1
Gramang
Pilatus
mréntah
ngongkon
metyuti
Gusti
Yésus.
2
Soldat-soldat
sing
nang
kono
terus
pada
ngubet-ubetké
pangé
eri
digawé
kaya
makuta
terus
dipasang
nang
sirahé
Gusti
Yésus,
terus
dienggoni
salin
abang
mbarang,
supaya
kétok
kaya
ratu.
3
Soldat-soldat
mau
terus
étok-étoké
mbagèkké
ngomong:
“Slameta
ratuné
bangsa
Ju!”
Sakwisé
ngono
Gusti
Yésus
terus
dikeplaki.
4
Pilatus
terus
metu
sepisan
menèh
nang
ngarepé
wong-wong
Ju
mau!
Dèkné
ngomong:
“Lah
iki
wongé
tak
gawa
nang
nggonmu
menèh.
Sak
ngertiku
wong
iki
ora
nduwé
salah
apa-apa!”
5
Gusti
Yésus
terus
digawa
metu,
ijik
nganggo
makuta
eri
lan
salin
abang
mau.
Pilatus
terus
ngomong
menèh
marang
wong-wong:
“Ya
iki
wongé!”
6
Kadung
para
pengarepé
imam
lan
sekaut-sekauté
Gréja
Gedé
weruh
Gusti
Yésus,
sakwat
terus
pada
mbengok:
“Dipentèng!
Dipentèng!”
Pilatus
terus
semaur:
“Ya
kono
nèk
arep
mbok
pentèng.
Kanggo
aku
wong
iki
ora
salah
apa-apa!”
7
Wong-wong
terus
pada
semaur:
“Miturut
wèté
agamané
awaké
déwé
wong
kuwi
kudu
dipatèni,
awit
Dèkné
ngomong
nèk
Dèkné
kuwi
Anaké
Gusti
Allah!”
8
Pilatus
krungu
wong-wong
ngomong
ngono
kuwi
mau
terus
tambah
wedi.
9
Dèkné
terus
mlebu
menèh
lan
takon
marang
Gusti
Yésus:
“Kowé
kuwi
sakjané
sapa
ta?”
Nanging
Gusti
Yésus
ora
semaur
apa-apa.
10
Mulané
Pilatus
terus
ngomong:
“Kowé
mesti
ngerti
ta
sapa
sing
nakoni
Kowé
iki?
Lah
kok
ora
gelem
semaur?
Apa
kowé
ora
ngerti
nèk
Aku
nduwèni
kwasa
ngongkon
ngutyuli
lan
ngongkon
mentèng
Kowé!”
11
Gusti
Yésus
terus
semaur:
“Nèk
Gusti
Allah
ora
ngekèki
kwasa
kowé,
kowé
blas
ora
bisa
ngapa-apakké
Aku.
Mulané,
sing
salah
gedé
déwé
kuwi
ya
wong
sing
ngelungké
Aku
marang
kowé!”
12
Pilatus
krungu
Gusti
Yésus
ngomong
ngono
kuwi
terus
nggolèk
akal
supaya
Gusti
Yésus
ora
usah
disetrap
menèh,
nanging
wong-wong
pada
mbengok:
“Nèk
wong
kuwi
ora
mbok
setrap,
kowé
ya
dudu
kantyané
ratuné,
awit
sapa
sing
ngaku
nèk
dèkné
kuwi
ratu
ya
nglawan
ratuné.”
13
Kadung
Pilatus
krungu
wong-wong
ngomong
ngono
dèkné
terus
nggawa
Gusti
Yésus
metu,
terus
njagong
nang
krosi
sing
dienggo
ngrutu.
Krosi
iki
ngadek
nang
jogan
watu,
nèk
tyara
Ibrani
jenengé
Gabata.
14
Iki
tiba
dinané
wong
Ju
pada
tyetyawisan
kanggo
dina
sabat
minggu
Paskah
kuwi,
kira-kira
jam
rolas
awan.
Pilatus
terus
ngomong
marang
wong-wong:
“Lah
iki
ratumu!”
15
Wong-wong
malah
terus
pada
bengok-bengok:
“Digawa
lunga,
digawa
lunga
wong
kuwi,
kana
dipentèng!”
Pilatus
terus
ngomong:
“Mosok
aku
mbok
kongkon
mentèng
ratumu?”
Para
pengarepé
imam
terus
semaur:
“Namung
Sésar
ratuné
awaké
déwé,
awaké
déwé
ora
nduwé
ratu
liyané.”
16
Gusti
Yésus
terus
dipasrahké
marang
para
penggedéné
wong
Ju
supaya
dipentèng.
17
Para
soldat
terus
nggawa
Gusti
Yésus
metu
sangka
kutané
kono
digawa
nang
panggonan
sing
jenengé
“Endasé
Wong
Mati,”
nèk
tyara
Ibrani
jenengé
Golgota.
18
Gusti
Yésus
déwé
sing
manggul
kayuné
sing
arep
dienggo
mentèng
Dèkné.
Gusti
Yésus
terus
dipentèng
bareng
karo
wong
loro
liyané,
sing
siji
nang
tengené
lan
liyané
nang
sebelah
kiwa,
dadiné
Gusti
Yésus
nang
tengah-tengah.
19
Nang
kayuné
pentèngan
terus
dikongkon
ngekèki
tulisan
ngéné
karo
Pilatus:
“Yésus
sangka
Nasarèt,
ratuné
wong
Ju!”
20
Panggonan
sing
dienggo
mentèng
kuwi
ora
adoh
karo
kutané
kono,
mulané
wong
Ju
okèh
pada
weruh
lan
matya
tulisan
kuwi.
Karomenèh
kuwi
ketulis
ing
tembung
Ibrani,
Latin
lan
Grik.
21
Para
pengarepé
imamé
bangsa
Ju
terus
pada
nembung
marang
Pilatus
ngganti
tulisan
kuwi.
Dadiné
tulisané
ora:
“Ratuné
wong
Ju,”
nanging:
“Wong
iki
ngomong
nèk
Dèkné
ratuné
wong
Ju!”
22
Nanging
Pilatus
semaur:
“Apa
sing
wis
tak
tulis
wis
bèn
ngono!”
23
Sakwisé
soldat-soldat
pada
mentèng
Gusti
Yésus,
saliné
Dèkné
terus
diutyuli
kabèh
lan
diedum
dadi
papat,
dadiné
kabèh
papat
éntuk
bagèan.
Namung
garèk
saliné
njero,
sing
ora
ènèng
dondomané.
24
Mulané
soldat-soldat
mau
terus
ngomong:
“Aja
disuwèk
ah,
hayuk
dilotré
waé,
sing
menang
sing
éntuk!”
Iki
tyotyok
karo
sing
wis
ketulis
nang
Kitab,
uniné
ngéné:
“Sandanganku
diedum-edumké
lan
salinku
dilotré!”
Apa
sing
diomong
ya
terus
dilakoni
tenan
karo
para
soldat.
25
Ibuné
lan
bibiké
Gusti
Yésus,
uga
Maria
Klopas
lan
Maria
Makdaléna
pada
ngadek
nang
ngarepé
kayu
pentèngan
kono.
26
Gusti
Yésus
weruh
ibuné
karo
rasul
Yohanes.
Rasul
Yohanes
kuwi
murid
sing
disenengi
tenan
karo
Gusti
Yésus.
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
ibuné:
“Bu,
kuwi
anakmu!”
27
Sakwisé
ngono
terus
ngomong
marang
murid
sing
disenengi
kuwi
ngéné:
“Kuwi
ibumu!”
Mulané
sakploké
kuwi
ibuné
Gusti
Yésus
terus
dirumati
karo
rasul
Yohanes.
28
Gusti
Yésus
ngerti
nèk
saiki
sembarang
wis
klakon,
mulané,
supaya
apa
sing
wis
ketulis
nang
Kitab
uga
bisa
klakon,
Dèkné
ngomong:
“Aku
ngelak!”
29
Nang
kono
ènèng
kendi
isiné
anggur
ketyut.
Terus
ènèng
soldat
ngetylupké
spons
nang
angguré
kuwi
terus
dipasang
nang
putyuké
kayu
hisop,
terus
didèkèkké
nang
lambéné
Gusti
Yésus.
30
Sakwisé
Gusti
Yésus
nyesep
angguré,
Dèkné
terus
ngomong:
“Wis
rampung!”
Dèkné
terus
ndingkluk
terus
ninggal.
31
Lah
kuwi
tiba
dina
jemuah,
dina
wayahé
wong
Ju
pada
tyetyawisan
kanggo
dina
sabat.
Wong-wong
ora
gelem
nèk
ing
dina
sabat
kuwi
layoné
Gusti
Yésus
ijik
nang
kayu
pentèngan,
awit
iki
dina
sabat
sing
gedé.
Mulané
para
penggedéné
wong
Ju
pada
nembung
marang
Pilatus,
supaya
wong-wong
sing
dipentèng
pada
diremuki
sikilé
lan
diedunké
sangka
kayu
pentèngan
kono.
32
Para
soldat
terus
nang
nggoné
sing
liyané
ndisik
sing
dipentèng
bareng
karo
Gusti
Yésus.
Kabèh
loro
sikilé
terus
diremuk.
33
Nanging
kadung
para
soldat
mau
nang
nggoné
Gusti
Yésus
pada
weruh
nèk
Dèkné
wis
mati.
Mulané
sikilé
Dèkné
ora
sida
diremuk.
34
Nanging
terus
ènèng
soldat
njojoh
bangkèkané
Gusti
Yésus
karo
tumbak,
terus
sakwat
metu
getihé
lan
banyuné.
35
Aku,
Yohanes,
weruh
sembarang
iki
lan
aku
dadi
seksi,
aku
ora
goroh.
Aku
ngerti
tenan
lan
sing
tak
omong
iki
apa
wujuté.
Aku
ngomong
iki
supaya
kowé
pretyaya
marang
Gusti
Yésus.
36
Ngertia
nèk
sembarang
iki
klakon,
awit
nang
Kitab
wis
ketulis
ngéné:
“Balungé
Dèkné
blas
ora
ènèng
sing
bakal
diremuk.”
Dadiné
tulisan
iki
wis
klakon.
37
Lan
ènèng
tulisan
liyané
menèh
nang
Kitab
sing
uniné
ngéné:
“Wong-wong
bakal
nyawang
marang
wong
sing
wis
dijojoh.”
38
Sakwisé
kuwi
mau
kabèh
terus
Yosèf,
murid
sing
sangka
kuta
Arimatéa,
nembung
marang
Pilatus,
apa
éntuk
njikuk
layoné
Gusti
Yésus.
Yosèf
iki
muridé
Gusti
Yésus,
nanging
mauné
ndelik-ndelik,
awit
wedi
karo
para
penggedéné
wong
Ju.
Pilatus
ya
nglilani
penjaluké
Yosèf,
mulané
layoné
Gusti
Yésus
ya
terus
arep
dijikuk
karo
Yosèf.
39
Nikodémes
mbarang
mèlu
teka
karo
nggawa
wangi-wangi
tyampurané
mur
lan
alué.
Okèhé
kira-kira
ènèng
telung
puluh
kilo.
Ya
Nikodémes
iki
sing
teka
nang
nggoné
Gusti
Yésus
ing
wayah
wengi,
dongé
teka
sepisanan.
40
Yosèf
lan
Nikodémes
terus
njikuk
layoné
sangka
kayu
pentèngan
kono,
terus
dibuntel
mori
bareng
karo
wangi-wanginé
mbarang.
Kuwi
pantyèn
wis
dadi
lumrahé
wong
Ju
nèk
arep
ngubur
wong
mati.
41
Tyedek
karo
panggonan
sing
dienggo
mentèng
Gusti
Yésus
kono
ènèng
kebon.
Nang
kebon
kuwi
ènèng
kuburané
anyar
sing
durung
tau
dienggo
ngubur
wong.
42
Layoné
Gusti
Yésus
terus
dikubur
nang
kono,
awit
kuburan
kuwi
tyedek,
katik
wis
lat
pisan,
dina
sabat
wis
arep
molai.