1
Sakwisé
kuwi
Gusti
Yésus
mlaku
turut
bawah
Galiléa.
Dèkné
ora
gelem
nang
bawah
Yudéa,
awit
para
penggedéné
wong
Ju
nang
kono
pada
nggolèk
jalaran
arep
matèni
Dèkné.
2
Saiki
dongé
arep
ènèng
riyaya
gedé,
yakuwi
riyaya
Ngedekké
Tarup.
3
Mulané
adik-adiké
Gusti
Yésus
pada
ngomong
marang
Dèkné:
“Mbok
kéné
ditinggal.
Kana
budal
nang
Yudéa
waé,
dadiné
murid-muridmu
bisa
weruh
kwasamu.
4
Sapa
kepéngin
kesuwur
ora
kenèng
ndelikké
pangwasané.
Nèk
niyat
nduduhké
kwasamu,
ya
dikétokké
marang
wong
kabèh
pisan.”
5
Adik-adiké
ngomong
ngono
kuwi,
jalaran
ora
pada
pretyaya
marang
Dèkné.
6
Nanging
Gusti
Yésus
semaur:
“Kanggo
Aku
saiki
durung
wantyiné.
Séjé
karo
kowé,
kowé
sak
wantyi-wantyi
bisa
budal.
7
Wong-wong
ora
bisa
sengit
marang
kowé,
awit
kowé
tunggalé
karo
wong-wong.
Nanging
Aku
disengiti
banget,
awit
Aku
nyalahké
wong-wong
nèk
klakuané
ala.
8
Kana
kowé
pada
budal.
Aku
ora
budal
ndisik,
awit
kanggo
Aku
iki
durung
wantyiné.”
9
Mulané
Gusti
Yésus
ya
terus
kèri
nang
Galiléa
kaya
sing
diomong
mau.
10
Kadung
adik-adiké
wis
pada
budal,
Gusti
Yésus
terus
budal
mbarang,
nanging
ijèn,
tanpa
ènèng
wong
sing
ngerti.
11
Nang
riyaya
kono
para
penggedéné
wong
Ju
pada
nggolèki
Gusti
Yésus.
Pada
takon
marang
sakpada-pada:
“Wongé
nang
endi?”
12
Pinemuné
wong-wong
bab
Gusti
Yésus
séjé-séjé.
Enèng
sing
ngomong:
“Yésus
kuwi
wong
apik!”
Nanging
ènèng
liyané
sing
ngomong:
“Ora,
Dèkné
arep
nyasarké
wong-wong!”
13
Nanging
ora
ènèng
sing
wani
ngomong
blaka,
awit
pada
wedi
karo
para
penggedé.
14
Nang
tengahé
minggu
riyaya
kuwi
Gusti
Yésus
terus
mlebu
nang
Gréja
Gedé
lan
mulangi
nang
kono.
15
Para
penggedéné
wong
Ju
pada
nggumun
banget,
mulané
ngomong:
“Wong
iki
lak
ora
tau
mèlu
sekolahané
awaké
déwé
ta?
Lah
kok
nduwèni
kaweruh
semono
okèhé?”
16
Gusti
Yésus
semaur:
“Sing
tak
wulangké
iki
ora
pikiranku
déwé,
nanging
piwulangé
Gusti
Allah
sing
ngongkon
Aku.
17
Sapa
sing
gelem
nuruti
karepé
Gusti
Allah
mesti
bakal
nitèni
déwé
nèk
sing
tak
omong
kuwi
piwulang
sangka
Gusti
Allah,
ora
pikiranku
déwé.
18
Wong
sing
mulang
manut
pikirané
déwé
kuwi
namung
nggolèk
lem-lemané
wong
kanggo
dèkné
déwé.
Nanging
sapa
sing
nuju
supaya
Gusti
Allah
sing
dielem,
wong
kuwi
mesti
kenèng
diendelké
lan
dèkné
ora
bakal
nyasarké.
19
Kowé
lak
wis
ditinggali
wèté
Gusti
Allah
ta
karo
nabi
Moses?
Ya
apa
ora?
Nanging
siji
waé
ora
ènèng
sing
nglakoni.
Lah
kenèng
apa
kowé
kok
arep
matèni
Aku?”
20
Wong-wong
semaur:
“Kowé
kuwi
édan!
Sapa
sing
arep
matèni
Kowé?”
21
Gusti
Yésus
ngomong:
“Namung
barang
siji
sing
tak
lakoni
ing
dina
sabat,
namung
nambani
wong
lara,
lah
kowé
kok
wis
pada
ramé
kaya
ngono!
22
Wis
ping
pira
waé
kowé
pada
nyunati
bayi
lanang
ing
dina
sabat
nèk
wolung
dinané
tiba
ing
dina
kuwi.
Awit
nabi
Moses
wis
mulangi
kowé,
kudu
nyunati
botyah
bayi
nèk
umuré
wis
wolung
dina.
Nanging
sakjané
dudu
nabi
Moses
sing
molai
karo
sunatan.
Sakdurungé
nabi
Moses
ènèng,
sunatan
wis
dilakokké.
23
Nèk
kowé
nyunati
botyah
ing
dina
sabat
jalaran
kowé
manut
pernatané
nabi
Moses,
lah
kowé
kok
pada
nesu
karo
Aku
nèk
Aku
nambani
wong
ing
dina
sabat?
24
Mulané,
nèk
ngomong
kuwi
aja
namung
manut
sak
weruhmu
ing
njabané
waé,
nanging
sembarang
kudu
mbok
timbang
sing
apik
ndisik.”
25
Sakwisé
kuwi
terus
ènèng
wong
siji-loro
sangka
Yérusalèm
kono
sing
ngomong:
“Iki
lak
wong
sing
digolèki
arep
dipatèni
kaé ta!
26
Lah
Dèkné
kok
malah
mulangi
nang
ngarepé
wong-wong.
Lah
kok
ora
ènèng
sing
nyekel?
Apa
penggedé-penggedéné
wong
Ju
saiki
pada
pretyaya
nèk
Dèkné
Kristus?
27
Mosok
ah?
Jaréné
nèk
Kristus
teka
ora
ènèng
wong
ngerti
Dèkné
kuwi
sangka
ngendi!
Nanging
panggonané
wong
iki
awaké
déwé
ngerti!”
28
Mulané
dongé
Gusti
Yésus
mulangi
nang
Gréja
Gedé
Dèkné
terus
ngomong
karo
swara
sing
banter:
“Bener,
menawa
waé
kowé
pada
ngerti
Aku
iki
sapa
lan
Aku
iki
sangka
ngendi.
Nanging
tekaku
iki
ora
sangka
karepku
déwé!
Aku
iki
ènèng
sing
ngongkon
lan
sing
ngongkon
Aku
kuwi
kenèng
mbok
pretyaya.
Mung
waé
kowé
ora
kenal
marang
Dèkné.
29
Nanging
Aku
ngerti
Dèkné,
awit
Aku
tekané
sangka
nggoné
Dèkné
lan
Dèkné
sing
ngongkon
Aku.”
30
Krungu
kuwi
wong-wong
terus
kudu
nyekel
Gusti
Yésus,
nanging
ora
ènèng
sing
wani,
awit
durung
wantyiné.
31
Saiki
malah
wong
okèh
terus
pada
pretyaya
marang
Gusti
Yésus.
Wong-wong
iki
pada
ngomong:
“Ya
iki
Kristus.
Apa
bakal
ènèng
liyané
sing
bisa
nindakké
penggawé
sing
gedéné
ngungkuli
sing
ditindakké
wong
iki.
Aku
ora
ngandel!”
32
Para
Farisi
krungu
omongané
wong-wong
bab
Gusti
Yésus,
mulané
terus
pada
pertimbangan
karo
para
pengarepé
imam.
Sakwisé
kuwi
para
Farisi
lan
para
pengarepé
imam
pada
ngongkon
sekaut-sekauté
Gréja
Gedé
kongkon
nyekel
Gusti
Yésus.
33
Gusti
Yésus
ngomong:
“Enggonku
tyampur
karo
kowé
iki
namung
garèk
sedilut.
Ora
suwi
menèh
Aku
bakal
balik
menèh
nang
nggoné
sing
ngongkon
Aku
mbréné
iki.
34
Kowé
bakal
nggolèki
Aku,
nanging
ora
bakal
bisa
nemu
Aku,
awit
panggonan
sing
bakal
tak
enggoni
iki
kowé
ora
bisa
nekani.”
35
Para
penggedéné
wong
Ju
mau
terus
pada
takon
marang
sakpada-pada:
“Wong
iki
arep
lunga
nang
endi
ta
kok
ngomong
nèk
awaké
déwé
ora
bakal
bisa
nemu
Dèkné.
Apa
Dèkné
arep
lunga
mèlu
wong-wong
sing
saiki
pada
buyar
tyampur
wong
Grik?
Menawa
arep
mulangi
wong-wong
sing
ora
ngerti
Gusti
Allah?
36
Aku
kok
ora
dunung.
Dèkné
ngomong
nèk
awaké
déwé
bakal
nggolèki
Dèkné,
nanging
ora
bakal
nemu.
Dèkné
ngomong
menèh
nèk
awaké
déwé
ora
bakal
bisa
nekani
panggonané
Dèkné.
Dèkné
sakjané
ngomongké
apa
ta?”
37
Dina
penutupé
riyaya
kuwi
dina
sing
penting
déwé.
Gusti
Yésus
ngadek
terus
ngomong
banter:
“Sapa
ngelak,
mbrénéa
nang
nggonku,
bakal
tak
kèki
ngombé.
38
Nang
Kitab
wis
ketulis
nèk
banyu
sing
nguripké
bakal
mbludak
sangka
atiné
wong
sing
pretyaya
marang
Aku!”
39
Nang
kéné
Gusti
Yésus
ngomongké
bab
Roh
Sutyi,
tegesé,
sapa
sing
pretyaya
marang
Dèkné
bakal
nampa
Roh
Sutyi.
Nanging
Roh
Sutyi
durung
teka,
awit
Gusti
Yésus
durung
munggah
nang
swarga.
40
Okèh
wong
sing
pada
ngrungokké
piwulangé
Gusti
Yésus
mau.
Enèng
sing
ngomong:
“Wong
iki
pantyèn
nabi
sing
kudu
teka!”
41
Nanging
ènèng
liyané
sing
ngomong:
“Ya,
wong
iki
Kristus!”
Terus
ènèng
sing
liyané
menèh
semaur:
“Mosok?
Apa
Kristus
tekané
sangka
Galiléa!
Ora
ngandel
Aku?
42
Lak
wis
ketulis
nang
Kitab
ta
nèk
Kristus
kuwi
turunané
ratu
Daved
lan
lairé
kuwi
nang
Bètlehèm,
kuta
lairané
ratu
Daved.”
43
Dadiné
pikirané
wong-wong
mau
bab
Gusti
Yésus
ora
tunggalé,
ènèng
sing
ngomong
ngéné,
ènèng
sing
ngomong
ngono.
44
Enèng
sing
arep
nyekel
Dèkné,
nanging
ora
pada
wani.
45
Sekaut-sekaut
sing
njaga
Gréja
Gedé
terus
pada
balik
menèh
nang
nggoné
para
pengarepé
imam
lan
para
Farisi,
terus
pada
ditakoni:
“Lah
endi
wongé?
Kok
ora
mbok
gawa
mbréné?”
46
Sekaut-sekaut
mau
semaur:
“Piwulangé
wongé
jan
nggumunké
tenan.
Awaké
déwé
durung
tau
krungu
wong
liyané
ngomong
kaya
wong
iki!”
47
Para
Farisi
terus
ngomong:
“Lah
apa
kowé
mbarang
wis
dikenèng
karo
wongé?
48
Apa
ènèng
wong
siji
waé
sangka
para
penggedéné
wong
Ju
lan
sangka
para
Farisi
sing
pretyaya
marang
Dèkné?
Lak
ora
ènèng ta?
49
Wong-wong
kuwi
pada
keblinger,
awit
ora
pada
dunung
isiné
Kitab!”
50
Ing
tengahé
para
Farisi
iki
ènèng
wong
siji
sing
wis
tau
mara
nang
nggoné
Gusti
Yésus.
Dèkné
jenengé
Nikodémes.
51
Nikodémes
ngomong:
“Miturut
wèté
agamané
awaké
déwé,
awaké
déwé
ora
kenèng
nyalahké
wong,
sakdurungé
wongé
ditakoni
lan
digolèki
apa
salahé?”
52
Liyané
pada
semaur:
“E,
é,
omongmu
kok
kaya-kaya
kowé
arep
mbélani
wong
Galiléa
kuwi.
Mbok
digolèki
déwé
nang
Kitab
ta,
mengko
lak
kowé
weruh
déwé
nèk
Galiléa
kuwi
ora
tau
ngetokké
nabi.”
53
Sakwisé
iki
wong-wong
terus
pada
mulih
nang
omahé
déwé-déwé.