1
Iki
kabar
kabungahan
bab
Gusti
Yésus
Kristus,
Anaké
Gusti
Allah.
2
Kabar
kabungahan
iki
wiwitané
kaya
sing
wis
ditulis
karo
nabi
Yésaya
ing
jaman
mbiyèn.
Ketulis
nèk
Gusti
Allah
ngomong
ngéné
marang
Anaké:
“Ya
wong
iki
sing
tak
kongkon
teka
ndisik,
kongkon
nata
atiné
wong-wong,
supaya
pada
gelem
nggugu
marang
Kowé!”
3
Terus
ènèng
tulisan
menèh
ngomong
ngéné:
“Nang
wustèn
ènèng
wong
bengok-bengok,
ngomongi
wong-wong
kongkon
pada
nata
uripé,
awit
Gusti
arep
teka.”
4
Kuwi
mau
kabèh
ngomongké
Yohanes
sing
manggon
nang
wustèn.
Saliné
Yohanes
wulu
unta
lan
sabuké
lulang.
Pangané
namung
walang
lan
maduné
tawon
alasan.
Yohanes
ngomongi
wong-wong
kongkon
pada
ninggal
klakuan
ala
lan
pada
dibaptis,
supaya
Gusti
Allah
ngapura
salahé
kabèh.
Sangka
bawah
Yudéa
lan
sangka
kuta
Yérusalèm
wong
pirang-pirang
pada
teka
ngrungokké
piwulangé
Yohanes.
Kabèh
pada
ngakoni
salahé
marang
Gusti
Allah
lan
pada
dibaptis
nang
laut
Yordan.
5
(1:4)
6
(1:4)
7
Yohanes
ngomongi
wong-wong
ngéné:
“Bakal
ènèng
wong
liyané
teka.
Wong
kuwi
kwasané
ngungkul-ungkuli
aku.
Aku
jan
blas
ora
kenèng
dipadakké
karo
Dèkné!
8
Aku
mbaptis
kowé
namung
karo
banyu,
nanging
Dèkné
bakal
mbaptis
kowé
karo
Roh
Sutyi.”
9
Ing
wayah
kuwi
Gusti
Yésus
lunga
sangka
kuta
Nasarèt,
sangka
distrik
Galiléa.
Dèkné
terus
dibaptis
karo
Yohanes
nang
laut
Yordan.
10
Kadung
Gusti
Yésus
wis
mentas
sangka
banyu,
Dèkné
terus
weruh
langité
menga.
Sakwisé
kuwi
terus
Roh
Sutyi
medun
kétoké
kaya
manuk
dara,
méntyloki
Dèkné.
11
Terus
ènèng
swara
sangka
langit
ngomong:
“Kowé
Anakku
sing
tak
trésnani.
Aku
jan
lega
banget
karo
Kowé!”
12
Sakwisé
kuwi
Roh
Sutyi
terus
nuntun
Gusti
Yésus
digawa
nang
wustèn.
13
Nang
wustèn
kono
Gusti
Yésus
patang
puluh
dina
suwéné.
Dèkné
dijajal
karo
Sétan,
manut
marang
Gusti
Allah
apa
ora.
Panggonan
kono
kuwi
okèh
kéwané
galak,
nanging
Gusti
Yésus
dijaga
lan
diladèni
karo
mulékat-mulékaté
Gusti
Allah.
14
Sakwisé
Yohanes
dityekel
lan
dilebokké
nang
setrapan
karo
ratu
Hérodès,
Gusti
Yésus
terus
teka
nang
Galiléa.
Nang
bawah
kono
Gusti
Yésus
nggelar
kabar
kabungahané
Gusti
Allah.
15
Dèkné
ngomong
ngéné:
“Saiki
wantyiné
wis
teka
enggoné
Gusti
Allah
arep
ngedekké
kratoné.
Mulané
pada
pretyayaa
marang
kabar
kabungahané
Gusti
Allah
lan
pada
ninggala
klakuan
ala!”
16
Dongé
Gusti
Yésus
mlaku
nang
pinggiré
mér
Galiléa
kono,
Dèkné
weruh
Simon
lan
Andréas
ijik
pada
nguntyalké
jalané.
Wong
loro
kakang-adi
iki
kerjanané
nggolèk
iwak.
17
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Pada
mèlua
Aku!
Kowé
bakal
tak
blajari
dadi
tukang
nggolèk
wong.”
18
Simon
lan
Andréas
terus
pada
ninggal
jalané
lan
ngetutké
Gusti
Yésus.
19
Kadung
Gusti
Yésus
mlaku
rada
adoh
menèh
terus
weruh
Yakobus
lan
Yohanes,
kabèh
loro
anaké
Sébédéus.
Wong
loro
iki
ijik
pada
ndandani
jalané
nang
prauné.
20
Nanging
kadung
dityeluk
karo
Gusti
Yésus
terus
pada
mèlu
Dèkné.
Bapaké
lan
wong-wong
sing
ngréwangi
nggolèk
iwak
pada
ditinggal
nang
prauné.
21
Gusti
Yésus
lan
murid-muridé
pada
teka
nang
kuta
Kapèrnakum.
Ing
dina
sabat
Gusti
Yésus
mlebu
nang
sinaguk
lan
mulangi
wong-wong.
22
Wong-wong
kagèt
lan
nggumun
bab
enggoné
Gusti
Yésus
mulangi,
awit
Dèkné
mulangi
nganggo
kwasané
Gusti
Allah,
ora
kaya
guru-guru
Kitab.
23
Dongé
Gusti
Yésus
ijik
mulangi,
terus
dadakan
waé
ènèng
wong
sing
nang
kono
bengok-bengok.
Wong
iki
dikwasani
demit.
24
Wongé
bengok-bengok
ngomong:
“Yésus
wong
Nasarèt,
aku
arep
mbok
kapakké?
Apa
tekamu
iki
arep
matèni
awaké
déwé?
Aku
ngerti
Kowé
kuwi
sapa.
Kowé
kuwi
wong
sutyi,
wong
kongkonané
Gusti
Allah.”
25
Demité
mau
terus
digentak
karo
Gusti
Yésus,
Dèkné
ngomong:
“Meneng!
Metua
sangka
wong
kuwi!”
26
Demité
terus
ngontang-antingké
wongé,
terus
metu
karo
njerit-njerit.
27
Wong-wong
nggumun
kabèh
lan
pada
takon
marang
sakpada-pada:
“Apa
iku
ya?
Iki
wulangan
anyar
nganggo
kwasané
Gusti
Allah.
Dèkné
wani
mréntah
demit
kongkon
metu
lan
demité
ya
manut
tenan.”
28
Sakwat
jenengé
Gusti
Yésus
kesuwur
nang
sak
bawah
Galiléa
kono.
29
Sakwisé
kuwi
Gusti
Yésus
terus
metu.
Dèkné
terus
bareng
karo
Yakobus
lan
Yohanes
budal
nang
omahé
Simon.
Andréas
mbarang
ya
manggon
nang
omah
kuwi.
30
Ibu
maratuwané
Simon
ijik
ngglétak
nang
ambèn,
awit
lara
panas.
Gusti
Yésus
ya
terus
diomongi
nèk
wongé
lara.
31
Gusti
Yésus
terus
niliki
sing
lara.
Wongé
dityekel
tangané
lan
ditangèkké.
Wongé
terus
mari
lan
ngladèni
dayohé.
32
Ing
wayah
wengi,
sakwisé
srengéngé
wis
medun,
wong
sing
lara
lan
sing
dikwasani
demit
pada
digawa
nang
nggoné
Gusti
Yésus.
33
Wong
sak
kuta
terus
pada
nglumpuk
nang
latar
nang
ngarepé
omah.
34
Wong
lara
werna-werna
ditambani
kabèh
karo
Gusti
Yésus.
Uga
demit-demit
sing
ngwasani
uripé
wong
okèh
pada
dietokké
kabèh.
Lan
demit-demit
mau
pada
dipenging
ngomong
apa-apa
bab
Gusti
Yésus,
senajana
demité
pada
ngerti
Dèkné
kuwi
sapa.
35
Ing
wayah
ésuk
mruput,
dongé
ijik
peteng
ndedet,
Gusti
Yésus
tangi
terus
lunga
nang
panggonan
sing
sepi.
Nang
kono
Dèkné
ndonga.
36
Simon
lan
murid-murid
liyané
terus
pada
nggolèki
Gusti
Yésus.
37
Kadung
wis
ketemu,
murid-murid
mau
terus
ngomong:
“Gusti,
wong-wong
pada
nggolèki
Kowé!”
38
Gusti
Yésus
malah
semaur:
“Hayuk
awaké
déwé
budal
nang
désa-désa
liyané
nang
sak
kiwa-tengené
kéné.
Kana
mbarang
kudu
tak
gawani
kabar
kabungahan,
awit
enggonku
teka
mbréné
iki
perluné
ya
namung
kuwi.”
39
Gusti
Yésus
terus
mlaku-mlaku
marani
désa-désa
nang
bawah
Galiléa
karo
nggelarké
kabar
kabungahan
nang
sinaguk-sinaguk.
Lan
demit-demit
sing
ngwasani
wong
pada
dietokké
kabèh.
40
Enèng
wong
lara
lépra
mara
nang
nggoné
Gusti
Yésus,
terus
niba
nang
ngarepé
njaluk
tulung
ngomong:
“Nèk
Kowé
gelem,
Kowé
bisa
nambani
aku!”
41
Gusti
Yésus
melas
banget,
mulané
terus
ndemèk
wongé
lan
ngomong:
“Aku
gelem!
Kowé
wis
mari
saiki!”
42
Sakwat
wongé
ya
terus
mari
tenan.
43
Gusti
Yésus
terus
ngongkon
wongé
lunga,
nanging
dipenging
ngomong-omong
karo
wong-wong.
Gusti
Yésus
ngongkon
wongé
ngéné:
“Kana
kowé
maraa
nang
nggoné
imamé,
supaya
dèkné
weruh
awakmu
lan
kowé
ngekèkana
kurban
marang
Gusti
Allah
miturut
wèté
nabi
Moses.
Dadiné
wong-wong
ngerti
nèk
kowé
wis
mari
tenan.”
44
(1:43)
45
Nanging
kadung
wongé
lunga
sangka
kono,
dèkné
terus
molai
ngomong-omongi
wong-wong
nèk
dèkné
wis
ditambani
karo
Gusti
Yésus.
Saiki
Gusti
Yésus
ora
bisa
ngleboni
kuta
apa
désa,
tanpa
dititèni
karo
wong-wong.
Mulané
Dèkné
terus
nang
sak
njabané
kuta
waé,
nang
panggonan
sing
ora
ènèng
wongé.
Nanging
wong-wong
sangka
endi-endi
ijik
meksa
teka
marani
Dèkné.