1
Para
sedulur,
kowé
kabèh
saiki
wis
dunung
semono
gedéné
kawelasané
Gusti
Allah
marang
awaké
déwé,
mulané
aku
nyuwun
marang
kowé
kabèh,
mbok
badanmu
dipasrahké
dadi
kurban
sing
urip
lan
sing
sutyi
kanggo
Gusti
Allah.
Kuwi
ndadèkké
bungahé
Dèkné
lan
kuwi
pangabekti
sing
sak
mestiné
kanggo
kowé.
2
Mulané,
aja
pada
mèlu-mèlu
karo
sing
dilakoni
wong
sing
ora
nurut
Gusti
Allah.
Aja
kaya
ngono,
nanging
pada
manuta
marang
Gusti
Allah,
supaya
ati
lan
pikiranmu
dadia
anyar.
Awit
namung
mengkono
kuwi
kowé
bisa
mangertèni
marang
kekarepané
Gusti
Allah.
Ngertia
para
sedulur,
ya
kekarepané
Gusti
Allah
kuwi
sing
betyik
déwé
kanggo
uripmu.
Nèk
kowé
nuruti
kuwi,
kowé
ndadèkké
bungahé
atiné
Dèkné.
Kekarepané
Gusti
Allah
kuwi
sing
apik
déwé
kanggo
kowé,
kuwi
ora
ènèng
klèruné.
3
Awit
Gusti
Allah
pantyèn
wis
ngétokké
kabetyikané
marang
aku
lan
Dèkné
wis
ngekèki
penggawéan
iki
marang
aku.
Mulané
aku
ngélingké
marang
kowé
siji-sijiné:
aja
mikir
nèk
kowé
kuwi
sing
apik
déwé,
nanging
angen-angen
lan
atimu
kudu
sing
sak
beneré.
Ngertia
nèk
Gusti
Allah
déwé
sing
ngekèki
sak
wernané
kapinteran
marang
kowé,
supaya
kowé
bisa
nuruti
kekarepané.
4
Para
sedulur,
badané
awaké
déwé
iki
pérangané
okèh
lan
penggawéané
séjé-séjé.
5
Semono
uga
awaké
déwé
iki,
senajan
awaké
déwé
iki
wong
okèh,
nanging
awaké
déwé
kabèh
wis
dadi
siji
ing
Kristus.
Awaké
déwé
iki
kenèng
dipadakké
karo
badané
Kristus.
Lan
kaya
pérangané
badan
mau,
awaké
déwé
iki
ya
nduwé
penggawéan
déwé-déwé,
kanggo
nulungi
sak
kabèhé.
6
Mulané
para
sedulur,
kowé
kudu
ngerti
nèk
Gusti
Allah
ngekèki
werna-werna
kapinteran
marang
awaké
déwé
siji-sijiné,
kanggo
nyambutgawé
nuruti
kekarepané.
Nèk
ènèng
sedulur
sing
dikèki
kapinteran
bisa
nampa
tembungé
Gusti
Allah
sing
kudu
diomongké
marang
sedulur-sedulur
nang
pasamuan,
sedulur
kuwi
ya
kudu
nindakké
penggawéan
kuwi
nganggo
kekuwatané
Gusti.
7
Nèk
dikèki
kapinteran
kanggo
nulungi
apa
mulangi
liyané,
ya
kudu
dikanggokké
kaya
sak
mestiné.
8
Nèk
ènèng
sing
nampa
kapinteran
kanggo
ngantepké
pengandelé
sedulur
liyané,
ya
kudu
ditindakké
kaya
sak
mestiné.
Sing
bisa
ngedum
rejeki
marang
liyané
ya
kudu
ditindakké
tanpa
éman.
Sapa
sing
dikèki
kapinteran
nuntun,
ya
kudu
nuntun
pasamuané
Gusti
karo
sabar
lan
temen.
Sing
dikèki
ati
melas
ya
kudu
ngétokké
kawelasané
marang
liyané
karo
ati
sing
bungah.
9
Para
sedulur,
kowé
kudu
trésna
sing
tenanan
marang
sakpada-pada,
aja
étok-étokan.
Mulané,
kowé
kudu
nyingkuri
barang
sing
ala,
sing
betyik
kudu
mbok
gondèli.
10
Pada
trésnaa
marang
sakpada-pada
sak
atimu,
awit
kowé
wis
dadi
tunggal
sedulur
ing
brayaté
Kristus.
Pada
ngajènana
marang
sakpada-pada,
malah
apiké
nèk
kowé
pada
kenèng
ditiru
karo
liyané
ing
prekara
iki.
11
Aja
pada
males,
nanging
pada
nyambuta
gawé
kanggo
Gusti
sing
tenanan
karo
ati
sing
seneng.
12
Gusti
Allah
bakal
ngekèki
barang
sing
nggumun-nggumunké
marang
kowé,
mulané
kuwi
kudu
diarep-arep
karo
bungah
ing
ati.
Dadiné
nèk
kangèlan
teka,
kowé
bisa
sabar
lan
kuwat
lan
bisa
pasrah
sembarang
marang
Gusti
Allah
ing
sakjeroné
pandonga.
13
Sedulurmu
sing
pada
kekurangan
ing
sandang
lan
pangan
kudu
mbok
tulungi
lan
nèk
ènèng
dayoh
kudu
ditampa
lan
dirumati
sing
apik.
14
Wong
sing
nggawé
sangsarané
uripmu
kudu
mbok
suwunké
sing
betyik
marang
Gusti
Allah.
Sepisan
menèh
aku
ngomong:
wong
kaya
ngono
kudu
mbok
pujèkké
apik,
aja
dipujèkké
sing
ala.
15
Nèk
ènèng
sedulur
nampa
kabungahan,
pada
mèlua
bungah,
nèk
ènèng
sing
susah,
pada
mèlua
susah.
16
Pada
dadia
siji
ing
ati
karo
sedulur
kabèh
sak
pasamuan.
Mulané,
aja
namung
mikirké
penggawéan
sing
gedé,
nanging
pada
senenga
uga
ngurusi
penggawéan
sing
tyilik.
Aja
mikir
kowé
sing
pinter
déwé.
17
Aja
mbales
ala
marang
wong
sing
nggawé
ala
marang
kowé,
nanging
nggawéa
betyik
marang
sapa
waé.
18
Pada
nglumui
sak
bisa-bisamu,
supaya
urip
rukun
lan
tentrem
karo
kabèh
wong.
19
Para
sedulur
sing
tak
trésnani,
aja
pisan-pisan
nduwèni
kepéngin
mbales
ala
marang
wong
sing
nggawé
ala
marang
kowé.
Kaya
ngono
kudu
mbok
pasrahké
marang
Gusti
Allah
waé.
Aja
lali
nèk
Gusti
Allah
wis
ngomong
ngéné
nang
Kitab:
“Aku
sing
bakal
mbales,
Aku
déwé
sing
bakal
tumandang.”
20
Kowé
malah
kudu
éling
marang
tembungé
Kitab
sing
uniné
ngéné:
“Nèk
mungsuhmu
ngelih
kudu
mbok
kèki
mangan,
nèk
ngelak
kudu
mbok
kèki
ngombé.
Nèk
kowé
nindakké
kuwi,
mungsuhmu
bakal
rumangsa
isin
déwé
lan
bakal
ngakoni
salahé.”
21
Mulané
para
sedulur,
aja
sampèk
kowé
kenèng
dikalahké
karo
tumindak
ala,
aja,
nanging
kowé
kudu
menangké
tumindak
ala
nganggo
tumindak
betyik.