1
Wong
Farisi
lan
wong
Saduki
pada
mara
nang
nggoné
Gusti
Yésus,
tujuané
arep
ngenèng
Dèkné.
Mulané
pada
kepéngin
weruh
tandané
nèk
Gusti
Yésus
kuwi
kongkonané
Gusti
Allah.
2
Gusti
Yésus
semaur
ngéné:
(“Nèk
soré
langité
kétok
abang
murup,
kowé
ngomong
nèk
arep
terang.
3
Nèk
ésuk
langité
kétok
abang
peteng,
kowé
ngomong
nèk
arep
udan.
Kowé
pada
bisa
nitèni
tanda-tandané
nèk
arep
terang
apa
udan,
nanging
tanda-tandané
jaman
kowé
ora
dunung.)
4
Kowé
wong
ala
lan
wong
sing
ora
kenèng
dipretyaya,
kowé
pada
njaluk
tanda.
Nanging
kowé
ora
bakal
éntuk
tanda
kuwi,
kejaba
namung
tandané
nabi
Yonah.”
Sakwisé
ngomong
ngono
Gusti
Yésus
terus
lunga
sangka
kono,
ninggal
wong-wong
kuwi.
5
Dongé
pada
ngabrah
mér,
murid-muridé
Gusti
Yésus
pada
lali
nggawa
roti.
6
Gusti
Yésus
ngomong
marang
murid-murid
mau:
“Kowé
pada
sing
ati-ati
tenan
karo
raginé
wong
Farisi
lan
wong
Saduki.”
7
Murid-murid
mau
terus
pada
rasan-rasan:
“Gusti
Yésus
ngomong
ngono
kuwi
jalaran
awaké
déwé
ora
nggawa
roti.”
8
Gusti
Yésus
ngerti
apa
sing
dirembuk
karo
murid-muridé,
mulané
terus
ngomong:
“Kenèng
apa
kowé
kok
pada
ngomongké
bab
ora
nggawa
roti?
Kowé
kok
tyilik
tenan
pengandelé?
9
Mosok
kowé
durung
nitèni
lan
durung
dunung?
Apa
kowé
wis
pada
lali
roti
lima
sing
kanggo
ngekèki
mangan
wong
limang
èwu
kaé.
Pirang
ténggok
turahané
sing
mbok
lumpukké?
10
Lan
roti
pitu
sing
kanggo
ngekèki
mangan
wong
patang
èwu
kaé?
Apa
wis
pada
lali?
Pirang
ténggok
turahané
sing
mbok
lumpukké?
11
Kenèng
apa
kowé
kok
ora
pada
ngerti
nèk
sing
tak
omong
kuwi
ora
bab
roti?
Aku
ngomongi
kowé
supaya
pada
ati-ati
tenan
karo
raginé
wong
Farisi
lan
wong
Saduki.”
12
Entèk-entèké
murid-murid
pada
dunung
apa
sing
diomong
karo
Gusti
Yésus.
Dèkné
ora
ngomongké
bab
ragi
sing
dienggo
nggawé
roti,
nanging
murid-murid
kudu
sing
ati-ati
karo
piwulangé
wong
Farisi
lan
wong
Saduki.
13
Kadung
wis
tekan
sak
tyedeké
kuta
Sésaréa
Filipi,
Gusti
Yésus
terus
takon
marang
murid-muridé:
“Miturut
omongané
wong-wong,
Anaké
Manungsa
kuwi
sapa?”
14
Murid-muridé
semaur:
“Enèng
sing
ngomong
nèk
Kowé
kuwi
Yohanes
Pembaptis,
liyané
ngomong
jaréné
Kowé
nabi
Elia
lan
liyané
menèh
ngarani
Kowé
nabi
Yéremia
apa
nabi
liyané.”
15
Gusti
Yésus
terus
takon:
“Lah
nèk
miturut
kowé
déwé,
Aku
iki
sapa?”
16
Rasul
Simon
Pétrus
semaur:
“Kowé
kuwi
Kristus,
Anaké
Gusti
Allah
sing
urip!”
17
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Beja
tenan
kowé
Simon,
anaké
Yonah,
awit
dudu
manungsa
sing
ndunungké
kuwi
marang
kowé,
nanging
Bapakku
nang
swarga.
18
Lan
Aku
ngomong
iki
marang
kowé:
kowé
kuwi
Pétrus,
watu
lan
ing
watu
kuwi
Aku
bakal
ngedekké
pasamuanku
lan
pangwasané
pati
ora
bakal
bisa
ngalahké.
19
Kowé
bakal
tak
pasrahi
kuntyiné
Kratoné
Swarga.
Apa
sing
mbok
talèni
nang
bumi
kéné,
bakal
ditalèni
uga
nang
swarga.
Apa
sing
mbok
utyuli
nang
bumi
kéné,
kuwi
uga
bakal
diutyuli
nang
swarga.”
20
Sakwisé
kuwi
Gusti
Yésus
ngomongi
murid-muridé,
dipenging
ngomongké
marang
sapa-sapa
nèk
Dèkné
kuwi
Kristus.
21
Wiwit
waktu
kuwi
Gusti
Yésus
ndunung-ndunungké
marang
murid-muridé
nèk
Dèkné
kudu
budal
nang
kuta
Yérusalèm.
Nang
kana
Dèkné
bakal
nglakoni
sangsara,
jalaran
sangka
para
penuntuné
rayat,
para
pengarepé
imam
lan
para
guru
Kitab.
Dèkné
bakal
dipatèni,
nanging
ing
telung
dinané
bakal
tangi
sangka
kuburan.
22
Rasul
Pétrus
terus
narik
Gusti
Yésus
rada
adoh
sangka
murid-murid
liyané
terus
ngomong:
“Muga-muga
Gusti
Allah
ngalang-alangi,
supaya
prekara-prekara
kuwi
kabèh
ora
nganti
klakon.”
23
Nanging
Gusti
Yésus
minger
terus
ngomong
marang
rasul
Pétrus:
“Lungaa
sangka
ngarepku,
Sétan!
Kowé
ngalang-alangi
Aku,
awit
kowé
manut
karepé
manungsa,
ora
manut
karepé
Gusti
Allah.”
24
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
murid-muridé:
“Sapa
sing
kepéngin
mèlu
Aku
kudu
nglalèkké
uripé
déwé,
manggul
pentèngané
lan
ngetutké
Aku.
25
Awit
sapa
sing
ngudi
nylametké
uripé,
malah
bakal
kélangan.
Nanging
sapa
sing
kélangan
uripé
jalaran
nglabuhi
Aku,
kuwi
sing
bakal
nemu
uripé.
26
Awit
apa
gunané
manungsa
nduwèni
donya
iki
sak
kabèhé,
nanging
kélangan
nyawané?
Apa
urip
kuwi
ènèng
ijolé?
27
Anaké
Manungsa
bakal
teka
bareng
karo
mulékat-mulékaté
nganggo
kwasané
Gusti
Allah
Bapaké
lan
Dèkné
bakal
ngupahi
kabèh
manut
penggawéné
déwé-déwé.
28
Dititèni
omongku
iki:
nang
tengahé
wong
sing
nang
kéné
iki
bakal
ènèng
sing
ora
bakal
mati
sakdurungé
weruh
Anaké
Manungsa
teka
ing
kratoné.”