1
Terus
ènèng
wong
Ju
siji-loro
sangka
Yudéa
teka
nang
kuta
Antioki.
Wong-wong
iki
mulang
marang
sedulur-sedulur
Kristen
nang
Antioki
kono,
nèk
ora
bisa
slamet
nèk
ora
disunati
miturut
wèt-wèté
nabi
Moses.
2
Piwulang
kuwi
marakké
wong-wong
sing
sangka
Yudéa
mau
èngkèl-èngkèlan
karo
rasul
Paulus
lan
Barnabas.
Entèk-entèkané
para
penuntuné
pasamuan
terus
nggawé
putusan
ngongkon
rasul
Paulus
lan
Barnabas
lan
uga
sedulur
siji-loro
sangka
pasamuan
Antioki
kono
pada
budal
nang
kuta
Yérusalèm,
supaya
ngrembuk
prekara
iki
karo
para
rasul
lan
para
pinituwa
nang
kana.
3
Wong-wong
sing
dikongkon
budal
terus
dieterké
karo
sedulur-sedulur
sangka
pasamuan.
Wong-wong
sing
budal
nang
Yérusalèm
kuwi
mlakuné
liwat
bawah
Fenisi
lan
Samaria.
Kuwi
ndadèkké
bungahé
sedulur-sedulur
kono,
awit
pada
dikabari
nèk
wong-wong
sing
dudu
Ju
pada
pretyaya
marang
Gusti
Yésus.
4
Sak
tekané
nang
kuta
Yérusalèm
sedulur-sedulur
sangka
Antioki
mau
ditampa
karo
bungah
karo
sedulur-sedulur
sangka
pasamuan
kono
lan
uga
para
rasul
lan
para
pinituwa.
Sedulur-sedulur
kongkonan
sangka
Antioki
mau
terus
pada
ngomongké
sembarang
sing
ditindakké
karo
Gusti
Allah
lantaran
rasul
Paulus
lan
Barnabas.
5
Nanging
ènèng
sedulur
Kristen
siji-loro
sangka
golongané
para
Farisi
ngadek
lan
ngomong:
“Wong
sing
dudu
Ju
sing
dadi
wong
Kristen
kuwi
kudu
nglakoni
sunat
lan
netepi
wèt-wèté
nabi
Moses!”
6
Para
rasul
lan
para
pinituwa
terus
pada
ngrembuk
prekara
iki.
7
Sakwisé
suwi
enggoné
bebantahan,
rasul
Pétrus
terus
ngadek
lan
ngomong
ngéné:
“Para
sedulur!
Kowé
kabèh
wis
pada
ngerti
kepriyé
enggoné
Gusti
Allah
kawit
mbiyèn
wis
milih
aku
sangka
tengahmu
kabèh,
kongkon
nggelarké
kabar
kabungahan
bab
Gusti
Yésus
Kristus
marang
wong-wong
sing
dudu
Ju,
supaya
wong-wong
kuwi
uga
pada
krungu
kabar
iki
lan
pada
pretyaya.
8
Gusti
Allah
sing
mangertèni
pikirané
manungsa
wis
nduduhké
nèk
Dèkné
gelem
nampa
wong-wong
sing
dudu
Ju,
awit
Dèkné
ngekèki
Roh
Sutyi
marang
wong-wong
kuwi,
pada
waé
kaya
enggoné
Dèkné
ngekèki
marang
awaké
déwé.
9
Gusti
Allah
blas
ora
mbédak-mbédakké
wong-wong
sing
dudu
Ju
karo
awaké
déwé.
Gusti
Allah
ngresiki
atiné
wong-wong
mau,
jalaran
wong-wong
pada
pretyaya.
10
Lah
nèk
ngono,
kenèng
apa
kowé
kok
pada
nglawan
marang
Gusti
Allah
lan
arep
ngebot-eboti
sedulur-sedulur
kuwi?
Lah
gèk
mbah-mbahané
awaké
déwé
lan
awaké
déwé
waé
ora
kuwat
nyangga
momotan
kuwi.
11
Mbok
aja
kaya
ngono!
Awit
awaké
déwé
pada
pretyaya
lan
dislametké
jalaran
sangka
kawelasané
Gusti
Yésus,
semono
uga
wong-wong
sing
dudu
Ju
kuwi!”
12
Wong
sing
pada
ngumpul
nang
kono
meneng
kabèh
sak
barengé
ngrungokké
kabar-kabar
sing
digawa
karo
Barnabas
lan
rasul
Paulus
bab
mujijat-mujijat
sing
ditindakké
karo
Gusti
Allah
nang
tengahé
wong-wong
sing
dudu
Ju
lantaran
rasul
loro
kuwi.
13
Sakwisé
kuwi
Yakobus
terus
ngomong
ngéné:
“Para
sedulur,
dirungokké
omongku
iki.
14
Sedulur
Simon
Pétrus
wis
ngomongké
nèk
Gusti
Allah
enggoné
nglumpukké
bangsa
kanggo
Dèkné
déwé,
kawit
wiwitané
wis
ngétokké
kabetyikané
lan
kawelasané
marang
wong-wong
sing
dudu Ju.
15
Tembungé
para
nabi
dèk
mbiyèn
pantyèn
tyotyok
karo
prekara
iki.
Awit
wis
ketulis
ngéné:
16
‘Sakwisé
kuwi
aku
bakal
balik
lan
omahé
Daved
sing
wis
rubuh
arep
tak
dekné
menèh
supaya
bisa
kaya
mbiyèn.
17
Dadiné
wong
liyané
sing
dudu Ju
kabèh
bakal
nggolèki
Aku,
kabèh
wong
sing
ora
kenal
marang
Aku,
sing
wis
tak
panggil
dadi
wèkku.
18
Kuwi
tembungé
Gusti,
sing
wis
nindakké
kuwi
mau
kabèh
kawit
wiwitané!’”
19
Yakobus
neruské
tembungé:
“Para
sedulur,
miturut
pinemuku,
ora
bener
nèk
awaké
déwé
nggawé
angèlé
sedulur-sedulur
sing
dudu
Ju
sing
wis
pada
pretyaya
marang
Gusti
Allah.
20
Apiké
awaké
déwé
nulis
layang
waé,
diomongi
supaya
ora
mangan
pangan
sing
wis
dipasrahké
marang
brahala;
uga
dipenging
supaya
ora
mangan
dagingé
kéwan
tekekan;
dipenging
mangan
getih;
uga
kudu
dipenging
nindakké
laku
bédang.
21
Awit
pendak
dina
sabat
wèt-wèté
nabi
Moses
kawit
mbiyèn
diwatyakké
nang
sinaguk-sinaguk
nang
endi
waé.”
22
Para
rasul,
para
pinituwa
lan
para
wargané
pasamuan
terus
nggawé
putusan
milih
wong
siji-loro
sangka
tengahé
wong
sing
mèlu
rerembukan
mau,
dikongkon
budal
nang
kuta
Antioki,
bareng
karo
rasul
Paulus
lan
Barnabas.
Sing
dipilih
kuwi
Yudas,
sing
uga
jenengé
Barsabas
lan
Silas.
Wong
loro
iki
diajèni
tenan
karo
para
sedulur
nang
pasamuan
kono.
23
Wong
loro
iki
digawani
layang
sing
isiné
ngéné:
Kabar
slamet
sangka
sedulurmu
para
rasul
lan
para
pinituwa
nang
Yérusalèm
marang
sedulur-sedulur
kabèh
sing
dudu
Ju,
sing
manggon
nang
kuta
Antioki
lan
uga
nang
bawah
Siria
lan
Silisia.
24
Awaké
déwé
krungu
nèk
ènèng
wong
siji-loro
sangka
Yérusalèm
kéné
nggawé
susah
lan
bingungmu,
awit
mulangi
sing
ora
bener.
Kuwi
ora
sangka
kekarepané
awaké
déwé.
25
Mulané
awaké
déwé
terus
nganakké
rembukan
lan
miji
sedulur
loro
dikongkon
teka
nang
nggonmu,
yakuwi
sedulur
Yudas
lan
Silas.
Sedulur
loro
iki
budal
bareng
karo
Barnabas
lan
rasul
Paulus.
26
Sedulur
loro
iki
ora
éman
nyawané
kanggo
nglabuhi
Gustiné
awaké
déwé
Yésus
Kristus.
27
Ya
sedulur
loro
iki
sing
bakal
ndunungké
isiné
layang
iki
marang
kowé.
28
Roh
Sutyi
lan
awaké
déwé
kabèh
wis
dadi
siji
ing
pinemu
lan
awaké
déwé
wis
nggawé
putusan
nèk
ora
bakal
nggawé
susahmu
lan
ora
ngebot-eboti
kowé
ngliwati
sing
perlu.
29
Tegesé,
kowé
aja
pada
mangan
pangan
sing
wis
disajènké
marang
brahala,
aja
mangan
getih
lan
aja
mangan
dagingé
kéwan
tekekan
lan
uga
aja
pada
laku
bédang.
Nèk
kowé
nyingkiri
prekara-prekara
kuwi,
kuwi
wis
tyukup.
Ya
mung
semono
tembungé
awaké
déwé,
muga-muga
Gusti
mberkahi
kowé
kabèh!
30
Sedulur-sedulur
sing
arep
lunga
pada
pamitan
terus
budal
nang
kuta
Antioki.
Nang
kono
sedulur-sedulur
sak
pasamuan
terus
dikumpulké
kabèh
lan
layangé
terus
dipasrahké.
31
Sakwisé
krungu
isiné
layangé,
sedulur-sedulur
pada
bungah
banget,
awit
pada
kebangun.
32
Sedulur
Yudas
lan
Silas,
kabèh
loroné
nabi,
terus
pada
mbangun
sedulur-sedulur
sampèk
suwi,
ngantepké
pengandelé
wong-wong,
supaya
pada
mundak
kendel.
33
Sakwisé
nang
kono
rada
suwi,
Yudas
lan
Silas
terus
dililani
mulih
lan
digawani
kabar
slamet
kanggo
sedulur-sedulur
sing
kongkonan
sedulur
loro
iki.
34
Nanging
Silas
malah
nang
kono
terus,
dèkné
ora
mèlu
balik.
35
Rasul
Paulus
lan
Barnabas
terus
rada
suwi
nang
kuta
Antioki
kono.
Bebarengan
karo
sedulur-sedulur
okèh
para
rasul
iki
pada
nggelarké
pituturé
Gusti.
36
Ora
let
suwi
rasul
Paulus
ngomong
marang
Barnabas:
“Hayuk
awaké
déwé
pada
niliki
sedulur-sedulur
nang
saben
kuta
sing
wis
dikabari
pituturé
Gusti
karo
awaké
déwé,
supaya
ngerti
kepriyé
kabaré
karo
sedulur-sedulur
kuwi.”
37
Lah
Barnabas
karepé
ngejèk
Yohanes
Markus.
38
Nanging
rasul
Paulus
ora
gelem
nèk
Markus
mèlu,
awit
dèkné
tau
ninggal
wong
loro
mau
nang
bawah
Pamfili
lan
Markus
kuwi
ora
temen
lan
ora
ngréwangi
tekan
sak
rampungé
penggawéan.
39
Prekara
kuwi
marakké
padu,
sampèk
entèk-entèkané
rasul
Paulus
karo
Barnabas
pisah.
Saiki
Barnabas
ngejèk
Markus,
terus
numpak
kapal
budal
nang
pula
Siprus.
40
Lah
rasul
Paulus
terus
ngejèk
Silas.
Sakwisé
sedulur
loro
iki
dipasrahké
marang
kabetyikané
Gusti
Allah
terus
pada
budal
arep
ndlajahi
bawah
Siria
lan
Silisia,
ngantepké
pengandelé
sedulur-sedulur
nang
pasamuan-pasamuan
nang
bawah
kono.
41
(15:40)