1
Wong-wong
saiki
wis
tyedek
karo
Yérusalèm,
wis
tekan
désa
Bètfaké
lan
désa
Bétani,
tyedek
karo
gunung
Olèf.
Gusti
Yésus
terus
ngongkon
murid
loro
ngomong:
2
“Kana
mlebu
nang
désa
sing
nang
ngarep
kaé.
Nang
kono
kowé
mengko
bakal
nemu
kimar
enom
sing
dikentyang.
Kimar
kuwi
durung
tau
ditumpaki
wong.
Diutyuli
terus
digawa
mbréné.
3
Nèk
ènèng
wong
takon
apa-apa,
ngomong:
‘Gusti
sing
ngongkon
lan
Gusti
sing
mbutuhké
lan
bakal
ndang
dibalèkké
menèh.’”
4
Murid
loro
mau
terus
budal
lan
pada
nemu
kimar
enom
sing
dikentyang
nang
lawang
nang
pinggir
dalan.
5
Wong-wong
sing
ngadek
nang
kono
terus
takon:
“Lah
kok
mbok
utyuli
kimaré,
bèn
ngapa?”
6
Murid
loro
mau
ngomong
nèk
Gusti
sing
mbutuhké
lan
bakal
dibalèkké
menèh.
Wong-wong
terus
ora
ngomong
apa-apa.
7
Kimaré
terus
digawa
nang
nggoné
Gusti
Yésus
terus
gegeré
dilèmèki
klambiné.
Gusti
Yésus
terus
numpak
kimaré.
8
Wong-wong
terus
pada
nggelar
klambiné
nang
dalan
lan
liyané
pada
nggawa
godongan-godongan
sangka
kebon
terus
disebar
nang
dalan.
9
Wong-wong
sing
mlaku
nang
ngarepé
lan
mburiné
Gusti
Yésus
terus
pada
surak-surak
ngomong:
“Hosana!
Nampaa
berkah
sing
teka
ing
jenengé
Gusti!
10
Langgenga
kratoné
ratu
Daved,
leluhuré
awaké
déwé.
Hosana
kanggo
Gusti
Allah
nang
swarga.”
11
Tekan
Yérusalèm
Gusti
Yésus
terus
mlebu
nang
Gréja
Gedé,
nyawang
sembarang-mbarang
nang
kono.
Dèkné
terus
budal
karo
murid
rolas
nang
désa
Bétani,
awit
wis
rada
surup.
12
Esuké,
dongé
lunga
sangka
Bétani,
Gusti
Yésus
krasa
ngelih.
13
Sangka
kadohan
Dèkné
weruh
wit
anjir
sing
gembel
godongé
terus
diparani
arep
ditiliki
ènèng
wohé
apa
ora.
Kadung
tekan
wité
Gusti
Yésus
ora
nemu
apa-apa
blas.
Namung
ènèng
godongé,
awit
durung
ungsumé
woh.
14
Murid-muridé
terus
krungu
Gusti
Yésus
ngomong
marang
wité:
“Wiwit
saiki
tekan
slawasé
ora
bakal
ènèng
wong
sing
mangan
wohmu
menèh!”
15
Gusti
Yésus
lan
murid-muridé
wis
tekan
Yérusalèm.
Nang
kono
Dèkné
arep
mlebu
nang
Gréja
Gedé.
Nanging
nang
lataré
kono
okèh
wong
sing
dodolan
lan
liyané
sing
pada
tuku.
Mulané
wong-wong
iki
terus
disenèni
lan
dikongkon
lunga
kabèh
karo
Gusti
Yésus.
Méja-méjané
sing
tukang
ngijoli
duwit
lan
dingklik-dingkliké
sing
tukang
adol
manuk
dara
diglémpang-glémpangké
kabèh.
16
Wong-wong
sing
pada
teka
nggawa
dagangané
diendek,
ora
éntuk
liwat
lataré
gréja
menèh.
17
Gusti
Yésus
ngomong:
“Nang
Kitab
lak
wis
ketulis
ta!
Gusti
Allah
déwé
ngomong
ngéné:
‘Omahku
iki
papan
pandonga
kanggo
kabèh
bangsa.’
Nanging
kéné
saiki
mbok
dadèkké
delikané
maling.”
18
Para
pengarepé
imam
lan
guru
Kitab
krungu
sing
diomong
karo
Gusti
Yésus
terus
pada
wedi,
awit
wong-wong
liyané
kabèh
seneng
ngrungokké
piwulangé
Gusti
Yésus.
Mulané
para
imam
lan
guru
Kitab
mau
pada
mikir
lan
nggolèk
akal
arep
matèni
Gusti
Yésus.
19
Kadung
wis
surup
Gusti
Yésus
lan
murid-muridé
terus
lunga
sangka
Yérusalèm.
20
Esuké,
dongé
liwat
menèh,
terus
pada
weruh
nèk
wité
malih
garing
kabèh
sak
oyot-oyoté.
21
Rasul
Pétrus
kélingan
nèk
Gusti
Yésus
misuh
wité,
mulané
terus
ngomong:
“Gusti,
delokké
iku,
wité
sing
mbok
pisuh
wingi
malih
garing.”
22
Gusti
Yésus
terus
semaur:
“Pada
ngandela
marang
Gusti
Allah.
23
Tenan,
ngandela
ta!
Nèk
kowé
mréntah
gunungan
iki
ngomong:
‘Mumbula
lan
nibaa
nang
segara,’
mesti
ya
bakal
klakon
tenan,
anggeré
kowé
blas
ora
mangu-mangu,
nanging
pretyaya
nèk
apa
sing
mbok
omong
bakal
klakon
tenan.
24
Mulané
Aku
ngomong:
apa
sing
mbok
jaluk
ing
pandonga,
ngandela
nèk
kowé
wis
nampa
kuwi,
tenan,
mesti
bakal
keturutan.
25
Lan
menèh,
nèk
kowé
ndonga,
sapa
waé
sing
nduwé
salah
karo
kowé
dingapura.
Dadiné
Gusti
Allah
nang
swarga
ya
bakal
ngapura
salahmu.
26
(Nanging
nèk
kowé
ora
gelem
ngapura
liyané,
Gusti
Allah
nang
swarga
ya
ora
bakal
ngapura
kowé.”)
27
Gusti
Yésus
lan
murid-muridé
pada
teka
nang
Yérusalèm
menèh.
Dongé
Dèkné
ijik
mlaku-mlaku
nang
lataré
Gréja
Gedé
terus
para
pengarepé
imam,
para
guru
Kitab
lan
para
penuntuné
wong
Ju
marani
Dèkné.
28
Wong-wong
iki
takon
marang
Gusti
Yésus:
“Sapa
sing
ngekèki
pangwasa
marang
Kowé
kok
wani
nindakké
kaya
ngono?”
29
Gusti
Yésus
semaur:
“Alon
ndisik,
sakdurungé
Aku
semaur,
Aku
nduwèni
pitakonan
ndisik
marang
kowé.
Nèk
kowé
bisa
nyauri
Aku,
kowé
ya
bakal
tak
omongi
sapa
sing
ngekèki
pangwasa
marang
Aku!
30
Sapa
sing
ngekèki
pangwasa
Yohanes
kanggo
mbaptis?
Gusti
Allah
apa
manungsa?”
31
Wong-wong
terus
pada
guneman
kepriyé
enggoné
arep
semaur.
Awit
nèk
ngomong:
“Gusti
Allah,”
wong-wong
pada
wedi
nèk
Gusti
Yésus
takon:
“Lah
kenèng
apa
dèkné
kok
ora
mbok
gugu?”
32
Nèk
pada
semaur:
“Manungsa,”
lah
kepriyé,
mengko
wong-wong
pada
nesu,
awit
kabèh
pretyaya
nèk
Yohanes
kuwi
nabi
sangka
Gusti
Allah.
33
Mulané
terus
pada
ngomong:
“Embuh
ya,
awaké
déwé
ora
ngerti!”
Gusti
Yésus
semaur:
“Kowé
ya
ora
bakal
tak
omongi
sapa
sing
ngekèki
pangwasa
marang
Aku!”