1
Para
sedulur,
pamujiku
ing
ati
lan
pandongaku
marang
Gusti
Allah
ya
ora
liya
namung
iki:
mbok
bangsaku
bisa
nampa
keslametan.
2
Aku
pantyèn
nyeksèni
déwé
nèk
wong-wong
kuwi
pada
ngabekti
tenan
marang
Gusti
Allah,
nanging
pangabektiné
ora
nganggo
kaweruh
sing
bener.
3
Wong-wong
kuwi
ora
pada
ngerti
kepriyé
tyarané
enggoné
Gusti
Allah
mbenerké
manungsa,
supaya
bisa
ketampa.
Wong-wong
mau
pada
njajal
nggolèk
dalan
déwé,
mikiré,
nèk
pada
netepi
wèt-wèt
lan
pernatané
agama,
bakal
ditampa
karo
Gusti
Allah.
Mulané
ora
gelem
nurut
dalan
sing
wis
dityawiské
karo
Gusti
Allah,
yakuwi
lantaran
pretyaya
marang
Gusti
Yésus
Kristus.
4
Awit
Kristus
kuwi
wis
netepi
wèt-wèté
agama.
Manungsa
bisané
dianggep
bener
lan
ketampa
Gusti
Allah
kuwi
kudu
pretyaya
marang
Yésus
Kristus.
5
Nabi
Moses
ngomong
ngéné
bab
ketampa
Gusti
Allah
lantaran
netepi
wèt-wèt:
“Sapa
waé
sing
netepi
wèté
Gusti
Allah
bakal
nampa
urip
langgeng,
jalaran
sangka
wèt-wèté
kuwi.”
6
Nanging
bab
wong
sing
ketampa
Gusti
Allah
lantaran
pretyaya
tembungé
nabi
Moses
ngéné:
“Aja
mikir:
sapa
sing
bakal
munggah
nang
swarga?”
Nang
kéné
nabi
Moses
sakjané
ngomong
nèk
ora
usah
ènèng
wong
munggah
marani
Kristus
digawa
medun,
supaya
Kristus
bisa
ndunungké
marang
awaké
déwé,
kepriyé
bisané
ketampa
Gusti
Allah.
7
Nabi
Moses
uga
ngomong
ngéné:
“Aja
mikir:
sapa
sing
bakal
medun
nang
panggonané
wong
mati?”
Nang
kéné
nabi
Moses
sakjané
ngomong
nèk
ora
usah
ènèng
wong
medun
nang
tengahé
wong
mati
lan
nggawa
Kristus
munggah
menèh,
supaya
ngomongi
awaké
déwé
kepriyé
bisané
ketampa
Gusti
Allah.
Ora
bener
nèk
awaké
déwé
mikir
ngono,
awit
wujuté
Kristus
wis
medun
nang
jagat
kéné
lan
Dèkné
uga
wis
tangi
menèh
sangka
pati.
8
Nanging
nabi
Moses
malah
ngomong
ngéné
para
sedulur:
“Tembungé
Gusti
Allah
tyedek
karo
kowé,
ana
ing
lambému
lan
ana
ing
atimu.”
Tegesé,
kabèh
wong
gampang
mangertèni
kepriyé
manungsa
bisané
ketampa
Gusti
Allah.
Ora
angèl
dunungé
lan
kenèng
diomong.
Yakuwi
pituturé
awaké
déwé
marang
kowé:
bisané
ketampa
Gusti
Allah
kowé
kudu
nampa
pitulungané
Gusti
Allah,
ora
njagakké
penggawéné
déwé.
9
Dadiné
para
sedulur,
nèk
kowé
ngakoni
karo
lambému
nèk
Yésus
kuwi
Gusti
lan
kowé
pretyaya
ing
atimu
nèk
Gusti
Allah
wis
nangèké
Gusti
Yésus
sangka
pati,
kowé
mesti
bakal
slamet.
10
Awit
para
sedulur,
awaké
déwé
kudu
pretyaya
ing
ati
nèk
Gusti
Allah
wis
nangèké
Gusti
Yésus
sangka
pati.
Kuwi
marakké
awaké
déwé
bisa
ketampa
Gusti
Allah.
Uga
awaké
déwé
kudu
ngakoni
nganggo
tembung,
nèk
Yésus
kuwi
Gustiné
awaké
déwé,
awit
kuwi
sing
nylametké
awaké
déwé.
11
Wujuté
Kitab
wis
ngomong
ngéné:
“Sapa
sing
pretyaya
marang
Dèkné
ora
bakal
kisinan.”
12
Dadiné
ora
dadi
sebab
wong
kuwi
wong
Ju
apa
bangsa
liyané,
awit
Gusti
Yésus
kuwi
Gustiné
kabèh
wong
lan
Dèkné
mberkahi
kabèh
wong
kanti
lubèr,
kabèh
wong
sing
njaluk
tulung
marang
Dèkné.
13
Wujuté
nang
Kitab
ya
wis
ketulis
ngéné:
“Sapa
waé
sing
nyebut
jenengé
Gusti
bakal
slamet.”
14
Lah
menawa
terus
ènèng
sedulur
sing
takon:
“Lah
kepriyé
wong-wong
bisané
nyebut
jenengé
Gusti
Yésus,
nèk
ora
pada
pretyaya
marang
Dèkné.
Semunggoné
gelem
pretyaya,
kepriyé
wong-wong
bisané
pretyaya,
nèk
ora
tau
krungu
bab
Gusti
Yésus
Kristus.
Karomenèh,
kepriyé
wong-wong
bisané
krungu
bab
Gusti
Yésus
Kristus,
nèk
ora
ènèng
wong
sing
teka
ngabarké.
15
Lan
kejaba
sangka
kuwi,
kepriyé
ènèng
wong
bisané
budal
ngabarké,
nèk
ora
dikongkon
karo
Gusti
Allah?”
Para
sedulur,
wong
sing
ngomong
ngono
kuwi
ya
pantyèn
ènèng
beneré.
Nanging
wujuté
Gusti
Allah
wis
ngongkon
nabi-nabi
teka
ngabari
marang
bangsa
Israèl
bab
Gusti
Yésus
Kristus.
Awit
nabi
Yésaya
ya
wis
tau
ngomong
ngéné:
“Wong
sing
teka
nggawa
kabar
kabungahan
pantyèn
mbungahké
tenan!”
16
Nanging
wujuté
kepriyé
para
sedulur?
Ya
bener
wong-wong
pada
krungu
kabar
bab
Kristus,
nanging
ora
kabèh
pada
gelem
pretyaya.
Kenèng
apa
aku
kok
ngomong
ngono?
Awit
nabi
Yésaya
uga
ngomong
ngéné:
“Duh
Gusti,
awaké
déwé
wis
ngabari
wong-wong
bab
pituturmu,
nanging
ora
pada
gelem
pretyaya.”
17
Dadiné
awaké
déwé
ngerti
para
sedulur,
pretyaya
kuwi
tukulé
sangka
krungu,
krungu
pitutur
bab
Kristus
sing
dikabarké.
18
Nanging
apa
tenan
ta
nèk
bangsa
Israèl
ora
tau
krungu
bab
pituturé
Gusti
Yésus
Kristus?
Ora,
nèk
kuwi
ora
bisa.
Wong-wong
wis
krungu
bab
Kristus.
Wujuté
nang
Kitab
wis
ketulis
ngéné:
“Swarané
wong-wong
sing
nggawa
kabar
kabungahan
wis
rata
nang
sak
jagat
lan
tembungé
wis
tekan
pojok-pojoké
bumi.”
19
Apa
bangsa
Israèl
krungu
kabaré,
nanging
ora
dunung
tegesé?
Ora,
mesti
dunung,
awit
malah
nabi
Moses
sing
ndunungké
awaké
déwé
sing
ndisik
déwé,
nèk
bangsa
Israèl
dunung
marang
kabaré
Gusti
Allah
bab
Kristus.
Wujuté
Gusti
Allah
ngomong
ngéné
lantaran
nabi
Moses:
“Aku
bakal
marakké
atimu
mèri
marang
bangsa
liyané.
Kowé
bakal
nesu
marang
bangsa
sing
mbok
anggep
ora
ngerti
pituturku.”
20
Nabi
Yésaya
mbarang
malah
kendel
ngetokké
tembungé
Gusti
Allah
sing
uniné
ngéné:
“Bangsa
liyané
sing
ora
nggolèki Aku
bakal
nemu Aku
lan
bangsa
liyané
sing
ora
nékok-nékokké Aku
bakal
kenal
marang
Aku.”
21
Nanging
bab
bangsa
Israèl
Gusti
Allah
ngomong
ngéné
lantaran
nabi
Yésaya:
“Sedina
muput
Aku
ngelungké
tanganku
marang
bangsa
sing
ora
manut,
nanging
nglawan
marang
Aku!”