1
Para
sedulur,
aku
saiki
kepéngin
ngekèki
gambar
liyané
kanggo
ndunungké,
nèk
uripé
awaké
déwé
wis
ora
gumantung
ing
wèt-wèté
nabi
Moses,
nanging
gumantung
ing
kabetyikané
Gusti
Allah.
Kowé
wong
sing
pada
ngerti
tyarané
wèt,
mulané
arep
tak
dunungké
ngéné:
wèt
kuwi
kanggoné
namung
nèk
awaké
déwé
ijik
urip.
2
Gampangé
omong
ngéné.
Wong
wédok
sing
nduwé
bojo
kuwi
nduwèni
kuwajiban
marang
bojoné,
nèk
dèkné
ijik
urip.
Nèk
sing
lanang
wis
mati,
wong
wédok
mau
ora
nduwé
kuwajiban
apa-apa
marang
bojoné,
tegesé,
dèkné
kenèng
nggolèk
wong
lanang
liyané.
3
Semunggoné
wong
wédok
mau
mlaku
karo
wong
lanang
liyané
dongé
bojoné
ijik
urip,
ya
bener
nèk
dèkné
disalahké
wong
nèk
laku
bédang.
Lah
nanging
nèk
sing
lanang
wis
mati,
wong
wédok
mau
wis
ora
kebanda
menèh
karo
sing
lanang
lan
dèkné
bisa
kawin
karo
wong
lanang
liyané,
kuwi
ora
laku
bédang.
4
Kanggo
kowé
sakjané
ya
kaya
ngono
para
sedulur!
Dongé
Kristus
mati,
kowé
ya
katut
mati
karo
Dèkné.
Dadiné
kanggo
wèt-wèté
nabi
Moses
kowé
ya
wis
mati
lan
wis
ora
kebanda
menèh
marang
wèt-wèt
kuwi.
Kowé
saiki
kebanda
marang
wong
liyané,
wong
sing
wis
ditangèkké
sangka
pati.
Kowé
saiki
wis
kebanda
marang
Kristus,
supaya
uripmu
bisa
ndadèkké
bungahé
Gusti
Allah.
5
Dongé
awaké
déwé
uripé
ijik
dikwasani
karo
dosa,
awaké
déwé
malah
pada
seneng
nuruti
ala,
awit
wèt-wèt
sing
menging
awaké
déwé
ora
éntuk
ngéné
apa
ora
éntuk
ngono
wujuté
malah
narik
atiné
awaké
déwé
kongkon
nglakoni
prekara-prekara
sing
dipenging.
Entuk-éntuké
apa?
Awaké
déwé
malah
nuruti
ala
lan
Gusti
Allah
kudu
nyetrap
awaké
déwé
nang
neraka.
6
Nanging
wujuté
saiki
kowé
wis
dipedot
sangka
ranténé
wèt-wèt
sing
mbanda
kowé
kuwi.
Kanggo
wèt-wèt
kuwi
saiki
kowé
wis
mati.
Saiki
kowé
nuruti
kekarepané
Gusti
Allah
nganggo
dalan
sing
anyar,
nganggo
pitulungané
Roh
Sutyi.
Dalan
sing
lawas,
miturut
wèt-wèté
nabi
Moses,
wis
ditinggal.
7
Nèk
wèt-wèt
kuwi
marakké
dosa,
tibaké
ya
ora
apik?
Ora
ngono
para
sedulur,
blas
ora.
Nanging
jalaran
sangka
wèt-wèt
kuwi
aku
ngerti
dosa
kuwi
apa.
Semunggoné
nang
wèt
ora
menging:
“Aja
milik
barangé
liyané,”
aku
mesti
ya
ora
ngerti
tembung
milik
kuwi
tegesé
apa.
8
Dadiné
wèt-wèt
kuwi
malah
marakké
dosa
nggugah
rasa-rasa
sing
ala
ing
atiku.
9
Karomenèh
para
sedulur,
tanpa
wèt-wèt
dosa
mesti
mati,
tegesé,
semunggoné
wèt-wèt
kuwi
ora
ènèng,
ya
ora
ènèng
sing
nggugah
rasa-rasa
sing
ala.
Aku
mbiyèn
ya
urip
tanpa
wèt-wèté
nabi
Moses,
aku
ya
ora
ngerti
apa
sing
dipenging
lan
apa
sing
ora.
Mikiré
sembarang
ya
wis
apik
waé,
Gusti
Allah
ora
bakal
nyetrap
aku.
Nanging
sakwisé
aku
ngerti
wèté
Gusti
Allah
sing
ngomong:
“Aja
milik
marang
barangé
liyané,”
lah
kok
ing
atiku
terus
malih
nduwé
rasa
milik
barangé
liyané.
Lah
aku
terus
rumangsa
nerak
wèté
Gusti
Allah.
Aku
rumangsa
nglakoni
dosa
lan
pantes
disetrap
karo
Gusti
Allah
lan
dibuwang
nang
neraka.
Dadiné,
wèté
Gusti
Allah
sing
tujuané
kanggo
nuntun
aku
supaya
bisa
urip
rumaket
marang
Gusti
Allah,
jebulé
malah
marakké
aku
pedot
sangka
Gusti
Allah.
10
(7:9)
11
Jalaran
sangka
wèt
mau
dosa
malah
nemu
dalan
narik
atiku
marang
ala,
supaya
aku
pisah
sangka
Gusti
Allah.
12
Nanging
senajan
wèt-wèt
mau
jebulé
marakké
awaké
déwé
nggawé
dosa,
aku
ora
ngomong
nèk
wèt-wèt
kuwi
ala,
ora
para
sedulur.
Wèt-wèt
kuwi
tekané
sangka
Gusti
Allah.
Semono
uga
angger-anggeré
Gusti
Allah.
Kuwi
kabèh
bener
lan
apik
kanggo
awaké
déwé.
13
Lah
mosok
barang
sing
apik
marakké
aku
pisah
sangka
Gusti
Allah?
Lah
kepriyé
kuwi?
Ora
para
sedulur,
ora
ngono!
Dosa
sing
marakké
aku
pisah
sangka
Gusti
Allah.
Dadiné
sak
beneré
ngéné:
dosa
sing
marakké
aku
nerak
wèté
Gusti
Allah
lan
jalaran
sangka
kuwi
aku
malih
pisah
sangka
Gusti
Allah.
Mengkono
kuwi
aku
bisa
weruh
déwé,
nèk
dosa
nekakké
ala.
Dadiné
dongé
nerak
angger-anggeré
Gusti
Allah
lan
nindakké
barang
sing
dipenging,
aku
weruh,
nèk
ing
atiku
ènèng
rasa
ala
sing
gedé
banget
kwasané.
Lah
Gusti
Allah
ngekèki
angger-angger,
supaya
kuwi
bisa
kétok.
14
Para
sedulur,
kuwi
jalarané
ngéné:
awaké
déwé
ngerti
nèk
wèt-wèté
nabi
Moses
kuwi
tekané
sangka
Rohé
Gusti
Allah.
Nanging
aku
iki
namung
wong
urip
sing
wujut
kedagingan
sing
dikwasani
dosa.
15
Aku
déwé
ya
ora
dunung
kenèng
apa
aku
kok
nglakoni
dosa.
Apa
karepku
malah
ora
tak
lakoni,
aku
malah
nglakoni
barang
sing
tak
sengiti.
16
Jalaran
aku
malah
nglakoni
apa
sing
ora
tak
karepké,
dadiné
ketara,
nèk
aku
ngakoni,
nèk
wèt-wèté
Gusti
Allah
kuwi
bener.
17
Dadiné
dudu
aku
déwé
sing
nglakoni
ala
mau,
nanging
pangwasané
dosa
sing
ana
ing
aku,
kuwi
sing
marakké
aku
nindakké
sing
ala.
18
Pantyèn
aku
déwé
ya
ngakoni
para
sedulur,
aku
iki
namung
manungsa,
aku
ora
bisa
nindakké
apa-apa
sing
betyik.
Bener
aku
nduwèni
kepéngin
nindakké
sing
betyik,
nanging
aku
ora
bisa
nuruti
kekarepan
kuwi.
19
Mulané
aku
ya
ora
nglakoni
sing
betyik,
senajan
ya
karep
tenan.
Malah
sing
ala,
sing
ora
tak
karepké,
malah
kuwi
sing
tak
lakoni.
20
Lah
nèk
aku
malah
nglakoni
prekara-prekara
sing
ora
tak
karepké,
dadiné
ya
ketara
tenan,
nèk
dudu
aku
déwé
sing
nindakké
ala
kuwi,
nanging
pangwasané
dosa
sing
ana
ing
aku.
21
Mulané
para
sedulur,
aku
saiki
nitèni
iki:
nèk
aku
kepéngin
nglakoni
sing
betyik,
jebulé
sing
tak
lakoni
namung
sing
ala.
Kaya-kaya
iki
kok
dadi
kalumrahan.
22
Pantyèn
ing
atiku
aku
ya
bungah
tenan
nèk
Gusti
Allah
ngekèki
wèt-wèt
kuwi
marang
awaké
déwé.
23
Nanging
aku
nitèni
nèk
nang
awakku
kaya-kaya
ènèng
wèt
liyané
sing
nglawan
wèté
Gusti
Allah.
Dadiné
jebulé
aku
ya
nindakké
prekara
sing
ora
disetujoni
karo
swarané
atiku.
Aku
kebanda
karo
pangwasané
dosa
sing
ngarani
apa
sing
kudu
tak
lakoni.
24
Pantyèn
tyilaka
tenan
awakku
iki.
Sapa
ta
sing
bisa
ngluwari
aku
sangka
badan
sing
marakké
aku
nglakoni
ala
lan
kapisah
sangka
Gusti
Allah
iki?
25
Maturkesuwun
marang
Gusti
Allah!
Dèkné
sing
ngluwari
aku
lantaran
Gusti
Yésus
Kristus.
Jalaran
sangka
pitulungané
Gusti
Yésus
Kristus,
dosa
wis
ora
bisa
ngwasani
aku
menèh.
Awit
para
sedulur,
wujuté
senajan
aku
ngakoni
nèk
wèté
Gusti
Allah
kuwi
apik
lan
kudu
dilakoni,
nanging
aku
kalah
karo
pangwasané
dosa
sing
marakké
aku
nindakké
sing
ala.