1
Mulané
sedulur-sedulurku
sing
tak
trésnani
lan
sing
tak
kangeni
tenan,
sing
nggawé
bungahé
atiku
lan
sing
tak
gawé
pamèran,
sembarang
sing
tak
omong
kuwi
mau
kudu
mbok
pikir
sing
apik.
Karepku
kowé
kabèh
bisaa
kentyeng
nggondèli
Gusti.
2
Aku
nyuwun
marang
sedulurku
wédok
Odia
lan
Sintiké,
mbok
seduluran
sing
rukun.
Kowé
kabèh
loroné
lak
wis
nurut
Gusti ta?
3
Lan
aku
uga
nyuwun
marang
sedulurku
Sudsigos,
kantyaku
nyambutgawé
sing
kenèng
tak
jagakké
tenan,
mbok
sedulur
wédok
loro
kuwi
ditulungi,
supaya
bisa
rukun
menèh,
jalaran
sedulur
wédok-wédok
kuwi
ora
sembrana
enggoné
nyambutgawé
nggelarké
kabar
kabungahané
Gusti
Yésus
Kristus
karo
aku,
bebarengan
karo
sedulur
Klémens
lan
sedulur-sedulur
liyané
sing
jenengé
ketulis
nang
Buku
Panguripan.
4
Para
sedulur,
pada
bungaha
terus
enggonmu
pada
nurut
Gusti!
Tak
balèni
sepisan
menèh:
pada
bungaha!
5
Karo
kabèh
wong
kowé
kudu
sing
ngalah.
Ora
suwi
menèh
Gusti
bakal
teka.
6
Aja
pada
sumelang,
nanging
karepmu
apa
waé
dipasrahké
marang
Gusti
Allah
ing
pandonga
lan
panyuwun.
Lan
pada
maturkesuwun
marang
Gusti.
7
Mengko
Gusti
Allah
mesti
bakal
ngekèki
katentreman
ing
atimu,
katentreman
sing
ngungkuli
kadunungané
manungsa.
Lan
jalaran
kowé
pretyaya
marang
Kristus
Yésus,
atimu
lan
angen-angenmu
ora
bakal
bingung.
8
Para
sedulur,
sakdurungé
aku
nutup
layang
iki,
aku
kepéngin
ngomongké
bab
siji
menèh,
ya
iki:
pada
mikir
barang
sing
tenan,
sing
pantes,
sing
bener,
sing
resik,
sing
nyenengké
lan
barang
sing
diajèni
karo
manungsa.
9
Kabèh
prekara
sing
wis
tak
wulangké
lan
sing
wis
mbok
tampa,
senajana
tembungku,
senajana
tindakku,
kabèh
kudu
mbok
lakoni
tenan.
Gusti
Allah,
sing
ngayemké
atimu,
mesti
bakal
nuntun
kowé
terus.
10
Para
sedulur,
aku
jan
bungah
tenan
saiki
bisa
keturutan
enggonmu
kepéngin
ngréwangi
aku.
Aku
ya
ngerti
nèk
ora
namung
saiki
waé
kowé
mikirké
aku,
nanging
wis
suwi,
mung
waé
wingi-wingi
kowé
durung
kober
merlokké.
11
Enggonku
ngomong
ngono
kuwi
ora
jalaran
aku
iki
kekurangan
apa
kepriyé,
ora.
Iku
ora
dadi
sebab,
jalaran
aku
bisa
nyukupi
awakku
déwé
karo
apa
ènèngé.
12
Awit
aku
wis
ngrasakké
kekurangan,
uga
kelubèran.
Aku
ngerti
kepriyé
enggonku
kudu
ngadepi
situasi
apa
waé,
ing
wayah
warek
lan
ing
wayah
ngelih,
ing
kelubèran
lan
ing
kekurangan.
13
Situasi
apa
waé
aku
bisa
nyangga,
jalaran
Kristus
ngekèki
kekuwatan
aku.
14
Nanging
ya
apik
banget
enggonmu
pada
nulungi
aku
ing
sakjeroné
kangèlan
iki.
15
Para
sedulur
nang
Filipi,
kowé
déwé
pada
ngerti,
dongé
aku
lunga
sangka
Masedonia,
sakwisé
aku
nggelarké
kabar
kabungahané
Gusti
Yésus
Kristus
sing
sepisanan,
wujuté
ya
ora
ènèng
pasamuan
liyané
sing
ngréwangi
aku
kejaba
mung
kowé
déwé.
16
Uga
dongé
aku
nang
kuta
Tèsalonika
kowé
ya
pada
ngirimi
sokongan
sing
tak
butuhké,
malah
sampèk
ping
pindo
enggonmu
kirim.
17
Ya
ora
ngomong
nèk
aku
iki
seneng
nampa
pawèhmu,
ora,
nanging
aku
kepéngin
weruh
kabetyikanmu
numpuk-numpuk
terus.
18
Mulané
aku
kepéngin
ngabari
nèk
kirimanmu
wis
tak
tampa
kabèh
lan
pawèhmu
okèhé
malah
ngungkul-ungkuli
sing
tak
butuhké.
Kirimanmu
sing
digawa
karo
sedulur
Epafroditus
wis
tak
tampa
lan
saiki
aku
wis
ora
kekurangan
apa-apa.
Pawèhmu
kuwi
anggepen
pawèh
marang
Gusti
Allah,
pawèh
sing
énak
ambuné
kaya
kurban
sing
disenengi
karo
Gusti
Allah.
19
Gusti
Allahku
iki
nggumunké
kasugihané,
Dèkné
bakal
ngekèki
apa
waé
sing
mbok
butuhké,
jalaran
kowé
wis
dadi
siji
karo
Kristus
Yésus.
20
Mulané
para
sedulur,
hayuk
pada
memuji
Gusti
Allah,
Bapaké
awaké
déwé
slawas-lawasé!
Amèn.
21
Aku
kirim
slamet
marang
sedulur-sedulurku
kabèh
sing
pada
nurut
Kristus
Yésus.
Uga
sedulur-sedulur
sing
nang
kéné
karo
aku
kirim
slamet
marang
kowé.
22
Sedulur-sedulur
Kristen
liya-liyané
sing
nang
kuta
kéné
kirim
slamet
uga,
luwih-luwih
sedulur-sedulur
sing
kerja
nang
omahé
ratuné.
23
Para
sedulur,
tyukup
seméné
waé
layang
iki,
muga-muga
Gusti
Yésus
Kristus
mberkahi
kowé
kabèh.
Paulus
lan
Timotius