1
Ing
sakwijiné
dina
Gusti
Yésus
ndedonga
nang
sakwijiné
panggonan.
Kadung
wis
rampung
terus
ènèng
murid
takon
marang
Dèkné:
“Gusti,
mbok
awaké
déwé
diblajari
ndonga
ta,
kaya
enggoné
Yohanes
mulangi
murid-muridé?”
2
Gusti
Yésus
semaur
ngéné:
“Nèk
kowé
ndedonga,
ngomong
ngéné:
‘Bapaké
awaké
déwé
nang
swarga
muga
Jenengmu
kasutyèkna.
Muga
kratonmu
tumekaa
lan
kekarepanmu
klakonana
ing
donya
kayadéné
nang
swarga.
Nyuwun
rejeki
saiki
lan
saben
dina
lan
pangapura
sangka
ing
dosa
awit
awaké
déwé
ya
ngapura
dosané
wong
liya.
Nyuwun
aja
tyedekna
panggoda
nanging
luwarana
sangka
ala.’”
3
(11:2)
4
(11:2)
5
Gusti
Yésus
terus
ngomong
ngéné
marang
murid-muridé:
“Semunggoné
nang
tengahmu
ènèng
wong
sing
mbengi-mbengi
nang
nggoné
kantyané
nembung:
‘Mbok
aku
diselangi
rotiné
telu,
awit
ènèng
kantya
dolan
terus
mampir
nang
nggonku,
nanging
aku
ora
nduwé
suguhan
apa-apa.’
6
(11:5)
7
Semunggoné
kantya
sing
dijaluki
tulung
mau
semaur:
‘Aja
ngrusui
aku,
lawangé
wis
tak
kantying
lan
aku
lan
anak-anakku
wis
turu.
Aku
ora
arep
tangi
lan
ngekèki
apa-apa
marang
kowé.’
8
Lah
kuwi
terus
kepriyé?
Ngandela,
ora
jalaran
wongé
kuwi
kantyané
terus
sing
dijaluki
tulung
mau
bakal
tangi
lan
ngekèki
roti,
ora.
Nanging
wongé
bakal
tangi,
jalaran
kantyané
ora
nduwé
isin
lan
ngetyek
sing
njaluk
tulung,
mulané
bakal
dikèki
penjaluké.
9
“Mulané
kowé
pada
élinga
iki:
nèk
kowé
njaluk,
kowé
bakal
dikèki;
nèk
kowé
nggolèk,
kowé
bakal
nemu;
nèk
kowé
totok-totok
lawang,
kowé
bakal
dibukakké.
10
Awit
sapa
waé
sing
njaluk
bakal
dikèki;
wong
sing
nggolèk
bakal
nemu
lan
wong
sing
totok
lawang
bakal
dibukakké.
11
Para
bapak
sing
nang
kéné,
mosok
nèk
anakmu
njaluk
iwak
arep
mbok
kèki
ula?
Mesti
ora!
12
Mosok
mbok
kèki
kalajengking
nèk
anakmu
njaluk
endok.
13
Lah
nèk
kowé
waé,
wong
sing
ala,
bisa
ngekèki
barang
sing
apik
marang
anak-anakmu,
lah
Bapakmu
sing
nang
swarga
menèh.
Dèkné
mesti
bakal
ngekèki
Roh
Sutyi
marang
sapa
waé
sing
nembung.”
14
Ing
sakwijiné
dina
Gusti
Yésus
nundung
demit
sing
marakké
wong
bisu.
Kadung
demité
wis
metu,
wongé
terus
bisa
ngomong.
Wong
kabèh
pada
nggumun.
15
Nanging
ènèng
siji-loro
sing
ngomong
ngéné:
“Yésus
kuwi
enggoné
bisa
nundung
demit
jalaran
dikèki
pangwasa
karo
Bèlsebul,
ratuné
demit.”
16
Uga
ènèng
liya-liyané
sing
arep
njajal
Gusti
Yésus.
Wong-wong
kuwi
nyuwun
Gusti
Yésus
nggawé
tanda
pangwasa
sangka
swarga.
17
Nanging
Gusti
Yésus
ngerti
pikirané
wong-wong
kuwi,
mulané
ngomong
ngéné:
“Nèk
nang
sakjeroné
negara
wongé
pada
tukaran,
negara
kuwi
bakal
bubrah.
Semono
uga
brayat,
nèk
wongé
tukaran
karo
sakpada-pada,
brayat
kuwi
bakal
bubrah.
18
Nèk
ing
kratoné
Sétan
demité
pada
nglawan
sakpada-pada,
apa
kraton
kuwi
bisa
ngadek
terus?
Mesti
ora.
Aku
ngomong
ngono
kuwi,
jalaran
kowé
ngarani
Aku
jaréné
enggonku
nundungi
demit
nganggo
pangwasané
Bèlsebul.
19
Semunggoné
enggonku
nundungi
demit
nganggo
pangwasané
Bèlsebul,
lah
murid-muridmu
kuwi
enggoné
nundungi
demit
nganggo
pangwasané
sapa?
Dadiné
murid-muridmu
déwé
nduduhké
nèk
pikiranmu
kuwi
klèru.
20
Enggonku
nundungi
demit
kuwi
sangka
pangwasané
Gusti
Allah
lan
kuwi
tandané
nèk
Gusti
Allah
wis
molai
ngétokké
pangwasané
nang
tengahmu.
21
“Nèk
ènèng
wong
rosa
njaga
omahé
nganggo
gaman
sing
pepak,
barang-barangé
wongé
mesti
ora
bakal
ilang.
22
Nanging
nèk
wongé
ditekani
wong
liyané
sing
luwih
rosa,
dèkné
bakal
dikalahké
lan
gaman-gamané
sing
dijagakké
mau
bakal
dirampas
lan
barang
nduwéné
wongé
bakal
diedum-edum.
23
“Sapa
sing
ora
ngrujuki
Aku,
kuwi
tegesé
nglawan
Aku
lan
sapa
sing
ora
mèlu
nglumpukké
wedusé
karo
Aku,
kuwi
sing
mbuyarké.”
24
Gusti
Yésus
neruské
tembungé
ngéné:
“Nèk
ènèng
demit
metu
sangka
sakwijiné
wong,
demit
mau
terus
mlaku-mlaku
turut
panggonan
sing
ora
kanggonan
wong,
nggolèk
panggonan
kanggo
lèrèn.
Nèk
demit
mau
ora
nemu
panggonan
kuwi,
terus
mikir:
‘Enaké
tak
balik
nang
omah
sing
wis
tak
tinggal
kaé.’
25
Demité
terus
balik
nang
omahé
lan
weruh
nèk
saiki
wis
resik
lan
ditata
apik.
26
Demit
mau
terus
lunga
nggolèki
kantyané,
terus
balik
nggawa
demit
pitu
sing
alané
ngungkul-ungkuli
dèkné
déwé.
Demit-demit
kuwi
terus
manggon
ing
wong
mau.
Entèk-entèké
wong
kuwi
kasusahané
malah
ngungkul-ungkuli
mauné,
dongé
namung
kanggonan
demit
siji.”
27
Sakwisé
Gusti
Yésus
ngomong
kuwi
mau,
terus
ènèng
wong
wédok
nang
tengahé
wong
pirang-pirang
kono
ngomong
banter:
“Beja
tenan
wong
wédok
sing
nglairké
lan
nyusoni
Kowé!”
28
Nanging
Gusti
Yésus
semaur:
“Bener,
nanging
sing
luwih
beja
kuwi
wong
sing
ngrungokké
lan
nglakoni
tembungé
Gusti
Allah.”
29
Dongé
ijik
dirubung
wong
pirang-pirang
Gusti
Yésus
ngomong
ngéné:
“Pantyèn
ala
tenan
wong
jaman
iki.
Pada
njaluk
tanda
pangwasa
sing
nggumunké,
nanging
ora
bakal
éntuk.
Namung
bakal
éntuk
tandané
nabi
Yonah.
30
Kaya
enggoné
nabi
Yonah
dadi
tanda
kanggo
wong-wong
nang
kuta
Ninewé,
mengkono
uga
Anaké
Manungsa
ya
bakal
dadi
tanda
kanggo
wong-wong
iki.
31
Mbésuk
nèk
Gusti
Allah
ngrutu
manungsa,
ratu
wédok
sangka
bawah
kidul
bakal
maju
lan
nyalahké
wong-wong
iki.
Awit
ratu
kuwi
wis
teka
sangka
pojoké
bumi,
kepéngin
ngrungokké
kaweruhé
ratu
Soléman.
Nanging
ngertia,
sing
nang
kéné
iki
gedéné
ngungkuli
ratu
Soléman.
32
Mbésuk,
ing
dinané
nèk
Gusti
Allah
ngrutu
manungsa,
wong
kuta
Ninewé
bakal
pada
maju
mbarang
karo
wong-wong
iki
lan
bakal
nyalahké
wong-wong
iki.
Awit
dongé
wong
Ninewé
krungu
tembungé
Gusti
Allah
sing
digelarké
karo
nabi
Yonah,
terus
pada
njaluk
ngapura
marang
Gusti
Allah
lan
pada
ninggal
laku
ala.
Pada
ngertia,
sing
ngadek
nang
kéné
gedéné
ngungkuli
nabi
Yonah.”
33
Gusti
Yésus
neruské
tembungé:
“Mosok
ya
ènèng
wong
nyumet
dian
terus
didelikké
nang
ngisor
ambèn,
apa
ditutupi
ténggok?
Mesti
ora
ta!
Diané
mesti
dipasang
sing
duwur,
supaya
kabèh
wong
sing
mlebu
bisa
weruh
padangé.
34
Mripat
kuwi
diané
awak.
Nèk
mripaté
waras,
awaké
sak
kujur
ya
padang
njingglang.
Nanging
nèk
mripaté
buret,
awaké
sak
kujur
ya
peteng
ndedet.
35
Mulané
pada
sing
ati-ati,
supaya
pepadang
sing
ana
ing
kowé
ora
dadi
peteng.
36
Nèk
awakmu
padang
sak
kabèhé
lan
ora
ènèng
petengé
blas,
awakmu
sak
kujur
ya
bakal
padang
njingglang,
pada
waé
kaya
nèk
kowé
keslorotan
padangé
dian
kaé.”
37
Kadung
wis
rampung
sing
memulang,
Gusti
Yésus
terus
disuwun
mangan
nang
omahé
wong
Farisi.
Mulané
Dèkné
ya
terus
budal
lan
mangan
nang
kono.
38
Nanging
wong
Farisi
mau
nggumun
banget,
awit
weruh
Gusti
Yésus
mangan,
tanpa
wisuh
tangané
ndisik.
39
Mulané
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Bener
wong
Farisi,
kowé
pada
misuhi
njabané
awakmu
kaya
nèk
ngisahi
njabané
mangkok
lan
piring,
nanging
njeroné
atimu
kebek
gagasan
murka
lan
ala.
40
Kowé
wong
bodo,
Gusti
Allah
sing
nggawé
njaba,
apa
ya
ora
nggawé
sing
njero
uga?
41
Isiné
mangkok
lan
piringmu
kuwi
kudu
mbok
kèkné
wong
sing
ora
nduwé,
supaya
kowé
bisa
resik
sak
kabèhé.
42
“Tyilaka
kowé
wong
Farisi!
Awit
sangka
tanduranmu
bumbu-bumbu
lan
janganan-janganan
waé
kowé
ngekèki
prasepuluhané,
nanging
sing
bener
kanggo
wong
liya
lan
katrésnan
marang
Gusti
Allah
ora
mbok
perlokké.
Sakjané
kuwi
sing
kudu
mbok
perlokké
ndisik
lan
liyané
uga
kudu
mbok
tindakké.
43
“Tyilaka
kowé
wong
Farisi!
Awit
nèk
nang
sinaguk
kowé
njalukké
njagong
nang
ngarep
déwé,
nang
jagongané
wong
gedé,
uga
nèk
nang
pasar-pasar
kowé
njaluk
diajèni.
44
Tyilaka
kowé!
Awit
kowé
kuwi
kaya
kuburan
sing
ora
ènèng
tengerané,
kuburan
sing
diidek-idek
wong,
awit
ora
ngerti
nèk
kuwi
kuburan.”
45
Terus
ènèng
guru
Kitab
semaur:
“Guru,
ngono
kuwi
kowé
ngèlèk-èlèkké
awaké
déwé
mbarang!”
46
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Kowé
guru-guru
Kitab,
kowé
uga
wong
tyilaka!
Kowé
numpangké
momotan
sing
abot
nang
pundaké
wong,
lah
nanging
kowé
déwé
emoh
ndemèk
momotan
kuwi
karo
drijimu.
47
Tyilaka
kowé!
Awit
kowé
pada
nggawèkké
kuburan
pengéling-éling
kanggo
para
nabi,
lah
nanging
mbah-mbahanmu
déwé
sing
matèni
para
nabi
kuwi
dèk
mbiyèn.
48
Dadiné
ngono
kuwi
kowé
ngétokké
nèk
kowé
setuju
karo
sing
ditindakké
karo
mbah-mbahanmu
dèk
mbiyèn.
Wujuté,
wong-wong
kuwi
sing
matèni
para
nabi
lan
kowé
sing
nggawèkké
kuburan
kanggo
para
nabi.
49
Jalaran
sangka
kuwi,
Gusti
Allah
ing
kaweruhé
ngetokké
tembung
ngéné:
‘Aku
bakal
ngongkon
nabi-nabi
lan
rasul-rasul
teka;
ènèng
sing
bakal
dipatèni
lan
ènèng
sing
bakal
disiya-siya.’
50
Ngandela
ta!
Getihé
para
nabi
sing
mili
wiwit
jamané
bumi
digawé,
tegesé
wiwit
getihé
Abel,
nganti
tekan
getihé
nabi
Sakarias,
sing
dipatèni
nang
sak
tengahé
altar
lan
Omahé
Gusti
Allah,
kuwi
kabèh
bakal
ditibakké
marang
para
Farisi
lan
para
guru
Kitab
iki.
51
(11:50)
52
“Tyilaka
kowé,
para
guru
Kitab!
Awit
kowé
nyekel
kuntyiné
kaweruh
bab
wèt-wèté
nabi
Moses,
nanging
kowé
déwé
ora
ngleboni,
malah
wong
sing
kepéngin
ngerti
isiné
wèt-wèt
kuwi
mbok
alang-alangi!”
53
Kadung
Gusti
Yésus
wis
lunga
sangka
kono,
para
Farisi
lan
para
guru
Kitab
terus
pada
nesu
banget
marang
Dèkné.
Wong-wong
mau
pada
ngetokké
pitakonan
pirang-pirang
lan
bab
werna-werna
prekara
marang
Gusti
Yésus.
54
Nanging
sing
dituju
supaya
Gusti
Yésus
ngetokké
tembung
sing
klèru,
sing
kenèng
dienggo
jalaran
kanggo
nyekel
Dèkné.