1
Mulané
para
sedulur,
hayuk
saiki
awaké
déwé
pada
ninggal
piwulang
sing
wiwitan.
Hayuk
aja
mbolan-mbalèni
piwulang
bab
ninggal
klakuan
ala,
bab
nurut
Gusti
Allah
lan
bab
klakuan
sing
ala
sing
entèk-entèké
nekakké
pati.
Uga
piwulang
bab
pengandel
marang
Gusti
Allah,
bab
pembaptisan,
bab
ndonga
nganggo
tumpangan
tangan,
bab
tangi
sangka
pati
lan
bab
setrapan
sing
langgeng
sangka
Gusti
Allah.
Hayuk
piwulang-piwulang
kuwi
diliwati
lan
hayuk
pada
ngantyiki
piwulang
sing
luwih
duwur,
piwulang
kanggo
wong
sing
diwasa.
2
(6:1)
3
Hayuk
awaké
déwé
pada
maju
tenan
lan
nindakké
kuwi,
nèk
Gusti
Allah
ijik
gelem
nglilani
awaké
déwé.
4
Awit
para
sedulur,
mosok
wong
sing
wis
nyingkirké
lan
ninggal
pengakuné
bisa
balik
menèh
marang
Gusti
Allah?
Tak
kira
ora!
Awit
wong
kaya
ngono
kuwi
kaping
pisan
wis
tau
nampa
pepadang
sangka
Gusti
Allah
ing
atiné.
Kaping
pindoné,
wongé
wis
ngrasakké
berkah
kaswargan
pawèhé
Gusti
Allah
lan
kaping
teluné
wong
kuwi
wis
nampa
Roh
Sutyi.
5
Kaping
papaté
para
sedulur,
wongé
wis
ngerti
nèk
pituturé
Gusti
Allah
kuwi
ènèng
wujuté
lan
kaping
limané,
wongé
wis
ngrasakké
kekuwatané
Gusti
Allah
sing
nggumunké
lan
sing
bakal
dikanggokké
uga
ing
jaman
sing
bakal
teka.
6
Nanging
senajan
ngono,
meksa
wongé
wani
ninggal
pengandelé,
mulané,
ora
bakal
nèk
wong
kaya
ngono
kuwi
bisa
ngakoni
salahé
lan
nurut
Gusti
Yésus
Kristus
menèh.
Wong
kaya
ngono
kuwi
kenèng
diarani
mentèng
Anaké
Gusti
Allah
sepisan
menèh
lan
ngèlèk-èlèkké
Dèkné
nang
ngarepé
wong
okèh.
7
Para
sedulur,
sing
tak
omong
iki
kenèng
dipadakké
karo
kebon
kaé.
Nèk
dipikir,
wujuté
Gusti
Allah
mberkahi
lemah
sing
nesep
banyu
udan,
sampèk
ngetokké
tanduran
sing
kenèng
dipangan
karo
sing
nggarap
kebon
mau.
8
Nanging
nèk
keboné
namung
nukulké
eri
lan
rungkutan,
kebon
mau
ora
kanggo
apa-apa
blas
lan
entèk-entèké
bakal
bongkor.
9
Para
sedulur
sing
tak
trésnani!
Senajan
aku
ngomong
ngono
kuwi
mau,
aku
ora
ngomong
nèk
kowé
kuwi
kaya
ngono,
ora.
Aku
pantyèn
ngerti
nèk
kowé
pretyaya
tenan
marang
Gusti.
Awit
aku
weruh
nèk
kowé
pada
nindakké
sing
betyik
marang
wong
liyané,
supaya
ketara
nèk
Gusti
Allah
wis
ngluwari
kowé
sangka
pangwasané
ala
lan
saiki
wis
didadèkké
siji
karo
Dèkné
déwé.
10
Aku
ngerti
nèk
kowé
pretyaya
tenan,
awit
Gusti
Allah
kuwi
ora
tau
nindakké
sing
ora
apik.
Mulané
aku
ngerti
nèk
Dèkné
ora
bakal
lali
marang
penggawéanmu
kanggo
Dèkné,
uga
enggonmu
pada
nindakké
katrésnan
jalaran
nglabuhi
Gusti
lan
uga
enggonmu
pada
nulungi
sedulur-sedulur
tunggal
pretyaya.
Wujuté
tekané
saiki
kowé
kabèh
ya
ijik
pada
tulung-tinulung.
11
Lan
sing
tak
jaluk
tenan
ya
iki,
bisaa
kowé
siji-sijiné
tetep-mantep
terus
suwéné
kowé
urip
ing
donya
kéné.
Dadiné
mbésuk
kowé
mesti
bakal
nampa
sak
ènèngé
kabetyikan
sing
kenèng
mbok
arep-arep
sangka
Gusti
Allah.
12
Mulané
para
sedulur,
aja
pada
males
ngono
ing
pikiran,
aja,
nanging
luwung
pada
niru
wong-wong
sing
pada
pretyaya
lan
sabar
dèk
jaman
mbiyèn.
Saiki
wong-wong
kuwi
pada
nampa
kabetyikan
sing
wis
dijanji
karo
Gusti
Allah.
13
Para
sedulur,
dongé
Gusti
Allah
ngetokké
janjiné
marang
Bapa
Abraham,
Dèkné
sumpah
nèk
bakal
nuruti
apa
sing
wis
dijanji.
Lan
jalaran
ora
ènèng
wong
sing
kwasané
ngungkuli
Dèkné,
mulané
Dèkné
ya
sumpah
nganggo
jenengé
déwé
dongé
Dèkné
ngekèki
janji
kuwi.
14
Gusti
Allah
ngomong
ngéné:
“Aku
janji
nèk
bakal
mberkahi
kowé
lan
bakal
ngekèki
turunan
okèh
banget
marang
kowé.”
15
Lan
jalaran
Bapa
Abraham
sabar
ngentèni,
mulané
dèkné
ya
bisa
nampa
apa
sing
wis
dijanji
karo
Gusti
Allah.
16
Manungsa
nèk
sumpah
kuwi
mesti
nganggo
jenengé
wong
liya
sing
luwih
duwur
pangkaté
lan
enggoné
sumpah
kuwi
kanggo
netepké
nèk
sing
diomong
kuwi
bakal
dituruti
tenan,
ora
étok-étokan.
17
Mulané,
karepé
Gusti
Allah
kuwi
supaya
wong-wong
sing
bakal
nampani
janji
mau
pada
ngerti
tenan
nèk
Dèkné
ora
pisan-pisan
bakal
nyélaki
janji
kuwi.
Yakuwi
jalarané
Gusti
Allah
ngantepké
janjiné
marang
Bapa
Abraham
nganggo
sumpah.
18
Ya
rong
prekara
iki
sing
marakké
Gusti
Allah
ora
bisa
sélak,
yakuwi,
Dèkné
janji
lan
Dèkné
sumpah.
Lan
jalaran
sangka
kuwi,
awaké
déwé
iki
sing
wis
nampa
keslametan
sangka
Gusti
Allah,
pada
tansah
diélingké,
supaya
pada
kentyeng
nggondèli
pengarep-arep
sing
wis
dijanji
karo
Gusti
Allah
marang
awaké
déwé.
19
Pengarep-arep
kuwi
sing
marakké
awaké
déwé
slamet,
senajan
urip
ing
donya
kéné
kebek
karo
prekara-prekara
sing
ora
kenèng
dijagakké.
Nanging
pengarep-arep
kuwi
malah
ngekèki
ngerti,
nèk
saiki
awaké
déwé
bisa
mara
nang
nggoné
Gusti
Allah
nang
swarga,
awit
saiki
wis
blas
ora
ènèng
alang-alangané
menèh.
20
Gusti
Yésus
déwé
wis
mlebu
nang
kana
nggawèkké
dalan
awaké
déwé.
Dèkné
sing
dadi
Imam
Gedé
sing
langgeng,
tunggalé
karo
Mèlkisedèk.