1
Esuké
kabèh
pengarepé
imam
lan
para
pinituwané
bangsa
Ju
pada
nggawé
putusan
arep
matèni
Gusti
Yésus.
2
Dèkné
terus
dibanda
lan
digawa
lunga,
arep
dipasrahké
marang
Pilatus,
gramangé
bawah
kono.
3
Kadung
Yudas
ngerti
nèk
Gusti
Yésus
bakal
dipatèni,
dèkné
terus
gela
tenan.
Yudas
iki
sing
ngelungké
Gusti
Yésus
marang
mungsuhé.
Dèkné
terus
mbalèkké
duwité
telung
puluh
sèkel
selaka
marang
para
pengarepé
imam
lan
para
pinituwané
bangsa Ju.
4
Yudas
ngomong
ngéné:
“Aku
nggawé
dosa,
awit
aku
ngelungké
wong
sing
ora
salah,
marakké
Dèkné
éntuk
setrapan
pati.”
Nanging
para
pengarepé
imam
lan
para
pinituwa
mau
semaur:
“Awaké
déwé
ora
ngerti
jawané,
iku
urusanmu
déwé.”
5
Yudas
terus
nguntyalké
duwité
nang
Gréja
Gedé,
mlaku
lunga
terus
nggantung.
6
Para
pengarepé
imam
terus
njikuki
duwité
karo
ngomong:
“Iki
duwit
sing
gupak
getih,
ora
kenèng
dilebokké
nang
wadah
duwit
kurban.”
7
Terus
pada
setuju
nèk
duwité
dienggo
tuku
keboné
wong
sing
tukang
nggawé
kendi.
Kebon
kuwi
arep
dienggo
kuburané
wong
sangka
liya
negara
sing
mati
nang
kono.
8
Mulané
tekan
sepréné
kebon
kuwi
dijenengké
Akeldama,
tegesé:
kebon
gupak
getih.
9
Kuwi
mau
kabèh
marakké
klakon
apa
sing
wis
diomong
karo
nabi
Yéremia
dèk
mbiyèn,
uniné:
“Pada
nampa
duwit
telung
puluh
sèkel
selaka,
yakuwi
regané
wong
siji
miturut
timbangané
wong
Israèl.
10
Duwit
mau
dienggo
nuku
keboné
tukang
nggawé
kendi.
Kuwi
tembungé
Gusti
marang
aku.”
11
Gusti
Yésus
terus
ditakon-takoni
karo
gramang
Pilatus.
Pitakonané
ngéné:
“Apa
Kowé
ratuné
wong
Ju?”
Gusti
Yésus
semaur:
“Ya,
kuwi
bener.”
12
Para
pengarepé
imam
lan
para
pinituwané
bangsa
Ju
terus
pada
nyalah-nyalahké
Gusti
Yésus,
nanging
Dèkné
meneng
waé.
13
Gramang
Pilatus
terus
takon:
“Apa
Kowé
ora
krungu
enggoné
wong-wong
pada
nyalahké
Kowé
bab
werna-werna
prekara?”
14
Nanging
Gusti
Yésus
ora
semaur
apa-apa
blas,
marakké
Pilatus
nggumun
banget.
15
Lumrahé,
saben
taun
nèk
wayah
dina
Paskah,
Pilatus
ngetokké
setrapan
siji,
sing
dipilih
karo
wong
okèh.
16
Ing
waktu
kuwi
ènèng
setrapan
sing
jenengé
Barabas.
17
Kadung
wong
sing
pada
nglumpuk
wis
okèh,
Pilatus
terus
takon
marang
wong-wong
kuwi:
“Sapa
sing
mbok
jaluk
metu:
Barabas
apa
Yésus
sing
diarani
Kristus?”
18
Pilatus
ngomong
ngono
kuwi,
awit
dèkné
ngerti
nèk
wong
Ju
sengit
marang
Gusti
Yésus,
mulané
Dèkné
dipasrahké
marang
Pilatus.
19
Dongé
Pilatus
njagong
nang
krosi
kruton,
bojoné
dèkné
terus
kongkonan
ngomongi
dèkné
ngéné:
“Aja
mèlu-mèlu
ngurusi
prekarané
wong
sing
ora
salah
kuwi.
Awit
mau
mbengi
aku
ngimpi
lan
krasa
sedi
tenan
nyawang
wong
kuwi.”
20
Nanging
para
pengarepé
imam
lan
para
pinituwané
wong
Ju
pada
ngojok-ojoki
wong-wong
sing
nang
kono,
pada
njaluk
supaya
Barabas
dietokké
lan
Gusti
Yésus
dipatèni.
21
Pilatus
terus
takon
marang
wong-wong:
“Karepmu
wong
loro
kuwi,
sing
endi
sing
kudu
tak
etokké?”
Wong-wong
semaur:
“Barabas!”
22
Pilatus
terus
ngomong:
“Lah
nèk
Barabas
sing
metu,
lah
Yésus,
sing
dityeluk
Kristus,
kudu
tak
kapakké?”
Wong-wong
semaur
bareng:
“Dipentèng
waé!”
23
Pilatus
terus
takon:
“Lah
apa
salahé
wong
iki?”
Nanging
wong-wong
malah
tambah
banter
sing
mbengok:
“Wong
kuwi
dipentèng
waé!”
24
Pilatus
weruh
nèk
ngono
kuwi
dèkné
ora
bisa
nentremké
wong-wong,
malah
tambah
gedé
rétyokké.
Mulané
dèkné
terus
ngongkon
njikukké
banyu
lan
nang
ngarepé
wong-wong
kuwi
dèkné
misuhi
tangané
karo
ngomong:
“Aku
ora
nduwé
salah
apa-apa
nèk
wong
iki
mati.
Kuwi
urusanmu
déwé!”
25
Wong-wong
semaur
bareng:
“Ora
dadi
apa,
awaké
déwé
lan
anak-anaké
awaké
déwé
sing
tanggung
jawab
patiné
wong
kuwi!”
26
Pilatus
terus
nuruti
karepé
wong-wong.
Barabas
dietokké,
nanging
Gusti
Yésus
dipetyuti.
Sakwisé
kuwi
Gusti
Yésus
terus
dipasrahké
marang
para
soldat
supaya
dipentèng.
27
Para
soldat
terus
nggawa
Gusti
Yésus
nang
palèsé
Pilatus,
terus
pada
nyeluk
soldat
kabèh
sing
nang
kono,
kongkon
pada
nglumpuk
ngubengi
Dèkné.
28
Saliné
Gusti
Yésus
terus
dityepot,
diganti
salin
abang
mbranang
kaya
ratu.
29
Soldat-soldat
mau
terus
pada
nggawé
makuta
karo
pangé
eri-eri,
terus
dipasang
nang
sirahé
Gusti
Yésus.
Tangané
tengen
dityekeli
teken.
Sakwisé
kuwi
terus
étok-étoké
pada
sujut
nang
ngarepé,
ngomong:
“Dipuji
ratuné
wong
Ju!”
30
Para
soldat
mau
terus
ngidoni
Gusti
Yésus.
Tekené
terus
dijikuk
sangka
tangané
terus
dienggo
ngantemi
sirahé.
31
Sakwisé
moyoki
kuwi,
para
soldat
terus
nyepot
saliné
sing
abang,
terus
dienggoni
saliné
déwé
menèh.
Gusti
Yésus
terus
digawa
metu
arep
dipentèng.
32
Nang
sak
njabané
kuta
terus
pada
metuki
sakwijiné
wong
sangka
kuta
Siréné.
Wongé
jenengé
Simon.
Simon
dipeksa
kongkon
nggawa
kayuné
sing
arep
dienggo
mentèng
Gusti
Yésus.
33
Sing
mlaku
terus
tekan
panggonan
sing
jenengé
Golgota.
Golgota
kuwi
tegesé:
endasé
wong
mati.
34
Nang
kono
Gusti
Yésus
dikèki
ngombé
anggur
dityampuri
rasa
pait.
Kadung
ngityipi,
Dèkné
terus
ora
gelem
ngombé.
35
Gusti
Yésus
terus
dipentèng
lan
saliné
diedum
nganggo
lotré.
36
Para
soldat
terus
pada
njagong
nang
kono
karo
njaga.
37
Nang
nduwuré
sirahé
Gusti
Yésus
dipasang
tulisan
sing
ngomongké
apa
jalarané
Dèkné
dipentèng.
Tulisané
ngéné:
“Iki
Yésus,
wong
Nasarèt,
ratuné
wong
Ju.”
38
Bareng
karo
Gusti
Yésus
uga
ènèng
wong
nakal
loro
dipentèng,
siji
nang
sebelah
tengen,
liyané
nang
sebelah
kiwa.
39
Wong-wong
sing
liwat
kono
pada
gèdèk-gèdèk
lan
moyoki
Gusti
Yésus.
40
Tembungé
ngéné:
“Kowé
jaréné
arep
mbubrah
Gréja
Gedé
lan
arep
ngedekké
menèh
sakjeroné
telung
dina.
Nèk
Kowé
pantyèn
Anaké
Gusti
Allah
tenan,
jajal
utyuli
awakmu
déwé
lan
meduna
sangka
pentèngan!”
41
Para
pengarepé
imam
lan
para
guru
Kitab
lan
uga
para
pinituwané
bangsa
Ju
pada
mèlu
moyoki
Gusti
Yésus.
42
Pada
ngomong
ngéné:
“Wong
liyané
ditulungi,
lah
awaké
dèkné
déwé
ora
bisa
nulungi!
Nèk
wong
iki
pantyèn
ratuné
Israèl
tenan,
jajal
medun
sangka
pentèngan,
dadiné
awaké
déwé
bisa
pretyaya.
43
Dèkné
njagakké
Gusti
Allah
lan
ngakuné
Anaké
Gusti
Allah.
Nèk
Gusti
Allah
trésna
marang
Dèkné,
ditulungi
kono!”
44
Wong
nakal
sing
dipentèng
bareng,
uga
pada
mèlu
moyoki
Gusti
Yésus.
45
Molai
jam
rolas
awan
sak
negara
malih
peteng,
kira-kira
telung
jam
suwéné.
46
Kira-kira
jam
telu
soré
Gusti
Yésus
terus
mbengok
banter:
“Eloi,
Eloi,
lamah
sabaktani!”
Kuwi
tegesé:
“Gustiku,
Gustiku,
kenèng
apa
Aku
kok
mbok
tinggal?”
47
Wong-wong
sing
liwat
kono
sing
pada
krungu
kuwi
pada
ngomong:
“Wong
kuwi
nyeluk
nabi
Elia.”
48
Terus
ènèng
siji
njikuk
spons
dietylupké
nang
anggur
ketyut.
Sponsé
terus
dipasang
nang
putyuké
garan
kayu
terus
dikèkké
Gusti
Yésus
kongkon
nyesep.
49
Nanging
wong-wong
liyané
ngomong:
“Mengko
ndisik,
jajal
dientèni,
nabi
Elia
arep
nulungi
Dèkné
apa
ora!”
50
Gusti
Yésus
terus
mbengok
banter
sepisan
menèh,
terus
ninggal.
51
Ing
waktu
kuwi
kordèné
Gréja
Gedé
suwèk
dadi
loro,
sangka
nduwur
mengisor.
Terus
ènèng
lindu
lan
gunung-gunung
pada
mbengkak.
52
Kuburan-kuburan
pada
menga
lan
okèh
wong
mati
sing
mauné
temen
nurut
Gusti,
pada
urip
menèh.
53
Wong-wong
iki
pada
metu
sangka
kuburané
lan
sakwisé
Gusti
Yésus
tangi
sangka
pati,
wong-wong
iki
mlebu
nang
Kuta
Sutyi
Yérusalèm.
Nang
kono
wong
okèh
pada
weruh
wong-wong
iki.
54
Kumendan-kumendan
lan
para
soldaté
sing
njaga
Gusti
Yésus
pada
krasa
linduné
lan
uga
pada
weruh
sembarang
sing
klakon
mau.
Kabèh
pada
wedi
tenan
lan
pada
ngomong:
“Wong
iki
pantyèn
Anaké
Gusti
Allah
tenan.”
55
Nang
kono
okèh
wong
wédok
sing
nyawang
sangka
kadohan.
Wong-wong
iki
mauné
pada
mèlu
Gusti
Yésus
wiwit
sangka
bawah
Galiléa,
tujuané
ngladèni
Dèkné.
56
Wong
wédok-wédok
iki
kayadéné:
Maria
Makdaléna,
Maria
ibuné
Yakobus
lan
Yosèf
lan
bojoné
Sébédéus.
57
Ing
wayah
soré
ènèng
wong
sugih
sangka
kuta
Arimatéa
teka.
Wongé
jenengé
Yosèf
lan
dèkné
uga
muridé
Gusti
Yésus.
58
Yosèf
iki
mara
nang
nggoné
Pilatus
nembung
layoné
Gusti
Yésus.
Pilatus
terus
mréntah
supaya
layoné
Gusti
Yésus
dikèkké
marang
Yosèf.
59
Yosèf
terus
ngedunké
layoné
sangka
pentèngan,
terus
dibuntel
mori
anyar.
60
Layoné
terus
disèlèhké
nang
kuburané
Yosèf
déwé
sing
ijik
anyar.
Kuburan
iki
sakwijiné
guwa
sing
digrowong
nang
watu.
Sakwisé
nutup
lawangé
kuburané
karo
watu
gedé,
Yosèf
terus
lunga.
61
Maria
Makdaléna
lan
Maria
sing
liyané
pada
kèri
nang
kono,
njagong
nang
ngarepé
kuburan.
62
Esuké,
ing
dina
sabat,
para
pengarepé
imam
lan
para
Farisi
pada
mara
nang
nggoné
Pilatus.
63
Tembungé
ngéné:
“Bapak
gramang,
awaké
déwé
kélingan
nèk
wong
tukang
ngapusi
kuwi
tau
ngomong
ngéné
dongé
ijik
urip:
‘Sakwisé
telung
dina
Aku
bakal
urip
menèh.’
64
Mulané
apik
nèk
bapak
gramang
mréntah
kongkon
njaga
kuburané
tekan
telung
dinané.
Awit
nèk
ora
ngono,
mengko
murid-muridé
bisa
nyolong
layoné,
terus
ngomong-omong
marang
wong-wong:
‘Gusti
Yésus
urip
menèh.’
Lah
apusan
sing
anyar
iki
mengko
nyamariné
ngungkuli
apusan
sing
ndisik.”
65
Pilatus
terus
ngomong:
“Kana
nggawa
soldat
lan
kuburané
dijaga
sing
apik.”
66
Wong-wong
terus
pada
budal
nang
kuburané
Gusti
Yésus.
Lawangé
kuburané
terus
diségel
lan
soldat-soldaté
dikongkon
njaga
nang
kono.