1
Mulané
para
sedulur,
awaké
déwé
iki
peladèné
Kristus
sing
dipasrahi
penggawéan
ngabarké
prekara
sing
mauné
disimpen
karo
Gusti
Allah.
2
Peladèn
sing
dipasrahi
penggawéan
kaya
ngono
kuwi
kudu
bisa
barang
siji
iki,
yakuwi,
kudu
kenèng
dipretyaya.
3
Aku
jan
ora
perduli
tenan
kepriyé
kowé
apa
wong
liyané
enggoné
pada
nganggep
aku.
4
Aku
déwé
ya
ora
rumangsa
salah,
nanging
kuwi
ora
ngomongké
nèk
aku
ora
ènèng
klèruné.
Gusti
déwé
sing
ngarani
salah-benerku.
5
Mulané
kowé
aja
pada
kesusu
nyalahké,
luwung
ngentèni
mbésuk
tekané
Gusti
waé.
Dèkné
sing
bakal
mbukak
sembarang
sing
saiki
kasimpen
ing
atiné
manungsa.
Kabèh
wong
bakal
nampa
pengaleman
sangka
Gusti
Allah
manut
penggawéné
déwé-déwé.
6
Para
sedulur,
prekara-prekara
kuwi
mau
kabèh
wis
tak
lakoni
déwé,
semono
uga
Apolos,
supaya
kowé
bisa
niru
awaké
déwé
lan
bisa
ngerti
apa
tegesé
tembung:
“Aja
sampèk
ngliwati
pituturé.”
Dadiné
nang
tengahmu
ora
ènèng
sing
bisa
ngelem
sijiné
lan
nyepèlèkké
liyané.
7
Sapa
ta
sing
marakké
kowé
mikir
pinter
ngungkuli
liyané
ngono?
Apa
dudu
Gusti
Allah
sing
ngekèki
kowé
sembarang
sing
ana
ing
kowé
kuwi?
Lah
kowé
kok
terus
sombong
ngono,
kaya
sing
ana
ing
kowé
kuwi
dudu
pawèhé
Gusti
Allah
waé.
8
Para
sedulur,
pantyèn,
kowé
mikir
nèk
wis
ora
butuh
apa-apa
menèh,
kowé
mikir
wis
pepak
ing
sembarang.
Saiki
kowé
wis
ora
mbutuhké
pitulungané
awaké
déwé
menèh,
awit
kowé
mikir,
ing
kasukman
pangkaté
wis
duwur
banget
kaya
ratu.
Pantyèn,
karepku
supaya
kowé
bisa
duwur
tenan
pangkaté
ing
kasukman,
dadiné
aku
bisa
nyambutgawé
bebarengan
karo
kowé.
9
Awit
para
sedulur,
miturut
pinemuku,
awaké
déwé
iki,
sing
dadi
rasul,
dikèki
pangkat
sing
endèk
déwé
karo
Gusti
Allah.
Awaké
déwé
iki
dadi
kaya
wong
sing
nampa
setrapan
pati
nang
ngarepé
wong
okèh.
Dadiné
awaké
déwé
iki
dadi
tontonané
jagat,
ya
tontonané
para
mulékat,
ya
tontonané
manungsa.
10
Jalaran
nglabuhi
Kristus
awaké
déwé
iki
dadi
wong
sing
bodo,
nanging
kowé
dadi
wong
Kristen
sing
gedé
kaweruhé.
Awaké
déwé
dadi
wong
tyilik,
nanging
kowé
dadi
wong
gedé.
Kowé
nampa
pengaleman,
nanging
awaké
déwé
disepèlèkké.
11
Tekané
saiki
awaké
déwé
ngrasakké
ngelih
lan
ngelak
lan
ora
nduwé
salin.
Awaké
déwé
digebuki
lan
awaké
déwé
ngalor-ngidul-ngétan-ngulon
kaya
wong
ora
nduwé
omah.
12
Awaké
déwé
kudu
nyambutgawé
abot
supaya
bisa
mangan.
Nèk
awaké
déwé
dipoyoki,
awaké
déwé
malah
mujèkké
sing
apik.
Nèk
awaké
déwé
disiya-siya,
awaké
déwé
sabar
terus.
13
Nèk
awaké
déwé
diolok-olok,
awaké
déwé
mbales
karo
tembung
alus.
Pantyèn,
tekané
saiki
awaké
déwé
namung
dadi
larahané
jagat.
Awaké
déwé
dianggep
dadi
kèsèté
bumi.
14
Para
sedulur,
enggonku
nulis
marang
kowé
iki
ora
jalaran
aku
kepéngin
nggawé
isinmu,
ora,
nanging
jalaran
aku
kepéngin
mulangi
kowé
kaya
anak-anakku
déwé
sing
tak
trésnani
tenan.
15
Awit,
senajana
èwon-èwon
sing
mulangi
kowé
ing
dalané
Kristus,
nanging
bapakmu
namung
siji.
Ing
Kristus
aku
iki
dadi
bapakmu,
awit
aku
sing
nggawa
kabar
kabungahané
Gusti
marang
kowé.
16
Mulané
aku
ngomong
marang
kowé
para
sedulur:
mbok
pada
niru
aku.
17
Mulané
aku
ngongkon
Timotius
teka
nang
nggonmu.
Sak
tyara
kasukman
Timotius
kuwi
anakku
déwé
sing
tak
trésnani
lan
sing
temen
ing
Gusti.
Timotius
uga
sing
bakal
ngélingké
marang
kowé
bab
pitutur-pitutur
urutan
ing
sakjeroné
urip
anyar
iki,
pitutur
sing
sangka
Gusti
Yésus
Kristus,
sing
tak
wulangké
nang
pasamuan-pasamuan
nang
endi
waé.
18
Nang
tengahmu
kono
ènèng
wong
sing
pada
sombong,
jalaran
mikir
nèk
aku
ora
bakal
teka
nang
nggonmu
menèh.
19
Nanging
nèk
Gusti
karep,
aku
ora
suwi
menèh
bakal
teka
nang
nggonmu.
Dadiné
aku
bisa
weruh
déwé,
apa
tembungé
wong-wong
sing
sombong
kuwi
ènèng
wujuté
tenan.
20
Awit
para
sedulur,
wong
sing
dikwasani
karo
Gusti
Allah
kuwi
ora
namung
ketara
ing
tembungé,
nanging
ing
kekuwatané.
21
Lah
saiki
karepmu
kepriyé?
Aku
kudu
teka
nyenèni
kowé
apa
teka
nganggo
tembung
alus
kanggo
ngétokké
katrésnanku
marang
kowé.