1
Enèng
wong
Farisi
sing
jenengé
Nikodémes,
pengarepé
agama Ju.
2
Ing
sakwijiné
wengi
Nikodémes
mara
nang
nggoné
Gusti
Yésus
ngomong:
“Gusti,
awaké
déwé
ngerti
nèk
enggonmu
mulangi
awaké
déwé
kuwi
sangka
kongkonané
Gusti
Allah
déwé.
Awit
nèk
dudu
Gusti
Allah
déwé
sing
ngongkon
Kowé,
Kowé
ora
bisa
ngekèki
tanda-tanda
sing
nggumunké.”
3
Gusti
Yésus
terus
semaur:
“Dirungokké
sing
apik:
ora
ènèng
wong
bisa
ngrasakké
Kratoné
Gusti
Allah,
nèk
wong
kuwi
ora
lair
sepisan
menèh.”
4
Nikodémes
takon:
“Mosok
wong
wis
tuwa
bisa
lair
menèh?
Lah
kepriyé
kuwi?
Mosok
mlebu
nang
wetengé
ibuné
terus
dilairké
menèh?”
5
Gusti
Yésus
semaur:
“Iki
dirungokké
sing
apik
tenan!
Sapa
sing
ora
lair
sangka
banyu
lan
sangka
Roh
Sutyi
ora
bakal
bisa
mlebu
Kratoné
Gusti
Allah.
6
Manungsa
kuwi
ya
namung
bisa
nglairké
urip
kamanungsan,
nanging
sing
lairé
sangka
Roh
Sutyi
kuwi
urip
ing
roh.
7
Mulané
kowé
aja
nggumun
Aku
mau
ngomong:
‘Kowé
kudu
dilairké
sepisan
menèh!’
8
Angin
kaé
mlakuné
sak
karepé.
Awaké
déwé
krungu
swarané,
nanging
ora
weruh
sangka
ngendi
tekané
lan
nang
endi
parané.
Wong
sing
dilairké
menèh
karo
Roh
Sutyi
ya
kaya
ngono
kuwi.”
9
Nikodémes
terus
ngomong:
“Lah
kaya
ngono
kuwi
bisané
kepriyé?”
10
Gusti
Yésus
semaur:
“Kowé
kuwi
lak
sakwijiné
guru
sing
kesuwur
banget
ta
nang
Israèl?
Lah
bab
kaya
ngono
waé
kok
ora
dunung.
11
Ngandela
ta,
Aku
ngerti
apa
sing
tak
omong
lan
Aku
ngomongké
bab
sing
Aku
weruh
déwé.
Nanging
kowé
pada
ora
pretyaya
marang
Aku.
12
Bab
sing
dialami
manungsa
ing
saben
dinané
waé
kowé
ora
pada
pretyaya,
lah
nèk
Aku
ngomongké
bab
sing
sangka
swarga
menèh
kowé
ngandela!
13
Durung
tau
ènèng
wong
siji
waé
munggah
nang
swarga,
kejaba
namung
Anaké
Manungsa
sing
tekané
sangka
swarga
medun
nang
jagat
kéné.
14
“Kowé
ngerti
déwé
ta,
nabi
Moses
mbiyèn
nang
wustèn
nggawé
ula-ulaan
terus
diunggahké
duwur
nang
kayu,
supaya
wong-wong
sing
dityokot
ula
nèk
nyawang
ula-ulaan
kuwi
ora
bisa
mati;
Anaké
Manungsa
uga
bakal
diunggahké
nang
kayu,
kaya
ulané
nabi
Moses
kuwi.
15
Dadiné
sapa
sing
pretyaya
marang
Dèkné
bakal
nduwèni
urip
langgeng.
16
Awit
katrésnané
Gusti
Allah
marang
manungsa
gedé
banget,
nganti
Dèkné
masrahké
Anaké
sing
ora
ènèng
tunggalé,
supaya
saben
wong
sing
pretyaya
marang
Dèkné
ora
tiba
ing
karusakan,
nanging
nduwèni
urip
langgeng.
17
Gusti
Allah
enggoné
ngongkon
Anaké
medun
nang
jagat
kéné
ora
kongkon
nyalahké
manungsa,
nanging
kongkon
dadi
Juru
Slameté
manungsa.
18
“Sapa
sing
pretyaya
marang
Dèkné
ora
bakal
disalahké,
nanging
sapa
sing
ora
gelem
pretyaya
kuwi
wis
disalahké,
awit
ora
pretyaya
marang
jenengé
Anaké
Gusti
Allah
sing
ora
ènèng
tunggalé.
19
Salahé
manungsa
kuwi
ngéné:
Pepadang
teka
nang
jagat
kéné,
nanging
manungsa
malah
pada
seneng
marang
pepeteng
tenimbang
marang
pepadang,
awit
klakuané
ala.
20
Pantyèn,
lumrahé,
wong
sing
nglakoni
ala
kuwi
ora
seneng
marang
pepadang
lan
sak
inter-interé
nglungani
pepadang,
awit
wedi
nèk
salahé
konangan.
21
Nanging
wong
sing
nglakoni
sing
bener
kuwi
malah
nggolèki
pepadang,
supaya
bisa
kétok
nèk
sing
dilakoni
dèkné
kuwi
manut
kekarepané
Gusti
Allah.”
22
Sakwisé
kuwi
Gusti
Yésus
lan
murid-muridé
pada
budal
nang
bawah
Yudéa.
Suwéné
nang
kono
Gusti
Yésus
mbaptisi
wong-wong
sing
pretyaya.
23
Yohanes
uga
mbaptisi
wong-wong,
awit
dèkné
durung
dilebokké
nang
setrapan.
Yohanes
mbaptis
nang
désa
Enon,
tyedek
karo
kuta
Salim,
awit
nang
kono
okèh
banyuné.
Wong-wong
pada
teka
mbrono
lan
pada
dibaptis.
24
(3:23)
25
Saiki
murid-muridé
Yohanes
Pembaptis
pada
bantah-bantahan
karo
wong
Ju
liyané
bab
wisuh
sutyi.
26
Mulané
murid-muridé
mau
terus
mara
nang
nggoné
Yohanes
ngomong:
“Guru,
wong
sing
mbok
omongké
kaé,
sing
kepetuk
karo
kowé
nang
abrahané
laut
Yordan
kaé
lo,
Dèkné
mbaptis
wong-wong
mbarang
lan
wong
okèh
sing
mara
mbrono.”
27
Yohanes
semaur:
“Ya
malah
apik
ta?
Manungsa
kuwi
bisané
nduwé
apa-apa
namung
jalaran
Gusti
Allah
ngekèki.
28
Kowé
wis
pada
krungu
déwé
nèk
aku
iki
dudu
Kristus.
Aku
namung
dikongkon
teka
ndisik
nggawèkké
dalan
Dèkné.
29
Mantèn
wédok
kuwi
sing
nduwèni
ya
namung
mantèné
lanang.
Kantyané
mantèné
lanang
bungah
banget
nèk
weruh
mantèné
lega.
Kaya
ngono
uga
aku
iki.
Saiki
aku
bungah
tenan.
30
Aku
suwi-suwi
kudu
mundur,
malah
Dèkné
sing
kudu
maju.
31
“Aku
iki
mung
wong
jagat
kéné,
mulané
sing
tak
omong
ya
manut
tyarané
jagat.
Dèkné
tekané
sangka
swarga,
mulané
Dèkné
ngungkuli
sak
kabèhé.
32
Sing
dirembuk
Dèkné
kuwi
barang
sing
Dèkné
weruh
lan
krungu
déwé,
nanging
ora
ènèng
sing
pretyaya.
33
Wong
sing
pretyaya
marang
Dèkné
kuwi
pada
ngakoni
nèk
Gusti
Allah
bener
sak
kabèhé.
34
Pantyèn,
sing
dikongkon
karo
Gusti
Allah
kuwi
mesti
ya
namung
ngetokké
tembungé
Gusti
Allah.
Gusti
Allah
sing
ngekèki
Rohé
tanpa
wates
marang
Dèkné.
35
Gusti
Allah
Bapaké
nrésnani
Anaké
lan
sembarang
wis
dipasrahké
marang
Dèkné.
36
Wong
sing
pretyaya
marang
Anaké
Gusti
Allah
kuwi
nduwèni
urip
langgeng,
sing
ora
gelem
pretyaya
ora
bakal
ngrasakké
urip
iki,
nanging
bakal
nyangga
setrapané
Gusti
Allah
sak
terusé.”