1
Wong
kabèh
mau
terus
pada
ngadek
lan
nggawa
Gusti
Yésus
nang
ngarepé
gramang
Pilatus.
2
Nang
kono
wong-wong
pada
nyalahké
Dèkné,
ngomong:
“Awaké
déwé
wis
ngerti
nèk
wong
iki
nyasarké
rayat.
Dèkné
ngojok-ojoki
wong
supaya
ora
mbayar
belasting
marang
ratuné,
awit
Dèkné
déwé
ngakuné
Kristus,
ratu.”
3
Gramang
Pilatus
terus
takon
marang
Gusti
Yésus:
“Apa
kowé
kuwi
ratuné
bangsa
Ju?”
Gusti
Yésus
semaur:
“Bener,
pantyèn
mengkono!”
4
Gramang
Pilatus
terus
ngomong
marang
para
pengarepé
imam
lan
wong
okèh
sing
nang
kono:
“Nèk
manut
pinemuku
wong
iki
ora
salah
apa-apa.”
5
Nanging
wong-wong
ngetyek
waé
ngomong:
“Wong
iki
mulangi
wong-wong
kongkon
pada
mbruntak,
molai
nang
bawah
Galiléa
terus
nang
sak
Yudéa
lan
saiki
sampèk
tekan
kéné.”
6
Kadung
gramang
Pilatus
krungu
omongé
wong-wong
mau,
dèkné
terus
takon:
“Apa
wong
iki
tekané
sangka
Galiléa?”
7
Bareng
krungu
nèk
Gusti
Yésus
kuwi
sangka
panggonan
pengurusané
ratu
Hérodès,
dèkné
terus
ngongkon
nggawa
Gusti
Yésus
nang
nggoné
ratu
Hérodès,
sing
ing
waktu
kuwi
ndilalahé
nang
kuta
Yérusalèm.
8
Kadung
ratu
Hérodès
weruh
Gusti
Yésus,
dèkné
bungah
banget,
awit
wis
suwi
krungu
bab
Dèkné,
mulané
kepéngin
weruh
déwé.
Malah
dèkné
ngarep-arep
bisaa
weruh
Gusti
Yésus
nindakké
mujijat.
9
Mulané
ratu
Hérodès
ngetokké
pitakonan
pirang-pirang
marang
Gusti
Yésus,
nanging
Dèkné
ora
gelem
semaur
apa-apa.
10
Para
pengarepé
imam
lan
para
guru
Kitab
uga
nang
kono
lan
pada
nyalahké
Gusti
Yésus
nganggo
prekara-prekara
sing
abot.
11
Gusti
Yésus
digawé
sembrana
karo
ratu
Hérodès
lan
para
soldat.
Dèkné
terus
dienggoni
penganggoné
ratu
terus
digawa
balik
menèh
nang
ngarepé
gramang
Pilatus.
12
Wiwit
dina
iku
ratu
Hérodès
lan
gramang
Pilatus
pada
kekantyan
menèh,
mauné
memungsuhan.
13
Gramang
Pilatus
terus
ngumpulké
para
pengarepé
imam,
para
penuntun
lan
uga
rayaté.
14
Dèkné
terus
ngomong
marang
wong-wong:
“Kowé
nggawa
wong
iki
nang
nggonku
lan
kowé
ngomong
nèk
wong
iki
nyasarké
rayat.
Wongé
wis
tak
takoni
nang
ngarepmu,
nanging
aku
ora
nemu
salah
blas
sing
mbok
omongké.
15
Uga
ratu
Hérodès
ora
nemu
salah
apa-apa,
awit
dèkné
ngongkon
nggawa
Yésus
balik
nang
nggonku
menèh.
Wong
iki
ora
nglakoni
salah
apa-apa
sing
marakké
Dèkné
kudu
dikèki
setrapan
pati.
16
Mulané
wongé
arep
tak
kongkon
metyuti
waé
terus
tak
etyulké.”
17
(Wis
dadi
adat,
saben
riyaya
Paskah
gramang
Pilatus
ngetokké
setrapan
siji,
manut
penjaluké
rayat.)
18
Wong
okèh
sing
nang
kono
pada
bengok-bengok:
“Wong
iku
dipatèni!
Barabas
dietokké.”
19
Barabas
kuwi
disetrap,
jalaran
dèkné
mbruntak
nang
kuta
lan
matèni
wong.
20
Jalaran
gramang
Pilatus
kepéngin
ngetokké
Gusti
Yésus,
mulané
dèkné
ngomong
sepisan
menèh
marang
wong
okèh
mau.
21
Nanging
wong-wong
pada
bengok-bengok
ngomong:
“Dipentèng
waé!
Dipentèng!”
22
Gramang
Pilatus
sampèk
ngomong
ping
teluné
marang
wong
okèh
mau,
tembungé:
“Nanging
wong
iki
salahé
apa?
Aku
ora
nemu
salahé
wong
iki
sing
marakké
kudu
dipatèni.
Wong
iki
arep
tak
kongkon
metyuti
waé
terus
tak
etyulké.”
23
Nanging
wong-wong
malah
tambah
bengok-bengok
sak
kuwaté,
ngomong
nèk
Gusti
Yésus
kudu
dipentèng.
Entèk-entèké
wong
okèh
mau
menang.
24
Gramang
Pilatus
terus
nggawé
putusan
ngekèki
setrapan
pati
marang
Gusti
Yésus,
manut
karepé
wong
okèh
mau.
25
Barabas,
sing
disetrap
jalaran
nglakoni
pembruntakan
lan
matèni
wong,
dietokké,
manut
karepé
wong-wong.
Gramang
Pilatus
terus
masrahké
Gusti
Yésus
marang
wong
okèh
mau,
supaya
pada
nglakoni
apa
karepé.
26
Gusti
Yésus
terus
digawa
metu
sangka
kuta
Yérusalèm.
Nang
dalan
kepetuk
wong
sing
jenengé
Simon,
sangka
kuta
Siréné,
arep
mlebu
kuta.
Simon
dityeluk
lan
dipeksa
kongkon
manggul
kayu
pentèngané
nang
mburiné
Gusti
Yésus.
27
Okèh
wong
pada
ngetutké
lakuné
Gusti
Yésus.
Nang
tengahé
wong
okèh
kuwi
uga
ènèng
wong
wédok
siji-loro.
Wong
wédok-wédok
mau
pada
ngantemi
dadané
nangisi
Gusti
Yésus
lan
pada
sambat.
28
Gusti
Yésus
terus
nolèh
lan
ngomong
marang
wong
wédok-wédok
mau:
“Kowé,
wong
wédok
Yérusalèm,
kowé
aja
pada
nangisi
Aku;
tangisana
awakmu
déwé
lan
anak-anakmu.
29
Awit
bakal
ènèng
waktuné
wong
ngomong:
‘Beja
tenan
wong
wédok
sing
gabuk,
sing
ora
tau
nglairké
anak
lan
ora
tau
nyusoni
bayi!’
30
Bakal
ènèng
waktuné
wong
pada
ngomong
marang
gunung-gunung:
‘Aku
tibanana,’
lan
uga
ngomong
marang
puntuk-puntuk:
‘Aku
hurukana!’
31
Awit
nèk
kaya
ngéné
penggawéné
marang
kayu
sing
urip,
lah
kayu
sing
garing
menèh
bakal
dikapakké?”
32
Enèng
wong
nakal
loro
sing
digiring
bareng
karo
Gusti
Yésus,
sing
uga
arep
dipatèni.
33
Kadung
wis
tekan
panggonan
sing
jenengé
“Endas
wong,”
Gusti
Yésus
terus
dipentèng
bareng
karo
wong
nakal
loro
mau,
siji
nang
tengené
lan
siji
nang
kiwané.
34
Gusti
Yésus
terus
ndonga:
“Duh
Bapakku,
salahé
wong-wong
iki
mbok
dingapura,
awit
ora
pada
ngerti
apa
sing
dilakoni.”
Saliné
Gusti
Yésus
terus
dipratung
nganggo
lotré
karo
para
soldat
sing
njaga.
35
Wong
okèh
pada
nyawang
lelakon
nang
kono
kuwi.
Para
pengarepé
bangsa
Ju
pada
moyoki
Gusti
Yésus,
tembungé:
“Dèkné
wis
nulungi
wong
liya.
Nèk
pantyèn
wong
kuwi
Kristus,
kongkonané
Gusti
Allah
tenan,
jajal
kono
apa
bisa
nulungi
awaké
dèkné
déwé.”
36
Soldat-soldat
ya
pada
moyoki
terus
marani
Gusti
Yésus
lan
ngekèki
anggur
ketyut.
37
Terus
ngomong:
“Nèk
Kowé
ratuné
wong
Ju,
tulungana
awakmu
déwé.”
38
Nang
sak
nduwuré
sirahé
Gusti
Yésus
ènèng
tulisan:
“Yésus,
ratuné
wong
Ju.”
39
Salah
sijiné
wong
nakal
sing
dipentèng
ngolok-olok
Gusti
Yésus,
ngomong:
“Nèk
Kowé
kuwi
Kristus
tenan,
tulungana
awakmu
déwé
lan
awaké
déwé
wong
loro
pisan.”
40
Nanging
wong
nakal
sing
liyané
nyenèni
kantyané
ngomong:
“Apa
kowé
ora
wedi
blas
karo
Gusti
Allah,
awaké
déwé
iki
éntuk
setrapan
pati.
41
Kanggo
awaké
déwé
setrapan
iki
wis
sak
mestiné.
Nanging
wong
iki
ora
salah
apa-apa.”
42
Wongé
terus
ngomong
marang
Gusti
Yésus:
“Gusti,
mbok
éling
marang
aku
nèk
Kowé
wis
ing
kratonmu.”
43
Gusti
Yésus
semaur:
“Pretyayaa,
dina
iki
waé
kowé
bakal
bareng
karo
Aku
mlebu
ing
Pirdus.”
44
Kira-kira
jam
rolas
awan
sak
negara
kono
kabèh
malih
peteng
ndedet,
sampèk
jam
telu,
awit
srengéngéné
ketutupan.
45
Kordèn
nang
Gréja
Gedé
suwèk
tengahé.
46
Gusti
Yésus
terus
mbengok
banter:
“Duh
Bapakku,
Aku
masrahké
nyawaku
nang
tanganmu!”
Sakwisé
ngomong
kuwi
Dèkné
terus
ninggal.
47
Kadung
kumendané
para
soldat
sing
jaga
nang
kono
weruh
lelakon
kuwi
mau
kabèh,
dèkné
terus
ngluhurké
Gusti
Allah
ngomong:
“Nyata
tenan
nèk
wong
iki
ora
salah.”
48
Wong-wong
sing
pada
teka
mbrono
kepéngin
weruh
lelakon
nang
kono
uga
pada
weruh
kuwi
mau
kabèh.
Pada
rumangsa
salah
kabèh
lan
ngantemi
dadané
terus
pada
mulih.
49
Wong
kabèh
sing
pada
kenal
karo
Gusti
Yésus
lan
uga
wong
wédok-wédok
sing
mèlu
Gusti
Yésus
sangka
Galiléa
pada
ngadek
lan
ndelokké
lelakon
kuwi
kabèh
sangka
kadohan.
50
Enèng
wong
sing
jenengé
Yosèf,
sangka
Arimatéa,
kutané
wong
Ju.
Yosèf
iki
wong
apik
lan
kajèn,
wong
pretyaya
sing
ngarep-arep
tekané
Kratoné
Allah.
Yosèf
iki
wargané
Kruton
Agama,
nanging
dèkné
ora
nyetujoni
putusané
liya-liyané
mau
bab
Gusti
Yésus.
51
(23:50)
52
Yosèf
terus
mara
nang
nggoné
gramang
Pilatus
nyuwun
layoné
Gusti
Yésus.
53
Yosèf
terus
ngedunké
layoné
sangka
kayu
pentèngan
terus
dibuntel
mori
alus.
Sakwisé
kuwi
layoné
terus
dikubur
nang
kuburan
sing
ditatah
sangka
watu.
Kuburan
iki
durung
tau
kanggo.
54
Saiki
wis
dinané
kanggo
tata-tata,
awit
sedilut
menèh
wis
tiba
dina
sabat.
55
Wong
wédok-wédok
sing
mèlu
Gusti
Yésus
sangka
Galiléa
ya
pada
ngetutké
Yosèf,
mèlu
ngeterké
layoné
nang
kuburan.
Wong-wong
kuwi
pada
weruh
déwé
sing
nyèlèhké
layoné
Gusti
Yésus.
56
Wong
wédok-wédok
mau
terus
pada
mulih
lan
nyawiské
bumbu-bumbu
lan
lenga-wangi
sing
arep
dienggo
ngusapi
awaké
Gusti
Yésus.
Esuké,
dina
sabat,
wong-wong
mau
pada
lèrèn
enggoné
nyambutgawé,
manut
wèté
dina
sabat.