1
Iki
layang
sangka
Paulus,
sing
disetrap
nglabuhi
Gusti
Yésus
Kristus
lan
sangka
sedulur
Timotius,
marang
Filemon,
kantyaku
tunggal
penggawéan.
Layang
iki
uga
kanggo
sedulur
wédok
Apia
lan
sedulur
Arkipus,
kantyaku
tunggal
penggawéan
ing
Gusti
lan
uga
kanggo
pasamuan
sing
ngumpul
nang
omahmu.
2
(1:1)
3
Muga-muga
Gusti
Allah
Bapaké
awaké
déwé
lan
Gusti
Yésus
Kristus
ngétokké
kabetyikané
lan
katentremané
marang
kowé
kabèh.
4
Filemon,
saben-saben
aku
ndongakké
kowé,
aku
maturkesuwun
marang
Gustiku,
awit
aku
krungu
bab
katrésnanmu
marang
para
sedulur
tunggal
pretyaya
lan
bab
pretyayamu
marang
Gusti
Yésus.
5
(1:4)
6
Sing
tak
suwun,
enggonmu
pada
pretyaya
bebarengan
bisaa
marakké
kowé
kabèh
nduwèni
kaweruh
marang
sembarang
sing
betyik.
Dadiné
Gusti
Yésus
Kristus
bisa
diluhurké.
7
Filemon,
katrésnanmu
ndadèkké
bungahku
lan
mbangun
atiku,
jalaran
kowé
nyegerké
lan
ngayemké
atiné
sedulur-sedulurmu
tunggal
pretyaya.
8
Aku
iki
wakilé
Gusti
Yésus,
mulané
aku
ya
nduwèni
kwasa
mréntah
kowé
nindakké
barang
sing
perlu.
Nanging
aku
ora
mréntah,
aku
luwung
nembung
marang
kowé,
awit
aku
trésna
marang
kowé.
Kowé
ngerti
déwé,
aku
iki
wis
tuwa
lan
menèh
aku
nang
setrapan
iki
jalaran
aku
nglabuhi
Gusti
Yésus
Kristus.
9
(1:8)
10
Aku
nembung
kowé
bab
Onésimus.
Dèkné
tak
aku
anakku
déwé,
awit
aku
sing
nuntun
dèkné
nang
dalané
Gusti,
ya
nang
setrapan
kéné.
11
Onésimus
iki
mauné
ora
kanggo
gawé
apa-apa
kanggo
kowé,
nanging
saiki
dèkné
kanggo
gawé,
ora
namung
kanggo
kowé
waé,
nanging
uga
kanggo
aku.
12
Pantyèn
dèkné
tak
trésnani
tenan,
nanging
saiki
dèkné
tak
kongkon
balik
menèh
nang
nggonmu.
13
Karepku
Onésimus
ya
wis
bèn
nang
kéné
waé
karo
aku,
dadiné
bisa
dadi
wakilmu
ngréwangi
aku
suwéné
aku
nang
setrapan
kéné.
Kowé
ngerti
nèk
aku
disetrap
jalaran
aku
ngabarké
pituturé
Gusti
Yésus.
14
Nanging
aku
emoh
meksa
kowé.
Aku
malah
seneng
nèk
enggonmu
nggawé
betyik
marang
aku
kuwi
sangka
karepmu
déwé.
Mulané
aku
ya
nembung
marang
kowé
ndisik.
15
Kowé
kélangan
Onésimus
sedélok,
nanging
menawa
waé
saiki
dèkné
bakal
nang
nggonmu
menèh
slawasé.
16
Saiki
dèkné
dudu
mung
slaf
waé,
nanging
ngungkuli
kuwi,
dèkné
saiki
sedulurmu
ing
pretyaya
lan
ing
katrésnan.
Aku
trésna
banget
marang
Onésimus,
kowé
mesti
ya
ngungkul-ungkuli
aku
trésnané
marang
dèkné,
awit
kuwi
slafmu
déwé
lan
dèkné
pretyaya
ing
Gusti
Yésus.
17
Mulané,
nèk
kowé
tenan
ngaku
aku
iki
kantyamu
tunggal
pretyaya,
Onésimus
ya
ditampa
menèh
kaya
enggonmu
nampa
aku.
18
Nèk
dèkné
nduwé
salah
apa
nduwé
utang
karo
kowé,
aku
sing
tanggung.
19
Aku,
Paulus,
aku
déwé
sing
nulis
layang
iki,
aku
saguh
mbayar.
Aku
ora
usah
ngélingké
bab
utangmu
marang
aku,
yakuwi
uripmu
déwé,
awit
aku
sing
nuntun
kowé
nang
dalané
Gusti.
20
Filemon
sedulurku,
aku
gentèn
ditulungi.
Awaké
déwé
tunggal
pretyaya
ing
Gusti
Yésus
Kristus,
aku
mbok
dibangun.
21
Aku
nulis
layang
iki,
awit
aku
pretyaya
tenan
nèk
kowé
bakal
nggatèkké
marang
penjalukku.
Aku
ngerti
nèk
kowé
bakal
nampa
Onésimus
lan
bakal
gemati
marang
dèkné.
22
Kejaba
sangka
kuwi,
aku
pretyaya
nèk
sangka
pandongamu
aku
bakal
dietokké
sangka
setrapan
kéné.
Dadiné
ora
suwi
menèh
aku
bakal
kepetuk
karo
kowé.
Mulané
aku
nyuwun,
aku
molai
dityawiské
kamar.
23
Sedulur
Epafras
kirim
slamet
marang
kowé.
Dèkné
disetrap
bareng
karo
aku
jalaran
nglabuhi
Gusti
Yésus
Kristus.
24
Kantya-kantyaku
sing
nyambutgawé
karo
aku,
kaya
Markus,
Aristarkus,
Démas
lan
Lukas
uga
pada
kirim
slamet.
25
Tyukup
seméné
layangku
iki.
Muga-muga
Gusti
Yésus
Kristus
ngétokké
kabetyikané
marang
kowé
kabèh.
Paulus