1
Layang
sangka
Paulus
marang
Titus
anakku.
Pantyèn
kowé
tak
aku
anak
tenan,
awit
awaké
déwé
tunggal
pretyaya
ing
Gusti
Yésus
Kristus.
Muga-muga
Gusti
Allah
Bapaké
awaké
déwé
lan
Gusti
Yésus
Kristus,
Juru
Slameté
awaké
déwé,
ngétokké
kabetyikané
lan
katentremané
marang
kowé.
Aku
iki
peladèné
Gusti
Allah
lan
rasulé
Gusti
Yésus
Kristus
dikongkon
ngantepké
pengandelé
wong-wong
sing
wis
dipilih
karo
Gusti
Allah
lan
mulangi
supaya
bisa
mangertèni
pitutur
sing
bener.
Dadiné
uripé
bisa
tyotyok
karo
karepé
Gusti
Allah
lan
bisa
nduwèni
pengarep-arep
urip
langgeng.
Ya
iki
sing
wis
dijanji
karo
Gusti
Allah
kawit
mbiyèn
lan
Dèkné
ora
pisan-pisan
goroh.
Pantyèn,
awaké
déwé
pada
nitèni
nèk
apa
sing
dijanji
karo
Gusti
Allah
saiki
wis
keturutan,
awit
pituturé
Gusti
Allah
bab
urip
langgeng
iki
saiki
wis
dikabarké.
Ya
pitutur
iki
sing
tak
kabarké.
Iki
kongkonané
Gusti
Allah,
Juru
Slameté
awaké
déwé,
marang
aku.
2
(1:1)
3
(1:1)
4
(1:1)
5
Titus,
kowé
tak
tinggal
nang
pula
Kréta
kuwi
supaya
kowé
ngrampungké
penggawéan
sing
ijik
kudu
dikerjani.
Sing
penting
déwé
yakuwi,
ing
saben
kuta
kowé
kudu
milih
sedulur-sedulur
sing
kudu
dadi
penuntun,
ya
kaya
sing
wis
tak
omong
kaé.
6
Tegesé,
sedulur
sing
mbok
pilih
dadi
penuntun
kuwi
kuduné
sedulur
sing
blas
ora
kenèng
disalahké
karo
wong
liyané,
awit
apik
klakuané.
Kuduné
sedulur
sing
nduwé
bojo
siji.
Anak-anaké
kudu
pretyaya
marang
Gusti
Allah
lan
ora
kenèng
diomong
wong
nèk
ora
urus
apa
ora
manut.
7
Wong
dadi
penuntun
kuwi
ngurusi
penggawéané
Gusti
Allah,
mulané
kudu
apik
klakuané
lan
blas
ora
ngekèki
jalaran
marang
wong
liya
kanggo
ngrasani
dèkné.
Mulané,
aja
milih
wong
sing
mikir
pinter
déwé
apa
wong
sing
gampang
nesu.
Aja
wong
sing
seneng
ngombé
apa
wong
sing
seneng
nglawan
liyané.
Aja
milih
wong
sing
mblubut
apa
mata-duwiten.
8
Malah
nggolèkana
wong
sing
ora
éman
ngekèki
inepan,
wong
sing
namung
seneng
nggawé
betyik
marang
liyané
lan
wong
sing
padang
pikirané.
Nggolèkana
wong
sing
betyik
ing
sembarang
prekara
lan
sing
manut
Gusti
Allah
senajan
kepriyé
waé,
wong
sing
nggenah
angen-angené.
9
Lan
menèh,
wong
sing
dadi
penuntun
kuwi
kudu
nduwèni
pengandel
sing
mantep
marang
pitutur
sing
bener,
yakuwi
pitutur
sing
wis
tak
wulangké.
Iki
perlu
banget,
awit
pitutur
sing
bener
kuwi
kenèng
dienggo
mbangun,
supaya
bisa
mundak
pengandelé.
Uga
kenèng
dienggo
nduduhké
klèruné
wong
sing
mulangi
pitutur
liyané.
10
Titus,
kowé
kudu
milih
penuntun
kaya
sing
tak
omong
kuwi
mau,
awit
okèh
wong
sing
ora
gelem
manut
marang
sapa-sapa.
Senengé
ngrembuk
barang
sing
blas
ora
migunani
lan
mulangi
barang
sing
ora
bener.
Wong
Ju
okèh
sing
kaya
ngono
kuwi,
pada
mulangi
wong
sing
pretyaya
marang
Gusti
Yésus
kongkon
nglakoni
sunat
mbarang.
Omongé
nèk
ora
sunat
ora
ditampa
karo
Gusti
Allah.
11
Para
penuntun
kudu
ngendek
wong
sing
mulangi
kaya
ngono
kuwi.
Iki
perlu
banget,
awit
wis
pada
marakké
dadi
bingungé
pirang-pirang
brayat.
Sing
digolèki
mung
duwité.
12
Wong
Kréta
kono
déwé
sing
ngerti
klakuané
bangsané,
tau
ngomong
ngéné
mbiyèn:
“Wong
Kréta
kuwi
seneng
goroh.
Klakuané
kaya
kéwan
galak.
Ora
seneng
nyambutgawé,
namung
seneng
mangan.”
13
Wong
sing
ngomong
ngono
kuwi
pantyèn
bener
banget.
Mulané,
wong-wong
kuwi
kudu
mbok
welèkké
sing
tenanan,
supaya
bisa
pretyaya
marang
pitutur
sing
bener.
14
Dadiné
ora
pada
nggatèkké
marang
dongèngan-dongèngan
gawéané
wong
Ju
lan
ora
pada
nurut
pernatan-pernatan
gawéané
manungsa
sing
pada
nampik
pitutur
sing
bener.
15
Wong
nèk
resik
angen-angené
mesti
ya
resik
klakuané
uga.
Nanging
wong
sing
kotor
angen-angené
lan
ora
pretyaya
marang
Gusti
Allah
mesti
ya
namung
nglakoni
ala.
Sing
dipikir
namung
barang
sing
ala
lan
senajana
nglakoni
ala,
ya
wis
blas
ora
rumangsa.
16
Wong
kaya
ngono
kuwi
diwelèhké.
Ngakuné
pretyaya,
nanging
goroh,
awit
klakuané
ngèlèk-èlèkké
Gusti
Allah.
Pada
seneng
nglakoni
barang
sing
disengiti
karo
Gusti
Allah
lan
ora
pada
manut
Dèkné.
Wong
kaya
ngono
kuwi
ora
bisa
nindakké
betyik
blas.