1
Saiki
Gusti
Yésus
mulangi
ngéné:
“Nèk
Anaké
Manungsa
teka
lan
ngwasani
Kratoné
Gusti
Allah,
kuwi
kenèng
digambarké
karo
prawan
sepuluh
sing
arep
ngiring
mantèn
lan
pada
nggawa
ontyor
kaé,
metuk
mantèn
lanang.
2
Prawan
sepuluh
kuwi
sing
lima
goblok
lan
sing
lima
pinter.
3
Prawan
lima
sing
goblok
pada
nggawa
ontyor,
nanging
ora
nggawa
lenga
sèrep.
4
Lah
prawan
lima
sing
pinter
nggawa
ontyor
lan
nggawa
lenga
sèrep.
5
Kadung
mantèné
lanang
ora
teka-teka,
prawan-prawan
mau
pada
ngantuk,
sampèk
keturon.
6
“Nang
tengahé
wengi
ènèng
wong
tyeluk-tyeluk:
‘Mantèné
teka,
hayuk
pada
metuk!’
7
Prawan
sepuluh
mau
terus
pada
tangi
lan
njikuk
ontyoré
déwé-déwé.
8
Prawan
lima
sing
goblok
terus
nembung
marang
prawan-prawan
sing
pinter:
‘Mbok
aku
dikèki
lengamu
setitik,
awit
ontyorku
arep
mati.’
9
Prawan-prawan
sing
pinter
semaur:
‘Ora,
mengko
awaké
déwé
kabèh
ndak
kekurangan
lenga.
Kana
nggolèk
déwé
nang
setur
nèk
butuh.’
10
Kadung
prawan-prawan
sing
goblok
mau
pada
budal
tuku
lenga,
mantèné
lanang
teka.
Prawan-prawan
sing
wis
tata-tata
mau
terus
pada
ngiring
mantèné
mlebu
nang
omahé
sing
nduwé
gawé.
Lawangé
terus
dikantying.
11
“Ora
let
suwi
prawan-prawan
sing
tuku
lenga
mau
pada
teka
terus
tyeluk-tyeluk:
‘Bapak,
bapak,
mbok
dibukak
lawangé!’
12
Nanging
mantèn
lanang
mau
semaur:
‘Kowé
sapa,
aku
ora
kenal
kowé!’”
13
Gusti
Yésus
terus
nutup
piwulangé
ngéné:
“Mulané
pada
melèka,
awit
kowé
ora
ngerti
dinané
apa
jamé
tekané
Anaké
Manungsa.”
14
Gusti
Yésus
terus
ngekèki
gambar
liyané:
“Nèk
Anaké
Manungsa
teka
ngwasani
Kratoné
Gusti
Allah,
kuwi
kenèng
digambarké
karo
sakwijiné
wong
sing
arep
lunga
nang
negara
adoh.
Wongé
nyeluk
slaf-slafé,
terus
dipasrahi
bandané.
15
Sing
siji
dikèki
duwit
emas
limang
èwu,
sing
liyané
rong
èwu
lan
sing
nomer
telu
dikèki
sèwu.
Siji-sijiné
dikèki
duwit
manut
kapinterané
déwé-déwé.
Sakwisé
kuwi
wongé
terus
budal.
16
Slaf
sing
nampa
duwit
emas
limang
èwu
terus
budal
nglakokké
duwité
lan
éntuk
bati
limang
èwu
duwit
emas.
17
Semono
uga
slaf
sing
nomer
loro,
dèkné
éntuk
bati
rong
èwu.
18
Nanging
slaf
sing
nampa
duwit
emas
sèwu
malah
ngeduk
luwangan
lan
duwité
sing
nduwé
omah
dipendem
nang
kono.
19
“Let
suwi
sing
nduwé
omah
mulih,
terus
slafé
dikongkon
teka
ngekèki
laporan.
20
Slaf
sing
nampa
duwit
emas
limang
èwu
maju
terus
masrahké
batiné
limang
èwu
karo
ngomong:
‘Gusti,
aku
mbok
pasrahi
duwit
emas
limang
èwu,
lah
iki
delokké,
aku
éntuk
bati
limang
èwu.’
21
Sing
nduwé
omah
semaur:
‘Apik
banget,
kowé
slaf
sing
apik
lan
sing
temen.
Jalaran
duwit
setitik
mbok
lakokké
apik,
kowé
saiki
tak
pasrahi
duwit
sing
okèh.
Réné
mlebua
lan
mèlua
ngrasakké
kabungahanku.’
22
“Uga
slaf
sing
nampa
duwit
emas
rong
èwu
maju.
Dèkné
ngomong:
‘Gusti,
kowé
ngekèki
duwit
emas
rong
èwu
marang
aku,
lah
iki
delokké,
tak
tambahi
rong
èwu
batiné.’
23
Sing
nduwé
omah
semaur:
‘Apik
banget.
Kowé
pantyèn
slaf
sing
apik
lan
sing
temen.
Duwit
setitik
mbok
lakokké
apik,
mulané
kowé
saiki
tak
pasrahi
duwit
sing
okèh.
Réné
mlebua
lan
mèlua
ngrasakké
kabungahanku.’
24
“Sakwisé
kuwi
terus
slaf
sing
nampa
duwit
emas
sèwu
maju.
Tembungé
dèkné
ngéné:
‘Gusti,
aku
ngerti
nèk
kowé
kuwi
wong
kereng.
Awit
kowé
ngunduh
nang
panggonan
sing
kowé
déwé
ora
nyebar
lan
kowé
narik
tanpa
masang
déwé.
25
Mulané
aku
wedi
lan
duwitmu
tak
pendem
nang
lemah.
Lah
iki
duwitmu
tampanen.’
26
“Sing
nduwé
omah
terus
ngomong:
‘Kowé
kuwi
slaf
sing
ala
lan
males.
Kowé
ngerti
nèk
aku
ngunduh
nang
panggonan
sing
aku
déwé
ora
nyebar
lan
aku
narik
barang
sing
aku
déwé
ora
masang.
27
Ajuré
duwitku
mbok
dèkèk
nang
bank,
dadiné
aku
bisa
éntuk
duwitku
karo
rèntené.
28
Duwit
emas
sèwu
kuwi
dijaluk
lan
dikèkké
marang
slaf
sing
wis
nduwé
sepuluh
èwu.
29
Awit
sapa
sing
wis
nduwé,
kuwi
bakal
dikèki
luwih
okèh
menèh
sampèk
lubèr.
Nanging
sapa
sing
ora
nduwé,
barang
setitik
sing
diduwèni
kuwi
malah
bakal
dijaluk
kabèh.
30
Saiki,
slaf
sing
ora
ènèng
gunané
kuwi
dityekel
lan
dietokké
nang
pepeteng.
Nang
kono
bakal
tangisan
lan
ngerot
untu.’”
31
Gusti
Yésus
terus
ngomong
ngéné:
“Mbésuk
nèk
Anaké
Manungsa
teka
nganggo
pangwasané
lan
diarak-arak
karo
sakkèhé
mulékaté,
Dèkné
bakal
njagong
nang
damparé
kaswargan.
32
Para
mulékaté
bakal
nglumpukké
kabèh
bangsa
nang
ngarepé
damparé.
Dèkné
bakal
misah
wong-wong
mau
dadi
loro,
kaya
enggoné
tukang
angon
kaé
misah
wedusé
gèmbèl
sangka
wedus
bandot.
33
Wedusé
gèmbèl
disingkirké
nang
tengené
lan
wedusé
bandot
nang
kiwané.
34
Ratuné
terus
bakal
ngomong
marang
wong-wong
sing
nang
tengené:
‘Bapakku
wis
mberkahi
kowé.
Pada
mbrénéa.
Kowé
bakal
ngrasakké
berkahé
Kratoné
Gusti
Allah
sing
wis
dityawiské
kanggo
kowé
wiwit
lairé
jagat.
35
Awit
dongé
Aku
ngelih,
Aku
mbok
kèki
mangan.
Aku
ngelak,
Aku
mbok
kèki
ngombé.
Dongé
Aku
sangka
panggonan
adoh,
Aku
mbok
kèki
inepan.
36
Dongé
Aku
ora
nduwé
salin,
Aku
mbok
kèki
salin.
Dongé
Aku
lara,
Aku
mbok
rumati.
Dongé
Aku
nang
setrapan,
Aku
mbok
tiliki.’
37
“Nang
kono
wong-wong
sing
resik
atiné
bakal
pada
ngomong:
‘Gusti,
kapan
awaké
déwé
weruh
Kowé
ngelih
terus
ngekèki
mangan
apa
weruh
Kowé
ngelak
terus
ngekèki
ngombé
Kowé?
38
Awaké
déwé
ora
tau
weruh
Kowé
kaya
wong
sangka
panggonan
adoh
apa
ora
nduwé
salin.
Lah
kapan
awaké
déwé
ngekèki
inepan
apa
ngekèki
salin
Kowé?
39
Awaké
déwé
ora
tau
weruh
Kowé
lara
apa
nang
setrapan.
Lah
kapan
awaké
déwé
niliki
Kowé?’
40
Ratuné
bakal
semaur
marang
wong-wong
sing
nang
tengené:
‘Pada
élinga,
apa
waé
sing
mbok
tindakké
marang
salah-sakwijiné
sedulurku
iki,
senajana
marang
sing
tyilik
déwé,
kuwi
pada
waé
karo
nèk
mbok
tindakké
marang
Aku.’
41
“Ratuné
uga
bakal
ngomong
marang
wong-wong
sing
nang
sebelah
kiwané:
‘Pada
lunga
sangka
ngarepku!
Gusti
Allah
wis
nampik
kowé.
Lungaa
nang
geni
sing
langgeng,
sing
wis
dityawiské
kanggo
Sétan
lan
para
mulékaté.
42
Awit
dongé
Aku
ngelih,
kowé
ora
ngekèki
mangan
Aku.
Aku
ngelak,
Aku
ora
mbok
kèki
ngombé.
43
Aku
sangka
panggonan
adoh,
Aku
ora
mbok
kèki
inepan.
Aku
ora
nduwé
salin,
aku
ora
mbok
kèki
salin.
Dongé
Aku
lara
lan
dongé
Aku
nang
setrapan,
kowé
ora
niliki
Aku.’
44
“Wong-wong
kuwi
terus
bakal
takon:
‘Gusti,
kapan
awaké
déwé
weruh
kowé
ngelih
apa
ngelak?
Lan
kapan
awaké
déwé
weruh
Kowé
kaya
wong
sing
sangka
panggonan
adoh?
Lan
kapan
awaké
déwé
weruh
Kowé
lara
apa
nang
setrapan?
Ora
tau!
Mulané
awaké
déwé
ya
ora
nulungi!’
45
Ratuné
bakal
semaur:
‘Rungokké
sing
apik!
Apa
waé
sing
ora
mbok
tindakké
marang
salah-sakwijiné
wong
sing
tyilik
déwé
iki,
kuwi
ya
ora
mbok
tindakké
marang
Aku.’
46
Wong-wong
kuwi
bakal
nampa
setrapan
langgeng,
nanging
wong
sing
resik
atiné
bakal
nampa
urip
langgeng.”