1
Para
sedulur,
saiki
aku
kepéngin
ngrembuk
bab
urunan
kanggo
sedulur-sedulur
nang
pasamuan
nang
Yudéa.
Bab
kuwi
kowé
kudu
nurut
tembung-tembung
urutan
sing
tak
kèkké
marang
pasamuan-pasamuan
nang
Galasia.
2
Yakuwi,
saben
dina
minggu
kowé
kudu
nyingkirké
duwit
sak
nduwému
terus
dilumpukké.
Dadiné
mbésuk,
nèk
aku
teka,
kowé
wis
ora
usah
nyusu-nyusu
nglumpukké
duwit
mau.
3
Nèk
aku
wis
tekan
nggonmu,
aku
bakal
ngongkon
sedulur-sedulur
sing
kenèng
mbok
pretyaya,
supaya
ngeterké
urunanmu
kuwi
nang
kuta
Yérusalèm.
Sedulur-sedulur
kuwi
bakal
tak
gawani
layang
kanggo
tanda
nèk
kongkonanmu.
4
Nèk
aku
kudu
mèlu
mbarang,
ya
apik
waé.
Wong-wong
bèn
budal
karo
aku
pisan.
5
Para
sedulur,
aku
teka
nang
nggonmu
mbésuk
nèk
aku
wis
rampung
nang
bawah
Masedonia,
awit
aku
kepéngin
mlaku-mlaku
niliki
bawah
kana
ndisik.
6
Nanging
aku
mikir
nèk
bakal
nang
nggonmu
rada
suwi,
menawa
ya
sak
suwéné
wayah
adem
lan
angin
banter.
Dadiné
sakwisé
kuwi,
kowé
bisa
ngréwangi
aku
enggonku
neruské
dalanku.
7
Nèk
Gusti
karep,
aku
kepéngin
manggon
sing
rada
suwi
nang
nggonmu,
supaya
enggonku
teka
ora
kaya
wong
mampir
waé.
8
Aku
arep
nang
Efése
terus
tekané
riyaya
Pantékosta,
awit
nang
kéné
okèh
kelunggarané
kanggo
nggelarké
pituturé
Gusti,
senajan
sing
nglawan
ya
okèh
uga.
9
(16:8)
10
Nèk
sedulur
Timotius
teka
nang
nggonmu,
dèkné
ya
ditampa
sing
apik
bèn
krasan.
Dèkné
ya
kaya
aku
nyambutgawé
kanggo
Gusti.
11
Aja
sampèk
ènèng
sedulur
nyepèlèkké
dèkné,
nanging
malah
ditulungi
supaya
dèkné
ndang
bisa
balik
nang
nggonku
kanti
slamet,
awit
aku
lan
sedulur-sedulur
liyané
ngarep-arep
sedulur
Timotius.
12
Bab
sedulur
Apolos,
aku
ya
wis
ping
pira
waé
nyuwun
dèkné
supaya
niliki
kowé,
bareng
karo
sedulur-sedulur
liyané.
Nanging
saiki
dèkné
durung
gelem.
Kapan-kapan,
nèk
ènèng
kelunggarané,
dèkné
bakal
nang
nggonmu.
13
Para
sedulur,
kowé
kudu
sing
ati-ati
lan
kudu
sing
mantep
ing
pengandel.
Pada
sing
kendel
lan
aja
sampèk
kalah
karo
pangwasané
Sétan.
14
Nèk
nyambutgawé
apa
waé,
dilakoni
nganggo
katrésnan.
15
Kowé
mesti
wis
pada
ngerti
nèk
sedulur
Stéfanus
sak
brayaté
kuwi
wong
Kristen
sing
ndisik
déwé
nang
bawah
Akaya
lan
dèkné
ya
wis
masrahké
uripé
kanggo
ngladèni
Gusti.
16
Karepku,
kowé
pada
manuta
marang
sedulur
sing
kaya
ngono
kuwi,
ya
marang
sapa
waé
sing
pada
ngréwangi
lan
mèlu
nyangga
rekasa
karo
sedulur-sedulur
kuwi.
17
Aku
pantyèn
bungah
nèk
sedulur
Stéfanus,
Fortunatus
lan
Akaikus
pada
teka
niliki
aku.
Senajan
aku
kangen
marang
kowé,
sedulur-sedulur
kuwi
wis
dadi
wakilmu.
18
Sedulur-sedulur
kuwi
jan
ngepénakké
atiku
tenan,
kaya
enggoné
pada
nggawé
bungahé
atimu.
Sedulur-sedulur
sing
kaya
ngono
kuwi
kudu
mbok
ajèni.
19
Sedulur-sedulur
sangka
pasamuan-pasamuan
nang
bawah
Asia
pada
kirim
slamet
kabèh.
Uga
sedulur
Akwila
lan
Priskila
lan
sedulur-sedulur
sing
pada
kumpulan
nang
omahé
sedulur
iki
pada
kirim
keslametané
Gusti
kabèh.
20
Sedulur-sedulur
kabèh
sing
nang
kéné
pada
kirim
slamet
marang
kowé.
Lan
aja
lali
uga
ngomongké
nèk
aku
trésna
tenan
marang
sedulur
kabèh
siji-sijiné.
21
Aku
déwé,
Paulus,
sing
nulis
kabar
slamet
iki
marang
kowé.
22
Sapa
sing
ora
trésna
marang
Gusti
Yésus,
awas
wong
kuwi
nampa
setrapané
Gusti
Allah!
Muga-muga
Gusti
ndang
teka.
Maranatah!
23
Muga-muga
kabetyikané
Gusti
Allah
anaa
ing
kowé
kabèh.
24
Aku
kirim
katrésnanku
marang
kowé
kabèh,
awit
awaké
déwé
wis
dadi
siji
ing
Kristus
Yésus.
Paulus