1
Para
sedulur,
sakjané
kabèh
sing
dirembuk
karo
awaké
déwé
iki
ngomongké
apa
ta?
Ora
liya
ya
namung
iki:
awaké
déwé
iki
nduwé
Imam
Gedé
sing
uga
nyekel
pangwasa
nang
sebelahé
Gusti
Allah
sing
kwasa
déwé
nang
swarga.
2
Imam
Gedé
iki
ngladèni
Gusti
Allah
nang
swarga
kanggo
awaké
déwé.
Kana
kuwi
panggonan
pangabekti
sing
sutyi
déwé,
ora
ènèng
liyané.
Kuwi
tarup
pangabekti
ora
gawéané
manungsa,
nanging
gawéané
Gusti
Allah.
3
Para
sedulur,
kowé
ngerti
déwé
nèk
Imam
Gedé
kuwi
kudu
masrahké
pawèhé
lan
kurbané
manungsa
marang
Gusti
Allah.
Semono
uga
Imamé
Gedé
awaké
déwé,
Gusti
Yésus
Kristus,
kudu
nduwé
apa-apa
sing
kudu
dipasrahké
marang
Gusti
Allah.
(Lan
awaké
déwé
ngerti
nèk
Dèkné
masrahké
badané
Dèkné
déwé
dadi
kurban.)
4
Nanging
semunggoné
Gusti
Yésus
nang
bumi
kéné,
Dèkné
ya
blas
ora
usah
dadi
imam,
awit
wis
ènèng
imam
okèh
sing
masrahké
kurban
miturut
wèt-wèté
nabi
Moses.
5
Mung
waé,
tarup
lan
panggonan
sing
dienggo
ngabekti
lan
masrahké
kurban
kuwi
namung,
gampangé
omong,
gambarané
lan
ayang-ayangé
tarup
sing
nang
swarga.
Awit
sakdurungé
nabi
Moses
nggawé
tarup
pangabekti
iki,
Gusti
Allah
ngomong
marang
dèkné:
“Moses,
kowé
kudu
nggawé
tarup
pangabekti
iki
nurut
sing
wis
tak
duduh-duduhké
marang
kowé
nang
gunung
Sinai.”
6
Nanging
Gusti
Yésus,
Imamé
Gedé
awaké
déwé,
dipasrahi
penggawéan
sing
luwih
gedé
tenimbang
penggawéané
imam-imam
nang
bumi
mau,
awit
Gusti
Yésus
nekakké
lan
ngrampungké
prejanjian
anyar,
prejanjiané
Gusti
Allah
sing
nekakké
kabetyikan
sing
luwih
gedé,
ngungkul-ungkuli
sing
ndisik.
7
Semunggoné
prejanjian
sing
ndisik
ora
ènèng
kekurangané,
mesti
sing
anyar
ya
ora
usah
teka.
8
Nanging
wujuté
Gusti
Allah
déwé
ya
ora
lega
karo
prejanjian
sing
ndisik,
mulané
Dèkné
ngomong
ngéné
marang
bangsa
Israèl:
“Aku,
Gustimu,
ngomong
marang
kowé,
bakal
ènèng
waktuné,
Aku,
Gustimu,
nggawé
prejanjian
anyar
karo
bangsa
Israèl
lan
bangsa
Yudah.
9
Ora
prejanjian
kaya
sing
wis
tak
gawé
dongé
Aku
nuntun
wong-wong
metu
sangka
negara
Egipte,
ora,
awit
wujuté
bangsa
Israèl
ora
nuruti
prejanjiané,
mulané
Aku
ya
terus
ngedohi.
10
Prejanjian
sing
liyané
sing
mbésuk
arep
tak
gawé
karo
bangsa
Israèl
uniné
ngéné:
Wèt-wètku
bakal
tak
lebokké
ing
pikirané
supaya
pada
dunung
lan
tak
tulis
ing
atiné
supaya
pada
seneng
nuruti
karepku.
Aku
bakal
dadi
Gusti
Allahé
lan
wong-wong
mau
bakal
dadi
umatku.
11
Dadiné
wong-wong mau
ora
usah
mulangi
menèh
marang
kantya-tanggané
lan
ora
usah
ngomongi
seduluré
Aku
iki
sapa.
Awit
kabèh
wong,
wong
gedé
lan
wong
tyilik,
kabèh
bakal
kenal
karo
Aku.
12
Aku
bakal
ngétokké
kawelasanku
lan
ngapura
kabèh
salahé
lan
dosa-dosané
ora
ènèng
sing
bakal
tak
éling
menèh.”
13
Nèk
Gusti
Allah
ngomongké
bab
prejanjian
sing
anyar,
kuwi
ngekèki
tanda
nèk
Dèkné
uga
netepké
nèk
prejanjian
sing
lawas
wis
ora
kanggo
gawé.
Lan
sembarang
sing
wis
dianggep
lawas
lan
ora
kanggo
gawé,
bakal
ndang
dibuwang.