1
Para
sedulur,
iki
layang
sangka
nggonku
Simon
Pétrus,
rasulé
lan
peladèné
Gusti
Yésus
Kristus.
Layang
iki
tak
kirimké
marang
sedulur
kabèh
sing
tunggalé
waé
karo
aku
nampa
pretyaya
sing
gedé
banget
ajiné.
Awaké
déwé
nampa
pretyaya
iki
sangka
Yésus
Kristus,
Gusti
Allahé
lan
Juru
Slameté
awaké
déwé.
Dèkné
ngétokké
kabenerané
ora
namung
marang
aku,
nanging
uga
marang
kowé
kabèh.
2
Muga-muga
kabetyikan
lan
katentreman
bisa
mundak
terus
ing
uripmu,
bareng
karo
enggonmu
pada
mundak
kenal
marang
Gusti
Allah
lan
marang
Yésus,
Gustiné
awaké
déwé.
3
Para
sedulur,
sangka
pangwasané
Gusti
Allah
awaké
déwé
bisa
nampa
apa
waé
sing
dibutuhké
karo
awaké
déwé,
supaya
awaké
déwé
ora
namung
nduwé
urip
langgeng,
nanging
uripé
awaké
déwé
bisa
ndadèkké
bungahé
Gusti
Allah.
Dadiné
awaké
déwé
bisa
kenal
marang
Gusti
Allah
sing
wis
manggil
awaké
déwé,
supaya
awaké
déwé
bisa
mèlu
ngrasakké
kwasané
sing
nggumunké.
4
Awaké
déwé
wis
dikèki
prejanjian-prejanjian
sing
gedé
banget
ajiné,
supaya
awaké
déwé
bisa
dadi
siji
karo
Dèkné.
Dadiné
awaké
déwé
bisa
pedot
sangka
pangwasané
pangrusak
sing
nglakokké
donya
iki.
5
Mulané
kowé
kudu
temen
terus
enggonmu
pada
ngantepké
pengandelmu.
Diantepké
nganggo
tumindak
sing
betyik.
6
Nèk
kuwi
wis
keturutan,
pengandelmu
diundakké
nganggo
kaweruh.
Nèk
wis
nemu
kaweruh,
nggolèkana
kekuwatan
bisa
ngwasani
awakmu
déwé.
Sangka
kuwi
golèkana
kemantepané
ati.
7
Nèk
wis
nduwèni
kemantepané
ati,
pada
nujua
bisa
urip
sing
ndadèkké
bungahé
Gusti
Allah.
Nèk
kuwi
wis
keturutan,
undakké
nganggo
katrésnan
marang
sedulur
tunggal
pretyaya.
Nèk
wis
bisa
trésna
marang
sedulur
tunggal
pretyaya
terus
pada
nujua,
supaya
bisa
trésna
marang
kabèh
wong.
8
Nèk
kowé
wis
bisa
nindakké
prekara-prekara
kuwi
mau
kabèh
tanpa
kangèlan,
kowé
bakal
kenal
apik
tenan
marang
Gustiné
awaké
déwé
Yésus
Kristus.
Dadiné
kowé
bisa
nyambutgawé
ngladèni
Dèkné
sing
sak
mestiné
lan
penggawéanmu
bakal
kétok
pametuné.
9
Nanging
sapa
waé
sing
ora
nindakké
kuwi
mau
kabèh
kenèng
diarani
wong
sing
tyetèk
pikirané.
Malah
kaya
wong
lamur
sing
ora
ngerti
nang
endi
parané.
Wong
kaya
ngono
kuwi
wis
lali
nèk
dèkné
wis
dingapura
dosa-dosané.
10
Mulané
para
sedulur,
kowé
aja
pada
kaya
ngono,
nanging
hayuk
pada
nglumui
enggonmu
ngétokké
nèk
Gusti
Allah
sing
ngongkon
kowé
lan
Dèkné
sing
miji
kowé.
Nèk
kowé
nindakké
kuwi,
kowé
ora
bakal
tiba
nang
karusakan.
11
Kowé
malah
bakal
kelilan
mlebu
ing
kraton
sing
langgeng,
kratoné
Gustiné
lan
Juru
Slameté
awaké
déwé
Yésus
Kristus,
sing
bakal
nampa
kowé
karo
bungah.
12
Mulané
aku
bakal
ngélingké
marang
kowé
terus
bab
prekara-prekara
mau,
senajan
kowé
wis
ngerti
lan
wis
mantep
pretyaya
marang
piwulang
sing
bener,
sing
wis
mbok
tampa
ing
atimu.
13
Pantyèn,
suwéné
aku
urip
aku
bakal
ngélingké
marang
kowé
terus
bab
prekara-prekara
kuwi
mau,
awit
kuwi
wis
tak
anggep
dadi
penjawabku.
14
Kenèng
apa
aku
kok
ngomong
ngono
para
sedulur?
Jalaran
aku
ngerti
nèk
ora
suwi
menèh
aku
kudu
ninggal
badan
sing
tak
enggoni
iki.
Aku
pretyaya
kuwi,
awit
Yésus
Kristus
déwé,
Gustiné
awaké
déwé,
wis
ndunungké
marang
aku
kanti
jelas.
15
Mulané
aku
ya
merlokké
lan
ngemenké
tenan
saben-saben
ngélingké
marang
kowé,
dadiné
nèk
aku
wis
ora
ènèng,
kowé
ora
bakal
lali
marang
prekara-prekara
kuwi
mau
kabèh.
16
Para
sedulur,
aku
wis
ngomongi
kowé
nèk
Gustiné
awaké
déwé
Yésus
Kristus
bakal
teka
menèh
nganggo
pangwasa
sing
gedé.
Iku
ora
dongèngan
gawéané
manungsa,
ora,
nanging
karo
mripatku
déwé
aku
nyeksèni
kwasané
Gusti.
17
Aku
déwé
nang
kana
dongé
Gusti
Yésus
diluhurké
karo
Gusti
Allah
Bapaké
awaké
déwé.
Aku
krungu
swarané
Gusti
Allah
sing
gedé
déwé
kwasané
ngomong
ngéné:
“Iki
Anakku
sing
tak
trésnani,
sing
ndadèkké
bungahé
atiku.”
18
Aku
déwé
krungu
swara
kuwi
sangka
swarga,
dongé
aku,
rasul
liyané
lan
Gusti
Yésus
nang
gunung
sutyi.
19
Lan
jalaran
sangka
kuwi
aku
malah
tambah
pengandelé
marang
tembungé
para
nabi.
Mulané
kowé
ya
kudu
nggatèkké
marang
tembungé
para
nabi,
awit
tembungé
para
nabi
kuwi
kaya
dian
sing
murup
ing
wayah
wengi
madangi
panggonan
sing
peteng,
tekan
ésuké,
nèk
padang
teka.
Tembungé
para
nabi
uga
kaya
lintang
panjer
ésuk
sing
madangi
atimu.
20
Nanging
prekara
siji
iki
kowé
aja
sampèk
lali
para
sedulur,
yakuwi:
tembung-tembungé
para
nabi
sing
ketulis
nang
Kitab
ora
kenèng
didunungké
nganggo
kapinterané
manungsa
déwé-déwé.
21
Awit
tembungé
para
nabi
kuwi
ora
metu
sangka
karepé
manungsa,
ora,
nanging
manut
pinuntuné
Roh
Sutyi
manungsa
ngetokké
tembungé
Gusti
Allah.