
wong
liyané.
Nèk
ènèng
wong
liyané
teka,
wedusé
malah
pada
mblayu
lunga,
awit
ngerti
nèk
kuwi
dudu
pangoné.”
6
Gusti
Yésus
nganggokké
gambar
iki,
nanging
wong-wong
ora
dunung.
7
Mulané
Dèkné
terus
ndunung-ndunungké
ngéné:
“Omongku
iki
dirungokké
sing
apik
tenan!
Ya
Aku
iki
lawangé
kandang
wedus.
Kabèh
sing
tekané
sakdurungé
Aku,
kuwi
maling
lan
tukang
ngrampok.
Mulané
wedus-wedus
ora
ngrungokké
swarané.
8
(10:7)
9
Aku
iki
lawangé.
Wong
sing
mlebu
liwat
Aku
bakal
slamet.
Wong
kuwi
mlebu-metu
bakal
nemu
pangan.
10
Kowé
pada
ngerti,
maling
kuwi
tekané
namung
arep
nyolong,
matèni
lan
ngrusak.
Nanging
Aku
teka
ngekèki
urip
kalubèran.
11
“Aku
iki
pangon
sing
sejati.
Pangon
sing
sejati
saguh
mati
nglabuhi
wedus-wedusé.
12
Wong
sing
namung
kerja
angon
kuwi
dudu
pangoné
lan
dudu
sing
nduwé
wedusé.
Wong
kaya
ngono
kuwi
malah
mblayu
lunga
nèk
ènèng
kéwan
galak
teka
arep
mangan
wedusé.
Wedus-wedusé
mesti
ditinggal,
awit
dèkné
namung
kerja.
Wedus-wedusé
ditubruk
karo
kéwané
galak
terus
pada
buyar.
13
(10:12)
14
Aku
iki
pangon
sing
sejati.
Kaya
enggoné
Gusti
Allah
Bapakku
mangertèni
Aku
lan
Aku
mangertèni
Dèkné,
kaya
ngono
uga
Aku
ngerti
wedusku
siji-sijiné
lan
wedusku
siji-sijiné
ya
ngerti
Aku.
Aku
ora
éman
uripku
kanggo
nglabuhi
wedus-wedusku.
15
(10:14)
16
Aku
uga
nduwé
wedus-wedus
liyané
sing
ora
nang
kandang
kéné.
Wedus-wedus
kuwi
uga
kudu
tak
engon
lan
bakal
pada
ngrungokké
swaraku.
Bakal
tak
giring
dadi
siji
karo
wedus-wedus
sing
wis
nang
kéné.
Dadiné
wedus-wedusku
kabèh
bakal
tunggal
kandang
lan
tunggal
pangon.
17
“Gusti
Allah
Bapakku
nrésnani
Aku,
awit
Aku
masrahké
uripku,
supaya
Aku
bisa
nampa
uripku
menèh.
18
Aku
masrahké
uripku
sangka
karepku
déwé.
Ora
ènèng
sing
bisa
ngrebut
sangka
Aku.
Mati
ya
karepku
déwé
lan
urip
ya
karepku
déwé.
Kuwi
kekarepané
Gusti
Allah
Bapakku.”
19
Tembung-tembungé
Gusti
Yésus
kuwi
marakké
para
penggedéné
wong
Ju
sing
nang
kono
pada
èngkèl-èngkèlan.
20
Okèh
sing
ngomong:
“Yésus
kuwi
wong
édan,
wong
kelebon
sétan.
Aja
dirungokké.”
21
Saloké
ngomong:
“Nèk
wong
kelebon
sétan
mosok
bisa
mulangi
kaya
ngono.
Mosok
sétan
bisa
nambani
wong
lamur?
Lak
ora
ta?”
22
Saiki
nang
kuta
Yérusalèm
ènèng
riyaya
gedé.
Saben
taun
ènèng
riyaya
iki
kanggo
ngélingké
bukakané
Gréja
Gedé.
Riyaya
iki
tiba
wayahé
adem.
23
Gusti
Yésus
mlaku-mlaku
nang
Gréja
Gedé
kono
nang
panggonan
sing
jenengé
Gadriné
Soléman.
24
Para
penggedéné
wong
Ju
terus
pada
ngubengi
Dèkné
takon:
“Mbok
awaké
déwé
ndang
diomongi
ta!
Nèk
kowé
kuwi
pantyèn
Kristus
tenan,
mbok
ngomong
blaka
ta?”
25
Gusti
Yésus
terus
semaur:
“Aku
lak
wis
ngomong
ta!
Nanging
kowé
ora
gelem
pretyaya.
Aku
nindakké
penggawé
sing
nggumun-nggumunké
kanggo
tanda
nèk
Gusti
Allah
Bapakku
sing
ngongkon
Aku
lan
sing
ngekèki
kwasa
Aku.
26
Nanging
kowé
meksa
ora
pretyaya.
Kowé
ngerti
kenèng
apa
kowé
kok
ora
pada
pretyaya?
Jalaran
kowé
kuwi
dudu
wedusku.
27
Wedusku
nitèni
swaraku
lan
mèlu
Aku.
Aku
ngerti
wedusku
siji-sijiné.
28
Kabèh
tak
kèki
urip
langgeng
lan
ora
bakal
tiba
ing
karusakan.
Ora
ènèng
sing
bisa
ngrebut
wedusku
sangka
tanganku.
29
Gusti
Allah
Bapakku
sing
ngekèki
wedus-wedus
kuwi
marang
Aku
lan
kwasané
Gusti
Allah
Bapakku
kuwi
ngungkuli
kwasa
sak
kabèhé.
Ora
ènèng
sing
bisa
ngrebut
wedus-wedusku
sangka
kwasané
Gusti
Allah
Bapakku.
30
Aku
karo
Gusti
Allah
Bapakku
kuwi
tunggalé.”
31
Para
penggedéné
wong
Ju
terus
njikuki
watu
menèh
arep
dienggo
mbandemi
Gusti
Yésus.
32
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Kowé
lak
wis
pada
weruh
déwé
ta?
Wis
ping
pira
Aku
nindakké
penggawé
betyik?
Kuwi
mau
kabèh
sangka
karepé
Gusti
Allah
Bapakku.
Lah
sing
endi
sing
marakké
kowé
arep
mbandemi
watu
Aku?”
33
Wong-wong
mau
terus
semaur:
“Dudu
kuwi
sing
marakké
awaké
déwé
arep
mbandemi
kowé!
Kowé
kuwi
namung
manungsa
ta?
Lah
kok
ngomong
nèk
Kowé
karo
Gusti
Allah
tunggalé.
Kowé
kuwi
ngèlèk-èlèkké
Gusti
Allah!”
34
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Nang
kitabmu
déwé
Gusti
Allah
lak
tau
ngomong
ngéné
ta
marang
wong-wong
sing
dikongkon
nuntun
bangsané:
‘Kowé
kuwi
pada
tak
arani
allah!’
Lan
kowé
ngerti
ta
nèk
sing
ketulis
nang
Kitab
kuwi
nyata.
35
Lah
nèk
wong-wong
sing
dipilih
dikongkon
nuntun
bangsané
diarani
allah
karo
Gusti
Allah,
lah
kowé
kok
pada
nyalahké
Aku.
Kok
pada
ngomong
nèk
Aku
ngèlèk-èlèkké
Gusti
Allah?
Lak
Gusti
Allah
déwé
ta
sing
miji
Aku
lan
ngongkon
Aku
teka
nang
jagat
kéné?
Lah
Aku
kok
ora
éntuk
ngomong
nèk
Aku
iki
Anaké
Gusti
Allah?
36
(10:35)
37
Nèk
Aku
ora
ngétokké
kwasané
Gusti
Allah
Bapakku,
kowé
ora
usah
pretyaya
marang
Aku.
38
Kowé
kabèh
wis
pada
weruh
déwé,
nanging
meksa
kowé
ora
pada
pretyaya
marang
Aku.
Senajana
kowé
ora
pretyaya
marang
Aku,
mbok
pada
pretyayaa
tanda-tanda
sing
tak
tindakké
kuwi.
Dadiné
kowé
bisa
nitèni
lan
dunung
nèk
Gusti
Allah
Bapakku
karo
Aku
siji
lan
Aku
karo
Gusti
Allah
Bapakku
ya
siji.”
39
Wong-wong
krungu
Gusti
Yésus
ngomong
ngono
kuwi
terus
arep
nyekel
Dèkné,
nanging
Gusti
Yésus
terus
nglungani.
40
Dèkné
terus
ngabrah
laut
Yordan
tekan
sakwijiné
panggonan.
Mbiyèn
Yohanes
molai
mbaptis
nang
panggonan
kuwi.
Gusti
Yésus
terus
nang
kono
rada
suwi.
41
Okèh
wong
pada
teka
nang
nggoné
Gusti
Yésus
lan
pada
ngomong:
“Yohanes
déwé
ora
tau
nindakké
penggawé
sing
nggumunké,
nanging
sembarang
sing
diomong
karo
dèkné
bab
Gusti
Yésus
kuwi
nyata.”
42
Mulané
wong
okèh
terus
pada
pretyaya
marang
Gusti
Yésus.