1
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Kuwi
mau
kabèh
tak
dunung-dunungké
marang
kowé,
supaya
mbésuk
nèk
wis
klakon
tenan,
kowé
aja
sampèk
kagèt
lan
ilang
pengandelé.
2
Pantyèn
bakal
klakon
tenan.
Kowé
ora
namung
bakal
dietokké
sangka
sinaguk,
nanging
wong-wong
bakal
matèni
kowé
mbarang.
Malah
mikiré
pada
nggawé
betyik
marang
Gusti
Allah
Bapakku
nèk
nglakoni
ngono
kuwi.
3
Wong-wong
pada
nglakoni
kaya
ngono
kuwi,
jalaran
ora
pada
ngerti
tenan
marang
Gusti
Allah
lan
marang
Aku.
4
Nanging
kowé
tak
omongi
sakdurungé,
supaya
mbésuk
nèk
kabèh
iki
klakon
tenan
kowé
pada
éling
marang
tembungku
lan
ora
pada
kagèt.
“Mauné
kowé
ora
tak
omongi
bab
iki,
awit
Aku
ijik
tyampur
karo
kowé.
5
Nanging
saiki
Aku
arep
balik
menèh
nang
nggoné
Gusti
Allah
sing
ngongkon
Aku
teka
nang
jagat
kéné.
Pantyèn
Aku
arep
lunga,
lah
kok
ora
ènèng
sing
takon
marang
Aku
kenèng
apa
Aku
kok
arep
lunga.
6
Malah
terus
pada
sedi
ngono
bab
sembarang
sing
tak
omongké
kuwi.
7
Nanging
tenan,
luwih
apik
kanggo
kowé
nèk
Aku
lunga,
supaya
Aku
bisa
ngongkon
Roh
Sutyi,
Penulungmu,
teka.
Nèk
Aku
ora
lunga,
Dèkné
ora
bakal
teka.
8
Malah
mbésuk
nèk
Roh
Sutyi
teka,
Dèkné
bakal
nduduhké
marang
manungsa
nèk
pikirané
bab
dosa,
bab
sing
bener
lan
bab
kruton
klèru
kabèh.
9
Roh
Sutyi
nduduhké
apa
bab
dosa?
Manungsa
dosa,
jalaran
ora
pretyaya
marang
Aku.
10
Bab
sing
bener,
Roh
Sutyi
bakal
nduduhké
nèk
Gusti
Allah
nganggep
Aku
bener.
Nèk
ora
ngono
mosok
Aku
arep
ninggal
kowé
lan
balik
menèh
nang
nggoné
Gusti
Allah
Bapakku.
11
Bab
kruton,
Roh
Sutyi
bakal
nduduhké
nèk
Gusti
Allah
wis
nggawé
putusan
nyetrap
ratuné
jagat,
yakuwi
Sétan,
slawasé.
12
“Enèng
okèh
sing
ijik
kudu
tak
omong
marang
kowé,
nanging
saiki
kowé
durung
bisa
dunung
kuwi
kabèh.
13
Mbésuk
nèk
Roh
Sutyi
teka,
Dèkné
sing
bakal
ndunung-ndunungké
sembarang.
Dèkné
sing
bakal
mulangi
bab
Gusti
Allah
kaya
sak
beneré;
ora
nurut
pikirané
Dèkné
déwé,
ora,
nanging
Dèkné
namung
mulangké
apa
omongé
Gusti
Allah.
Lan
menèh,
Roh
Sutyi
uga
bakal
ndunung-ndunungké
bab
sembarang-mbarang
sing
bakal
klakon.
14
Sembarang
sing
diomong
karo
Dèkné
kuwi
sangka
nggonku,
mulané
Dèkné
bakal
ngluhurké
Aku.
15
Sembarang
sing
sangka
nggoné
Gusti
Allah
Bapakku
kuwi
ya
sangka
nggonku
uga.
Mulané
Aku
mau
ngomong
nèk
sembarang
sing
diwulangké
karo
Roh
Sutyi
kuwi
sangka
nggonku.”
16
Gusti
Yésus
terus
ngomong
menèh:
“Ora
suwi
menèh
Aku
bakal
lunga
lan
kowé
ora
bakal
weruh
Aku
menèh,
nanging
ora
let
suwi
sakwisé
kuwi
Aku
bakal
teka
menèh.”
17
Murid-muridé
terus
pada
takon
marang
sakpada-pada:
“Lah
Gusti
Yésus
kuwi
sakjané
ngomongké
bab
apa
ta,
kok
ngomong
nèk
ora
suwi
menèh
bakal
lunga
lan
ora
let
suwi
sakwisé
lunga
bakal
teka
menèh.
Lan
menèh,
Dèkné
ngomong
nèk
arep
nang
nggoné
Gusti
Allah
Bapaké.
18
Kok
ngomong
ora
let
suwi
menèh?
Kuwi
ngomongké
apa
ta?
Awaké
déwé
kok
ora
dunung!”
19
Gusti
Yésus
weruh
nèk
murid-muridé
pada
kepéngin
takon
marang
Dèkné,
mulané
Dèkné
terus
ngomong:
“Kowé
ora
pada
dunung
enggonku
ngomong
nèk
ora
suwi
menèh
Aku
bakal
lunga
terus
ora
let
suwi
menèh
Aku
bakal
teka
menèh.
20
Saiki
arep
tak
dunungké,
mulané
dirungokké
sing
apik.
Kowé
bakal
pada
sambat
lan
tangisan,
nanging
wong-wong
sing
ora
pretyaya
marang
Gusti
Allah
bakal
pada
bungah.
Kowé
bakal
pada
sedi,
nanging
sedimu
bakal
dadi
kabungahan.
21
Kaya
wong
wédok
sing
arep
mbayi
kaé:
suwéné
mbayi
ngrasakké
lara,
nanging
nèk
bayiné
wis
lair
wongé
bungah
tenan,
lali
larané.
22
Kaya
ngono
uga
kowé.
Saiki
kowé
pada
sedi,
jalaran
Aku
arep
lunga.
Nanging
nèk
Aku
balik
menèh
kowé
bakal
pada
bungah
ora
ènèng
entèké.
Ora
ènèng
wong
sing
bakal
bisa
ngrebut
kabungahan
iki
sangka
atimu.
23
“Ing
wayah
kuwi
kowé
ora
usah
takon
Aku
apa-apa
menèh.
Diéling
tenan
omongku
iki:
nembunga
apa
waé
marang
Gusti
Allah
Bapakku,
Dèkné
mesti
bakal
nuruti,
jalaran
sangka
Aku.
24
Tumekané
saiki
kowé
durung
tau
nembung
apa-apa
nganggo
jenengku.
Pada
nembunga,
Gusti
Allah
mesti
bakal
ngekèki.
Kuwi
kekarepané
Dèkné,
supaya
kowé
bisa
bungah
tenan.”
25
Gusti
Yésus
terus
ngomong
menèh:
“Tekané
saiki
enggonku
mulangi
kowé
namung
nganggo
tembung-tembung
gambar,
nanging
ora
let
suwi
menèh
Aku
ora
usah
mulangi
ngono
menèh.
Sembarang
bab
Gusti
Allah
Bapakku
bakal
tak
omongké
blaka
waé.
26
Ing
wayah
kuwi
Aku
ora
usah
nembungké
kowé,
nanging
kowé
déwé
sing
bakal
nembung
nganggo
jenengku
marang
Gusti
Allah
Bapakku.
27
Gusti
Allah
déwé
trésna
marang
kowé,
jalaran
kowé
pada
trésna
marang
Aku
lan
pada
pretyaya
nèk
Gusti
Allah
sing
ngongkon
Aku.
28
Pantyèn
tenan,
Aku
iki
tekané
sangka
nggoné
Gusti
Allah
Bapakku
medun
nang
jagat
kéné.
Saiki
Aku
arep
ninggal
jagat
iki
balik
nang
nggoné
Gusti
Allah
Bapakku.”
29
Murid-muridé
terus
ngomong:
“Lah
mbok
ngono
ta
Gusti!
Saiki
Kowé
sing
mulangi
ora
angèl.
30
Saiki
awaké
déwé
ngerti
nèk
Kowé
ngerti
sembarang.
Awaké
déwé
ora
usah
takon
marang
Kowé
menèh.
Mulané
saiki
awaké
déwé
pretyaya
nèk
Kowé
kuwi
tekané
sangka
nggoné
Gusti
Allah.”
31
Gusti
Yésus
ngomong:
“Apa
kowé
pada
pretyaya
tenan
saiki?
Aku
ora
ngandel
nèk
kowé
nduwé
pretyaya
sing
mantep
tenan.
32
Dititèni
ta!
Bakal
ènèng
wantyiné,
ora
suwi
menèh,
kowé
kabèh
bakal
buyar
déwé-déwé
parané.
Aku
bakal
mbok
tinggal
déwé.
Sakjané
ya
ora
déwé,
awit
Gusti
Allah
Bapakku
ngantyani
Aku.
33
Kowé
tak
omongi
kuwi
mau
kabèh
supaya
kowé
bisa
rumaket
marang
Aku
lan
nduwèni
ayem.
Nang
jagat
kéné
kowé
bakal
kangèlan
tenan,
awit
kowé
nurut
Aku,
nanging
dikuwatké
terus,
Aku
wis
menangké
sembarang
kuwi.”