1
Ing
waktu
kuwi
ènèng
wong
sing
pada
ngomongké
marang
Gusti
Yésus
bab
wong
Galiléa
sing
pada
dipatèni
karo
gramang
Pilatus,
dongé
wong-wong
kuwi
ijik
pada
pasrah
kurban
marang
Gusti
Allah.
2
Saurané
Gusti
Yésus:
“Apa
kowé
mikir
nèk
wong
Galiléa
sing
pada
dipatèni
kuwi
dosané
luwih
gedé
ngungkuli
dosané
wong
Galiléa
liya-liyané?
3
Ora
ngono!
Pada
ngertia
iki,
nèk
kowé
ora
pada
ninggal
dosa-dosamu
lan
ora
pada
manut
marang
Gusti
Allah,
kowé
uga
bakal
mati
kaya
wong-wong
kuwi.
4
Lan
menèh,
wong
wolulas
sing
pada
mati
kerubuhan
putyuké
Siloam
kaé,
apa
kowé
mikir
nèk
dosané
wong-wong
kuwi
gedéné
ngungkuli
dosané
wong-wong
nang
kuta
Yérusalèm
kabèh?
5
Ora
ngono!
Nanging
nèk
kowé
ora
nglakoni
kauripan
anyar,
kowé
uga
bakal
mati
kaya
wong-wong
kuwi.”
6
Sakwisé
kuwi,
Gusti
Yésus
terus
ngekèki
piwulang
nganggo
gambar
sing
uniné
ngéné:
“Enèng
wong
nduwé
wit
anjir
nang
keboné.
Wongé
nggolèk
wohé,
nanging
ora
nemu
siji-sijia.
7
Mulané
wongé
terus
ngomong
ngéné
marang
tukang
keboné:
‘Wis
telung
taun
suwéné
enggonku
ngarep-arep
wohé
wit
anjir
iki,
nanging
ora
tau
metu
siji-sijia.
Wit
iki
ditegor
waé,
awit
ora
ènèng
gunané
urip,
kejaba
namung
ngentèkké
isiné
lemah!’
8
Nanging
tukang
keboné
semaur:
‘Gusti,
mbok
wité
dililani
urip
setaun
menèh.
Lemahé
mengko
tak
patyuli
mubeng,
terus
tak
kèki
mès.
9
Menawa
taun
ngarep
wit
iki
bisa
metu
wohé.
Nèk
ora,
ya
apiké
suk
ditegor
waé.’”
10
Ing
sakwijiné
dina
sabat
Gusti
Yésus
memulang
nang
sinaguk.
11
Nang
kono
ènèng
wong
wédok
wis
wolulas
taun
suwéné
dikwasani
demit,
marakké
wongé
gegeré
ora
bisa
lempeng,
dadiné
bungkuk.
12
Kadung
Gusti
Yésus
weruh
wong
wédok
mau,
wongé
terus
dityeluk
ngéné:
“Bu,
kowé
saiki
wis
waras!”
13
Gusti
Yésus
terus
numpangi
tangan
marang
wong
mau,
terus
sakwat
gegeré
bisa
lempeng,
mulané
wongé
memuji
Gusti
Allah.
14
Nanging
pengarepé
sinaguk
kono
malah
nesu
banget,
terus
muni-muni
marang
wong-wong
sing
nang
kono,
ngomong:
“Enèng
nem
dina
kanggo
nyambutgawé.
Nèk
nggolèk
waras,
mbok
teka
ing
dina-dina
kuwi.
Aja
ing
dina
sabat.”
15
Gusti
Yésus
terus
ngomong
ngéné
marang
pengarepé
sinaguk
mau:
“Kowé
kuwi
pantyèn
wong
lamis.
Ing
dina
sabat
kowé
apa
ora
ngetokké
sapi
apa
kimarmu
digawa
ngombé?
16
Lah
iki
ènèng
wong
wédok
anak
turunané
Bapa
Abraham.
Wong
iki
wis
wolulas
taun
suwéné
dibanda
karo
Sétan.
Mosok
wongé
ora
éntuk
diutyuli
sangka
ranténé
Sétan
ing
dina
sabat?”
17
Sakwisé
krungu
tembungé
Gusti
Yésus,
wong-wong
sing
pada
nglawan
mau
abang
kabèh
sangking
kisinan.
Nanging
wong-wong
liyané
pada
bungah
weruh
lelakon
sing
nggumunké
kuwi
sing
ditindakké
karo
Gusti
Yésus.
18
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Kepriyé
enggonku
nggambarké
Kratoné
Gusti
Allah?
Kenèng
tak
padakké
karo
apa?
19
Kratoné
Gusti
Allah
kuwi
kaya
wiji
sing
tyilik
banget.
Wiji
kuwi
ditandur
terus
tukul
dadi
wit
lan
manuk-manuk
pada
nggawé
susuk
nang
pangé.”
20
Gusti
Yésus
mulangi
ngéné:
“Kratoné
Gusti
Allah
kenèng
tak
padakké
karo
apa?
21
Kratoné
Gusti
Allah
kuwi
kaya
ragi.
Enèng
wong
wédok
njikuk
ragi
mau
terus
dityampurké
glepung
telung
takeran,
sampèk
raginé
mrasuk
nang
glepungé
kabèh.”
22
Gusti
Yésus
saiki
budal
nang
kuta
Yérusalèm,
ngliwati
kuta-kuta
lan
désa-désa.
Nang
panggonan-panggonan
sing
diliwati
Gusti
Yésus
mulangi
wong-wong.
23
Terus
ènèng
wong
takon
marang
Dèkné:
“Guru,
apa
namung
wong
setitik
sing
nampa
keslametan?”
24
Gusti
Yésus
semaur
ngéné:
“Pada
ngudia
mlebu
liwat
lawang
sing
tyiyut.
Awit
pada
ngertia
nèk
wong
okèh
pada
ngudi
mlebu
liwat
lawang
tyiyut
mau,
nanging
ora
bisa.
25
Nèk
wis
tekan
waktuné,
sing
nduwé
omah
bakal
tangi
nutup
lawangé.
Kowé
bakal
ngadek
nang
njaba
totok-totok,
ngomong:
‘Gusti,
mbok
dibukakké
lawangé
ta!’
Nanging
sing
nduwé
omah
bakal
semaur:
‘Aku
ora
kenal
kowé!’
26
Kowé
bakal
semaur:
‘Gusti,
awaké
déwé
wis
mangan
lan
ngombé
bebarengan
karo
Kowé
lan
Kowé
ya
wis
mulangi
nang
dalan-dalané
awaké
déwé!’
27
Nanging
sing
nduwé
omah
bakal
semaur
menèh,
ngomong:
‘Aku
ora
kenal
kowé!
Pada
lungaa
sangka
kéné,
kowé
sing
pada
nglakoni
ala!’
28
Kowé
bakal
nangis
nèk
kowé
weruh
Bapa
Abraham
lan
Isak
lan
Yakub
lan
para
nabi
kabèh
ing
Kratoné
Gusti
Allah,
nanging
kowé
déwé
bakal
diusir
metu
sangka
kono.
29
Bakal
ènèng
wong
pada
teka
sangka
wétan
lan
kulon,
sangka
lor
lan
kidul
lan
pada
mèlu
pésta
ing
Kratoné
Gusti
Allah.
30
Pada
élinga,
ènèng
wong
sing
tekané
kèri,
nanging
mlebuné
ndisik,
lah
sing
tekané
ndisik,
nanging
mlebuné
kèri.”
31
Ing
waktu
kuwi
ènèng
wong
Farisi
siji-loro
mara
nang
nggoné
Gusti
Yésus
lan
ngomong:
“Kana
lunga
sangka
kéné,
awit
Hérodès
arep
matèni
kowé!”
32
Gusti
Yésus
semaur:
“Kana
ngomong
marang
kantyil
kuwi:
‘Dina
iki
lan
sésuk
Aku
nundungi
demit
lan
nambani
wong
lara,
nanging
ing
telung
dinané
Aku
bakal
rampung
penggawéanku.’
33
Dadiné
saiki,
sésuk
lan
sésuké
menèh
Aku
bakal
neruské
enggonku
mlaku.
Awit
ora
lumrah
nèk
nabi
dipatèni
nang
panggonan
liyané,
kuduné
nang
Yérusalèm.
34
“Yérusalèm,
Yérusalèm!
Kowé
sing
matèni
nabi-nabi
lan
wong-wong
sing
dikongkon
Gusti
Allah
nekani
kowé
pada
mbok
bandemi
watu.
Kaya
ngapa
enggonku
saben-saben
arep
nglumpukké
anak-anakmu,
kaya
pitik
babon
enggoné
nglumpukké
anak-anaké
nang
ngisoré
swiwiné.
Nanging
kowé
ora
gelem.
35
Saiki
omahmu
bakal
ditinggal
suwung.
Kowé
bakal
ora
weruh
Aku
menèh,
nganti
tekan
waktuné
kowé
pada
ngomong:
‘Kaberkahan
sing
teka
ing
jenengé
Gusti!’”