1
Saiki
wis
tyedek
karo
wayahé
riyaya
Pésta
Roti
Tanpa
Ragi,
sing
diarani
Paskah.
2
Para
pengarepé
imam
lan
para
guru
Kitab
pada
nggolèk
akal
arep
matèni
Gusti
Yésus,
awit
wong-wong
kuwi
pada
wedi
karo
rayaté.
3
Sétan
ngleboni
Yudas
Iskariot,
sakwijiné
rasul
sangka
rasul
rolas.
4
Yudas
terus
marani
para
pengarepé
imam
lan
para
kumendané
sekaut
sing
jaga
Gréja
Gedé,
arep
ngrembuk
kepriyé
enggoné
dèkné
nyekelké
Gusti
Yésus
kanggo
wong-wong
kuwi.
5
Para
pengarepé
imam
lan
para
kumendané
sekaut
mau
pada
bungah
banget
lan
janji
arep
ngekèki
duwit
marang
Yudas.
6
Yudas
setuju
lan
wiwit
waktu
kuwi
dèkné
nggolèk
akal
enggoné
arep
nyekel
Gusti
Yésus
kanggo
wong-wong
kuwi,
tanpa
wong
okèh
weruh.
7
Saiki
wis
tekan
dinané
riyaya
Pésta
Roti
Tanpa
Ragi,
yakuwi
dinané
wong-wong
pada
mbelèh
tyempé
kanggo
riyaya
Paskah.
8
Gusti
Yésus
ngongkon
rasul
Pétrus
lan
Yohanes,
tembungé
ngéné:
“Kana
pada
tata-tata
nyawiské
kaperluané
Paskah
sing
bakal
dipangan
awaké
déwé.”
9
Saurané
rasul
Pétrus
lan
Yohanes:
“Lah
karepé
Gusti
arep
mangan
Paskah
nang
endi?”
10
Gusti
Yésus
terus
ngomong
ngéné:
“Rungokké!
Nèk
kowé
mlebu
nang
kuta
Yérusalèm,
kowé
bakal
kepetuk
karo
wong
sing
nggawa
kendi
isi
banyu.
Wong
kuwi
dietutké
tekan
omah
sing
dileboni.
11
Kowé
terus
ngomong
marang
sing
nduwé
omah:
‘Guru
takon,
Dèkné
lan
para
muridé
kudu
mangan
Paskah
nang
endi?’
12
Sing
nduwé
omah
bakal
nduduhké
kamar
gedé
nang
nduwur
sing
wis
pepak
ènèng
sembarangé.
Pada
tyawisna
kaperluané
Paskah
kabèh
nang
kono.”
13
Murid
loro
mau
budal
lan
sembarang
keturutan
kaya
sing
diomong
karo
Gusti
Yésus,
terus
pada
nyawiské
kaperluané
Paskah
nang
kono.
14
Kadung
wis
tekan
wayahé
mangan
Paskah,
Gusti
Yésus
terus
njagong
bebarengan
karo
para
rasulé.
15
Dèkné
terus
ngomong
ngéné
marang
para
rasul
mau:
“Aku
kepéngin
tenan
mangan
Paskah
iki
bebarengan
karo
kowé,
sakdurungé
Aku
nandang
sangsara.
16
Awit
pada
ngertia!
Aku
bakal
ora
mangan
Paskah
menèh,
nganti
tegesé
Paskah
iki
keturutan
ing
Kratoné
Gusti
Allah.”
17
Sakwisé
kuwi
Gusti
Yésus
terus
ngangkat
mangkoké
ombèn
terus
maturkesuwun
marang
Gusti
Allah.
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
para
rasul:
“Mangkok
iki
tampanana
lan
pada
ngombéa.
18
Awit
kowé
tak
omongi,
wiwit
saiki
iki
Aku
bakal
ora
ngombé
anggur
menèh,
nganti
tekané
Kratoné
Gusti
Allah.”
19
Sakwisé
ngono
Gusti
Yésus
terus
njikuk
roti
terus
maturkesuwun
marang
Gusti
Allah.
Rotiné
terus
dityuwil-tyuwil
terus
dikèkké
marang
para
rasul
karo
ngomong:
“Roti
iki
badanku
sing
dikèkké
kanggo
kowé.
Iki
tindakké
kanggo
pengéling-éling
marang
Aku.”
20
Semono
uga,
sakwisé
mangan,
Dèkné
terus
ngekèkké
mangkoké
ombèn
marang
para
rasul
karo
ngomong:
“Mangkok
iki
prejanjiané
Gusti
Allah
sing
anyar,
sing
ditetepké
nganggo
getihku,
yakuwi
getih
sing
tumètès
kanggo
kowé.
21
“Nanging
pada
dirungokké!
Wong
sing
arep
nyekel
Aku
saiki
nang
kéné,
njagong
sak
méja
karo
Aku!
22
Anaké
Manungsa
pantyèn
kudu
mati,
kaya
sing
wis
dikarepké
karo
Gusti
Allah,
nanging
tyilaka
tenan
wong
sing
nyekel
Dèkné
kanggo
mungsuhé.”
23
Para
rasul
terus
pada
takon
marang
sakpada-pada,
sapa
sing
arep
nyekel
Gusti
Yésus.
24
Para
murid
pada
èngkèl-èngkèlan
bab
sapa
sing
dianggep
gedé
déwé.
25
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
para
murid
mau:
“Ratu-ratu
ing
donya
kéné
pada
ngerèh
rayaté
lan
para
pangwasa
mau
diarani
‘Pembélané
rayat.’
26
Nanging
kowé
aja
kaya
ngono.
Malah
walikané:
wong
sing
gedé
déwé
nang
tengahmu
kudu
dadi
sing
tyilik
déwé
lan
sing
dadi
pengarep
kuwi
kudu
dadi
kaya
peladèn.
27
Sapa
sing
luwih
kajèn:
sing
njagong
mangan
apa
sing
ngladèni
dèkné?
Mesti
sing
njagong
mangan
ta?
Nanging
nang
tengahmu
Aku
iki
kaya
peladèn.
28
“Sakjeroné
Aku
nandang
susah
kowé
slawasé
tyampur
karo
Aku.
29
Kaya
enggoné
Bapakku
wis
ngekèki
pangwasa
marang
Aku
nindakké
kratoné,
mengkono
uga
kowé
bakal
tak
kèki
pangwasa
nindakké
kratonku.
30
Kowé
bakal
mèlu
mangan
lan
ngombé
karo
Aku
ing
kratonku
lan
kowé
bakal
pada
njagong
nang
damparé
kraton
mau,
ngrutu
bangsa
Israèl
turunan
rolas.”
31
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
Simon:
“Simon,
Simon!
Sétan
dililani
karo
Gusti
Allah
njajal
pretyayamu
sak
kabèhé,
kaya
wong
tani
ngayaki
gandumé,
dipisah
sangka
rambuté.
32
Nanging
kowé
wis
tak
dongaké,
supaya
pretyayamu
ora
nganti
semplak.
Lah
nèk
kowé
wis
ngakoni
salahmu
lan
balik
menèh,
kowé
kudu
gentèn
nguwatké
pengandelé
sedulur-sedulurmu.”
33
Saurané
rasul
Pétrus:
“Gusti,
aku
saguh
disetrap
lan
mati
bareng
karo
Kowé!”
34
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Pétrus,
ngandela!
Ing
dina
iki,
sakdurungé
jago
kluruk,
kowé
bakal
ngomong
ping
telu,
nèk
kowé
ora
kenal
marang
Aku.”
35
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
para
muridé:
“Dèk
mbiyèn
dongé
kowé
tak
kongkon
budal
kaé,
kowé
ora
tak
lilani
nggawa
dompèt
isi
duwit,
kantongan
lan
sepatu.
Apa
kowé
pada
kekurangan
apa-apa?
Lak
ora
ta?”
Saurané
para
murid:
“Ora
Gusti,
awaké
déwé
ora
kekurangan
apa-apa!”
36
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Nanging
saiki,
sing
nduwé
dompèt
lan
kantongan
kudu
digawa;
sing
ora
nduwé
pedang
kudu
ngedol
jasé
kanggo
tuku
pedang.
37
Awit,
pretyayaa!
Tulisan
nang
Kitab
sing
uniné:
‘Dèkné
bakal
dianggep
wong
ala,’
bakal
klakon
karo
awakku.
Lan
apa
sing
ketulis
kuwi
saiki
klakon
tenan.”
38
Para
murid
terus
semaur:
“Gusti,
lah
iki
ènèng
pedang
loro.”
Gusti
Yésus
ngomong:
“Wis
tyukup!”
39
Gusti
Yésus
terus
metu
sangka
kuta
Yérusalèm
lan
kaya
lumrahé
Dèkné
munggah
nang
gunung
Olèf.
Para
murid
pada
mèlu.
40
Kadung
wis
tekan
nggoné,
Gusti
Yésus
ngomong:
“Pada
ndedongaa
supaya
ora
kenèng
panggoda.”
41
Gusti
Yésus
terus
mlaku
rada
adoh
sangka
kono,
kira-kira
adohé
sak
balangan
watu.
42
Dèkné
terus
sedeku
ndonga
ngomong:
“Duh
Bapakku,
nèk
Kowé
gelem,
mbok
kasangsaran
iki
disingkirké
sangka
Aku!
Nanging,
aja
sampèk
kekarepanku,
nanging
kekarepanmu
sing
kudu
keturutan.”
43
(Terus
ènèng
mulékat
sangka
swarga
ngétok
marang
Gusti
Yésus
lan
nguwatké
Dèkné.
44
Gusti
Yésus
jan
wedi
banget,
mulané
terus
tambah
tenanan
sing
ndedonga.
Kringeté
sampèk
kaya
getih
tumètès
nang
lemah.)
45
Kadung
wis
rampung
enggoné
ndedonga,
Gusti
Yésus
terus
marani
murid-muridé.
Murid-murid
mau
ketemu
ijik
pada
turu,
sangking
sediné.
46
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Kenèng
apa
kowé
kok
pada
turu?
Pada
tangia
lan
ndedongaa,
supaya
ora
kenèng
panggoda.”
47
Dongé
Gusti
Yésus
ijik
ngomong
karo
murid-muridé,
terus
ènèng
wong
sak
rombongan
teka.
Wong-wong
kuwi
digawa
karo
Yudas.
Yudas
terus
marani
Gusti
Yésus
arep
ngambung
Dèkné.
48
Nanging
Gusti
Yésus
ngomong:
“Yudas,
apa
enggonmu
nyekel
Anaké
Manungsa
nganggo
ambung
iki?”
49
Kadung
murid-muridé
Gusti
Yésus
weruh
lelakon
kuwi
terus
ngomong:
“Gusti,
apa
éntuk
diantem
karo
pedang
waé?”
50
Sakwijiné
murid
terus
nyabet
slafé
Imam
Gedé
karo
pedang,
sampèk
kupingé
sing
tengen
tyepol.
51
Nanging
Gusti
Yésus
ngomong:
“Wis,
seméné
waé!”
Kupingé
wongé
terus
didemèk,
terus
bisa
waras
menèh.
52
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
para
pengarepé
imam
lan
para
kumendané
sekauté
Gréja
Gedé
lan
para
penuntuné
bangsa
Ju
sing
pada
teka
nang
kono
arep
nyekel
Dèkné:
“Apa
Aku
iki
mbok
kira
wong
nakal,
kok
arep
nyekel
Aku
nganggo
pedang
lan
pentung?
53
Apa
Aku
saben
dina
ora
nang
Gréja
Gedé
karo
kowé.
Kenèng
apa
Aku
kok
ora
mbok
tyekel
nang
kono?
Nanging
pantyèn
wis
tekan
waktumu
lan
waktuné
pangwasané
pepeteng
tumandang.”
54
Sakwisé
Gusti
Yésus
dityekel,
Dèkné
terus
digawa
nang
omahé
Imam
Gedé.
Rasul
Pétrus
ngetutké
sangka
kadohan.
55
Wong-wong
pada
nggawé
bediyang
nang
tengahé
latar
kono
terus
pada
njagong
ngubengi
bediyangé.
Rasul
Pétrus
terus
mèlu
njagong
nang
kono.
56
Sakwijiné
slaf
wédok
weruh
rasul
Pétrus
nang
padangé
geni,
terus
ngematké
dèkné
karo
ngomong:
“Wong
kuwi
uga
mèlu
Yésus!”
57
Nanging
rasul
Pétrus
sélak
ngomong:
“Aku
ora
kenal
blas
karo
wong
kuwi!”
58
Ora
let
suwi
ènèng
wong
liyané
weruh
rasul
Pétrus
terus
ngomong:
“Kowé
uga
muridé
Yésus!”
Nanging
rasul
Pétrus
semaur:
“Ora,
dudu
aku!”
59
Kira-kira
let
sak
jam
ènèng
wong
liyané
menèh
sing
ngomong
banter:
“Pantyèn
wong
kuwi
muridé
Yésus,
awit
dèkné
ya
wong
Galiléa!”
60
Nanging
rasul
Pétrus
semaur:
“Kowé
ngomong
apa
kuwi?
Aku
ora
ngerti
apa
sing
mbok
omong
kuwi!”
Rasul
Pétrus
durung
sampèk
rampung
sing
ngomong
kuwi,
kok
terus
ènèng
jago
kluruk.
61
Gusti
Yésus
terus
nolèh
lan
ndelokké
rasul
Pétrus.
Rasul
Pétrus
terus
kélingan
marang
tembungé
Gusti:
“Ing
dina
iki,
sakdurungé
jago
kluruk,
kowé
bakal
nyélaki
Aku
ping
telu.”
62
Rasul
Pétrus
terus
metu
sangka
kono
karo
nangis
kelara-lara.
63
Wong-wong
sing
nyekel
Gusti
Yésus
terus
pada
moyoki
lan
nggebuki
Dèkné.
64
Mripaté
ditutupi
terus
dikeplaki
lan
ditakoni:
“Jaréné
kowé
nabi,
bedèken
sapa
sing
ngeplaki
Kowé?”
65
Wong-wong
sing
njaga
kuwi
pada
moyoki
Gusti
Yésus
nganggo
tembung
liya-liyané
menèh.
66
Ing
ésuké
para
pengarepé
wong
Ju,
para
pengarepé
imam
lan
para
guru
Kitab
pada
nglumpuk.
Gusti
Yésus
terus
digawa
nang
ngarepé
Kruton
Agama.
67
Wong-wong
terus
takon
marang
Gusti
Yésus
ngomong:
“Apa
kowé
kuwi
Kristus
tenan!”
Gusti
Yésus
semaur:
“Senajan
Aku
ngomong,
kowé
ya
ora
bakal
ngandel.
68
Senajan
Aku
takona
apa-apa,
kowé
ya
ora
bakal
pada
mangsuli.
69
Nanging
saiki
Anaké
Manungsa
bakal
njagong
nang
tengené
Gusti
Allah
sing
kwasa
déwé.”
70
Wong-wong
terus
takon:
“Dadiné
Kowé
Anaké
Gusti
Allah?”
Gusti
Yésus
semaur:
“Kowé
déwé
sing
ngomong
ngono!”
71
Wong-wong
terus
ngomong:
“Awaké
déwé
wis
ora
mbutuhké
seksi
menèh.
Awaké
déwé
wis
krungu
sangka
tembungé
Dèkné
déwé.”