1
Lelakoné
rasul
Paulus
lan
Barnabas
nang
kuta
Ikonium
ya
tunggalé
waé
karo
nang
kuta
Antioki.
Nang
kuta
Ikonium
rasul
Paulus
lan
Barnabas
uga
mlebu
nang
sinaguk
lan
nggelarké
pituturé
Gusti
Allah
lan
okèh
wong
Ju
lan
sing
dudu
Ju
terus
pada
pretyaya
marang
Gusti
Yésus
Kristus.
2
Nanging
wong-wong
Ju
sing
ora
gelem
pretyaya
terus
ngojok-ojoki
wong-wong
sing
dudu
Ju,
marakké
wong-wong
kuwi
terus
pada
nglawan
marang
para
rasul.
3
Rasul
Paulus
lan
Barnabas
ora
ngrèwès
marang
wong-wong
kuwi,
malah
suwi
nang
kuta
kono.
Para
rasul
mau
pada
ngabarké
bab
Gusti
Yésus
karo
kendel
lan
Gusti
Allah
déwé
ngantepké
kabar
bab
katrésnané
Gusti
kuwi
nganggo
mujijat-mujijat
sing
ditindakké
karo
para
rasul.
4
Para
wargané
kuta
kono
terus
petyah
dadi
loro:
sing
sebelah
nurut
wong-wong
Ju
lan
sing
liyané
nurut
rasul
Paulus
lan
Barnabas.
5
Wong-wong
Ju
lan
para
pinituwané
lan
uga
wong-wong
dudu
Ju
terus
pada
ngumpul
arep
milara
lan
mbandemi
watu
marang
para
rasul.
6
Kadung
para
rasul
krungu
bab
kuwi
terus
pada
lunga
nang
kuta
Listra
lan
Dèrbé,
kuwi
kuta-kuta
nang
bawah
Likonia
lan
uga
nang
panggonan-panggonan
nang
sak
kiwa-tengené
kono.
7
Nang
kono
para
rasul
nggelarké
kabar
kabungahan
bab
Gusti
Yésus
Kristus.
8
Nang
kuta
Listra
kono
ènèng
sakwijiné
wong
sing
kawit
lairé
lumpuh
sikilé
lan
durung
tau
mlaku.
9
Wongé
ngrungokké
piwulangé
rasul
Paulus.
Rasul
Paulus
ngematké
wongé
tenan
lan
ngerti
nèk
wongé
bisa
waras,
awit
wongé
nduwé
pretyaya.
Mulané
rasul
Paulus
terus
ngomong
marang
wongé
nganggo
swara
banter:
“Ngadeka!”
Wongé
terus
ngadek
jegénggak
lan
mlaku-mlaku.
10
(14:9)
11
Kadung
wong-wong
kono
weruh
sing
ditindakké
karo
rasul
Paulus
kuwi,
kabèh
terus
pada
ramé
ngomong
ing
basa
Likonia:
“Déwa-déwa
pada
medun
rupa
wong
urip
marani
awaké
déwé.”
12
Barnabas
diarani
Séus
lan
rasul
Paulus
diarani
Hèrmès,
awit
dèkné
sing
ngomong.
13
Imamé
déwa
Séus,
sing
tèmpelé
nang
sak
njabané
kuta,
terus
teka
nggawa
sapi-sapi
lan
kembang
digawa
nang
lawangé
kuta.
Imam
lan
wong
pirang-pirang
kuwi
arep
ngekèki
kurban
marang
para
rasul.
14
Kadung
Barnabas
lan
rasul
Paulus
krungu
apa
sing
arep
ditindakké
karo
wong-wong
mau,
wong-wong
terus
dipenging
nglakoni
sing
kaya
ngono.
Rasul
Paulus
lan
Barnabas
nyuwèk-nyuwèk
saliné,
terus
pada
mblayu
marani
wong-wong
kuwi
karo
ngomong
banter:
“Para
sedulur,
kenèng
apa
kowé
kok
pada
nindakké
sing
kaya
ngono.
Awaké
déwé
iki
lak
tunggalé
manungsa
kaya
kowé
kabèh.
Awaké
déwé
iki
mbréné
arep
nggawa
kabar
kabungahan
bab
Gusti
Yésus
Kristus,
supaya
kowé
kabèh
ninggal
brahala-brahala
sing
ora
nyata
lan
pada
manut
marang
Gusti
Allah
sing
urip,
sing
nggawé
langit,
bumi,
segara
lan
sak
isiné.
15
(14:14)
16
Ing
jaman
sing
wis
kliwat
Gusti
Allah
ngejarké
marang
para
bangsa
pada
mlaku
nurut
dalané
déwé-déwé.
17
Nanging
Gusti
Allah
tansah
ngétokké
kabetyikané,
awit
Dèkné
ngekèki
udan
lan
panènan
marang
kowé,
supaya
kowé
bisa
ketyukupan
ing
pangan
lan
pada
bungah.”
18
Senajan
wis
diomongi
ngono,
nanging
meksa
kangèlan
menggak
wong-wong
sing
pada
ngekèki
kurban
marang
para
rasul.
19
Sangka
kuta
Antioki
lan
kuta
Ikonium
ènèng
wong
Ju
pada
teka
ngojok-ojoki
wong-wong
nang
kono.
Paulus
terus
dibandemi
watu,
terus
disèrèt
metu
sangka
kuta,
ndarani
dèkné
wis
mati.
20
Nanging
kadung
wong-wong
sing
pretyaya
pada
ngrubung
dèkné,
rasul
Paulus
terus
ngadek
lan
balik
mlebu
nang
kuta
menèh.
Esuké
rasul
Paulus
lan
Barnabas
terus
budal
nang
kuta
Dèrbé.
21
Nang
kuta
Dèrbé
kono
rasul
Paulus
lan
Barnabas
uga
nggelarké
kabar
kabungahan
bab
Gusti
Yésus
Kristus
lan
wong
okèh
pada
dadi
muridé.
Sakwisé
kuwi
para
rasul
terus
balik
nang
kuta
Listra,
Ikonium
lan
Antioki
nang
bawah
Pisidi.
22
Nang
kuta-kuta
kuwi
para
rasul
pada
ngantepké
pengandelé
sedulur-sedulur
sing
pretyaya,
supaya
pada
kendel.
Sedulur-sedulur
pada
diélingké
kongkon
pada
mantep
terus
ing
pretyaya.
Tembungé
para
rasul
ngéné:
“Nèk
awaké
déwé
kepéngin
mlebu
Kratoné
Gusti
Allah,
awaké
déwé
bakal
nglakoni
kasangsaran
okèh.”
23
Nang
saben
pasamuan
nang
kono
para
rasul
terus
miji
pinituwa-pinituwané
pasamuan.
Nganggo
pandonga
lan
pasa
para
pinituwa
kuwi
terus
dipasrahké
marang
Gusti
Allah,
sing
dadi
andel-andelé.
24
Sakwisé
rasul
Paulus
lan
Barnabas
ndlajahi
bawah
Pisidi,
terus
pada
balik
menèh
nang
bawah
Pamfili.
25
Nang
kono
para
rasul
nggelarké
kabar
kabungahan
nang
kuta
Pèrgi,
terus
pada
budal
nang
kuta
Atalia.
26
Sangka
kono
para
rasul
terus
ngabrah,
balik
nang
kuta
Antioki.
Ya
nang
kuta
Antioki
kono
dèk
mbiyèn
Paulus
lan
Barnabas
ditetepké
dadi
rasul
lan
Gusti
Allah
ngétokké
kabetyikané,
awit
miji
rasul
loro
iki
kanggo
ngerjani
penggawéané
Gusti
sing
saiki
wis
rampung.
27
Kadung
wis
pada
teka
nang
kuta
Antioki
rasul
Paulus
lan
Barnabas
terus
nglumpukké
sedulur-sedulur
nang
pasamuan
kono,
dikèki
laporan
bab
sembarang
sing
wis
ditindakké
karo
Gusti
Allah
lantaran
rasul
loro
iki.
Rasul
Paulus
lan
Barnabas
uga
ngomongké
enggoné
Gusti
Allah
wis
ngekèki
dalan
marang
wong-wong
sing
dudu
Ju
bisa
dadi
wong
Kristen.
28
Para
rasul
terus
rada
suwi
bebarengan
karo
sedulur-sedulur
nang
pasamuan
kono.