1
Sakwisé
Gusti
Yésus
rampung
enggoné
mulangké
bab
kuwi
mau
kabèh,
Dèkné
terus
ngomong
marang
murid-muridé:
2
“Kowé
wis
pada
ngerti
nèk
riyaya
Paskah
wis
kurang
rong
dina
menèh
lan
Anaké
Manungsa
bakal
dityekel
lan
dipentèng.”
3
Ing
waktu
kuwi
para
pengarepé
imam
lan
para
pinituwané
bangsa
Ju
pada
nglumpuk
nang
omahé
Imam
Gedé
Kayafas.
4
Para
pengarepé
imam
lan
para
pinituwa
mau
pada
rembukan
bab
kepriyé
akalé
enggoné
arep
nyekel
lan
matèni
Gusti
Yésus.
5
Nanging
pada
ngomong:
“Sing
nyekel
aja
tiba
dina
riyaya
Paskah
lo,
mengko
ndak
marakké
ramé
lan
gègèran.”
6
Gusti
Yésus
saiki
nang
désa
Bétani.
Dèkné
merdayoh
nang
omahé
Simon
sing
mauné
lara
lépra.
7
Dongé
Gusti
Yésus
ijik
jagongan
mangan,
terus
ènèng
wong
wédok
teka,
nggawa
botol
isiné
lenga
wangi
sing
larang
banget.
Wongé
terus
nglengani
sirahé
Gusti
Yésus.
8
Para
murid
weruh
kuwi
mau
terus
pada
nesu
lan
pada
ngomong
marang
sakpada-pada:
“Apa
kuwi
ora
ngetyèh-etyèh
duwit?
9
Lenga
wangi
kuwi
nèk
diedol
apa
ora
payu
okèh
lan
duwité
apa
ora
kenèng
dikèkké
wong
sing
ora
nduwé?”
10
Gusti
Yésus
ngerti
rembukané
para
muridé
terus
ngomong:
“Kenèng
apa
kowé
kok
pada
ngrasani
ala
marang
wong
wédok
iki.
Wong
iki
lak
nglakoni
barang
sing
betyik
marang
Aku ta?
11
Wong
ora
nduwé
kuwi
slawasé
ya
bakal
ènèng
terus
nang
tengahmu,
nanging
Aku
ora
slawasé
bakal
tyampur
karo
kowé.
12
Wong
iki
enggoné
ngesokké
lenga
nang
awakku
iki
kanggo
tyetyawis
penguburanku.
13
Pada
titènana!
Nang
endi
waé
sing
digelari
kabar
kabungahané
Gusti
Allah,
apa
sing
ditindakké
karo
wong
wédok
iki
ya
bakal
diomongké,
kanggo
pengéling-éling
marang
dèkné.”
14
Sangka
murid-muridé
Gusti
Yésus
rolas
ènèng
siji,
yakuwi
Yudas
Iskariot,
sing
lunga
nang
nggoné
para
pengarepé
imam.
15
Yudas
terus
takon:
“Pira
upahé
nèk
aku
masrahké
Yésus
marang
kowé?”
Yudas
terus
dikèki
duwit
selaka
telung
puluh.
16
Wiwit
waktu
kuwi
dèkné
terus
nggolèk
kelunggaran
kanggo
masrahké
Gusti
Yésus
marang
para
pengarepé
imam.
17
Saiki
wis
dina
wiwitané
Riyaya
Pésta
Roti
Tanpa
Ragi.
Para
murid
pada
mara
nang
nggoné
Gusti
Yésus
terus
takon:
“Gusti,
Kowé
njaluk
mangan
Pésta
Paskah
nang
endi?
Dadiné
awaké
déwé
bisa
tyetyawis.”
18
Gusti
Yésus
terus
nyeluk
jenengé
sakwijiné
wong
nang
kuta:
“Kana
nang
omahé
wong
kuwi
lan
ngomong:
‘Guruné
ngomong:
waktuku
wis
teka,
Aku
kepéngin
mangan
Pésta
Paskah
karo
murid-muridku
nang
omahmu.’”
19
Murid-murid
mau
terus
budal
lan
nindakké
apa
sing
diomong
karo
Gusti
Yésus,
terus
pada
nyawiské
Pésta
Paskah.
20
Mbenginé
Gusti
Yésus
mangan
bebarengan
karo
murid-muridé.
21
Dongé
ijik
pada
mangan,
Gusti
Yésus
ngomong:
“Aku
ngomongi
kowé
nèk
siji
sangka
tengahmu
bakal
ngelungké
Aku
marang
wong-wong
sing
arep
matèni
Aku.”
22
Murid-muridé
pada
sedi
banget
krungu
Gusti
Yésus
ngomong
kuwi
mau,
terus
gentènan
takon:
“Lak
dudu
aku
ta
Gusti?”
23
Gusti
Yésus
semaur:
“Wong
sing
ngetylupké
rotiné
nang
mangkok
bareng
karo
Aku,
yakuwi
sing
bakal
ngelungké
Aku.
24
Anaké
Manungsa
pantyèn
kudu
mati,
awit
nang
Kitab
wis
ketulis
bab
enggoné
Dèkné
bakal
mati.
Nanging
tyilaka
tenan
wong
sing
ngelungké
Anaké
Manungsa.
Luwih
apik
semunggoné
wong
kuwi
ora
lair
waé.”
25
Yudas,
sing
bakal
ngelungké
Gusti
Yésus,
terus
takon:
“Apa
Kowé
ngomongké
aku
Guru?”
Gusti
Yésus
semaur:
“Kowé
déwé
sing
ngomong.”
26
Dongé
pada
mangan,
Gusti
Yésus
njikuk
roti
terus
ndonga,
maturkesuwun
marang
Gusti
Allah.
Rotiné
terus
dityuwil-tyuwil
terus
dikèkké
marang
murid-muridé,
tembungé:
“Pada
ditampani
lan
dipangan,
iki
awakku.”
27
Sakwisé
kuwi
Gusti
Yésus
terus
njikuk
ombèné.
Sakwisé
didongakké
lan
maturkesuwun
marang
Gusti
Allah,
Dèkné
terus
ngelungké
ombèné
marang
murid-muridé
karo
ngomong:
“Pada
ngombéa
kabèh.
28
Awit
iki
getihku
kanggo
netepké
prejanjiané
Gusti
Allah.
Getihku
iki
mili
kanggo
wong
okèh,
supaya
bisa
nampa
pangapura
sangka
dosané.
29
Pada
ngertia,
Aku
bakal
ora
ngombé
anggur
iki
menèh
nganti
waktuné
Aku
bakal
ngombé
anggur
anyar
karo
kowé
kabèh
ing
Kratoné
Gusti
Allah
Bapakku.”
30
Sakwisé
kuwi
Gusti
Yésus
lan
para
muridé
terus
pada
menyanyi
lan
memuji,
terus
budal
nang
gunung
Olèf.
31
Gusti
Yésus
terus
ngomong
ngéné
marang
murid-muridé:
“Ing
wengi
iki
waé
kowé
bakal
pada
mblayu
ninggal
Aku
ijèn.
Awit
nang
Kitab
ya
wis
ketulis
ngéné:
‘Gusti
Allah
bakal
matèni
pangoné
lan
wedus-wedusé
bakal
buyar.’
32
Nanging
nèk
Aku
wis
tangi
sangka
pati,
Aku
bakal
budal
nang
bawah
Galiléa,
ndisiki
kowé.”
33
Rasul
Pétrus
terus
ngomong
ngéné
marang
Gusti
Yésus:
“Gusti,
senajan
murid-murid
liyané
ninggal
Kowé,
aku
ora
pisan-pisan
bakal
ninggal
Kowé!”
34
Gusti
Yésus
semaur
ngéné:
“Rungokké
Pétrus,
ing
wengi
iki
waé,
sakdurungé
jago
kluruk,
kowé
bakal
nyélaki
Aku
sampèk
ping
telu.”
35
Nanging
rasul
Pétrus
ngomong:
“Gusti,
Aku
ora
pisan-pisan
bakal
ninggal
Kowé,
senajan
aku
kudu
mati
bareng
karo
Kowé.”
Lan
murid-murid
liyané
uga
kabèh
pada
ngomong
ngono.
36
Sakwisé
kuwi
Gusti
Yésus
terus
budal
karo
murid-muridé
nang
panggonan
sing
jenengé
Gètsémané.
Nang
kono
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
murid-muridé:
“Kowé
pada
njagong
nang
kéné
waé.
Aku
arep
mbrana
ndonga.”
37
Gusti
Yésus
terus
ngejèk
rasul
Pétrus
lan
anaké
Sébédéus
kabèh
loro.
Nang
kono
Gusti
Yésus
terus
kétok
sedi
lan
wedi
banget.
38
Dèkné
terus
ngomong
marang
murid-murid
kuwi:
“Atiku
jan
sedi
banget,
rasané
kaya
wong
arep
mati.
Pada
ngentèni
nang
kéné
lan
Aku
diréwangi
melèk.”
39
Gusti
Yésus
terus
mlaku
rada
adoh,
terus
niba
lan
ndonga:
“Duh
Gusti
Allah
Bapakku,
nèk
Kowé
gelem,
mbok
kasangsaran
iki
disimpangké
sangka
Aku.
Nanging
ora
kekarepanku,
mung
kekarepanmu
sing
kudu
klakon.”
40
Gusti
Yésus
terus
balik
menèh
lan
nemu
murid
sing
telu
mau
pada
turu.
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
rasul
Pétrus:
“Mosok
kowé
kabèh
telu
ora
ènèng
sing
bisa
ngréwangi
Aku
melèk
namung
sak
jam
waé?
41
Pada
melèka
lan
pada
ndedongaa,
supaya
ora
tiba
ing
panggoda.
Pantyèn,
atiné
kepéngin
nglakoni
sing
betyik,
nanging
awaké
ora
kuwat.”
42
Gusti
Yésus
terus
lunga
menèh
ping
pindoné
ndedonga
ngéné:
“Gusti
Allah
Bapakku,
nèk
kasangsaran
iki
pantyèn
ora
kenèng
disimpangké,
ya
mosok
bodo,
apa
karepmu
kudu
klakon.”
43
Gusti
Yésus
terus
balik
menèh,
nanging
nemu
muridé
telu
mau
ijik
pada
turu
menèh,
awit
mripaté
ora
kuwat
melèk.
44
Murid-muridé
kuwi
terus
ditinggal
menèh
lan
Gusti
Yésus
terus
ndonga
ping
teluné,
ya
kaya
sing
ndisik.
45
Sakwisé
kuwi
Dèkné
terus
marani
murid-muridé.
Dèkné
ngomong:
“Ijik
pada
turu
lan
lèrèn?
Saiki
wis
waktuné,
Anaké
Manungsa
bakal
dipasrahké
marang
wong
dosa.
46
Hayuk
pada
tangi
lan
hayuk
pada
lunga.
Delokké,
wong
sing
ngelungké
Aku
wis
teka.”
47
Gusti
Yésus
durung
sampèk
rampung
sing
ngomong,
kok
Yudas,
salah-sakwijiné
murid
sing
rolas,
teka.
Dèkné
teka
bareng
karo
wong
okèh
sing
nggawa
pedang
lan
pentung.
Wong-wong
kuwi
dikongkon
karo
para
pengarepé
imam
lan
para
pinituwané
bangsa Ju.
48
Yudas
wis
nggawé
tengeran
karo
wong-wong
kuwi
ngéné:
“Wong
sing
tak
ambung,
yakuwi
wongé.
Wong
kuwi
sing
kudu
mbok
tyekel.”
49
Yudas
terusan
marani
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Slamet
Guru,”
terus
ngambung
Dèkné.
50
Gusti
Yésus
terus
semaur:
“Ndang
ditindakké
apa
sing
mbok
karepké!”
Wong-wong
terus
pada
maju
nyekel
Gusti
Yésus.
51
Salah-sakwijiné
muridé
Gusti
Yésus
terus
narik
pedangé
dienggo
nyabet
kupingé
slafé
Imam
Gedé.
Kupingé
tyepol.
52
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Pedangmu
lebokké
menèh!
Awit
sapa
waé
sing
nganggokké
pedangé,
bakal
mati
karo
pedang.
53
Apa
kowé
mikir
nèk
Aku
ora
bisa
nyuwun
marang
Bapakku.
Nèk
Aku
gelem,
Dèkné
bisa
ngongkon
mulékat-mulékaté
teka
sakwat,
ngungkuli
rolas
golongan.
54
Lah
nanging
semunggoné
ngono,
lah
kepriyé
sing
ketulis
nang
Kitab
bisané
keturutan?
Awit
nang
Kitab
wis
ketulis
nèk
kabèh
iki
kudu
keturutan.”
55
Gusti
Yésus
saiki
ngomong
marang
wong-wong:
“Apa
rumangsamu
Aku
iki
wong
tukang
ngrampok,
kok
kowé
arep
nyekel
Aku
nganggo
pedang
lan
pentung?
Saben
dina
Aku
lak
mulangi
nang
Gréja
Gedé
ta?
Lah
kok
ora
mbok
tyekel
Aku?
56
Nanging
kabèh
iki
kudu
klakon
ngéné,
supaya
apa
sing
wis
ditulis
karo
para
nabi
nang
Kitab
bisa
keturutan.”
Sakwisé
kuwi
para
muridé
Gusti
Yésus
terus
ninggal
Dèkné
lan
pada
mblayu
lunga.
57
Gusti
Yésus
terus
digawa
nang
omahé
Imam
Gedé
Kayafas.
Nang
kono
para
guru
Kitab
lan
para
pinituwané
bangsa
Ju
wis
pada
nglumpuk.
58
Rasul
Pétrus
ngetutké
Gusti
Yésus
sangka
kadohan,
sampèk
tekan
lataré
omahé
Imam
Gedé.
Rasul
Pétrus
terus
mlebu,
terus
njagong
kono
karo
wong-wong
sing
jaga.
Dèkné
kepéngin
weruh
kepriyé
bakalé
entèk-entèkané.
59
Imamé
Gedé
lan
para
wargané
Kruton
Agama
kabèh
pada
nggolèk
akal
arep
nyalahké
Gusti
Yésus
nganggo
seksi-seksi
palsu,
supaya
Dèkné
éntuk
setrapan
pati.
60
Nanging
senajan
okèh
wong
sing
pada
maju
lan
gelem
dadi
seksi,
paseksiné
ora
ènèng
buktiné.
61
Terus
ènèng
wong
loro
maju
ngomong:
“Wong
kuwi
tau
ngomong:
‘Aku
bisa
mbubrah
Gréja
Gedé
lan
bisa
ngedekké
menèh
ing
sakjeroné
telung
dina.’”
62
Imam
Gedé
terus
ngadek
lan
takon:
“Apa
Kowé
ora
arep
semaur
apa-apa
enggoné
wong-wong
kuwi
nyalahké
Kowé?”
63
Nanging
Gusti
Yésus
meneng
waé.
Imam
Gedé
terus
ngomong
menèh:
“Ing
jenengé
Gusti
Allah
sing
urip,
apa
Kowé
ngaku
nèk
Kowé
Kristus,
Anaké
Gusti
Allah?”
64
Gusti
Yésus
semaur:
“Pantyèn
bener.
Nanging
ngertia,
wiwit
saiki
kowé
bakal
weruh
Anaké
Manungsa
njagong
nang
tengené
Gusti
Allah
sing
kwasa
déwé.
Kowé
bakal
weruh
Dèkné
teka
nang
méga
nang
langit.”
65
Krungu
tembungé
Gusti
Yésus
kuwi
mau,
Imam
Gedé
terus
nyuwèk-nyuwèk
saliné
karo
ngomong:
“Wong
iki
ngolok-olok
Gusti
Allah!
Wis
ora
mbutuhké
seksi
menèh!
Kowé
kabèh
pada
krungu
déwé
enggoné
wong
kuwi
ngolok-olok
Gusti
Allah.
66
Saiki
kepriyé
pinemumu?”
Kabèh
terus
semaur:
“Wong
kuwi
salah,
kudu
dipatèni!”
67
Wong-wong
terus
ngidoni
lan
ngantemi
Gusti
Yésus.
68
Enèng
liyané
sing
ngeplak
Dèkné
karo
ngomong:
“Jajal
bedèken,
Kristus,
sapa
sing
ngeplak
Kowé?”
69
Rasul
Pétrus
ijik
njagong
nang
njaba,
nang
latar.
Terus
ènèng
wong
wédok
slafé
Imam
Gedé
marani
dèkné
karo
ngomong:
“Lo,
kowé
lak
mèlu
Yésus
ta,
wong
sangka
Galiléa
kaé?”
70
Nanging
rasul
Pétrus
ora
ngaku.
Nang
ngarepé
wong
okèh
kono
dèkné
ngomong:
“Aku
ora
ngerti
apa
sing
mbok
omong
kuwi.”
71
Rasul
Pétrus
terus
lunga
sangka
lataré
kono
terus
mlaku
lawang
ngarep.
Nang
kono
ènèng
slaf
wédok
liyané
sing
weruh
dèkné.
Wongé
ngomong
karo
wong-wong
liyané
sing
nang
kono:
“Wong
iki
uga
mèlu
Yésus
sangka
Nasarèt
kaé!”
72
Nanging
sepisan
menèh
rasul
Pétrus
ora
ngaku,
malah
wani
sumpah
ngomong:
“Aku
blas
ora
kenal
marang
wong
kuwi!”
73
Ora
let
suwi
wong-wong
sing
nang
kono
pada
marani
rasul
Pétrus
terus
ngomong:
“Pantyèn,
kowé
uga
mèlu
Yésus,
awit
ketara
omonganmu!”
74
Rasul
Pétrus
terus
sumpah
menèh:
“Aku
wani
mati,
aku
jan
ora
kenal
tenan
karo
wong
kuwi.”
75
Ing
waktu
kuwi
terus
ènèng
jago
kluruk.
Rasul
Pétrus
sakwat
kélingan
tembungé
Gusti
Yésus,
dongé
Dèkné
ngomong:
“Sakdurungé
jago
kluruk,
kowé
bakal
sélak
nganti
ping
telu,
nèk
kowé
ora
kenal
Aku.”
Rasul
Pétrus
terus
metu
sangka
panggonan
kono
lan
nangis
kelara-lara.