1
Para
sedulur,
prejanjian
sing
ndisik
kuwi
ngomongké
bab
pernatan-pernatan
lan
panggonan
pangabekti
nang
bumi
kéné,
gawéané
manungsa.
2
Kuwi
kaya
ngéné:
ènèng
tarup
sing
didekné
nang
sebelah
njaba.
Iki
sing
diarani
Panggonan
Sutyi.
Nang
njeroné
panggonan
pangabekti
iki
ènèng
wadah
dian,
ènèng
méjané
lan
nang
méjané
ènèng
rotiné
sing
dipasrahké
marang
Gusti
Allah.
3
Nang
mburiné
panggonan
pangabekti
sing
diarani
Panggonan
Sutyi
kuwi
ènèng
kamar
liyané
sing
ketutupan
karo
kordèn
sing
kandel
gombalé,
dadiné
sak
mburiné
kordèn
kuwi
ora
tau
kétok
blas.
Kamar
sing
nang
mburiné
kordèn
kandel
kuwi
diarani
Panggonan
Sing
Sutyi
Déwé.
4
Nang
njeroné
kamar
kuwi
ènèng
altaré
gawéan
emas
kanggo
ngobong
menyan.
Nang
kono
uga
ènèng
kasé
wadah
prejanjiané
Gusti
Allah
lan
kas
kuwi
njaba-njeroné
disalini
karo
emas.
Nang
njeroné
kas
kuwi
uga
ènèng
kendi
gawéan
emas
isiné
manah,
yakuwi
roti
sing
sangka
swarga
lan
uga
ènèng
tekené
Imam
Gedé
Aron.
Mbiyèn
teken
kuwi
tau
metu
kembangé.
Kejaba
kuwi
kabèh,
nang
njeroné
kas
emas
kuwi
uga
ènèng
watuné
rong
lembar
sing
ngemot
tulisané
angger-angger
sepuluh.
5
Nang
sak
nduwuré
kas
emas
kuwi
ènèng
retyané
mulékat
loro
sing
nggumunké
banget.
Swiwiné
mulékaté
gatuk,
nutupi
panggonan
nang
kas
kuwi,
sing
jaréné
nang
panggonan
kuwi
Gusti
Allah
mbuwang
dosané
manungsa.
Retya
loro
kuwi
tandané
nèk
Gusti
Allah
nang
kono.
Nanging
saiki
aku
ora
arep
ngomongké
bab
kuwi
kabèh
siji-siji.
6
Ya
kaya
ngono
kuwi
enggoné
sembarang-mbarang
ketata
nang
sakjeroné
Panggonan
Sutyi
mau.
Saben
dina
para
imam
pada
mlebu
nang
panggonan
Sutyi
sing
nang
ngarep,
arep
ngurusi
penggawéané.
7
Nanging
namung
Imam
Gedé
sing
dililani
mlebu
nang
panggonan
Sing
Sutyi
Déwé
lan
kuwi
waé
namung
setaun
sepisan.
Nèk
Imam
Gedé
mlebu,
dèkné
kudu
nggawa
getih
sing
kudu
dipasrahké
marang
Gusti
Allah,
jalaran
sangka
dosané
dèkné
déwé
lan
dosa-dosané
wong-wong
sing
ora
njarak.
8
Lantaran
pernatan-pernatan
mau
kabèh
Roh
Sutyi
ndunungké
kanti
tyeta
nèk
suwéné
ijik
pada
manut
marang
pernatan-pernatan
kuwi
manungsa
ora
bisa
mara
nang
ngarepé
Gusti
Allah.
9
Panggonan
Sutyi
sing
nang
ngarep
kuwi
nggambarké
pangabekti
kaya
sing
dilakokké
ing
dinané
saiki,
miturut
prejanjian
sing
lawas.
Nanging
pawèh
lan
kurban
sing
dipasrahké
marang
Gusti
Allah
kuwi
ora
bisa
ngresiki
atiné
wong-wong
sak
kabèhé.
10
Barang-barang
kuwi
namung
wujut
pangan,
ombèn
lan
werna-werna
tata-tyara
bab
reresikan.
Kuwi
kabèh
namung
pernatan-pernatan
lan
tata-tyara
pangabekti
sing
kudu
dilakokké
tumekané
Gusti
Allah
nganyarké
tyarané
pangabekti.
11
Mulané,
para
sedulur,
saiki
Kristus
wis
teka
lan
Dèkné
dadi
Imamé
Gedé
awaké
déwé.
Bareng
karo
Kristus,
Gusti
Allah
ngedunké
sembarang
sing
betyik
kanggo
awaké
déwé,
sembarang
sing
sakdurungé
wis
dijanji.
Kristus
ora
ngladèni
Gusti
Allah
nang
tarup
gawéané
manungsa,
tegesé
ora
panggonan
ing
donya
kéné,
nanging
panggonan
sing
luwih
apik
lan
sutyi
sak
kabèhé.
12
Para
sedulur,
kowé
ngerti
nèk
Imam
Gedé
kuwi
mlebu
nang
panggonan
Sing
Sutyi
Déwé
nggawa
getihé
wedus
apa
pedèt,
dipasrahké
marang
Gusti
Allah.
Nanging
Kristus
mlebu
sepisan
kanggo
slawasé
nang
panggonané
Gusti
Allah
nang
swarga
lan
kenèng
diarani
nèk
Dèkné
masrahké
getihé
Dèkné
déwé
marang
Gusti
Allah,
ora
getihé
wedus
apa
pedèt.
Mengkono
kuwi
Kristus
mbayar
dosané
awaké
déwé
sak
kabèhé
lan
Gusti
Allah
bisa
ngluwari
awaké
déwé
sangka
pangwasané
dosa,
supaya
awaké
déwé
bisa
dadi
siji
karo
Dèkné
slawasé.
13
Para
sedulur,
miturut
prejanjian
sing
lawas
kuwi
ngéné:
nèk
ènèng
wong
nglakoni
ala,
Imamé
Gedé
terus
mbelèh
wedus
lanang
apa
sapi
lanang,
apa
ngobong
kurban
pedèt
terus
awuné
dityampur
karo
banyu
dityiprat-tyipratké
marang
wong
sing
nglakoni
ala.
Sakwisé
kuwi
wongé
wis
dianggep
resik
menèh.
14
Mulané
para
sedulur,
nèk
getihé
kéwan
waé
wis
bisa
marakké
wong
sing
nglakoni
ala
ngabekti
marang
Gusti
Allah
menèh,
apa
ora
ngungkul-ungkuli
kuwi
kwasané
getihé
Gusti
Yésus.
Katuntun
karo
Roh
sing
langgeng
Kristus
masrahké
uripé
sak
kabèhé
marang
Gusti
Allah
dadi
kurban
sing
resik.
Kristus
wis
mati
nglabuhi
awaké
déwé,
mulané
saiki
awaké
déwé
ora
rumangsa
nduwé
salah,
senajan
awaké
déwé
mauné
nglakoni
ala
lan
kudu
dipatèni
karo
Gusti
Allah.
Nanging
saiki
awaké
déwé
wis
diutyuli
sangka
rasa
salah
kuwi,
supaya
awaké
déwé
bisa
ngabekti
lan
ngladèni
Gusti
Allah
sing
urip,
saiki
lan
slawasé.
15
Kejaba
sangka
kuwi
para
sedulur,
kowé
kudu
ngerti
bab
sing
arep
tak
omong
iki.
Kristus
wis
nglakoni
pati
nggawèkké
dalan
awaké
déwé,
supaya
awaké
déwé
bisa
ngabekti
lan
ngladèni
Gusti
Allah.
Gusti
Allah
saiki
miji
Dèkné
dadi
Imam
Gedé
sing
ngrukunké
manungsa
karo
Gusti
Allah
lan
nglakokké
prejanjian
sing
anyar.
Mengkono
kuwi
wong-wong
sing
wis
dipanggil
nurut
Gusti
Allah
manut
prejanjian
sing
ndisik
bisa
nampa
panduman
sing
langgeng,
kaya
sing
wis
dijanji
karo
Gusti
Allah.
Kuwi
bisa
klakon,
jalaran
Kristus
wis
nglakoni
pati
kanggo
nebus
dosa-dosa
kabèh
sing
dilakoni
karo
wong-wong
sing
pada
manut
marang
prejanjian
sing
ndisik.
16
Gampangé
omong
para
sedulur,
dipikir
déwé!
Nèk
ènèng
tèstamèn,
tèstamèn
kuwi
bisané
kanggo
nèk
bisa
ngétokké,
nèk
sing
nulis
tèstamèn
kuwi
wis
mati
tenan.
17
Nèk
sing
nggawé
tèstamèn
ijik
urip,
tèstamèné
ora
kanggo
gawé
blas.
Awit
tèstamèn
kuwi
bisané
kanggo
namung
nèk
sing
nulis
tèstamèn
kuwi
wis
mati.
18
Mulané
saiki
awaké
déwé
bisa
dunung
nèk
prejanjian
sing
ndisik
kuwi
ya
kudu
dilakokké
karo
getih,
tegesé
kudu
ènèng
sing
dipatèni.
Wujuté
mbiyèné
kepriyé?
19
Ndisiké
nabi
Moses
ndunung-ndunungké
wèt-wèté
Gusti
Allah
marang
wong-wong.
Sakwisé
kuwi
dèkné
terus
njikuk
getihé
pedèt
apa
tyempé.
Kuwi
terus
dityampurké
banyu.
Nabi
Moses
terus
nggawé
kwas
karo
gagang-gagangé
lan
godong-godongé
hisop
sing
ditalèni
dadi
siji
karo
wuluné
wedus
gèmbèl
sing
dikèki
rupa
abang
mateng.
Kuwi
sing
dienggo
ngepyur-epyuri
kitabé
lan
wong-wongé
karo
getihé.
20
Sak
barengé
ngepyur-epyuri
kuwi
nabi
Moses
ngomong
ngéné:
“Iki
getih
sing
dienggo
nglakokké
prejanjiané
Gusti
Allah
marang
kowé.”
21
Mengkono
uga
nabi
Moses
ngepyuri
panggonané
lan
piranti-pirantiné
kabèh
sing
dikanggokké
ing
pangabekti.
22
Miturut
wèt-wèté
nabi
Moses
pantyèn
mèh
sembarang
disutyèkké
nganggo
getih.
Mengkono
uga
dosa,
bisané
dingapura
namung
nèk
ènèng
getih
mili.
23
Para
sedulur,
dipikir
déwé
saiki!
Lah
nèk
barang-barang
sing
namung
dadi
gambaré
prekara-prekara
sing
nang
swarga
waé
kudu
disutyèkké
nganggo
kurban
sing
kaya
ngono,
lah
prekara-prekara
sing
nang
swarga
menèh,
apa
ora
kudu
luwih
gedé
kurbané?
24
Nèk
dipikir
para
sedulur,
Kristus
ora
mlebu
nang
panggonan
pangabekti
gawéané
manungsa,
sing
namung
ayang-ayangé
panggonan
pangabekti
sing
tenan
nang
swarga,
ora.
Nanging
Kristus
pantyèn
mlebu
tenan
nang
swarga.
Nang
kana
Dèkné
saiki
nang
ngarepé
Gusti
Allah
dadi
wakilé
awaké
déwé,
ndongakké
awaké
déwé,
supaya
Gusti
Allah
ngréwangi
awaké
déwé.
25
Kowé
ngerti
déwé
nèk
Imam
Gedé
kuwi
setaun
sepisan
mlebu
nang
Panggonan
Sing
Sutyi
Déwé
nggawa
getih,
nanging
dudu
getihé
dèkné
déwé.
Nanging
Kristus
ora
mlebu
bolak-balik
nang
swarga
masrahké
uripé
Dèkné
déwé
dadi
kurban
marang
Gusti
Allah.
Semunggoné
ngono
mesti
kawit
wiwitané
jaman
Dèkné
kudu
nglakoni
kasangsaran
ping
pirang-pirang.
Nanging
wujuté
ora
ngono.
Kanggo
masrahké
uripé
dadi
kurban
marang
Gusti
Allah,
Kristus
namung
teka
sepisan
nang
jagat,
ing
jaman
entèk-entèkan.
Ya
kurbané
Kristus
kuwi
sing
mbuwang
dosané
manungsa.
26
(9:25)
27
Pantyèn
wis
dadi
pestiné
manungsa
kabèh
mati
sepisan
lan
sakwisé
mati
manungsa
bakal
dikrutu
karo
Gusti
Allah.
28
Mengkono
uga
Kristus,
sing
dadi
manungsa,
nglakoni
pati
sepisan
dadi
kurban
sing
bisa
mbuwang
dosané
kabèh
wong.
Dèkné
ya
bakal
teka
menèh
nang
jagat,
ping
pindoné,
ora
kanggo
nebus
dosané
manungsa,
ora,
nanging
nggawa
sak
ènèngé
kabetyikan
kanggo
kabèh
wong
sing
pada
ngarep-arep
tekané
Dèkné.