1
Para
sedulur,
kowé
wis
dadi
siji
karo
Kristus.
Mulané,
dongé
Gusti
Allah
nangèké
Kristus
sangka
pati,
kowé
uga
katut
karo
Kristus
ditangèkké
sangka
pati.
Kowé
saiki
wis
nduwé
urip
anyar.
Pada
mikira
barang
sing
nang
swarga,
nang
panggonané
Kristus,
sing
njagong
nang
tengené
Gusti
Allah.
2
Pada
mikira
sembarang
sing
nang
swarga,
aja
sing
ing
donya
kéné.
3
Awit
kowé
kuwi
wis
mati
katut
karo
Kristus
lan
urip
ala
sing
kaya
mauné
kuwi
wis
dirampungké.
Uripmu
saiki
iki
wis
dadi
siji
karo
Kristus,
kasimpen
ing
Gusti
Allah.
4
Namung
Kristus
déwé
sing
bisa
ngekèki
urip
kaswargan
kuwi.
Mulané,
mbésuk
nèk
Dèkné
bakal
teka
menèh,
kabèh
wong
bakal
weruh
urip
anyar
iki
lan
kowé
bakal
katut
kaelem
bareng
karo
Kristus.
5
Mulané
para
sedulur,
kowé
kudu
medot
kesenengan
sing
ala
kayadéné:
laku
bédang,
nglakoni
sèks
sing
ora
lumrah,
ngepéngini
sèks
sing
ora
pantes
lan
laku
murka.
Laku
murka
kuwi
tunggalé
waé
karo
panyembah
marang
brahala.
6
Klakuan
sing
kaya
ngono
kuwi
namung
nekakké
nesuné
Gusti
Allah.
7
Mbiyèn
kowé
pantyèn
nduwèni
klakuan
sing
kaya
ngono,
nanging
saiki
kuwi
kudu
mbok
buwang
kabèh,
kayadéné:
nesu,
jèngkèl,
rasa
sengit,
pengomongan
ala
bab
liyané
lan
tembung
sing
kotor.
8
(3:7)
9
Uga,
aja
pada
goroh
marang
sakpada-pada,
awit
urip
sing
lawas
lan
klakuan
sing
lawas
wis
mbok
buwang.
10
Kowé
saiki
wis
dadi
wong
anyar
sing
suwi-suwi
selot
mada-rupa
karo
Gusti
Allah
sing
nggawé
kowé.
Mulané,
suwi-suwi
kowé
uga
mundak
dunung
marang
apa
sing
dikarepké
karo
Gusti
Allah
ing
uripmu.
11
Dadiné,
jalaran
kowé
kabèh
wis
dadi
wong
anyar,
wis
ora
dadi
sebab
menèh
kowé
kuwi
dudu
wong
Ju
apa
wong
Ju,
kowé
kuwi
sunat
apa
ora,
kowé
kuwi
wong
liya
bangsa
apa
wong
ora
ngerti
tata-tyara,
kowé
kuwi
slaf
apa
wong
merdéka.
Kuwi
mau
kabèh
wis
blas
ora
dadi
sebab.
Sing
dadi
sebab
ya
Kristus,
sing
urip
ing
kowé
kabèh.
12
Para
sedulur,
kowé
wis
dipilih
karo
Gusti
Allah,
supaya
kowé
mèlu
dadi
brayaté
Gusti
Allah
sing
ditrésnani
tenan.
Mulané,
saiki
kowé
kudu
nduwèni
melas
lan
kudu
gemati
marang
liyané.
Aja
nduwèni
pikiran
nèk
kowé
kuwi
apiké
ngungkuli
liyané,
nanging
sing
andap-asor,
sing
alus
lan
sing
sabar.
13
Pada
tulung-tinulunga
lan
pada
ngapuraa
marang
sakpada-pada,
nèk
salah-siji
ènèng
sing
nduwé
salah.
Kowé
kudu
ngapura
marang
liyané,
awit
Gusti
Allah
ya
wis
ngapura
marang
kowé.
14
Lan
sing
penting
déwé,
sing
kudu
ing
sak
nduwuré
sembarang
iki
ya
ora
liya
kejaba
katrésnan.
Awit
nèk
kowé
pada
trésna
marang
sakpada-pada,
kowé
bisa
urip
rukun
bebarengan
dadi
siji.
15
Kristus
wis
nentremké
uripmu,
mulané
kowé
kudu
urip
bebarengan
sing
tentrem.
Gusti
Allah
déwé
wis
manggil
kowé
supaya
pada
rukun
bebarengan,
awit
kowé
wis
dadi
badan
siji.
Aja
pada
lali
maturkesuwun
marang
Gusti
Allah.
16
Kowé
kudu
nglumui
supaya
pangertimu
bab
pituturé
Gusti
Yésus
Kristus
bisa
mundak
terus
lan
mbok
turut
tenan.
Mulané,
sak
inter-intermu
pada
wulangana
lan
élingana
sakpada-pada.
Pada
memujia
Gusti
Allah
sak
atimu,
nganggo
singi
sing
sangka
Kitab
Sutyi
lan
singi
sing
ngluhurké
jenengé
Gusti
Allah.
Memujia
Gusti
Allah
uga
nganggo
singi
sing
diedunké
karo
Roh
Sutyi
ing
atimu.
Dikétokké
nganggo
singi-singi
kuwi
nèk
kowé
maturkesuwun
tenan
marang
Gusti
Allah.
17
Lan
menèh,
ing
sembarang
prekara
sing
mbok
omong
lan
mbok
lakoni,
dikétokké
nèk
kowé
wis
nurut
Gusti
Yésus
lan
aja
pada
lali
maturkesuwun
marang
Gusti
Allah
Bapaké
awaké
déwé,
jalaran
Gusti
Yésus
wis
nylametké
awaké
déwé.
18
Saiki
aku
kepéngin
ngomongké
bab
urip
bebarengan
ing
sakjeroné
omah.
Sedulur-sedulurku
wédok,
kowé
kudu
manut
marang
bojomu.
Nèk
wong
nurut
Gusti
pantesé
ngono.
19
Sedulur-sedulurku
lanang,
kowé
kudu
nrésnani
bojomu
lan
aja
pisan-pisan
ndadèkké
periné
atiné.
20
Botyah-botyah,
kowé
kudu
manut
marang
wong
tuwamu
ing
apa
waé,
awit
Gusti
seneng
nèk
anak-anak
manut.
21
Sedulur-sedulurku
sing
wis
nduwé
anak,
aja
nggawé
larané
atiné
anak-anakmu.
Mengko
ndak
pada
semplak.
22
Sedulur-sedulurku
sing
slaf,
kowé
uga
kudu
manut
marang
sing
nduwèni
uripmu
ing
donya
kéné.
Kowé
kudu
manut
ing
prekara
apa
waé,
ora
namung
nèk
kowé
ditunggoni,
namung
nggolèk
lem-leman
waé,
ora,
nanging
manut
sak
atimu,
jalaran
kowé
ngajèni
marang
Gusti.
23
Ing
penggawéan
apa
waé,
nyambuta
gawé
karo
seneng,
dianggep
nyambutgawé
kanggo
Gusti,
ora
kanggo
manungsa.
24
Ngertia
nèk
Gusti
déwé
sing
bakal
ngupahi
kowé.
Sembarang
sing
wis
dijanji
karo
Gusti
ya
bakal
mbok
tampa
uga.
Awit
kowé
kuwi
sakjané
ora
nyambutgawé
kanggo
manungsa,
nanging
kanggo
Kristus
déwé.
25
Mulané,
sapa
sing
neruské
salahé,
aja
kagèt
nèk
bakal
nampa
upahé
uga,
awit
Gusti
Allah
ora
pilih-sih.