1
Para
sedulur,
kaya
sing
wis
tak
dunung-dunungké
nang
ngarep
mau,
kowé
saiki
ngerti
apa
tegesé
pretyaya
marang
tembungé
Gusti
Allah.
Lan
awaké
déwé
iki
saiki
kenèng
dipadakké
karo
wong
sing
mèlu
balapan
mblayu.
Lah
wong
pirang-pirang
sing
pada
ngétokké
pengandelé
marang
Gusti
Allah
ing
jaman
sing
wis
kliwat
kuwi
kaya-kaya
saiki
pada
nonton
enggoné
awaké
déwé
pada
mblayu
ing
balapané
pengandel.
Mulané
awaké
déwé
kudu
nyepot
sembarang
sing
ngebot-eboti
lakuné
awaké
déwé
lan
uga
dosa-dosa
sing
tumèmplèk
ing
uripé
awaké
déwé.
Dadiné
awaké
déwé
bisa
kaya
wong
balapan
mblayu
kaé,
sak
kuwat-kuwaté
maju
terus
tekan
rampungé,
tanpa
keslimur.
2
Mulané
para
sedulur,
ing
sakjeroné
mblayu
ing
balapané
pengandel
iki,
hayuk
awaké
déwé
aja
sampèk
pedot
mikirké
Gusti
Yésus,
awit
Dèkné
ya
pretyaya
terus
marang
Gusti
Allah
tekan
rampungé.
Gusti
Yésus
sing
marakké
awaké
déwé
bisa
pretyaya
marang
Gusti
Allah
lan
Dèkné
uga
sing
wis
nduduhké
marang
awaké
déwé
kepriyé
enggoné
awaké
déwé
kudu
pretyaya
marang
Gusti
Allah.
Gusti
Yésus
uga
sing
ngréwangi
awaké
déwé
ing
prekara
apa
waé,
supaya
awaké
déwé
bisa
pretyaya
terus
tekan
entèk-entèkané.
Ngertia
para
sedulur,
Gusti
Yésus
ora
semplak,
senajan
nglakoni
sangsara
nang
kayu
pentèngan,
ora,
awit
Dèkné
mikirké
kabungahan
sing
bakal
ditampa
ing
tembé.
Mulané,
senajan
Dèkné
nglakoni
pati
nang
kayu
pentèngan,
kuwi
ora
dianggep
ngisin-isinké.
Saiki
Gusti
Yésus
sing
nduwèni
sak
ènèngé
pangwasa
bareng
karo
Gusti
Allah.
3
Para
sedulur,
pada
élinga
marang
kangèlan
sing
dialami
karo
Gusti
Yésus,
dongé
Dèkné
ngadepi
wong
ala
sing
pada
ngetokké
sengité
atiné
marang
Dèkné.
Dèkné
nampa
kuwi
kabèh
karo
sabar
lan
ora
semplak
enggoné
pasrah
sembarang
marang
Gusti
Allah.
Mulané
kowé
kudu
sing
ati-ati,
supaya
aja
sampèk
semplak
atiné
lan
ilang
pengandelé.
4
Nèk
dipikir,
sakjané
enggonmu
perang
nglawan
dosa
kuwi
durung
sampèk
mutah
getih.
5
Apa
kowé
pada
lali
marang
tembungé
Kitab
sing
uniné
ngéné:
“Anakku,
mbok
pada
dipikir
sing
apik
nèk
Gusti
ngajar
kowé
lan
aja
pada
semplak
atiné
nèk
Gusti
mbenerké
kowé.
6
Awit
Gusti
Allah
ngajar
kabèh
wong
sing
ditrésnani
lan
Dèkné
nyabeti
kabèh
wong
sing
diaku
anaké.”
7
Para
sedulur,
nèk
Gusti
Allah
ngajar
kowé
kuwi
kudu
mbok
tampa
karo
sabar,
awit
tujuané
kuwi
kanggo
mulangi
kowé
bab
sing
betyik,
kaya
bapak
mulangi
anaké
kaé.
Apa
ènèng
anak
sing
ora
tau
diajar
karo
bapaké?
Lak
ora ta.
8
Awit
nèk
Gusti
Allah
ora
ngajar
kowé,
tibaké
kowé
kaya
botyah
sing
ora
nduwé
wong
tuwa,
kaya
botyah
mblarah.
Tibaké
kowé
dudu
anaké
Gusti
Allah.
9
Awaké
déwé
lak
nduwé
bapa
ing
donya
ta
sing
mulangi
awaké
déwé?
Lan
dèkné
ya
diajèni
tenan
karo
awaké
déwé.
Lah
bapaké
awaké
déwé
sing
nang
swarga
menèh,
apa
ora
kudu
diajèni
lan
digugu
ngungkul-ungkuli
bapa
sing
ing
donya?
Mesti
kudu
ta,
awit
kuwi
sing
marakké
awaké
déwé
bisa
urip
karo
Gusti
Allah
slawasé.
10
Bapaké
awaké
déwé
ing
donya
enggoné
ngajar
awaké
déwé
namung
sak
untara
lan
manut
apa
sing
dianggep
betyik
kanggo
dèkné
déwé.
Nanging
Gusti
Allah,
Bapaké
awaké
déwé
nang
swarga,
ngajar
awaké
déwé
nuju
sing
betyik
kanggo
awaké
déwé,
supaya
awaké
déwé
uripé
bisa
sutyi
kaya
Dèkné.
11
Pantyèn
para
sedulur,
nèk
diajar
kuwi
rasané
ora
kepénak,
malah
lara
ing
ati.
Nanging
sakwisé
awaké
déwé
diajar,
awaké
déwé
terus
gelem
manut
marang
kekarepané
Gusti
Allah.
Lah
kuwi
marakké
uripé
awaké
déwé
bisa
tentrem.
12
Mulané
para
sedulur,
kaya
wong
sing
pada
mèlu
balapan
mblayu
lan
krasa
kesel
kaé,
sing
tangané
sèngklèh
lan
dengkulé
lemes,
hayuk
tangané
pada
dietungké
menèh
lan
dengkulé
dijejekké.
13
Hayuk
pada
maju
terus
sing
lempeng,
supaya
bisa
narik
sing
sèngklèh
aja
sampèk
ambruk,
nanging
bisa
kuwat
menèh.
14
Hayuk
pada
nglumui
tenan
supaya
awaké
déwé
kabèh
bisa
rukun
bebarengan
lan
hayuk
pada
nglumui
tenan
uga
supaya
nindakké
urip
sing
sutyi.
Awit
ora
ènèng
wong
bisa
weruh
Gusti
Allah
nèk
uripé
ora
ngono.
15
Awaké
déwé
siji-sijiné
kudu
sing
ati-ati
tenan
para
sedulur,
aja
sampèk
ènèng
sing
nyingkuri
kawelasané
Gusti
Allah.
Pada
sing
ati-ati
uga,
aja
sampèk
ènèng
sedulur
nduwèni
laku
apa
piwulang
sing
ora
bener,
sing
namung
ndadèkké
susahé
lan
rusaké
liyané,
kaya
tukulan
eri
kaé.
16
Pada
sing
ati-ati
tenan
uga,
aja
sampèk
ènèng
sedulur
sing
laku
bédang.
Aja
sampèk
ènèng
sedulur
sing
ora
nduwé
isin
kaya
Esau,
sing
ngeboti
pangan
sak
piring,
ngedol
prejanjiané
wong
tuwané,
yakuwi
prejanjian
berkah
marang
dèkné
sing
dadi
anak
sing
mbarep.
17
Kowé
ngerti
nèk
ing
tembé-mburiné
Esau
kepéngin
nduwèni
berkahé
prejanjian
kuwi
menèh,
nanging
senajan
enggoné
nyuwun
dilabuhi
tangisan,
meksa
dèkné
ora
bisa
nampa
berkahé
menèh,
awit
apa
sing
dilakoni
karo
dèkné
ora
kenèng
diwalik
menèh.
18
Para
sedulur,
kenèng
apa
ta
kok
awaké
déwé
siji-sijiné
kudu
nglumui
urip
rumaket
marang
Gusti
Allah
lan
nduwèni
laku
sing
ngétokké
nèk
awaké
déwé
saiki
wis
nurut
Gusti
Allah
sak
kabèhé?
Awit
pada
ngertia
nèk
saiki
awaké
déwé
nduwèni
prejanjian
sing
anyar,
sing
nggawèkké
dalan
kanggo
awaké
déwé,
supaya
bisa
nyedeki
Gusti
Allah.
Nanging
mbah-mbahané
awaké
déwé
mbiyèn
ora
wani
lan
ora
dililani
nyedeki
Gusti
Allah.
Awit
béda
karo
awaké
déwé
iki,
mbah-mbahané
awaké
déwé
mbiyèn
nyedeki
barang
sing
kétok,
yakuwi
gunung
Sinai
sing
geniné
mulak-mulak,
méga
peteng
lan
angin
lésus.
19
Wong-wong
terus
krungu
trompèt
muni,
terus
Gusti
Allah
déwé
ngetokké
tembung
nganggo
swara
sing
nggilani.
Wong-wong
sing
krungu
swara
kuwi
sampèk
pada
nyuwun,
supaya
Gusti
Allah
ora
ngomong
menèh.
20
Wong-wong
kuwi
pada
wedi,
jalaran
Gusti
Allah
ngomong
ngéné:
“Sapa
waé
sing
ndemèk
gunung
iki
kudu
dipatèni
karo
watu,
ora
perduli
kéwan
apa
manungsa.”
21
Lelakon
kuwi
jan
nggilani
lan
medèni
tenan,
sampèk
nabi
Moses
déwé
mbengok:
“Aku
wedi
banget
lan
awakku
ndredek
kabèh.”
22
Para
sedulur,
awaké
déwé
saiki
ora
kaya
mbah-mbahané
awaké
déwé
mbiyèn,
nanging
séjé
banget.
Awit
awaké
déwé
iki
saiki
mara
nang
ngarepé
Gusti
Allah
nang
gunung
Sion,
nang
kuta
panggonané
Gusti
Allah
sing
urip,
yakuwi
sing
diarani
Yérusalèm
kaswargan.
Nang
kono
mulékat
èwon-èwon
pada
ngumpul
ing
kabungahan
gedé.
23
Awaké
déwé
saiki
mlebu
ing
kumpulané
anak-anaké
Gusti
Allah
lan
awaké
déwé
kabèh
dianggep
dadi
anak
mbarep
sing
mèlu
nduwèni
sembarang
lan
sing
jenengé
wis
ketulis
nang
swarga.
Awaké
déwé
iki
mara
nang
ngarepé
Gusti
Allah
sing
ngrutu
kabèh
manungsa,
nang
panggonané
rohé
wong-wong
sing
uripé
pada
manut
Gusti
Allah
lan
saiki
wis
pada
mati,
mulané
pada
ketampa
Gusti
Allah.
24
Para
sedulur,
awaké
déwé
iki
saiki
mara
nang
ngarepé
Gusti
Yésus
sing
netepké
prejanjiané
Gusti
Allah
sing
anyar
lan
awaké
déwé
uga
mara
ngadepi
getihé
Gusti
Yésus
sing
tumètès
kanggo
nebus
dosané
awaké
déwé,
tegesé
getihé
Gusti
Yésus
nekakké
kawelasané
Gusti
Allah
marang
awaké
déwé,
béda
karo
getihé
Abel,
sing
marakké
Gusti
Allah
nesu
lan
kudu
mbales
marang
wong
sing
matèni
Abel.
25
Mulané
para
sedulur,
pada
sing
ati-ati
tenan
lan
aja
sampèk
kowé
nyingkuri
Gusti
Allah
sing
ngomong
marang
kowé.
Awit
dèk
mbiyèn
mbah-mbahané
awaké
déwé
ora
ènèng
siji
waé
sing
bisa
nglungani
setrapané
Gusti
Allah,
jalaran
ora
pada
gelem
ngrungokké
dongé
Gusti
Allah
ngetokké
tembungé
nang
gunung
Sinai.
Lah
kepriyé
awaké
déwé
bisané
nglungani
setrapané
Gusti
Allah,
nèk
awaké
déwé
ora
gelem
ngrungokké
tembungé
Gusti
Allah
sing
sangka
swarga?
26
Dèk
mbiyèn,
dongé
Gusti
Allah
ngetokké
tembungé
sangka
gunung
Sinai,
swarané
Dèkné
ngoyakké
bumi.
Nanging
kanggo
jaman
saiki
Gusti
Allah
wis
ngetokké
janji
sing
luwih
nggilani,
awit
Dèkné
ngomong
ngéné:
“Aku
bakal
ngoyakké
sepisan
menèh,
ora
namung
bumi,
nanging
uga
langit.”
27
Tembung
“sepisan
menèh”
kuwi
ngomongké
nèk
Gusti
Allah
bakal
ngrusak
sembarang
sing
digawé,
nanging
ora
kanggo
ngadek
slawasé.
Dadiné
namung
sembarang
sing
digawé
kanggo
slawasé
bakal
ngadek
terus.
28
Mulané
para
sedulur,
saiki
awaké
déwé
ngerti
nèk
awaké
déwé
wis
dikèki
panggonan
sing
ora
rusak,
mulané
hayuk
awaké
déwé
pada
nampa
pitulungané
Gusti
sak
kabèhé,
awit
Dèkné
ngekèki
kabèh
kuwi
sangka
katrésnan
lan
kabetyikan.
Tujuané,
supaya
awaké
déwé
bisa
ngladèni
Dèkné
manut
karepé
Dèkné,
karo
ati
sing
wedi
lan
ngajèni.
29
Kenèng
apa
awaké
déwé
kok
kudu
wedi
lan
ngajèni
marang
Gusti
Allah?
Jalaran
Gusti
Allahé
awaké
déwé
kuwi
Gusti
Allah
sing
ngrusak
kabèh
wong
sing
ora
gelem
manut
marang
Dèkné,
kenèng
dipadakké
karo
geni
sing
mrèmèn
ngobong
sembarang
sing
nang
dalané.