1
Sakwisé
kuwi
Gusti
Yésus
terus
digawa
karo
Roh
Sutyi
nang
wustèn,
supaya
digoda
karo
Sétan.
2
Nang
kono
Dèkné
pasa
patang
puluh
dina
patang
puluh
wengi.
Gusti
Yésus
terus
krasa
ngelih.
3
Sétan
terus
marani
Dèkné
ngomong:
“Jaréné
Kowé
Anaké
Gusti
Allah?
Jajal
watu
iki
dipréntah
kongkon
dadi
roti!”
4
Nanging
Gusti
Yésus
semaur:
“Nang
Kitab
ketulis
ngéné:
‘Manungsa
uripé
ora
namung
sangka
roti
waé,
nanging
uga
sangka
sak
ènèngé
tembung
sing
metu
sangka
Gusti
Allah.’”
5
Sakwisé
kuwi
Sétan
terus
nggawa
Gusti
Yésus
nang
kuta
sutyi
Yérusalèm,
diejèk
ngadek
nang
putyuké
payoné
Gréja
Gedé.
6
Sétan
terus
ngomong:
“Nèk
Kowé
Anaké
Gusti
Allah,
kana
anjlok
medun!
Nang
Kitab
lak
ketulis ta:
‘Gusti
Allah
ngongkon
para
mulékaté
mageri
kowé.
Kowé
bakal
ditampani
nganggo
tangané,
supaya
sikilmu
ora
kenèng
watu!’”
7
Nanging
Gusti
Yésus
semaur:
“Nang
Kitab
uga
ketulis
ngéné:
‘Kowé
aja
nyoba
Gusti
Allahmu.’”
8
Sétan
terus
nggawa
Gusti
Yésus
munggah
nang
gunung
sing
duwur
banget.
Nang
kono
Gusti
Yésus
terus
kongkon
ndelok
sakkèhé
kraton
ing
donya
sak
apik-apikané
kabèh.
9
Sétan
terus
ngomong:
“Kabèh
kuwi
bakal
tak
kèkké
Kowé,
nèk
Kowé
gelem
sujut
nyembah
marang
Aku.”
10
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Kana
lunga
Sétan!
Nang
Kitab
ketulis:
‘Nyembaha
marang
Gusti,
Dèkné
Allahmu.
Namung
Dèkné
sing
kudu
mbok
ladèni.’”
11
Sakwisé
kuwi
Sétan
terus
lunga.
Para
mulékat
terus
teka
lan
ngladèni
Gusti
Yésus.
12
Kadung
Gusti
Yésus
krungu
nèk
Yohanes
dilebokké
nang
setrapan,
Dèkné
terus
lunga
nang
bawah
Galiléa.
13
Sangka
Nasarèt
Dèkné
manggon
nang
Kapèrnakum,
sakwijiné
kuta
nang
pinggiré
mér
Galiléa,
nang
bawah
Sébulon
lan
Naftali.
14
Dadiné
klakon
tembungé
Gusti
Allah
liwat
nabi
Yésaya,
sing
uniné
ngéné:
15
“Tanah
Sébulon
lan
tanah
Naftali,
tanah
sing
nang
sak
uruté
dalan
nang
mér,
nang
sabrangé
laut
Yordan,
tanah
Galiléa
panggonané
bangsa-bangsa
liya.
16
Bangsa
sing
manggon
ing
pepeteng
wis
weruh
pepadang
gedé.
Srengéngé
wis
njedul
kanggo
wong-wong
sing
manggon
nang
tanah
sing
dikwasani
pati.”
17
Ing
waktu
kuwi
Gusti
Yésus
terus
molai
mulang,
tembungé:
“Pada
ninggala
urip
dosa,
awit
ora
suwi
menèh
Kratoné
Gusti
Allah
bakal
diwiwiti.”
18
Dongé
Gusti
Yésus
mlaku
nang
pinggiré
mér
Galiléa
kono,
Dèkné
weruh
wong
loro
kakang-adi,
yakuwi
Simon
sing
uga
dityeluk
Pétrus
lan
Andréas.
Wong
loro
iki
ijik
nguntyalké
jalané,
awit
kerjanané
nggolèk
iwak.
19
Gusti
Yésus
nyeluk:
“Hayuk
pada
mèlu
Aku.
Kowé
bakal
tak
blajari
dadi
tukang
nggolèk
wong.”
20
Simon
lan
Andréas
terus
ninggal
jalané
lan
mèlu
Gusti
Yésus.
21
Kadung
mlaku
sedilut
menèh
terus
nemu
wong
loro
menèh,
yakuwi
Yakobus
lan
Yohanes,
kabèh
loro
anaké
Sébédéus.
Wong
loro
iki
karo
bapaké
ijik
pada
ndandani
jalané
nang
prauné,
terus
dityeluk
karo
Gusti
Yésus.
22
Sakwat
terus
pada
medun
sangka
prauné,
terus
mèlu
Gusti
Yésus,
ninggal
bapaké.
23
Gusti
Yésus
terus
ndlajahi
bawah
Galiléa.
Dèkné
memulang
nang
sinaguk-sinaguk
lan
nggelarké
kabar
kabungahan
bab
Kratoné
Gusti
Allah.
Sing
lara
pada
ditambani
sangka
pernyakité
lan
memalané.
24
Kabar
bab
Gusti
Yésus
terus
sumebar
nang
seluru
bawah
Siria.
Wong-wong
sing
lara
lan
sing
nduwé
werna-werna
pernyakit,
sing
kesurupan
demit,
sing
lara
ayanen
lan
sing
lumpuh
pada
digawa
nang
nggoné
Gusti
Yésus
lan
kabèh
ditambani.
25
Wong
pirang-pirang
pada
mèlu
Gusti
Yésus.
Enèng
sing
sangka
Galiléa,
sangka
Dékapolis,
sangka
Yérusalèm,
Yudéa
lan
sabrangé
laut
Yordan.