1
Kadung
nang
kuta
Efése
wis
tentrem
menèh,
rasul
Paulus
terus
ngumpulké
sedulur-sedulur
sangka
pasamuan
kono.
Rasul
Paulus
ngekèki
pitutur
okèh
kanggo
ngantepké
pengandelé
sedulur-sedulur
terus
pamitan
arep
budal
nang
Masedonia.
2
Rasul
Paulus
terus
ndlajahi
panggonan-panggonan
turut
Masedonia
kabèh
karo
mituturi
sedulur-sedulur
sing
nang
kono.
Sangka
Masedonia
rasul
Paulus
terus
budal
nang
negara
Grik.
3
Sakwisé
nang
kono
telung
sasi
rasul
Paulus
terus
tata-tata
arep
nang
Siria.
Lah
kok
terus
dadakan
krungu
nèk
wong
Ju
pada
nggawé
rantyaman
arep
matèni
dèkné.
Mulané
rasul
Paulus
arep
balik
metu
Masedonia
waé.
4
Rasul
Paulus
lungané
dikantyani
karo
Sopatèr,
anaké
Pirus,
wong
sangka
kuta
Béréa.
Sing
mèlu
uga
Aristarkus
lan
Sekundus
sangka
kuta
Tèsalonika,
Gayus
sangka
kuta
Dèrbé,
Timotius
lan
wong
loro
liyané
sangka
bawah
Asia,
yakuwi
Tikikus
lan
Trofimus.
5
Wong-wong
mau
pada
budal
ndisik
lan
arep
ngentèni
awaké
déwé
nang
kuta
Troas.
6
Sak
rampungé
riyaya
Roti
tanpa
Ragi
awaké
déwé
numpak
prau
sangka
kuta
Filipi.
Let
nem
dina
awaké
déwé
ketemu
karo
para
sedulur
mau
nang
kuta
Troas.
Awaké
déwé
terus
nang
kono
seminggu
suwéné.
7
Ing
dina
minggu
awaké
déwé
ngumpul
mangan
bebarengan.
Jalaran
rasul
Paulus
ésuké
arep
lunga,
mulané
dèkné
mituturi
sampèk
tengah
wengi.
8
Nang
kamar
nduwur
sing
dienggo
kumpulan
awaké
déwé
ijik
ènèng
lampuné
siji-loro
murup.
9
Lah
ènèng
sakwijiné
botyah
enom,
jenengé
Etikus,
njagong
nang
jendéla.
Jalaran
rasul
Paulus
sing
nggawa
pitutur
suwi
banget
tanpa
lèrèn,
botyah
enom
mau
ora
kuwat
melèk
terus
keturon
nang
jendéla
sampèk
tiba,
telung
anda
duwuré.
Kadung
dijunjung
botyahé
wis
mati.
10
Rasul
Paulus
terus
medun,
ngrungkepi
botyahé
terus
dirangkul
karo
ngomong:
“Aja
pada
wedi,
botyahé
ijik
urip!”
11
Sakwisé
kuwi
rasul
Paulus
terus
balik
menèh
munggah
lan
mangan
bebarengan.
Kadung
wis
rampung
mangan,
rasul
Paulus
neruské
enggoné
nggawa
pitutur,
sampèk
srengéngé
njedul.
Dèkné
terus
budal.
12
Wong-wong
pada
bungah
nèk
Etikus
ora
sida
mati.
Botyahé
terus
dieterké
mulih.
13
Awaké
déwé
terus
ndisiki
numpak
prau
budal
nang
kuta
Asus.
Nang
Asus
rasul
Paulus
arep
mèlu
numpak
prauné.
Rasul
Paulus
ngongkon
awaké
déwé
budal
ndisik,
jalaran
dèkné
sing
budal
nang
Asus
arep
mlaku
waé.
14
Kadung
wis
tekan
Asus
rasul
Paulus
terus
numpak
kapalé.
Awaké
déwé
terus
karo
kapalé
budal
nang
kuta
Mitiléné.
15
Sangka
kana
awaké
déwé
terus
numpak
prau
menèh
lan
ésuké
tekan
ngarepé
pula
Kios.
Liyané
dina
awaké
déwé
terus
ngabrah
nang
pula
Samos
lan
let
sedina
menèh
awaké
déwé
tekan
kuta
Milétus.
16
Rasul
Paulus
ya
wis
mikir
nèk
ora
arep
mampir
nang
kuta
Efése,
supaya
ora
kesuwèn
nang
Asia
lan
ndang
bisa
tekan
Yérusalèm,
nèk
bisa
sakdurungé
riyaya
Pantékosta.
17
Mulané
sangka
Milétus
kono
rasul
Paulus
kongkonan
wong
ngabari
sedulur-sedulur
nang
kuta
Efése,
supaya
pada
ngumpulké
para
pinituwané
pasamuan
nang
Milétus.
18
Sakwisé
para
pinituwa
mau
teka,
rasul
Paulus
terus
ngekèki
pitutur
ngéné:
“Para
sedulur,
kowé
weruh
déwé
enggonku
bebarengan
karo
kowé
suwéné
aku
nang
tengahmu,
wiwit
aku
teka
nang
bawah
Asia.
19
Enggonku
ngladèni
Gusti
ya
tak
lakoni
karo
andap-asor
lan
tak
réwangi
nangis-nangis
lan
ngalami
kasangsaran,
jalaran
sangka
panganiaya
sing
metu
sangka
para
wong Ju.
20
Senajan
ngono
aku
ora
tau
mangkir
nindakké
apa
waé
sing
betyik
kanggo
kowé.
Kabèh
wis
tak
omongké
lan
tak
wulangké
marang
kowé,
ya
nang
ngarepé
wong
okèh,
ya
nang
kumpulan
nang
omah-omahmu.
21
Ya
wong
Ju,
ya
wong
sing
dudu
Ju
tansah
tak
élingké,
supaya
pada
ninggal
klakuan
ala
lan
pada
pretyaya
lan
masrahké
uripé
marang
Gusti
Yésus
Kristus.
22
Lah
saiki,
manut
karepé
Roh
Sutyi,
aku
kudu
lunga
nang
Yérusalèm.
Aku
ora
ngerti
apa
sing
bakal
tak
alami
nang
kana.
23
Aku
namung
ngerti
nèk
Roh
Sutyi
wis
ngélingké
marang
aku,
nèk
nang
saben
kuta
aku
bakal
nandang
werna-werna
sangsara
lan
aku
bakal
disetrap.
24
Senajan
ngono
aku
ora
perduli
bab
uripku,
janji
aku
bisa
neruské
penggawéanku
lan
ngrampungké
kuwajiban
sing
wis
dipasrahké
marang
aku
karo
Gusti
Yésus,
yakuwi,
nggelarké
kabar
kabungahan
bab
kabetyikané
Gusti
Allah.
25
“Nang
tengahmu
aku
ya
wis
ngabarké
bab
Kratoné
Gusti
Allah.
Saiki
aku
krasa
nèk
aku
ora
bakal
kepetuk
menèh
karo
kowé
kabèh.
26
Mulané
saiki
aku
ngomong
sak
beneré
marang
kowé:
nèk
nang
tengahmu
ènèng
wong
kesasar,
kuwi
dudu
salahku.
27
Awit
enggonku
mulangi
kowé
bab
kekarepané
Gusti
Allah
ya
wis
sak
genepé.
28
Mulané,
pada
ngati-ati
marang
awakmu
déwé
lan
marang
wong-wong
sing
dipasrahké
marang
kowé
karo
Roh
Sutyi.
Sedulur-sedulur
nang
pasamuané
Gusti
Allah
pada
dituntun,
awit
wis
dilabuhi
mati
karo
Gusti
Yésus
déwé.
29
Aku
ngerti
nèk
sakwisé
aku
lunga
bakal
ènèng
asu
galak
okèh
sing
teka
nang
tengahmu
lan
ora
bakal
ngéman
marang
wedus-wedus
mau.
30
Malah
bakal
ènèng
wantyiné
nang
tengahmu
déwé
bakal
ènèng
wong
siji-loro
sing
bakal
nyimpang
sangka
piwulang
sing
bener
lan
nyasarké
pasamuan.
31
Mulané
para
sedulur,
pada
sing
ati-ati
tenan
lan
pada
élinga
nèk
sampèk
telung
taun
suwéné
aku
wis
mulangi
kowé
siji-siji,
awan-wengi
ora
lèrèn
karo
ngetokké
eluh.
32
“Lah
saiki
kowé
tak
pasrahké
marang
kabetyikané
Gusti
Allah.
Dèkné
nduwé
kwasa
bisa
ngantepké
pengandelmu
lan
ngekèki
berkah
sing
wis
dityawiské
kanggo
para
umaté.
33
Aku
ora
tau
kepéngin
nampa
banda
apa
sandangan
sangka
sapa
waé.
34
Kowé
pada
weruh
déwé
enggonku
nggolèk
pangan
nganggo
tanganku
déwé,
kanggo
nyukupi
kabutuhanku
lan
kabutuhané
kantya-kantyaku.
35
Aku
wis
nduduhké
marang
kowé
nganggo
patrap
werna-werna,
nèk
enggoné
awaké
déwé
mulang
marang
wong
sing
ora
nduwé
lan
wong
sing
kesusahan
kuwi
kudu
karo
nyambutgawé
sing
abot.
Pada
éling
marang
tembungé
Gusti
Yésus:
‘Pawèh
luwih
apik
tenimbang
nampa.’”
36
Sakwisé
rampung
mituturi
wong-wong
mau,
rasul
Paulus
terus
sedeku
bebarengan
karo
sedulur-sedulur
kabèh
terus
pada
ndonga.
37
Sedulur-sedulur
pada
nangis
kabèh,
terus
pada
ngrangkuli
rasul
Paulus
lan
diambungi
bolak-balik.
38
Kabèh
pada
susah,
malah-malah
jalaran
rasul
Paulus
ngomong
nèk
ora
bakal
kepetuk
menèh.
Wong-wong
terus
ngeterké
rasul
Paulus
tekan
prauné.