1
Timotius,
nèk
ènèng
sedulur
sing
kepéngin
dadi
penuntuné
pasamuan,
sedulur
kuwi
pantyèn
seneng
karo
penggawéan
sing
apik
banget.
Kuwi
apik
tenan.
2
Mulané,
sedulur
sing
dadi
penuntuné
pasamuan
kuwi
kuduné
sedulur
sing
blas
ora
kenèng
disalahké
karo
wong
liyané,
awit
apik
klakuané.
Kuduné
sedulur
sing
nduwé
bojo
siji
lan
menèh
sedulur
kuwi
kudu
padang
pikirané,
nggenah
angen-angené
lan
pantes
klakuané.
Kuduné
sedulur
sing
ora
éman
ngekèki
inepan
marang
liyané
lan
kuduné
sedulur
sing
bisa
mulangi.
3
Ora
kenèng
wong
sing
seneng
ngombé
apa
wong
sing
gampang
nesu,
ora.
Kuduné
wong
sing
grapyak
lan
seneng
rukun,
ora
wong
sing
mata-duwiten.
4
Kuduné
sedulur
sing
bisa
nata
brayaté
lan
bisa
mulangi
anaké
supaya
pada
manut
lan
nduwé
klakuan
sing
apik.
5
Awit
wong
sing
ora
bisa
nata
omahé
déwé
mesti
ya
ora
bakal
bisa
nata
pasamuané
Gusti.
6
Aja
sedulur
sing
ijik
anyar,
sing
durung
suwi
nurut
Gusti,
mengko
ndak
malih
sombong
lan
entèk-entèké
disetrap
karo
Gusti
Allah
kaya
Sétan
mbiyèn.
7
Malah-malah,
sedulur
sing
dadi
penuntun
kuwi
kuduné
sedulur
sing
diajèni
karo
wong-wong
sak
njabané
pasamuan.
Nèk
ora
ngono,
mengko
ndak
diomong
wong
lan
bisa
kenèng
pasangané
Sétan.
8
Semono
uga,
sedulur
sing
dadi
peladèné
pasamuan
kuwi
kuduné
wong
sing
apik
klakuané
lan
ora
seneng
goroh.
Ora
wong
sing
seneng
ngombé
apa
wong
sing
mata-duwiten.
9
Malah
kuduné
wong
sing
mantep
nurut
piwulang
sing
bener
karo
ati
sing
resik.
Karo
piwulang
kuwi
Gusti
Allah
nduduhké
kepriyé
enggoné
Dèkné
mulangi
wong
sing
pretyaya
marang
Dèkné.
10
Sedulur
iki
mbarang
kudu
dijajal
ndisik.
Nèk
sakwisé
dijajal
sedulur-sedulur
kabèh
pada
lega
karo
dèkné,
ya
kenèng
dikongkon
molai
penggawéané.
11
Semono
uga,
sedulur-sedulur
wédok
sing
ngladèni
nang
pasamuan,
kuduné
wong
sing
apik
klakuané.
Ora
kenèng
wong
sing
seneng
ngomongké
èlèké
liyané,
nanging
kuduné
wong
wédok
sing
padang
pikirané
lan
kenèng
dipretyaya
ing
apa
waé.
12
Tukang
peladèné
pasamuan
sing
lanang
kuwi
kuduné
wong
sing
namung
nduwé
bojo
siji
lan
bisa
nata
brayaté
sing
apik.
13
Sing
tak
omong
kuwi
mau
kabèh
penting
banget,
awit
wong
sing
ngladèni
pasamuan
sing
apik
lan
sak
mestiné
bakal
diajèni
karo
liyané
lan
bakal
tambah
kendelé
enggoné
ngabarké
nèk
Gusti
Yésus
déwé
sing
bisa
nylametké
awaké
déwé.
14
Timotius,
aku
mikir
ora
suwi
menèh
aku
ndang
bisa
teka
nang
nggonmu.
15
Nanging
menawa
waé
ènèng
alang-alangané
sing
marakké
tekaku
rada
suwi,
mulané
aku
molai
kirim
layang
iki
marang
kowé.
Dadiné
kowé
ngerti
lan
bisa
mulangi
sedulur-sedulur
bab
uripé
lan
klakuané
wong
sing
wis
dadi
brayaté
Gusti
Allah.
Brayaté
Gusti
Allah
kuwi
ya
pasamuané
Gusti
Allah.
Dèkné
urip
slawas-lawasé.
Pasamuan
kudu
mantep
enggoné
pretyaya
marang
pitutur
sing
bener
bab
Gusti
Allah
lan
kudu
njaga,
supaya
aja
sampèk
pitutur
kuwi
diwalik
karo
wong
liya.
16
Awaké
déwé
ngakoni
tenan,
nèk
pitutur
sing
dikabarké
karo
Gusti
Allah
marang
awaké
déwé
iki
pantyèn
wewadi
sing
gedé
banget.
Pitutur
iki
nduduhké nèk
Gusti
Yésus
dadi
manungsa
lan
Roh
Sutyi
nyeksèni
nèk
uripé
Dèkné
ing
donya
tyotyok
karo
karepé
Gusti
Allah.
Dèkné
ngétok
marang
mulékat-mulékat
lan
bangsa-bangsa
pada
krungu
kabar
kabungahan
bab
Dèkné,
mulané
terus
pada
pretyaya
marang
Dèkné.
Dèkné
terus
munggah
nang
swarga,
nang
kono
Dèkné
gedé
kwasané.