1
Ing
dina
mingguné,
ésuk-ésuk
ijik
peteng,
Maria
Makdaléna
teka
nang
kuburan.
Nang
kono
dèkné
weruh
nèk
watuné
sing
dienggo
nutupi
kuburané
wis
ora
ènèng.
2
Maria
terus
sakwat
lunga
nggolèki
rasul
Simon
Pétrus
lan
murid
liyané
sing
disenengi
karo
Gusti
Yésus.
Dèkné
terus
ngomong
marang
murid
loro
kuwi:
“Layoné
Gusti
Yésus
dijikuk
karo
wong-wong,
nanging
awaké
déwé
ora
ngerti
embuh
didèkèk
nang
endi.”
3
Rasul
Pétrus
lan
murid
liyané
mau
terus
gelis-gelis
budal
nang
kuburan.
4
Kabèh
loro
mblayu,
nanging
rasul
Yohanes
mblayuné
luwih
banter,
mulané
dèkné
sing
teka
ndisik
nang
kuburané.
5
Rasul
Yohanes
nginguk
njeruh
terus
weruh
moriné
nang
kono,
nanging
dèkné
ora
mlebu.
6
Ora
let
suwi
rasul
Pétrus
teka
terus
mlebu.
7
Rasul
Pétrus
weruh
moriné
lan
uga
gombal
mori
sing
dienggo
mbuntel
sirahé.
Nanging
gombal
iki
ora
tyampur
karo
mori
liyané,
malah
wis
dilempit.
8
Rasul
Yohanes,
sing
teka
ndisik
nang
kuburané,
terus
mèlu
mlebu
mbarang.
Dèkné
weruh
kuwi
mau
kabèh
terus
pretyaya
nèk
Gusti
Yésus
wis
tangi
menèh.
9
Awit,
senajan
wis
ketulis
nang
Kitab
nèk
Gusti
Yésus
bakal
mati
terus
urip
menèh,
murid-muridé
mauné
durung
pada
dunung
tulisan
kuwi.
10
Rasul
Pétrus
lan
Yohanes
terus
pada
mulih
menèh.
11
Maria,
sing
uga
mèlu
rono
menèh,
saiki
nang
kono
déwé
nang
njabané
kuburané.
Dèkné
terus
nginguk
njeruh
karo
nangis.
12
Maria
terus
weruh
mulékat
loro
nganggo
salin
putih
njagong
nang
panggonan
sing
mauné
dienggo
ngglétakké
layoné
Gusti
Yésus.
Sing
siji
njagong
nang
sebelah
sikil
lan
liyané
sebelah
sirah.
13
Mulékaté
mau
terus
pada
takon
marang
Maria:
“Yu,
kenèng
apa
kowé
kok
nangis?”
Maria
semaur:
“Gustiku
digawa
lunga
karo
wong-wong,
nanging
aku
ora
ngerti
Dèkné
embuh
didèkèk
nang
endi!”
14
Sakwisé
semaur
ngono
dèkné
terus
minger
lan
weruh
Gusti
Yésus,
nanging
Maria
ora
nitèni
nèk
kuwi
Dèkné.
15
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Yu,
kenèng
apa
kowé
kok
nangis?
Kowé
kuwi
nggolèki
sapa?”
Ndarani
Maria
sing
takon
kuwi
wong
sing
tukang
resik-resik
kebon
kono,
mulané
dèkné
semaur:
“Kang,
nèk
kowé
sing
nggawa
lunga
layoné,
mbok
aku
diduduhi
nggoné
ta,
arep
tak
jikuk!”
16
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Maria!”
Maria
terus
sakwat
minger
lan
semaur:
“Rabuni!”
(Rabuni
iku
tembung
Ibrani
tegesé:
“Guruku.”)
17
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Aku
aja
didemèk
ndisik,
awit
Aku
durung
budal
nang
nggoné
Gusti
Allah
Bapakku.
Kana
saiki
sedulur-sedulurku
diomongi
nèk
Aku
budal
nang
nggoné
Gusti
Allah
Bapakku
sing
uga
Bapakmu,
Gusti
Allahku
lan
uga
Gusti
Allahmu.”
18
Maria
terus
nang
nggoné
murid-muridé
ngomong:
“Aku
weruh
Gusti!”
Apa
sing
diomong
karo
Gusti
Yésus
terus
diomongké
marang
murid-muridé.
19
Mbenginé
kuwi
murid-muridé
Gusti
Yésus
pada
ngumpul.
Lawang-lawangé
dikantyingi
kabèh,
awit
pada
wedi
karo
para
penggedéné
wong
Ju.
Gusti
Yésus
terus
dadakan
teka
ngadek
nang
ngarepé
murid-muridé
terus
ngomong:
“Pada
slameta!”
20
Sakwisé
ngomong
kuwi
Gusti
Yésus
terus
nduduhké
tangané
lan
bangkèkané.
Murid-muridé
pada
bungah
tenan
weruh
Gusti
Yésus.
21
Gusti
Yésus
terus
ngomong
sepisan
menèh:
“Pada
slameta!
Kaya
enggoné
Gusti
Allah
Bapakku
ngongkon
Aku,
semono
uga
Aku
ngongkon
kowé.”
22
Sakwisé
ngomong
ngono
kuwi
Gusti
Yésus
terus
ndamu
murid-muridé
karo
ngomong:
“Nampaa
Roh
Sutyi!
Sapa
sing
mbok
ngapura
salahé
ya
nampa
pangapura,
sing
ora
mbok
ngapura
ya
uga
ora
nampa
pangapura.”
23
(20:22)
24
Rasul
Tomas,
muridé
Gusti
Yésus
sing
diarani
Anak
Kembar,
ora
nang
kono
dongé
Gusti
Yésus
teka
nang
tengahé
murid-muridé
mau.
25
Nanging
kadung
dèkné
diomongi
karo
murid-murid
liyané
nèk
pada
weruh
Gusti
Yésus,
dèkné
ora
ngandel.
Malah
ngomong:
“Aku
ngandel
nèk
aku
weruh
tipaké
bolongané
pakuné
nang
tangané
lan
aku
bisa
nglebokké
drijiku
nang
bolongané
kuwi
lan
aku
bisa
ndemèk
bangkèkané
sing
dijojoh!”
26
Let
seminggu
murid-muridé
Gusti
Yésus
pada
ngumpul
menèh.
Saiki
rasul
Tomas
mbarang
ènèng.
Lawang-lawangé
dikantyingi
kabèh,
nanging
Gusti
Yésus
teka
menèh,
ngerti-ngerti
wis
ngadek
nang
tengahé
terus
mbagèkké:
“Pada
slameta
kabèh!”
27
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
rasul
Tomas:
“Tomas,
delokké
tanganku
iki,
réné
demèken.
Bangkèkanku
mbarang
iki
didemèk
jajal!
Mbok
aja
kaya
wong
sing
ora
pretyaya,
nanging
ngandela!”
28
Rasul
Tomas
terus
semaur:
“Duh
Gusti,
pantyèn
Kowé
Gusti
Allahku.”
29
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Kowé
saiki
pretyaya,
awit
kowé
wis
weruh
Aku.
Nanging
beja
tenan
wong
sing
pretyaya
tanpa
weruh
Aku!”
30
Ijik
ènèng
prekara
liyané
pirang-pirang
menèh
sing
nggumunké,
sing
ditindakké
karo
Gusti
Yésus
nang
ngarepé
murid-muridé,
sing
ora
ketulis
nang
buku
iki.
31
Nanging
sing
ketulis
iki
nduduhké
nèk
Gusti
Yésus
kuwi
Kristus
Anaké
Gusti
Allah.
Nèk
kowé
pretyaya
marang
Dèkné,
kowé
nduwèni
urip
langgeng.