1
Ora
let
suwi
Gusti
Yésus
budal
nang
Yérusalèm,
arep
mèlu
ngguyupi
riyayané
wong Ju.
2
Nang
Yérusalèm
kono,
ora
adoh
karo
Lawang
Wedus,
ènèng
blumbangé,
sing
ing
basa
Ibrani
jenengé
Betèsda.
Blumbang
iki
diubengi
karo
gadri
lima.
3
Gadri-gadriné
kuwi
kebek
karo
wong
lara
sing
pating
glétak
nang
kono.
Enèng
sing
lamur,
liyané
lumpuh
lan
uga
ènèng
sing
pintyang
mbarang.
Wong-wong
iki
pada
ngentèni
obahé
banyuné
blumbang
kono.
4
Awit
ènèng
wantyiné
mulékat
medun
ngobahké
banyuné.
Nèk
banyuné
obah,
sapa
sing
nyemplung
ndisik
ya
bakal
mari,
ora
perduli
apa
larané.
5
Nang
kono
ènèng
wong
sing
wis
lara
telung
puluh
wolu
taun
suwéné.
6
Gusti
Yésus
weruh
wongé
lan
ngerti
nèk
wong
kuwi
wis
lara
suwi
banget,
mulané
ditakoni:
“Apa
kowé
kepéngin
mari
tenan?”
7
Wongé
semaur:
“Lah
kepriyé,
aku
ora
nduwé
sapa-sapa
sing
ngedunké
aku
nèk
banyuné
obah!
Nèk
aku
arep
nyemplung,
aku
wis
kedisikan
liyané.”
8
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
wongé:
“Kowé
ngadeka!
Klasamu
digulung
lan
mlakua!”
9
Wongé
terus
sakwat
mari,
nggulung
klasané
terus
mlaku.
Kuwi
tiba
dina
sabat.
10
Mulané
para
penggedéné
bangsa
Ju
terus
nyenèni
wong
sing
ditambani
karo
Gusti
Yésus
kuwi,
ngomong:
“Saiki
lak
dina
sabat
ta?
Kowé
ora
kenèng
manggul
klasamu.”
11
Nanging
wongé
semaur:
“Lah
aku
dikongkon
karo
wong
sing
nambani
aku
kongkon
manggul
klasaku
lan
mlaku!”
12
“Sapa
sing
ngongkon
kowé?”
13
Nanging
wongé
ora
ngerti
sapa
sing
nambani
dèkné,
awit
Gusti
Yésus
wis
lunga,
jalaran
nang
kono
wongé
malih
okèh
banget.
14
Ora
let
suwi
Gusti
Yésus
kepetuk
wongé
nang
Gréja
Gedé.
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
dèkné:
“Saiki
kowé
wis
mari
ta!
Aja
nglakoni
barang
sing
ora
apik
menèh,
mengko
kowé
ndak
tiba
ing
kasangsaran
sing
ngungkul-ungkuli
mauné.”
15
Wongé
terus
lunga
nang
nggoné
para
penggedéné
bangsa
Ju,
ngomongi
nèk
sing
nambani
dèkné
kuwi
Gusti
Yésus.
16
Mulané
para
penggedé
mau
arep
nyekel
Gusti
Yésus,
awit
Dèkné
nambani
wong
ing
dina
sabat.
17
Nanging
Gusti
Yésus
ngomong
marang
wong-wong
kuwi:
“Bapakku
ora
lèrèn
enggoné
tandang
betyik,
uga
ora
lèrèn
ing
dina
sabat,
mulané
Aku
uga
ya
nulungi
wong
terus,
ora
perduli
ing
dina
apa.”
18
Tembungé
Gusti
Yésus
kuwi
marakké
para
penggedé
tambah
jèngkèlé
lan
pada
kepéngin
matèni
Dèkné.
Wong-wong
kepéngin
matèni
Gusti
Yésus
kuwi
ora
namung
jalaran
Dèkné
nerak
wèté
dina
sabat,
nanging
uga
jalaran
Dèkné
ngarani
nèk
Gusti
Allah
kuwi
Bapaké,
tegesé
Dèkné
madakké
Dèkné
déwé
karo
Gusti
Allah.
19
Gusti
Yésus
ngomong
ngéné
marang
wong-wong
mau:
“Aku
arep
ngomong
sak
beneré.
Aku
ora
bisa
nindakké
apa-apa
sangka
karepku
déwé,
nanging
Aku
nuruti
karepé
Bapakku.
Apa
sing
ditindakké
karo
Gusti
Allah
Bapakku,
yakuwi
tak
tindakké
uga.
20
Bapakku
nrésnani
Aku.
Dèkné
nduduhké
sembarang
marang
Aku,
sembarang
sing
ditindakké
karo
Dèkné.
Nambani
wong
kuwi
durung
apa-apa.
Dèkné
bakal
nduduhké
lelakon
sing
ngungkul-ungkuli
kuwi,
supaya
kowé
pada
nggumun
kabèh!
21
Kaya
enggoné
Gusti
Allah
Bapakku
nangèké
wong
mati
bisa
urip
menèh,
Aku
uga
ngekèki
urip
marang
sapa
waé
sak
karepku.
22
Gusti
Allah
déwé
ora
ngrutu
sapa-sapa.
Kwasa
kanggo
ngrutu
kuwi
wis
dipasrahké
marang
Anaké.
23
Dadiné
wong
kabèh
kudu
ngajèni
marang
Anaké,
kaya
enggoné
ngajèni
marang
Gusti
Allah
Bapaké.
Sapa
sing
ora
ngajèni
marang
Anaké
ya
ora
ngajèni
marang
Gusti
Allah
Bapaké
sing
ngongkon
Anaké.”
24
Gusti
Yésus
terus
ngomong
menèh:
“Kowé
tak
omongi
sak
beneré!
Sapa
sing
ngrungokké
tembungku
lan
pretyaya
marang
sing
ngongkon
Aku,
wong
kuwi
nduwèni
urip
langgeng.
Dèkné
ora
bakal
disetrap,
awit
wis
utyul
sangka
pati
lan
mlebu
ing
urip.
25
Ngandela
Aku
ta!
Ora
suwi
menèh
sing
pada
mati
bakal
krungu
swarané
Anaké
Gusti
Allah.
Sapa
sing
krungu
swarané
bakal
urip.
Sing
tak
omong
iki
saiki
wis
molai
klakon.
26
Gusti
Allah
Bapaké,
sing
ngekèki
urip
marang
sembarang
ing
donya
kéné,
Dèkné
wis
ngekèkké
kwasané
marang
Anaké,
mulané
Anaké
uga
bisa
ngekèki
urip
marang
sembarang
ing
donya.
27
Gusti
Allah
Bapaké
uga
wis
ngekèki
kwasa
marang
Anaké
kanggo
ngrutu
manungsa,
awit
Dèkné
kuwi
Anaké
Manungsa.
28
Aja
kagèt
lan
aja
nggumun!
Mbésuk
wong-wong
sing
wis
dikubur
bakal
krungu
swarané.
29
Sing
mauné
pada
nindakké
betyik
bakal
tangi
nampa
kauripan.
Sing
pada
nindakké
ala
bakal
tangi
nampa
setrapané.
30
Aku
ora
bisa
nindakké
apa-apa
sangka
karepku
déwé.
Aku
manut
karepé
Gusti
Allah.
Uga
nèk
Aku
ngrutu
manungsa,
Aku
manut
karepé
Gusti
Allah,
mulané
ya
sak
beneré.
Aku
ora
nuruti
karepku
déwé,
nanging
karepé
Gusti
Allah,
sing
ngongkon
Aku.”
31
Gusti
Yésus
terus
ngomong
menèh:
“Nèk
Aku
déwé
sing
ngomongké
bab
Aku,
bener
kowé
nèk
ora
gelem
pretyaya.
32
Nanging
Gusti
Allah
sing
ngomongké
bab
Aku.
Aku
ngerti
nèk
Dèkné
ora
goroh.
Apa
sing
diomong
karo
Dèkné
bab
Aku
kuwi
tenan.
33
Kowé
pada
kongkonan
takon
marang
Yohanes
bab
Aku.
Apa
dèkné
goroh
bab
Aku?
Lak
ora ta?
34
Aku
ngomong
ngono
kuwi
ora
jalaran
Aku
mbutuhké
paseksiné
manungsa,
nanging
jalaran
Aku
kepéngin
nèk
kowé
nampa
keslametan.
35
Yohanes
kuwi
kaya
dian
sing
murup
lan
madangi
lan
namung
sak
untara
kowé
gelem
kepadangan
dian
kuwi.
36
Nanging
Aku
nduwèni
seksi
sing
ngungkul-ungkuli
paseksiné
Yohanes.
Awit
penggawé-penggawé
kongkonané
Gusti
Allah
Bapakku
sing
tak
tindakké
saiki
ngujutké
nèk
Gusti
Allah
déwé
sing
ngongkon
Aku.
37
Gusti
Allah
sing
ngongkon
Aku,
Dèkné
déwé
wis
ngomongké
bab
Aku,
senajana
kowé
durung
tau
krungu
swarané
lan
weruh
rupané.
38
Mulané
pituturé
Gusti
Allah
ora
bisa
manggon
ing
atimu,
awit
kowé
ora
pretyaya
marang
Aku,
kongkonané
Gusti
Allah.
39
Kowé
pada
nyinau
Kitab
Sutyi,
awit
kowé
mikir
nèk
kuwi
bisa
ngekèki
urip
langgeng.
Lah
Kitab
Sutyi
kuwi
ngomongké
bab
sapa?
Apa
ora
ngomongké
bab
Aku?
40
Nanging
kowé
ora
gelem
mara
nang
nggonku
supaya
bisa
nampa
urip
langgeng.
41
“Aku
ora
kepéngin
mbok
elem.
42
Lan
Aku
wis
ngerti
nèk
kowé
ora
trésna
marang
Gusti
Allah.
43
Aku
teka
jalaran
Gusti
Allah
Bapakku
ngongkon
Aku,
nanging
Aku
mbok
tampik.
Nèk
ènèng
wong
liyané
sing
tekané
sangka
karepé
déwé
malah
mbok
tampa.
44
Kowé
ora
pada
nggolèk
lem-lemané
Gusti
Allah
sing
siji.
Kowé
namung
kepéngin
dielem
manungsa,
mulané
kowé
ora
bisa
pretyaya.
45
Aja
mikir
nèk
Aku
bakal
nyalahké
kowé
nang
nggoné
Gusti
Allah
Bapakku.
Nanging
nabi
Moses
déwé,
sing
mbok
jagakké,
dèkné
sing
nyalahké
kowé.
46
Kowé
kuwi
ora
pretyaya
marang
nabi
Moses.
Awit
nèk
kowé
pretyaya
marang
nabi
Moses,
kowé
mesti
ya
pretyaya
marang
Aku,
awit
sing
ditulis
karo
nabi
Moses
kuwi
ya
ngomongké
bab
Aku.
47
Nanging
nèk
kowé
ora
pretyaya
marang
sing
ditulis
karo
nabi
Moses,
mosok
kowé
ya
bakal
pretyaya
tembungku?”