1
Nang
Gréja
Gedé
kono
Gusti
Yésus
weruh
wong
sugih-sugih
pada
nglebokké
duwit
nang
wadah
duwit
pawèh.
2
Dèkné
uga
weruh
ènèng
mbok
randa
miskin
nglebokké
pawèhé
duwit
rètyèh
loro
sing
tyilik
banget
ajiné.
3
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Dititèni!
Mbok
randa
miskin
kuwi
pawèhé
luwih
okèh
tenimbang
wong-wong
liyané.
4
Awit
wong
liya-liyané
kuwi
enggoné
pawèh
njikuk
sangka
kalubèrané
kasugihané.
Nanging
mbok
randa
miskin
pawèh
duwit
kabèh
sak
nduwéné,
sing
dibutuhké
kanggo
ngrumat
uripé
déwé.”
5
Enèng
wong
siji-loro
pada
omong-omongan
bab
apiké
Gréja
Gedé,
enggoné
diapik-apikké
nganggo
watu-watu
sing
apik
banget
lan
uga
barang
werna-werna
sing
disumbangké
marang
Gusti
Allah.
6
Nanging
Gusti
Yésus
ngomong:
“Mbésuk
bakal
klakon,
kabèh
sing
mbok
sawang
kuwi
bakal
ambruk,
ora
ènèng
watu
sing
bakal
temumpang
nang
watu
liyané.”
7
Wong-wong
mau
takon
marang
Gusti
Yésus:
“Guru,
kapan
prekara
sing
mbok
omong
kuwi
klakon?
Lah
apa
tandané
sing
nduduhké
nèk
prekara
kuwi
bakal
teka?”
8
Gusti
Yésus
semaur:
“Kowé
pada
sing
awas,
aja
sampèk
kenèng
disasarké
wong.
Awit
okèh
wong
sing
bakal
teka
nganggo
Jenengku.
Wong-wong
mau
bakal
ngomong:
‘Aku
iki
Kristus!’
lan
‘Saiki
wis
tekan
wantyiné!’
Aja
pada
nggugu!
9
Kowé
aja
pada
kagèt
nèk
krungu
kabar
bab
peperangan
lan
pembruntakan.
Awit
kuwi
kabèh
wis
pantyèn
kudu
klakon
ndisik.
Nanging
kuwi
durung
entèk-entèkané
jaman.”
10
Gusti
Yésus
terus
neruské
tembungé:
“Bangsa-bangsa
bakal
pada
peperangan,
negara
sing
siji
bakal
nglawan
negara
sing
liyané.
11
Nang
endi-endi
bakal
ènèng
lindu
sing
nggegirisi,
kurang
pangan
lan
lelara,
saiki
nang
kéné,
sésuk
nang
kana.
Uga
bakal
ènèng
prekara-prekara
sing
nggegirisi
lan
sangka
langit
bakal
ènèng
tanda-tanda
sing
nggumunké.
12
Nanging
sakdurungé
kabèh
kuwi
klakon,
kowé
bakal
dityekel
lan
dipilara.
Kowé
bakal
dikrutu
nang
sinaguk
lan
dilebokké
nang
setrapan.
Kowé
bakal
digawa
nang
ngarepé
para
ratu
lan
para
pangwasa,
jalaran
kowé
nglabuhi
Aku.
13
Kuwi
kelunggaran
kanggo
kowé
ngetokké
paseksimu
bab
Aku.
14
Aja
pada
bingung
sakdurungé
bab
kepriyé
enggonmu
kudu
nanduki
kanggo
mbélani
awakmu
déwé.
Pada
élinga
tenan
bab
kuwi.
15
Awit
Aku
déwé
sing
bakal
ngekèki
tembung
lan
kapinteran
marang
kowé,
marakké
mungsuhmu
ora
bakal
bisa
ngendek
apa
mbantah
marang
apa
sing
mbok
omong.
16
Kowé
bakal
dielungké
karo
bapa-ibumu,
karo
sedulur-sedulurmu
lan
kantya-kantyamu.
Kowé
bakal
ènèng
sing
dipatèni
uga.
17
Kowé
bakal
disengiti
karo
wong
kabèh,
jalaran
kowé
nglabuhi
Aku.
18
Nanging
rambutmu
sakeler
waé
ora
bakal
ènèng
sing
kalong.
19
Nèk
kowé
mantep
pretyaya
terus,
kowé
bakal
slamet.”
20
Gusti
Yésus
neruské
tembungé:
“Nèk
kowé
weruh
kuta
Yérusalèm
dikupeng
karo
soldat,
pada
ngertia,
ora
suwi
menèh
kuta
kuwi
bakal
dirusak.
21
Ing
waktu
kuwi
wong-wong
nang
bawah
Yudéa
pada
lungaa
nang
pegunungan.
Wong-wong
sing
nang
kuta
pada
metua
sangka
kuta
lan
wong-wong
sing
nang
njabané
kuta
aja
pada
mlebu
nang
kuta.
22
Awit
ing
dina-dina
kuwi
Gusti
Allah
bakal
netepké
setrapané
lan
sembarang
sing
wis
ketulis
nang
Kitab
Sutyi
bakal
klakon.
23
Melaské
tenan
wong
wédok
sing
meteng
lan
sing
nduwé
bayi.
Awit
negara
iki
bakal
ngalami
kasusahan
gedé,
jalaran
Gusti
Allah
bakal
nyetrap
bangsa
iki.
24
Enèng
wong
sing
bakal
dipatèni
karo
pedang
lan
ènèng
uga
sing
dadi
setrapan
diboyong
nang
negara-negara
liya.
Wong-wong
sing
ora
kenal
marang
Gusti
Allah
bakal
ngidek-idek
kuta
Yérusalèm,
nganti
tekané
waktuné
sing
wis
ditetepké
karo
Gusti
Allah
kanggo
bangsa
kuwi.”
25
Gusti
Yésus
neruské
tembungé
ngéné:
“Mbésuk
bakal
ènèng
tanda-tanda
sing
kétok
nang
srengéngé,
mbulan
lan
lintang-lintang.
Nang
bumi
bangsa-bangsa
bakal
pada
bingung,
jalaran
sangka
gemlegeré
segara
lan
ombaké
sing
medèni.
26
Okèh
wong
bakal
setengah
mati
wediné
nèk
pada
mikir
prekara-prekara
sing
bakal
klakon
nang
jagat.
Awit
kekuwatan-kekuwatan
sing
nata
lakuné
jagat
bakal
utyul.
27
Ing
waktu
kuwi
wong-wong
bakal
weruh
Anaké
Manungsa
teka
nang
méga
nganggo
kamulyan
lan
pangwasa
gedé.
28
Nèk
kabèh
kuwi
molai
klakon,
pada
ngadeka
lan
nyawanga
nduwur,
awit
ora
suwi
menèh
kowé
bakal
pada
keluwaran.”
29
Gusti
Yésus
terus
ngekèki
gambar
ngéné:
“Pada
titènana
wit
anjir
lan
wit
apa
waé.
30
Nèk
wité
wis
semi,
kowé
ngerti
nèk
wis
nyedeki
wayah
panas.
31
Mengkono
uga,
nèk
kowé
weruh
prekara-prekara
sing
tak
omong
mau
klakon,
pada
ngertia
nèk
Kratoné
Gusti
Allah
wis
tyedek.
32
“Pada
ngandela!
Wong-wong
sing
urip
ing
jaman
iki
bakal
pada
menangi
prekara-prekara
kuwi
mau
kabèh
klakon.
33
Langit
lan
bumi
bakal
ilang,
nanging
tembungku
bakal
tetep
terus
slawas-lawasé.”
34
Gusti
Yésus
ngomong:
“Jaganen
awakmu
déwé!
Aja
sampèk
kowé
namung
mikirké
bab
sukak-sukak,
mangan
énak
lan
ombèn-ombèn
waé.
Lan
aja
kokèhan
mikirké
bab
kabutuhané
urip,
mengko
kadung
dinané
Gusti
teka
dadakan,
kowé
durung
tata-tata.
35
Awit
tekané
dina
kuwi
kaya
kala
kanggo
njiret
wong
sak
jagat
kabèh.
36
Pada
sing
melèk
lan
pada
tetep
ndedongaa,
supaya
kowé
dikèki
kekuwatan
bisa
ngliwati
kabèh
sing
bakal
klakon
kanti
slamet
lan
bisa
mara
nang
ngarepé
Anaké
Manungsa.”
37
Gusti
Yésus
saben
awan
mulang
nang
Gréja
Gedé,
mbenginé
munggah
nang
gunung
Olèf
nang
sak
njabané
kuta.
38
Saben
ésuk
wong
kabèh
pada
teka
nang
Gréja
Gedé,
pada
ngrungokké
piwulangé
Gusti
Yésus.