1
Mulékat
sing
nomer
lima
terus
ngunèkké
trompèté.
Aku
terus
weruh
ènèng
lintang
tiba
sangka
langit
nibani
bumi.
Lintang
mau
éntuk
kuntyiné
lawangé
jurang.
2
Kadung
lawangé
dibukak,
terus
ènèng
kebul
metu
sangka
jurang
mau,
kaya
kebulé
pawon
gedé.
Sloroté
srengéngé
lan
awang-awang
malih
peteng,
jalaran
sangka
kebul
mau.
3
Sangka
kebul
mau
terus
ènèng
walang
okèh
pada
metu
lan
niba
nang
bumi.
Walang-walang
mau
éntuk
pangwasa,
malih
bisa
ngentup
kaya
kalajengking.
4
Walang-walang
mau
pada
dipenging
ngrusak
suket
apa
wit-witan
lan
tetukulan
liya-liyané
nang
bumi,
kejaba
namung
manungsa
sing
nang
batuké
ora
ènèng
tyapé
Gusti
Allah.
5
Walang-walang
mau
ora
dililani
matèni
manungsa,
nanging
namung
ngajar
waé
nganggo
rasa
lara.
Rasa
lara
mau
suwéné
limang
sasi
lan
rasané
kaya
nèk
dientup
kalajengking.
6
Sakjeroné
limang
sasi
mau
wong-wong
njaluk
mati
waé
sangking
larané,
nanging
ora
bisa.
Pada
kepéngin
mati,
nanging
malah
diedohi
karo
pati.
7
Rupané
walang-walang
mau
kaya
jaran
sing
tata-tata
arep
perang.
Nang
endasé
ènèng
kaya
makuta
emas.
Rainé
kaya
rai
manungsa.
8
Wuluné
kaya
rambuté
wong
wédok
lan
untuné
kaya
untu
singa.
9
Dadané
kaya
ditutupi
wesi
lan
swarané
swiwiné
gemruduk
kaya
swarané
grobak
perang
ditarik
karo
jaran
pirang-pirang.
10
Walang-walang
mau
nduwé
buntut
lan
entup
kaya
entupé
kalajengking.
Nang
buntuté
ènèng
kekuwatané
kanggo
nglarakké
manungsa
limang
sasi
suwéné.
11
Walang-walang
mau
nduwé
ratu,
yakuwi
mulékat
penggedéné
jurang
peteng.
Ing
basa
Ibrani
jenengé
Abadon,
ing
basa
Grik
Apolion,
tegesé
tukang
ngrusak.
12
Kasangsaran
sing
sepisan
wis
klakon.
Ijik
ènèng
kasangsaran
loro
menèh.
13
Mulékat
sing
nomer
nenem
terus
ngunèkké
trompèté.
Aku
terus
krungu
swara
sangka
altar
emas
sing
nang
ngarepé
Gusti
Allah.
14
Sangka
pojoké
papat
kuwi
aku
krungu
swara
ngomong
ngéné
marang
mulékat
sing
nomer
nenem
sing
nyekel
trompèt
mau:
“Mulékat
papat
sing
pada
kebanda
nang
sak
tyedeké
laut
Efrat
utyulana.”
15
Mulékat
papat
mau
terus
diutyuli.
Kuwi
mulékat
sing
wis
dityawiské
kanggo
matèni
sak
prateluné
manungsa
sing
jamé,
dinané,
sasiné
lan
tauné
wis
ditengeri.
16
Aku
krungu
tyatyahé
soldat
sing
numpak
jaran,
rong
atus
mliyun.
17
Ing
pamedaran
kuwi
aku
weruh
jaran-jaran
lan
sing
pada
numpaki.
Sing
pada
numpak
mau
nganggo
salin
wesi
sing
rupané
abang
mbranang
lan
biru
kaya
hiyasin
lan
kuning
kaya
lirang.
Endasé
jarané
kaya
endas
singa
lan
tyangkemé
metu
geniné,
kebul
lan
lirang.
18
Sak
prateluné
manungsa
pada
dipatèni
karo
memala
telu,
yakuwi
geni,
kebul
lan
lirang
sing
metu
sangka
tyangkemé
jaran-jaran
mau.
19
Kekuwatané
jaran-jaran
kuwi
nang
tyangkemé
lan
nang
buntuté,
awit
buntuté
kaya
ula
ènèng
endas-endasé.
Jaran-jaran
mau
ngrusak
manungsa
nganggo
buntut-buntuté.
20
Nanging
turahané
manungsa,
sing
ora
dipatèni
nganggo
memala
telu
mau,
pada
ora
ninggal
penggawéné
ala.
Ora
pada
mari
enggoné
nyembah
marang
para
demit
lan
brahala-brahala
gawéan
emas,
selaka,
brons,
watu
apa
kayu
sing
ora
bisa
weruh,
krungu
apa
mlaku.
21
Uga
ora
pada
mari
enggoné
pada
mematèni,
nglakoni
èlmu
pepeteng,
laku
bédang
lan
nyenyolong.