1
Gusti
Yésus
ngomong
marang
murid-muridé:
“Enèng
wong
sugih
nduwé
wong
sing
dadi
penjawab
banda.
Wong
sugih
mau
éntuk
wadulan,
nèk
penjawab
banda
mau
ngebrèh-ebrèh
barangé
wongé.
2
Mulané
penjawab
banda
kuwi
terus
dityeluk
lan
diomongi
ngéné:
‘Aku
krungu
bab
lakumu
sing
ora
bener.
Saiki
kowé
nggawé
laporan
bab
mlebu-metuné
banda
sing
tak
pasrahké
marang
penjawabmu.
Wiwit
saiki
kowé
tak
lèrèni
enggonmu
dadi
penjawabé
bandaku.’
3
Wong
mau
terus
mikir:
‘Nèk
aku
dietokké,
lah
aku
arep
kerja
apa?
Matyul
aku
ora
kuwat,
ngemis
aku
ya
isin.
4
Apiké
ngéné
waé.
Nèk
aku
dietokké,
aku
kudu
nduwé
kantya
sing
gelem
tak
pondoki!’
5
“Wongé
terus
nyeluki
saben
wong
sing
nduwé
utang
karo
wong
sugih
mau.
Wong
sing
nomer
siji
ditakoni:
‘Utangmu
pira?’
6
Saurané
wongé:
‘Lenga
olèf
satus
blèk!’
Penjawab
banda
mau
terus
ngomong
marang
wongé:
‘Iki
layangmu
utang.
Kana
njagong
lan
nggawéa
layang
liyané,
ditulis
50
blèk!’
7
Wong
sing
nomer
loro
ditakoni:
‘Lah
utangmu
pira?’
Wongé
semaur:
‘Gandum
satus
sakah!’
Penjawab
banda
mau
terus
ngomong:
‘Nya
iki
layang
utangmu.
Nggawéa
layang
liyané,
ditulis
80
sakah.’
8
“Penjawab
banda
mau
dielem
karo
sing
nduwé
banda
enggoné
nduwé
akal
ngono,
awit
wong
kadonyaan
nèk
ngurus
apa-apa
akalé
ngungkuli
wong
sing
nurut
Gusti
Allah.”
9
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Rungokké
tembung-tembungku
iki.
Banda
kadonyaan
kuwi
enggonen
kanggo
nggolèk
kantya,
dadiné
nèk
banda
kuwi
entèk,
kowé
bakal
ditampani
nang
omah
sing
langgeng.
10
Sapa
sing
temen
karo
prekara
sing
tyilik,
wong
kuwi
uga
kenèng
dipretyaya
karo
prekara
sing
gedé.
Nanging
sapa
sing
ora
temen
karo
prekara
sing
tyilik,
wong
kuwi
ya
ora
temen
karo
prekara
sing
gedé.
11
Dadiné,
nèk
kowé
ora
temen
karo
banda
kadonyaan
iki,
sapa
sing
bakal
pretyaya
marang
kowé
karo
banda
kaswargan.
12
Lah
nèk
kowé
ora
temen
karo
barangé
wong
liya,
sapa
sing
arep
ngekèkké
barangmu
marang
kowé?
13
“Ora
ènèng
wong
sing
bisa
ngrangkep
ngladèni
gusti
loro.
Awit
wongé
bakal
sengit
marang
sing
siji
lan
nrésnani
liyané
apa
ngelem
sing
siji
lan
nyepèlèkké
liyané.
Kowé
ora
bisa
ngawula
marang
Gusti
Allah
lan
uga
ngawula
marang
duwit.”
14
Wong
Farisi
pada
krungu
apa
sing
diomong
karo
Gusti
Yésus
mau
kabèh,
mulané
pada
nyembranani
Dèkné.
15
Nanging
Gusti
Yésus
ngomong
ngéné
marang
wong-wong
kuwi:
“Nang
ngarepé
manungsa
kowé
bisa
ngomong
nèk
kowé
kuwi
bener,
nanging
Gusti
Allah
ngerti
apa
sing
ana
ing
njeroné
atimu.
Awit
apa
sing
dianggep
pinunjul
karo
manungsa,
kuwi
dianggep
asor
karo
Gusti
Allah.
16
“Wèt-wèté
nabi
Moses
lan
kitab-kitabé
para
nabi
kuwi
kanggoné
namung
nganti
jamané
Yohanes
Pembaptis.
Wiwit
waktu
kuwi
kabar
kabungahan
bab
Kratoné
Gusti
Allah
digelarké
nang
endi-endi.
Wong
pada
ngudi
sak
kuwaté
kepéngin
mlebu
ing
Kratoné
Allah
mau.
17
Langit
lan
bumi
kuwi
malah
gampang
ilang,
tenimbang
ilangé
tyetyek
siji
waé
sangka
wèté
nabi
Moses.
18
“Sapa
sing
megat
bojoné
terus
kawin
karo
liyané,
wong
kuwi
laku
bédang.
Wong
lanang
sing
kawin
karo
wong
sing
dipegat
mau,
kuwi
ya
laku
bédang.”
19
Gusti
Yésus
ngomong:
“Enèng
wong
sugih
sing
nganggo
salin
sing
apik
banget
lan
dina-dina
namung
pésta-ramé.
20
Lan
uga
ènèng
wong
ngemis
jenengé
Lasarus.
Lasarus
awaké
sak
kujur
gudiken,
nglésot
nang
ngarep
lawangé
wong
sugih
mau.
21
Lasarus
kepéngin
mangan
turahané
péstané
wong
sugih
mau.
Dèkné
malah
diparani
asu-asu
sing
ndilati
boroké.
22
“Ora
let
suwi
Lasarus
mati,
terus
nyawané
digawa
mulékat
nang
swarga,
tyedek
karo
Bapa
Abraham.
Wong
sugih
mau
uga
mati
terus
dikubur.
23
Nang
kono
wong
sugih
mau
nandang
sangsara
sing
gedé
banget.
Kadung
ndelok
menduwur,
wong
sugih
mau
weruh
Bapa
Abraham
sangka
kadohan
lan
Lasarus
nang
sebelahé.
24
Wong
sugih
mau
terus
mbengok:
‘Duh
Bapa
Abraham!
Mbok
aku
dimelasi.
Mbok
Lasarus
dikongkon
ngetylupké
drijiné
nang
banyu
lan
nètèské
banyu
mau
nang
ilatku,
awit
aku
ngrasakké
lara
nang
geni
murup
iki!’
25
“Nanging
Bapa
Abraham
semaur:
‘Elinga
Nggèr
anakku,
dongé
kowé
urip
ing
donya
kowé
wis
nampa
sembarang
sing
apik,
nanging
Lasarus
namung
nampa
sing
ora
kepénak.
Saiki
gentèn
Lasarus
nang
kéné
kepénak,
lah
kowé
nandang
sing
ora
kepénak.
26
Kejaba
sangka
kuwi,
nang
tengahé
aku
lan
kowé
ènèng
jurang
sing
ora
kenèng
dilumpati.
Wong
sangka
kéné
ora
bisa
mbrono
lan
wong
sangka
kono
ya
ora
bisa
mbréné.’
27
Wong
sugih
mau
terus
ngomong:
‘Nèk
ngono,
mbok
aku
nyuwun
tenan,
supaya
Lasarus
dikongkon
marani
omahé
bapakku.
28
Awit
aku
ijik
nduwé
sedulur
lima.
Muga-muga
sedulurku
aja
sampèk
pada
mlebu
nang
panggonan
kasangsaran
iki.’
29
“Nanging
Bapa
Abraham
semaur:
‘Sedulur-sedulurmu
lak
pada
nduwé
kitab-kitabé
nabi
Moses
lan
para
nabi
liyané
ta?
Ya
kuwi
sing
kudu
diturut!’
30
Wong
sugih
mau
ijik
meksa
nyuwun:
‘Mbok
ya
ta
Bapa
Abraham,
kuwi
durung
tyukup.
Nanging
nèk
ènèng
wong
mati
terus
urip
menèh
lan
marani
sedulur-sedulurku,
menawa
terus
pada
ninggal
urip
dosa.’
31
Nanging
Bapa
Abraham
semaur
menèh:
‘Nèk
sedulur-sedulurmu
ora
gelem
ngrungokké
piwulangé
nabi
Moses
lan
para
nabi
liyané,
mesti
ya
ora
bakal
pada
pretyaya,
senajan
ènèng
wong
mati
tangi
sangka
kuburané
lan
ngomongi
wong-wong
kuwi!’”