1
Tembungé
Gusti
Yésus:
“Enggonmu
pada
nglakoni
panyembah
kuwi
aja
kanggo
pamèran
wong.
Mengko
ndak
Bapakmu
nang
swarga
ora
mberkahi
kowé.
2
“Nèk
kowé
pawèh
duwit,
aja
diomong-omongké,
kaya
wong
lamis
kaé.
Wong
lamis
kuwi
lumrahé
ngomong-omongké
bab
betyiké,
dikabar-kabarké
nang
sinaguk-sinaguk
lan
nang
dalan-dalan,
supaya
dielem
wong.
Ngertia,
wong
sing
kaya
ngono
kuwi
wis
nampa
pembalesané
penggawéané.
3
Nanging
kanggo
kowé,
nèk
kowé
pawèh,
aja
sampèk
wong
liya
ngerti.
4
Dadiné
pawèhmu
ora
kétok
wong,
nanging
Bapakmu
nang
swarga
ngerti
barang
sing
ora
kétok,
Dèkné
sing
bakal
ngupahi
kowé.”
5
Gusti
Yésus
ngomong:
“Nèk
kowé
ndedonga,
aja
kaya
wong
lamis.
Wong
lamis
kuwi
lumrahé
pada
ndedonga
nang
sinaguk-sinaguk
apa
nang
dalan-dalan,
supaya
kétok
wong.
Ngertia,
wong
sing
kaya
ngono
kuwi
wis
nampa
upahé.
6
Nanging
nèk
kowé
ndedonga,
mlebua
nang
kamar
lan
lawangé
dikantying,
terus
ndedongaa
marang
Bapakmu
sing
ora
kétok.
Dèkné
ngerti
apa
sing
mbok
tindakké,
senajan
wong
liya
ora
weruh.
Gusti
Allah
Bapakmu
bakal
ngupahi
kowé
karo
berkah.
7
“Nèk
kowé
ndedonga,
aja
dawa-dawa,
kaya
lumrahé
wong
sing
ora
kenal
marang
Gusti
Allah.
Wong-wong
kuwi
mikiré
Gusti
Allah
ngrungokké
pandongané,
jalaran
dawa.
8
Aja
pada
niru
wong-wong
kuwi,
awit
Gusti
Allah
Bapakmu
ngerti
apa
sing
mbok
butuhké,
sakdurungé
mbok
tembung
ing
pandonga.
9
Mulané
ndedongaa
ngéné:
‘Duh
Bapaké
awaké
déwé
nang
swarga
muga
Jenengmu
kasutyèkna.
10
Muga
kratonmu
tumekaa
lan
kekarepanmu
klakonana
ing
donya
kayadéné
nang
swarga.
11
Nyuwun
sandang-pangan
saben
dina
12
lan
pangapura
sangka
ing
dosa
awit
awaké
déwé
ya
ngapura
dosané
wong
liya.
13
Nyuwun
aja
sampèk
kenèng
goda
nanging
luwarana
sangka
ala.’
14
“Nèk
kowé
ngapura
marang
wong
sing
nduwé
salah
marang
kowé,
Bapakmu
nang
swarga
ya
bakal
ngapura
salahmu.
15
Nanging
nèk
kowé
ora
ngapura
salahé
liyané,
Bapakmu
nang
swarga
ya
ora
bakal
ngapura
salahmu.”
16
Tembungé
Gusti
Yésus:
“Nèk
kowé
pasa,
aja
kétok
sedi
kaya
lumrahé
wong
lamis.
Wong-wong
kuwi
rupané
digawé-gawé,
supaya
kétok
sedi,
dadiné
wong
kabèh
ngerti
nèk
ijik
pasa.
Ngertia,
wong
sing
kaya
ngono
kuwi
wis
nampa
upahé
kaya
sak
mestiné.
17
Nanging
kowé,
nèk
kowé
pasa,
kowé
raupa
lan
rambutmu
dijungkati.
18
Dadiné
ora
ènèng
wong
ngerti
nèk
kowé
pasa.
Namung
Bapakmu
nang
swarga
sing
ora
kétok
sing
ngerti
apa
sing
mbok
lakoni.
Dèkné
sing
bakal
ngupahi
kowé.”
19
Gusti
Yésus
neruské
piwulangé
ngéné:
“Aja
pada
nglumpukké
banda
ing
donya,
awit
bisa
rusak
dipangan
rayap
lan
renget
lan
bisa
dityolong
maling.
20
Luwung
nglumpukké
banda
nang
swarga
waé,
awit
nang
swarga
ora
ènèng
rayap
lan
renget
sing
bisa
ngrusak
lan
maling
ya
ora
bisa
nyolong.
21
Awit
nang
endi
bandamu,
ya
nang
kono
uga
atimu.”
22
Tembungé
Gusti
Yésus:
“Mripat
kuwi
diané
awak.
Nèk
mripaté
padang,
awakmu
sak
kujur
ya
padang.
23
Nanging
nèk
mripatmu
peteng,
awakmu
sak
kujur
ya
peteng
uga.
Dadiné,
nèk
dian
sing
nang
awakmu
kuwi
malih
peteng,
lah
kaya
ngapa
petengé!”
24
Tembungé
Gusti
Yésus:
“Ora
ènèng
wong
sing
bisa
ngrangkep
ngladèni
gusti
loro.
Awit
wongé
bakal
sengit
karo
sing
siji
lan
nrésnani
liyané,
apa
ngelem
sing
siji
lan
nyepèlèkké
sing
liyané.
Semono
uga
kowé,
kowé
ora
bisa
ngladèni
Gusti
Allah
lan
uga
ngladèni
duwit.”
25
Tembungé
Gusti
Yésus:
“Mulané
Aku
ngomong:
aja
pada
sumelang
bab
uripmu,
bab
apa
sing
mbok
pangan
lan
apa
sing
mbok
ombé
lan
apa
sing
mbok
enggo.
Apa
urip
kuwi
ajiné
ora
ngungkuli
pangan
lan
awak
kuwi
ajiné
apa
ora
ngungkuli
sandangan?
26
Mbok
disawang
manuk-manuk
sing
mabur
nang
langit
kaé.
Lak
ya
ora
pada
nyebar
lan
ya
ora
pada
ngunduh
lan
ya
ora
pada
nyimpen
panènané
nang
lumbung.
Nanging
Bapakmu
nang
swarga
ngopèni
manuk-manuk
kuwi.
Apa
ajiné
uripmu
ora
ngungkul-ungkuli
manuk-manuk
kuwi?
27
Apa
nang
tengahmu
ènèng
sing
bisa
nyambung
uripé
nganggo
sumelang?
28
“Lah
kenèng
apa
kok
pada
sumelang
bab
sandangan?
Mbok
disawang
kembang-kembang
sing
tukul
nang
kebon
kaé.
Kembang-kembang
kuwi
lak
ya
ora
pada
nyambutgawé
apa
nggawé
salin ta?
29
Nanging
sawangen
déwé,
gèk
ratu
Soléman
waé
sing
sugihé
kaya
ngono
ora
nduwé
salin
sing
apiké
kaya
kembang-kembang
kuwi.
30
Semono
uga
suket-suket
nang
kebon,
sing
dina
iki
tukul
lan
sésuk
diobong.
Kuwi
waé
diapik-apik
tenan
karo
Gusti
Allah.
Lah
kowé
menèh!
Gusti
Allah
mesti
bakal
nyandangi
kowé
ngungkul-ungkuli
suket-suket
kuwi.
Nanging
kowé
pada
tyilik
pengandelé.
31
“Mulané,
aja
pada
sumelang
lan
aja
pada
bingung
bab
apa
sing
mbok
pangan
lan
mbok
ombé
lan
mbok
enggo.
32
Awit
kuwi
prekara-prekara
sing
dipikir
karo
wong-wong
sing
ora
kenal
marang
Gusti.
Bapakmu
nang
swarga
lak
wis
ngerti
nèk
barang-barang
kuwi
kabèh
mbok
butuhké.
33
Mulané,
sing
kudu
mbok
pikir
sing
ndisik
déwé
kuduné
Kratoné
Gusti
Allah
lan
kepriyé
enggonmu
bisa
nuruti
kekarepané.
Mengko
Gusti
Allah
bakal
ngekèki
kowé
barang-barang
liyané
sing
mbok
butuhké.
34
Mulané,
aja
pada
sumelang
bab
dina
sésuk,
awit
dinané
sésuk
ènèng
karépotané
déwé.
Ngrasakké
karépotané
dina
iki
waé
wis
abot,
aja
ditambahi
karo
karépotané
dina
sésuk.”