1
Aku
terus
weruh
langit
lan
bumi
anyar.
Langit
sing
ndisik
lan
bumi
sing
ndisik
wis
ora
ènèng
lan
segara
ya
wis
ora
ènèng.
2
Aku
uga
weruh
kuta
sutyi,
Yérusalèm
sing
anyar,
medun
sangka
swarga,
sangka
nggoné
Gusti
Allah.
Kuta
mau
dipatyaki
kaya
mantèn
wédok
sing
dipatyaki
arep
ditemokké
karo
mantèn
lanang.
3
Aku
terus
krungu
swara
banter
sangka
dampar
mau,
tembungé:
“Saiki
Gusti
Allah
manggon
nang
tengahé
manungsa!
Dèkné
bakal
manggon
dadi
siji
karo
manungsa.
Wong-wong
bakal
dadi
umaté
lan
Dèkné
dadi
Gusti
Allahé.
4
Gusti
Allah
bakal
ngusapi
sakkèhé
eluh
sangka
mripaté
umaté.
Pati
wis
bakal
ora
ènèng
menèh.
Kasusahan,
tangis
lan
lelara
uga
bakal
ora
ènèng.
Sembarang
sing
lawas
wis
ilang.”
5
Sing
njagong
nang
dampar
terus
ngomong:
“Sembarang
kabèh
tak
dadèkké
anyar!”
Terus
ngomong
marang
aku:
“Ditulis,
awit
tembung
iki
nyata
lan
kenèng
dipretyaya!”
6
Terus
ngomong
menèh:
“Sembarang
kabèh
wis
klakon.
Aku
iki
Alfah
lan
Omékah,
Wiwitané
lan
Penutupé.
Wong
sing
ngelak
bakal
tak
kèki
ngombé
sangka
etuké
banyu
panguripan,
tanpa
mbayar.
7
Sapa
sing
mantep
pengandelé
bakal
nampa
kuwi
kabèh
sangka
Aku
lan
Aku
bakal
dadi
Gusti
Allahé
lan
dèkné
bakal
dadi
anakku.
8
Nanging
wong
sing
wedi,
wong
sing
ora
kenèng
dijagakké,
sing
pada
nglakoni
barang
sing
ala,
sing
tukang
matèni
wong,
sing
laku
bédang,
sing
nglakokké
pangwasa
pepeteng,
sing
nyembah
brahala
lan
wong
kabèh
sing
tukang
ngapusi,
kuwi
kabèh
bakal
dityemplungké
nang
segara
geni
lan
lirang
sing
murup.
Kuwi
pati
sing
kapindo.”
9
Salah-sakwijiné
mulékat
pitu
sing
nggawa
mangkok
sing
kebek
karo
memala
pitu
sing
kèri,
teka
lan
ngomong
marang
aku:
“Mbrénéa!
Réné
tak
duduhi
mantèn
wédok,
bojoné
Tyempéné.”
10
Aku
terus
dikwasani
karo
Rohé
Allah,
terus
digawa
karo
mulékat
mau
nang
putyuké
gunung
sing
duwur
banget.
Aku
diduduhi
kuta
Yérusalèm
sing
sutyi
medun
sangka
swarga,
sangka
Gusti
Allah,
kebek
karo
kaluhuran
lan
sloroté
kamulyané
Gusti
Allah.
Kuta
mau
gilapé
kaya
watu
larang
yaspis
lan
bening
kaya
kristal.
11
(21:10)
12
Témboké
gedé
lan
duwur,
gapurané
rolas
lan
dijaga
mulékat
rolas.
Nang
gapurané
ketulis
jenengé
taleré
bangsa
Israèl
rolas.
13
Nang
sebelah
wétan
ènèng
gapurané
telu,
nang
lor
telu,
nang
kidul
telu
lan
nang
kulon
telu.
14
Témboké
kuta
kuwi
mubeng
nganggo
pondasi
watu
rolas.
Nang
watu-watu
mau
ketulis
jeneng-jenengé
rasul-rasul
Tyempéné,
tyatyahé
rolas.
15
Mulékat
sing
ngomong
marang
aku
mau
nggawa
ukuran
emas,
kanggo
ngukur
kuta,
gapura
lan
témboké
mubeng.
16
Kuta
mau
dawané
pada
karo
ambané
lan
duwuré.
Dawané
kutané
diukur
ènèng
2.400
kilomèter.
Ambané
lan
duwuré
pada
karo
dawané.
17
Kadung
ngukur
témboké
mubeng
duwuré
ènèng
60
mèter.
Mulékaté
nganggokké
ukurané
manungsa.
18
Témbok
mubeng
mau
gawéan
watu
larang
yaspis,
kutané
emas
tulèn,
beningé
kaya
katya.
19
Pondasiné
témbok
mubeng
dipasangi
watu
larang
werna-werna.
Pondasi
sing
sepisan
kuwi
yaspis,
sing
pindo
safir,
sing
telu
akat,
sing
papat
smarak,
sing
lima
oniks,
sing
nenem
kornalin,
sing
pitu
krisolit,
sing
wolu
akwamarin,
sing
sanga
topas,
sing
sepuluh
krisopras,
sing
sewelas
turkis,
sing
rolas
ametis.
20
(21:19)
21
Gapura
rolas
gawéané
sangka
parel
rolas.
Gapura
siji
kuwi
wujut
parel
siji.
Lah
dalan-dalané
kuta
gawéan
sangka
emas
tulèn,
beningé
kaya
katya.
22
Nang
kuta
kono
aku
ora
weruh
omahé
Gusti
Allah,
awit
omahé
Gusti
Allah
kuwi
ya
Gusti
déwé,
Gusti
Allah
sing
kwasa
déwé
lan
Tyempéné.
23
Kuta
kuwi
ora
mbutuhké
pepadangé
srengéngé
apa
mbulan,
awit
sing
madangi
sloroté
Gusti
Allah
déwé
lan
Tyempéné
sing
dadi
oboré.
24
Para
bangsa
nang
bumi
bakal
pada
mlaku
nang
pepadangé
lan
para
ratuné
bumi
bakal
pada
nggawa
kasugihané
nang
kuta
kono.
25
Gapurané
kutané
bakal
menga
terus
ing
wayah
awan
lan
ora
bakal
ditutup
menèh,
awit
ora
bakal
ènèng
wengi
menèh.
26
Kamulyané
lan
kasugihané
bangsa-bangsa
bakal
kagawa
mlebu
nang
kuta
kono.
27
Nanging
wong-wong
sing
pada
nglakoni
penggawé
ala
lan
wong
sing
seneng
ngapusi
ora
éntuk
mlebu
mbrono,
tegesé
sembarang
sing
reget
blas
ora
kenèng
digawa
mlebu
mbrono.
Namung
wong-wong
sing
jenengé
ketulis
nang
Buku
Panguripané
Tyempéné
sing
bisa
mlebu.